Het raakt simpelweg op

U zet €20.000 op uw spaarrekening bij ING. Die leent €18.000 daarvan uit aan iemand die een auto koopt. De autodealer ontvangt dat geld en zet het op zijn spaarrekening bij ABN-Amro. Die leent €16.000 daarvan uit aan een boer die een tractor koopt. De tractorverkoper ontvangt het geld en zet het op zijn spaarrening bij Rabo.

Enzovoort.

Enkel en alleen omdat ú €20.000 op uw spaarrekening hebt gezet, hebben nu een autodealer en een tractorverkoper ook een pak geld op hun spaarrekening staan. En zit er in totaal €54.000 spaargeld in het financiële systeem.

Rehypothecation. Geld creëren met geld.

Wat zou er met de euro gebeuren als…?
Stelt u zich nu eens voor dat we allemaal zouden besluiten om onze euro’s thuis onder de matras of in onze kluis te bewaren? En stel dat er geen centrale bank zou zijn om nieuwe euro’s te printen?

Banken en economie zouden uiteraard compleet in de stress schieten. Daarnaast zou dan echter het aantal in omloop zijnde euro’s drastisch dalen. Waardoor de euro ongekend hard in koers zou stijgen.

Wat zou er met goud gebeuren als…?
Dit, beste lezer, is wat er nu met goud aan het gebeuren is. Dit is waarom Eric Sprott afgelopen weekend nog de volgende uitspraak deed:

“Gold and silver will surpass their 2011 highs THIS YEAR – Eric Sprott”

Met iedere kilo goud die de bullion banks in hun kluizen hebben, creëren ze tientallen kilo’s papieren goudbeleggingen. Rehypothecation. En die papieren goudbeleggingen hebben, of hadden, een grote invloed op de bepaling van de goudprijs.

De situatie met goud is nu dat héél veel partijen wereldwijd hebben besloten om fysiek goud te kopen, en om dat fysieke goud in niet-bancaire kluizen te bewaren. Waardoor al die kilo’s goud niet meer beschikbaar zijn voor rehypothecation.

Chinese vraag groter dan wereldwijde productie
Op onderstaande grafiek van goudexpert Koos Jansen zien we dat alléén de Chinese vraag naar goud afgelopen maand al groter was dan de gehele wereldwijde productie.

Laat dit nog even tot u doordringen. Alléén de Chinese vraag naar fysiek goud was afgelopen maand groter dan de wereldwijde goudproductie. Alléén de Chinese vraag.

Het aantal kilo’s goud in omloop daalt snel
Het aantal kilo’s fysiek goud in niet-bancaire kluizen stijgt. Het aantal kilo’s goud in omloop daalt. Met rasse schreden. Waardoor goud en zilver fors in prijs zullen stijgen.

Euro’s zullen er meer dan genoeg in omloop zijn. Goud en zilver niet. En dus houd ik mijn spaargeld liever aan in fysiek goud en zilver.

Als ik u was, zou ik ook op zijn minst een deel van mijn spaargeld in fysiek goud en zilver aanhouden. Dit zijn mijn favoriete aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Heb ik u laten schrikken?

Ik weet niet of ik u vorige week met dit artikel heb laten schrikken. Ik hoop van wel. Want schrikken helpt. Als u schrikt, dan realiseert u zich in ieder geval dat u maatregelen moet nemen om in de toekomst niet tegen financiële rampen aan te lopen.

Het is trouwens niet alleen ING dat er slecht voor staat. Het is een groot Europees probleem. Vind maar eens een grote Europese bank die 10% eigen vermogen aanhoudt (zoals Amerikaanse banken wél doen!).

We moeten onszelf dan ook beschermen tegen het geld printen door de ECB én tegen het simpele feit dat we banken niet kunnen vertrouwen.

Geld dat niet kan worden bijgedrukt
Goud geeft veiligheid. Het is een crisis-hedge. Het is het enige échte geld. En het waren duizenden jaren geleden geen politici of bankiers die besloten dat goud het beste geschikt was om als betaalmiddel te dienen. Het waren de mensen zelf.

Goud is bovendien geld dat niet door centrale bankiers kan worden bijgedrukt. Het beschermt u op termijn tegen inflatie. Tegen omvallende banken. Tegen een uiteenspattende euro.

Plaats geld buiten het systeem
Het huidige financiële systeem barst van het risico. En dus vind ik het niet meer dan logisch en verstandig om een deel van mijn geld buiten het financiële systeem te plaatsen.

Dat doe ik persoonlijk door goud en zilver te kopen. Mijn mening is dat iedere burger op zijn minst een deel van zijn spaargeld in goud (en evt. zilver) aan moet houden. Als crisis-hedge. U vindt hier de aanbieders waar ik zelf gebruik van maak.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Welke bank kan ik nog vertrouwen?

Deze vraag ontvang ik regelmatig van lezers. Vorige week nog. En ik kan er geen antwoord op geven. Ten eerste omdat we niet alle jaarrekeningen van alle banken wereldwijd kunnen uitspitten.

Ten tweede geldt dat als ik dat wél zouden kunnen, ik persoonlijk niet durf te vertrouwen op de door banken gepubliceerde cijfers. Laten we ING eens als voorbeeld nemen. Als u op deze link klikt, dan vindt u daar op pagina 8 de door ING gepubliceerde balans per 30 september 2012.

Twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie
Kijkt u eerst eens naar het balanstotaal. Dat is €1.248.096.000.000. Ofwel €1.248 miljard. Ofwel ruim 1,2 biljoen euro.

ING is daarmee ruim twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie. Hoe de Nederlandse overheid garantie op spaargeld kan beloven, is mij een compleet raadsel. Maar daarover een volgende keer meer…

ING rapporteert een eigen vermogen (dus bezittingen minus schulden) van €57 miljard. En dat is slechts 4,6% van ING’s totale bezittingen. Een verlies van 4,6% op haar uitstaande beleggingen/leningen is dus voldoende om ING’s totale eigen vermogen weg te vagen.

De officiële cijfers zijn wat mij betreft al niet erg vertrouwenwekkend. Dan even kijken naar ING’s bezittingen. Ik zie daar de volgende twee posten. Beiden zijn wat mij betreft beleggingen, die samen maar liefst 36% van ING’s totale balans bedragen:

Financial Assets at Fair Value: €251 miljard.
Investments: €199 miljard.

De simpele vragen die bij mij rijzen zijn:
Tegen welke prijzen staan CDO’s en RMBS (die waardeloze hypotheekobligaties) op de balans?
En Zuid-Europese staatsobligaties?
Wat als ING straks koersverliezen op haar €102 miljard in staatsobligaties gaat lijden door een onvermijdelijke stijging van de rente daarop?

En hoeveel verlies gaat ING nog lijden op haar uitstaande (hypotheek)leningen. Door Nederlandse huizenbezitters die hun hypotheek niet meer kunnen betalen, terwijl hun huis toch al onder water staat? Of door bedrijven die failliet gaan en hun lening niet afbetalen?

Dan weten we nog dat veel banken een aantal zaken off-balance sheet hebben geregeld, ofwel buiten de balans houden. Derivaten zoals bijvoorbeeld Credit Default Swaps. De uitgevers daarvan (banken) kunnen daarop enorme verliezen lijden. Ik weet niet of ING zaken buiten de balans houdt, maar ik durf er ook niet op te vertrouwen dat ze dat niét doen.

Mijn conclusie:
De balans zoals die gerapporteerd is, is al niet bepaald vertrouwenwekkend, want 4,6% eigen vermogen is véél te weinig. Daarnaast durf ik er niet op te vertrouwen dat de cijfers die als bezitting zijn gerapporteerd de werkelijke waarde van die bezittingen weergeven. En daarnaast durf ik er niet op de vertrouwen dat een bank geen off-balance sheet items ergens verborgen houdt.

ING is slechts een voorbeeld. Dezelfde vragen zouden wat mij betreft bij iedere andere bank boven komen drijven. De gerapporteerde cijfers zijn al slecht, maar ik durf die toch al slechte cijfers ook nog eens niet te vertrouwen.

Waar ik mijn spaargeld aanhoud?
Voor een deel op een goudrekening. Want daarmee loop je niet het soort risico’s wat je met spaargeld bij een bank loopt. Bijkomend voordeel is dat je goud en zilver kunt laten bewaren in kluizen in politiek stabiele landen als Zwitserland en Singapore.

En voor een deel bij de goedkoopste broker ter wereld. Die heeft 15% eigen vermogen en heeft al bewezen dat ze geen gekke dingen doen met het geld van hun klanten.

Met TopAandelen belegt u in de goedkoopste aandelen van de best presterende bedrijven. Maar we sturen u ook een Bonus Rapport, waarin we u alles vertellen over de goedkoopste en meest betrouwbare broker ter wereld.
Meldt u zich hier aan voor een abonnement.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een stel tikkende tijdbommen

(door Tom Lassing)
De koersen van banken zijn enorm omlaag gegaan. ING bijvoorbeeld stond in 2001 nog boven de 34. Het aandeel doet nu nog geen 6,50 euro. Alleen daarom zou je als belegger al kunnen denken dat de koers wel omhoog moet gaan. 2001 is echter 2010 niet. ING heeft de laatste jaren, net als alle andere banken, teveel risico genomen en posities ingenomen die schadelijk voor haar klanten en aandeelhouders waren. Ook ING kon niet zonder overheidssteun. Ook ING kocht de waardeloze Amerikaanse producten en had een garantie van de staat nodig om te kunnen overleven.
Dead Cat Bounce
De beurskoers was in maart 2009 nog slechts 2 euro. Vanaf dat punt bezien is er dus al een enorm rendement behaald. Een dooie kat stuitert ook als je deze van de flat af gooit. Wat als ING toch nog weer een lijk in de kast verstopt heeft? Niemand buiten ING kan dat weten, want de bank mag dat soort zaken tegenwoordig binnenshuis houden. Ze waarderen het dan simpelweg op de historische koers en geen haan die er naar kraait. Die struisvogelpolitiek kan je lang volhouden, tot iemand je bluf gaat testen. Dan kan het zomaar heel snel gedaan zijn.

Wanneer gaan ze elkaar shorten?

Vooral het feit dat banken als ING niet meer te beoordelen zijn, maakt dat ik de koopwaardige adviezen van analisten erg gevaarlijk vind. Hoe kunnen ze dat stellen, terwijl ze niet genoeg gegevens hebben? Dat is dan toch gewoon gokken?
Wetende dat banken er geen enkele probleem mee hebben short te gaan op producten die ze hun eigen klanten aanbieden, is het naar mijn idee slechts de vraag wanneer ze keihard short gaan op elkaar. Dat moet toch onderhand wel een zeer lucratieve handel gaan lijken. Het feit dat ze elkaar geen geld meer toevertrouwen is in dat licht bezien zo gek niet.
Niet koopwaardig
Het antwoord op de vraag of banken koopwaardig zijn, is naar mijn idee “neen”. Ze zijn in mijn ogen een stel tikkende tijdbommen. Ik denk dat ik daarmee duidelijk genoeg ben.

Tom Lassing is oprichter en eigenaar van BeursAccent. Een topkwaliteit service, gespecialiseerd in degelijk beleggen in onmiskenbare wereldwijde trends.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een schitterend excuus

In onder meer Amsterdam staan hele gebouwen vol met mensen die op kosten van de belastingbetaler hun werk moeten doen. Dat werk is om in het belang van de belastingbetaler te controleren of het wel goed gaat met alle in Nederland actieve financiële instellingen, en of financiële producten wel in het belang van de consument zijn.

Heerlijk om er te werken
De DNB is de meest heerlijke instelling om te werken. Nergens verantwoordelijk voor. Naar eigen zeggen ontdékken ze altijd wel dat er iets mis is bij een bank, maar kunnen ze daarover niets zeggen omdat ze anders paniek veroorzaken bij het grote publiek.

Een schitterend excuus, want iemand als DNB president Wellink kan op die manier altijd met zijn “zorgelijke, intelligente” blik in de camera kijken en aan het publiek vertellen dat hij nu eenmaal met dat “helse” dilemma te maken heeft.

Opheffen
Wat Wellink eigenlijk zegt is dat ze die tent net zo goed kunnen opheffen. Als je niet kunt voorkomen dat banken failliet gaan én je waarschuwt de belastingbetaler niet over grote problemen die hem mogelijk treffen, waarvoor hébben we dan al die gebouwen met al die mensen erin? Wellink zegt tussen de regels door dan ook dat ze zijn eigen DNB net zo goed kunnen opheffen. Want als je de belastingbetaler tóch nooit op tijd waarschuwt, waarom zou je dan nog net doen alsof je van alles aan het controleren bent?

De trieste balans
Het is dan ook ongekend triest als je het slagveld over de afgelopen 20 jaar overschouwt. In Nederland zijn in die periode 7 miljoen woekerpolissen verkocht en 800.000 aandelenlease producten. Er zijn daarnaast verschillende instellingen (DSB, Van der Hoop, Afab?) failliet gegaan, terwijl Fortis en de ING door de staat overeind gehouden moeten worden. Heb je in zo’n gebouw vol met ambtenaren toch 20 jaar lang gezellig liggen slapen, iedere werkdag van 9 tot 4 uur…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

In welk type aandelen belegt ú het liefst?

Vorige week ontving ik een mail van iemand die eind februari aandelen ING en KBC had gekocht en daarmee op een leuke winst stond. Prachtig. Alleen zijn het aandelen van bedrijven die er financieel slecht voor staan. Die ondanks de lage koersen duur zijn. Wat we weten is dat de kredietcrisis nog lang niet voorbij is. Er komt nog veel meer ellende op ons af. Dus waarom dan beleggen in aandelen waarmee je zoveel risico loopt?

Verkopen vóórdat nieuwe ellende uitbreekt
Het is niet verstandig om een aandeel aan te kopen alleen maar omdat de koers fors is gedaald. Het moet vooral een aandeel zijn van een bedrijf dat goed presteert en een solide financiële positie heeft. U zult het met me eens zijn dat we dat van ING en KBC voorlopig nog niet kunnen zeggen. De boodschap is wat ons betreft dan ook: vooral verkopen vóórdat nieuwe ellende uitbreekt.

340% winst – wat nu?
Ik ontving ook een mail van een jaarabonnee van www.topaandelen.com . Hij had 340% winst en kreeg (begrijpelijk) hoogtevrees. Ik kon niet anders dan antwoorden dat het aandeel ondanks deze enorme stijging nog steeds fors ondergewaardeerd is en dat het nog steeds enorm stijgingspotentieel heeft. Gewoon omdat het een aandeel betreft van een bedrijf dat fantastisch presteert.

 

Aan u de vraag: In welk type aandelen belegt ú het liefst? Ik vermoed dat ook ú voor dit soort aandelen kiest.
In ons nieuwste “
Super Rendement Rapport” vindt u ze.
Enorm koerspotentieel. Het is echter wel zaak dat u snel reageert, want we zitten bijna aan ons maximum.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: