Een discussie die je absoluut moet beluisteren

Ik verwacht de komende jaren fors stijgende inflatie tot zelfs hyperinflatie. Dit omdat de schuldenberg in de VS én in Europa ongekend groot is. En omdat politici/centrale bankiers slechts twee keuzes hebben, nl:

  1. Banken en landen failliet laten gaan
  2. Massaal geld printen om een openbaar faillisement te voorkomen

Tot nu toe is het wel duidelijk dat de Fed én de ECB voor de tweede optie hebben gekozen. De balans van beide centrale banken is sinds het uitbreken van de crisis verdrievoudigd.

Mijn verwachting is dat centrale banken de komende jaren nog véél meer geld gaan printen. En dat dit uiteindelijk tot hyperinflatie (ofwel een waardeloze USD en EUR) zal leiden.

Durf je eigen mening/verwachting onder de loep te nemen
Je moet als belegger echter ook regelmatig je eigen mening/verwachting kritisch onder de loep nemen. En de beste manier om dat te doen is door aandachtig te luisteren naar de argumenten van iemand die een totaal andere uitkomst verwacht.

Afgelopen dinsdag vertelde ik u in dit artikel al over Robert Prechter. Zijn verwachting is dat een enorme crisis op het punt van uitbreken staat. Dat we een enorme depressie gaan krijgen die gepaard gaat met forse deflatie én een onvoorstelbare beursdaling.

Stel dat Prechter’s verwachting uitkomt?
Alleen al om wat dit jaar op ons af zou komen als Prechter gelijk zou krijgen, is het de moeite om aandachtig naar zijn argumenten te luisteren.

Hieronder vindt u een audio-discussie tussen Peter Schiff (inflatie) en Robert Prechter (deflatie), waarin de argumenten voor hyperinflatie en deflatie zeer duidelijk naar voren komen.

De discussie gaat grotendeels over de VS, maar is duidelijk ook op de Eurozone van toepassing. Mijn mening is in ieder geval dat je deze discussie absoluut moet beluisteren!

 

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als je alleen een hamer hebt

Als u dit artikel van gisteren hebt gelezen, dan hebt u misschien opgemerkt dat ik mij boos maakte. Dit terwijl het mijn principe nu juist is om de wereld te nemen zoals hij is en om daarmee zo goed mogelijk om te gaan.

Ik voel echter steeds vaker boosheid opkomen. En dat komt omdat ik zie hoe de gewone burger glashard in de maling wordt genomen door politici en centrale bankiers.

“Crisis bijna voorbij”
In Europa is het trouwens niet anders dan in de VS. Hoeveel keer politici bijvoorbeeld al hebben verklaard dat het ergste van de crisis achter de rug is, is niet te tellen.

De Spaanse ex-premier Zapatero concludeerde 3,5 jaar geleden al dat de crisis bijna voorbij was. Vorige maand nog kwamen de Duitse minister van Financiën Schäuble en Euro-opperhoofd Van Rompuy met deze mededeling. En de Franse president Hollande trok al in oktober dezelfde conclusie.

Een totaal raadsel
Waar deze mensen hun meningen op baseren is mij een totaal raadsel. In het vierde kwartaal van 2012 is ook de Duitse economie gaan sputteren, staatsschulden van alle Eurolanden blijven stijgen, de werkloosheid in de Eurozone is naar recordhoogte gestegen, de burger houdt in heel Europa zijn hand op de knip en de Europese bankensector is zwaar ziek.

Hoe dit soort mensen ons uit de crisis moeten gaan halen, is mij ook een totaal raadsel. Zodra het straks weer menens wordt, kijken ze allemaal weer naar Draghi. Die heeft nog één enigszins bruikbaar stuk gereedschap in zijn tas zitten. En dat is de (digitale) drukpers om geld te printen.

Als je als enige gereedschap nog een hamer hebt, dan begint alles er vanzelf als een spijker uit te zien…

De crisis is nog niet voorbij. Is zelfs nog niet eens écht begonnen. En de gewone, onwetende burger zal het grootste slachtoffer zijn. Want die gaat straks wel goud kopen om zijn geld tegen inflatie te beschermen, maar hij zal dat pas gaan doen als het eigenlijk al te laat is.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Even een korte geschiedenisles

In de jaren zestig was er nog de goudstandaard. Goud kostte $35 per ounce. Iedere $35 moest dus worden gedekt door één ounce goud. En de gulden/frank hadden een vaste dollarkoers. Geld printen was niet mogelijk. Of toch?

De VS was onder Lyndon Johnson de Vietnam-oorlog begonnen en diezelfde Johnson verhoogde daarnaast allerlei uitkeringen om zo een ideale samenleving te bewerkstelligen. De kosten (en dus begrotingstekorten) liepen uit de klauwen en de Amerikanen begonnen in het geniep geld te printen.

Dat ging een tijd lang goed (zoals manipulatie altijd een tijd lang goed gaat), totdat de Franse president De Gaulle de zaak niet meer vertrouwde. Hij stuurde Frankrijks dollarvoorraad naar de VS en eiste daarvoor levering van fysiek goud.

De Amerikaanse goudreserves daalden eind jaren ’60 in onrustbarend tempo. Dat leidde ertoe dat Nixon de dollar in 1971 officieel loskoppelde van goud. Waarna jaren van hoge inflatie volgden en de goudprijs steeg tot maar liefst $800 begin 1980.

Het begon met teveel geld uitgeven, vervolgens manipulatie om begrotingstekorten af te dekken en daarna iemand die als eerste besloot dat hij de zaak niet vertrouwde en eiste dat hij in fysiek goud werd betaald.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Drie triggers voor de komende goud- en zilverhype

Ik ga nog even door op dit artikel van afgelopen vrijdag, want het is belangrijk dat u het beeld compleet hebt. U kon uit Kyle Bass’ mond zelf horen waarom hij de grondstoffenbeurs COMEX niet vertrouwde. Wat Kyle Bass vorig jaar deed is precies hetzelfde als wat De Gaulle 45 jaar geleden deed. Hij vertrouwde geen papieren belofte. Hij wilde zijn goud geleverd hebben.

Dan herinner ik u nog even aan dit artikel waarin ik u vertelde over wat westerse centrale banken uitspoken met hun (dus onze) goudvoorrraad. Ze maken gebruik van leasing/swapping én een fors deel van het goud ligt in bewaring bij de Amerikanen, Canadezen en Engelsen. Of alles er nog ligt, is maar zeer de vraag.

Met de billen bloot
Hoe langer deze crisis duurt, hoe groter in ieder land de druk van politieke opinie/politici tot transparantie over de goudpositie van de centrale bank wordt. Hoe groter de kans dat centrale banken worden gedwongen om hun goud terug naar eigen land te halen. En hoe groter de kans dat centrale banken met de billen bloot moeten.

Samengevat zal de komende goud- en zilverhype in gang worden gezet door één (of meer) van de volgende drie triggers:

    • Beleggers/Fondsbeheerders/Hedge Fundmanagers die futures en ETF’s niet meer vertrouwen en daarom fysiek goud kopen/opvragen/laten leveren.

    • Centrale banken die hun goud terug naar eigen land halen en/of worden gedwongen tot transparantie over hun goudpositie.

    • Het grote publiek dat zich realiseert dat ze met hun spaarrekening flink achteruit boeren en dat een nieuwe veilige haven voor haar geld zoekt.

 Manipulatie is van alle tijden
De eerste twee zijn het gevolg van manipulatie van de goudprijs. De derde is het gevolg van manipulatie van de rentetarieven en het massale geld printen. Hoe je het ook draait of keert, het is manipulatie wat de klok slaat. En daar is niets geks aan, want manipulatie is van alle tijden.

Ik blijf goud en zilver kopen. En ik doe dat bij deze aanbieders.

En ik blijf goedkope goudaandelen van sterke goudproducenten aankopen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Heb ik u laten schrikken?

Ik weet niet of ik u vorige week met dit artikel heb laten schrikken. Ik hoop van wel. Want schrikken helpt. Als u schrikt, dan realiseert u zich in ieder geval dat u maatregelen moet nemen om in de toekomst niet tegen financiële rampen aan te lopen.

Het is trouwens niet alleen ING dat er slecht voor staat. Het is een groot Europees probleem. Vind maar eens een grote Europese bank die 10% eigen vermogen aanhoudt (zoals Amerikaanse banken wél doen!).

We moeten onszelf dan ook beschermen tegen het geld printen door de ECB én tegen het simpele feit dat we banken niet kunnen vertrouwen.

Geld dat niet kan worden bijgedrukt
Goud geeft veiligheid. Het is een crisis-hedge. Het is het enige échte geld. En het waren duizenden jaren geleden geen politici of bankiers die besloten dat goud het beste geschikt was om als betaalmiddel te dienen. Het waren de mensen zelf.

Goud is bovendien geld dat niet door centrale bankiers kan worden bijgedrukt. Het beschermt u op termijn tegen inflatie. Tegen omvallende banken. Tegen een uiteenspattende euro.

Plaats geld buiten het systeem
Het huidige financiële systeem barst van het risico. En dus vind ik het niet meer dan logisch en verstandig om een deel van mijn geld buiten het financiële systeem te plaatsen.

Dat doe ik persoonlijk door goud en zilver te kopen. Mijn mening is dat iedere burger op zijn minst een deel van zijn spaargeld in goud (en evt. zilver) aan moet houden. Als crisis-hedge. U vindt hier de aanbieders waar ik zelf gebruik van maak.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Boos op Bassie (en op mij)

Toen ik een tijdje geleden in dit artikel schreef dat de rol van de overheid drastisch terug moet en dat wat mij betreft alles waar de woorden subsidie, bijslag, aftrek, toeslag etc. voor staan, moet worden afgeschaft, ontving ik geen enkele reactie.

Toen ik vorige week kunstsubsidies als voorbeeld nam (omdat ik toevallig dat filmpje met Bassie had opgedoken), ontving ik direct boze reacties van een stuk of 25 lezers die me allemaal vertelden dat ik er geen bal van begrijp. En dat als ik zulke onzin blijf schrijven, ze deze nieuwsbrief niet meer willen lezen.

Zie daar het probleem van Europa in een notendop. Zie daar waarom deze schuldencrisis zal ontaarden in een inflatoir drama.

Iedereen accepteert in het algemeen dat er iets moet gebeuren, maar zodra je aan de belangen van een bepaalde groep komt, is de verontwaardiging ongekend groot.

De mening over kunstsubsidies is vooral van veel mensen die ik persoonlijk ken. Ze spuwen vuur over deze (in hun ogen) geldverspilling. Terwijl mensen die kunstsubsidies wel belangrijk vinden, niet eens lijken te willen accepteren dat een groot deel van hun medeburgers die subsidie zo snel mogelijk afgeschaft wil zien.

Tegelijk is het zeer waarschijnlijk zo dat veel mensen die tegen kunstsubsidie zijn, op hun beurt weer op hun achterste benen zullen staan als er iets wordt geraakt dat in hun belang is.

Politici en bevolking zijn domweg niet bereid om de drastische maatregelen te nemen/accepteren die nu eenmaal nodig zijn. De enige oplossing die dan nog overblijft is een kunstmatige. Namelijk geld printen. Veel geld printen. Zie daar de reden waarom ik goud en zilver blijf bijkopen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hoe je een economie vakkundig sloopt

Ik heb het niet op die Wilders. Maar op een paar punten is hij helaas de enige die (economisch gezien) geen onzin verkoopt. Gisteren verklaarde hij als reactie op de nieuwe economische ramingen van De Nederlandsche Bank dat het kabinet-Rutte Nederland sloopt met belastingverhogingen.

Hoewel hij op andere economische punten (hypotheekrente aftrek en verhoging pensioenleeftijd) bewijst dat hij een typische politicus is die zijn eigen doelgroep naar de mond praat, heeft hij op dit punt 100% gelijk.

Belastingverhogingen schadelijk voor schatkist
En niet omdat ik het toevallig zeg. Wel omdat al zó vaak is bewezen dat belastingverhogingen voor de schatkist juist tot minder inkomsten leiden, dat ik me afvraag of politici in de gehele Eurozone nu écht zo dom zijn, of dat ze bewust voor de gemakkelijkste weg kiezen.

Op mijn Twitter account plaatste ik vorige week een link naar een artikel over hoe desastreus een verhoging van het Britse toptarief in 2009 heeft uitgepakt. In dat jaar waren er officieel 16.000 Britten die meer dan een miljoen pond verdienden. In 2011 waren het er nog maar 6.000. In plaats van extra opbrengsten leidde deze belastingverhoging juist tot 7 miljard pond minder inkomsten voor Her Majesty’s Coffers.

Desastreuze formule
In dit artikel vertelde ik u al eerder hoe desastreus een combinatie van belastingverhogingen en kaasschaafbezuinigingen is, als je een land economisch weer op het juiste spoor wilt krijgen. Politici in de gehele eurozone passen echter juist deze rampzalige formule toe. Zonder dat ze zich ook maar één moment afvragen of de rol die de overheid in onze samenleving speelt, niet veel te groot en véél te duur is geworden. Met de huidige malaise als resultaat.

Er is er maar één die u kan beschermen…
Consumenten in de gehele Eurozone houden de hand op de knip. Sterke eurolanden zijn hard op weg om zwakke eurolanden te worden. Zwakke eurolanden zijn hard op weg om nog een stuk zwakker te worden. En Draghi zal nog veel meer geld printen.

Politici kiezen voor de gemakkelijkste weg en denken niet verder dan de volgende verkiezingen. Centrale bankiers hebben als enige échte doel om banken te beschermen. En er is er maar één die ons (burgers) kan beschermen. Dat zijn wijzelf.

Wees daarom voorbereid en heb een plan!
Vraagt u hier het gratis rapport aan waarin we u vertellen wat wij de komende jaren WEL met ons geld gaan doen en wat we vooral NIET gaan doen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Daarom zijn politici beroepsleugenaars

Als u al een tijd lang deze nieuwsbrief leest, dan weet u dat ik geen hoge pet op heb van bankiers, centrale bankiers en politici. Simpelweg omdat ze ons nooit de waarheid vertellen. Behalve als het ze zelf goed uitkomt.

Nout, Jan-Kees, Jean-Claude
Toenmalig DNB President Wellink zei het nog het beste na het uitbreken van de kredietcrisis en het faillissement van Icesave. “Ik wilde wel vertellen hoe de vlag ervoor hing, maar ik kon en mocht het niet omdat de consequenties te groot waren”.

In 2010 vertelde Jan-Kees de Jager ons nog dat we zelfs geld zouden gaan verdienen aan de Griekse leningen. Terwijl iedereen die zich een béétje in Griekenland verdiepte toen al wist dat dit onmogelijk was.

In april 2011 deed Luxemburgs premier en Eurogroep-voorzitter Jean-Claude Juncker nog de volgende uitspraak: “If it becomes serious, you have to lie”.

De opmerking van Juncker slaat de spijker uiteraard het hardst op de kop.

Onderdeel van takenpakket
Hoe groot een probleem ook is, een politicus zal u ALTIJD vertellen dat het allemaal goed komt. Als hij weet dat een crisis op uitbreken staat, dan zal hij u daarvoor NOOIT waarschuwen. Als een bank op omvallen staat, dan zal een centrale bankier u daarvoor NOOIT waarschuwen.

We kunnen ze dat ook niet echt verwijten. Een eerste minister of centrale bankier die de massa waarschuwt, veroorzaakt direct paniek en chaos. Hij MOET gewoon liegen of de waarheid achterhouden. Het hoort bij zijn takenpakket. En als belegger moet je dat héél goed beseffen.

Wat betekent dat voor u en mij?
Als je als burger goed voor je financiën wilt zorgen, dan moet je je eerst en vooral richten op de feiten en de cijfers. Gewoon het soort simpele, harde cijfers waar ik u al in zoveel artikelen naar heb verwezen en waar ik regelmatig naar link op mijn Twitter account.

Voorbeeld: Ik houd mijn spaargeld liever in goud en zilver aan dan in euro’s of dollars. En wel om twee harde feiten. De eerste is dat centrale banken de rente tussen 0% en 1% hebben gezet, terwijl inflatie 2,5% is. De tweede reden is dat centrale banken massaal geld aan het printen zijn, wat toekomstige inflatie veroorzaakt.

Daarnaast is het voor u en mij enorm belangrijk dat we compleet negeren wat politici en centrale bankiers ZEGGEN. In plaats daarvan moeten we kijken naar wat ze DOEN en vervolgens beoordelen wat de consequenties daarvan zijn.

Als je luistert naar politici en centrale bankiers, je gelooft ze ook nog en je baseert je beleggingsbeslissingen op wat ze zéggen, dan ga je met 99,9% zekerheid het schip in.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Goud- en zilverprijzen gaan naar de stratosfeer

Het zijn vooral de Federal Reserve, de ECB, de Bank of England, de Bank of Japan en de Schweizerische Nationalbank die kampioen geld printen zijn. Op mijn twitter account plaatste ik vanmorgen een bericht dat de BoJ heeft besloten om de geldpersen nog maar eens aan te zetten.

Het is het enige middel dat centrale banken nog hebben, en iedere keer als een economie in een recessie dreigt te belanden, moet de centrale bank als “reddende engel” optreden. Geld printen leidt tot inflatie. Veel geld printen leidt tot forse inflatie. En dus tot een enorme waardedaling van de nationale munt.

Twee grote verschillen met de jaren 70
De vorige bull markt in goud en zilver was in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Goud steeg in tien jaar tijd van $35 naar een hoogste koers van $850. Da’s een stijging van 2328%.

Een stijging van ruim 2300%. Ondanks dat Aziatische landen toen te arm waren om goud te kunnen kopen. En ondanks dat centrale banken hun goud toen systematisch aan het verkopen waren.

Aziatische burgers en centrale banken kopen nu massaal goud
Nu komt 42% van de vraag naar goud van Aziatische consumenten die in de jaren ’70 nog geen enkele rol speelden. En 11% van de vraag komt van diverse (Aziatische) centrale banken. Een groeiend aantal centrale banken koopt nu systematisch goud om zichzelf te beschermen.

De stijgende vraag van centrale banken zorgt er daarbij voor dat de kans op forse tijdelijke correcties wordt verkleind. Want centrale banken kopen systematisch en proberen de markt niet te timen.

Westerse burger zit te slapen
Goud en zilver zitten in een langjarige bull markt. Een bull markt waar de gemiddelde westerse burger nog nauwelijks aan deelneemt. Terwijl het juist de westerse politici en centrale bankiers zijn die er een puinhoop van maken. En terwijl juist de westerse burger als eerste bescherming zou moeten zoeken.

Het is niet de vraag óf de westerse burger wakker gaat worden, maar wannéér. Want dát hij wakker gaat worden, staat als een paal boven water. Hoe langer hij echter blijft slapen, hoe groter zijn kater van het ontwaken zal zijn.

Zodra de westerse burger wakker wordt en beseft dat zijn politici en centrale bank niets anders hebben gedaan dan inflatie creëren, gaat hij op zoek naar alternatieven voor zijn spaarrekening. Dan gaat hij zijn spaargeld uitgeven, beleggen in aandelen, en bescherming zoeken bij goud en zilver. En gaan de prijzen van goud en zilver richting de stratosfeer.

Systematisch bijkopen
Ik blijf daarom systematisch goud en zilver bijkopen. En mijn mening is dat iedere burger die zichzelf en zijn familie goed door de crisis wil loodsen, hetzelfde zou moeten doen. Klikt u hier voor de aanbieders die naar mijn bescheiden mening de meest betrouwbare zijn.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Mijn analyse van het inflatie-deflatie debat

Ik hoop dat u het filmpje met het debat tussen inflationist James Rickards en deflationist Harry Dent hebt bekeken. Er zijn niet veel mensen die intelligent zijn én een totaal onafhankelijke geest hebben, die ook nog eens in debat gaan over de vraag of we op inflatie of deflatie afstevenen.

En let u daarbij vooral op het woord onafhankelijk. De meeste figuren die u op de tv of in de krant voorbij ziet komen, zijn ofwel niet intelligent, ofwel niet onafhankelijk. Het is ook daarom dat de reguliere media dagelijks zoveel onzin over ons uitstorten.

Als u het debat nog niet hebt bekeken, doet u dat dan alsnog voordat u dit artikel verder leest. Dat maakt het interessanter, want dan kunt u uw eigen mening vergelijken met die van mij.

Mijn analyse van het debat
De uitleg van Rickards over hoe het geld printen in zijn werk gaat, was vrij snel, maar wel zeer goed. Er waren geen gaten in te schieten en dat deed Harry Dent dan ook niet.

Beiden waren het erover eens dat de Amerikaanse overheid als officieel doel heeft om 2% inflatie te creëren, maar dat ze in werkelijkheid 4% tot 5% inflatie willen. Want dan slinkt de staatsschuld sneller als percentage van het BBP.

Dent’s mening was vervolgens dat mensen bij 5% inflatie zonder economische groei in opstand zullen komen. Dat ze zullen eisen dat de Fed stopt met geld printen. Dit is waar hij enorm de fout in gaat.

Burger wil loonsverhoging
De burger die de straat op gaat om te protesteren, legt absoluut niet de link tussen geld printen en inflatie. Het leven is 5% duurder geworden en dus zal hij de straat op gaan om minimaal 5% loonsverhoging te eisen. Hij zal nooit de straat op gaan om te eisen dat een centrale bank stopt met geld printen.

Rickards verwacht dat inflatie eerst naar de door politici gewenste 5% zal gaan, en vervolgens snel zal stijgen richting 10%. Waar beiden een slag misten, was dat ze het hadden over een scenario met 10% inflatie zonder economische groei. Terwijl je bij 10% inflatie automatisch (een tijdelijke, zeer ongezonde) economische groei krijgt omdat mensen hun spaargeld gaan uitgeven om prijsstijgingen voor te zijn.

Conclusie
Het enige argument van deflationist Harry Dent om deflatie te verwachten, was dat hij verwacht dat burgers zullen eisen dat centrale banken stoppen met geld printen. Dat is naar mijn mening enorm onrealistisch. Ze zullen loonsverhoging eisen, waarvoor juist méér geld moet worden geprint.

In de Duitse Weimar republiek draaiden ze in 1922-23 de zaak ook gewoon om. In plaats van te beseffen dat inflatie het gevolg van was geld printen, redeneerde Reichsbank-president Rudolf Havenstein dat hij geen andere keuze had dan geld printen als gevolg van de stijgende inflatie.

Overtuiging alleen maar versterkt
Diezelfde redenering gaat nu ook plaats vinden. Het maakt de gemiddelde burger in beginsel niet uit dat alles duurder wordt, zolang zijn inkomen maar navenant wordt verhoogd. Het debat heeft mijn overtuiging dat we op fors stijgende inflatie afstevenen, alleen maar versterkt.

En het grappige is dat beiden mij ervan overtuigden dat we met onze obligatiestrategie enorme winsten gaan behalen en dat beiden mij ervan overtuigden dat ik voorlopig nog even door moet gaan met het bijkopen van goud en zilver.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: