100 jaar Federal Reserve

Gisteren was het 100 jaar geleden dat de oprichting van de Federal Reserve werd goedgekeurd door het Amerikaanse congres.

In de avond van 23 december 1913 zaten de meeste congresleden al lang in de trein op weg naar huis, om zo kerstfeest met hun families te kunnen vieren.

Een ideaal moment om de goedkeuring door het parlement te loodsen.

De bankiers wilden een bank der banken, die hun eigendom was én die controle had over de dollar. Juist voor dat laatste was goedkeuring van het parlement nodig.

Ze hadden de machtige en gewiekste senator Nelson Aldrich (foto hieronder), wiens dochter getrouwd was met John D. Rockefeller Jr., aan hun zijde.

Nelson Aldrich

Deze centrale bank werd dus eigendom van de bankiers. Om het grote publiek echter het gevoel te geven dat de bank het landsbelang diende, werd een mooie naam verzonnen.

Federal Reserve.

Een naam die bij het grote publiek vertrouwen inboezemt. Alleen is er sinds de oprichting niets Federal aan de Federal Reserve. En een Reserve heeft ze al helemaal niet.

Over hoe de Federal Reserve sinds haar oprichting het publieke belang heeft ‘gediend’, schreef ik bijna drie jaar geleden al dit artikel.

Tot op de dag van vandaag denkt het overgrote deel van de Amerikaanse bevolking dat de Federal Reserve eigendom van de staat is en het publieke belang dient.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Daarom zijn politici beroepsleugenaars

Als u al een tijd lang deze nieuwsbrief leest, dan weet u dat ik geen hoge pet op heb van bankiers, centrale bankiers en politici. Simpelweg omdat ze ons nooit de waarheid vertellen. Behalve als het ze zelf goed uitkomt.

Nout, Jan-Kees, Jean-Claude
Toenmalig DNB President Wellink zei het nog het beste na het uitbreken van de kredietcrisis en het faillissement van Icesave. “Ik wilde wel vertellen hoe de vlag ervoor hing, maar ik kon en mocht het niet omdat de consequenties te groot waren”.

In 2010 vertelde Jan-Kees de Jager ons nog dat we zelfs geld zouden gaan verdienen aan de Griekse leningen. Terwijl iedereen die zich een béétje in Griekenland verdiepte toen al wist dat dit onmogelijk was.

In april 2011 deed Luxemburgs premier en Eurogroep-voorzitter Jean-Claude Juncker nog de volgende uitspraak: “If it becomes serious, you have to lie”.

De opmerking van Juncker slaat de spijker uiteraard het hardst op de kop.

Onderdeel van takenpakket
Hoe groot een probleem ook is, een politicus zal u ALTIJD vertellen dat het allemaal goed komt. Als hij weet dat een crisis op uitbreken staat, dan zal hij u daarvoor NOOIT waarschuwen. Als een bank op omvallen staat, dan zal een centrale bankier u daarvoor NOOIT waarschuwen.

We kunnen ze dat ook niet echt verwijten. Een eerste minister of centrale bankier die de massa waarschuwt, veroorzaakt direct paniek en chaos. Hij MOET gewoon liegen of de waarheid achterhouden. Het hoort bij zijn takenpakket. En als belegger moet je dat héél goed beseffen.

Wat betekent dat voor u en mij?
Als je als burger goed voor je financiën wilt zorgen, dan moet je je eerst en vooral richten op de feiten en de cijfers. Gewoon het soort simpele, harde cijfers waar ik u al in zoveel artikelen naar heb verwezen en waar ik regelmatig naar link op mijn Twitter account.

Voorbeeld: Ik houd mijn spaargeld liever in goud en zilver aan dan in euro’s of dollars. En wel om twee harde feiten. De eerste is dat centrale banken de rente tussen 0% en 1% hebben gezet, terwijl inflatie 2,5% is. De tweede reden is dat centrale banken massaal geld aan het printen zijn, wat toekomstige inflatie veroorzaakt.

Daarnaast is het voor u en mij enorm belangrijk dat we compleet negeren wat politici en centrale bankiers ZEGGEN. In plaats daarvan moeten we kijken naar wat ze DOEN en vervolgens beoordelen wat de consequenties daarvan zijn.

Als je luistert naar politici en centrale bankiers, je gelooft ze ook nog en je baseert je beleggingsbeslissingen op wat ze zéggen, dan ga je met 99,9% zekerheid het schip in.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom belegt Buffett niet in goud?

“Als het zo verstandig is om goud te kopen, waarom doet Warren Buffett dat dan niet?” Deze vraag ontving ik vorige week van een lezer. Hieronder geef ik u op die vraag een kort antwoord én een lang antwoord.

Het korte antwoord
Ik kan op die vraag een kort antwoord geven. Het is omdat Buffett sinds enkele jaren vriendjes is met het politieke establishment en met de Wall Street bankiers. Hij is niet langer de onafhankelijke belegger die de reguliere media nog graag in hem zien.

Als gewone beleggers moeten we er daarom vanuit gaan dat Buffett niet eerlijk zijn mening geeft. En dus moeten we vooral niet luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Hoeft ook niet, want er zijn genoeg superbeleggers die wel écht onafhankelijk zijn. Die géén vriendjes zijn met politici en bankiers. Die wél eerlijk hun mening geven.

Het lange antwoord
Toevallig verscheen vorige week in Fortune magazine deze brief die hij jaarlijks aan zijn aandeelhouders schrijft. Wat hij daarin schrijft komt zo ongeveer exact overeen met wat wij in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” schrijven. Klikt u hier als u het nog niet hebt gelezen.

Maar zodra het over goud gaat, begint Buffett (in mijn ogen bewust) onzin uit te kramen. Hij stelt dat goud niets anders is dan een grotendeels nutteloos stuk blinkend metaal, dat beleggers kopen in de hoop dat anderen in de toekomst nog gekker zijn en er een nog hogere prijs voor zullen betalen.

Weet hij het niet, of…?
Heeft Buffett de geschiedenis van geld nooit bestudeerd? Weet hij niet dat goud al duizenden jaren het enige écht stabiele geld is? Dat de goudstandaard aan de basis heeft gelegen voor de opkomst van het Britse Rijk en voor de VS als supermacht? Dat het al duizenden jaren lang iédere keer mis gaat zodra politici de goudstandaard los laten en geld beginnen te printen om hun tekorten aan te vullen? Natuurlijk weet hij dat! Alleen past dat nu even niet in zijn straatje.

Waarom zou iemand goud 47 jaar lang vast houden?
Ook stelt Buffett dat beleggen in goud vanaf 1965 minder zou hebben opgeleverd dan beleggen in aandelen. Dat klopt inderdaad. Maar wie zegt dat je 47 jaren achtereen goud moet bezitten? Goud bezit je alleen als zich een valutacrisis aandient, als centrale banken de rente kunstmatig laag houden. En als ze de geldpersen volop laten draaien.

20 jaar lang geen enkele reden om goud te bezitten
In 1971 gaf Nixon de goudstandaard eraan voor de moeite, zodat de Fed geld kon gaan printen. Dat was een dijk van een koopsignaal voor goud. In 1979 werd Volcker voorzitter van de Fed en ging hij keihard de strijd aan met de toen enorme inflatie. Hij verhoogde de rente eerst in één stap met 3,5% en daarna nog eens met 5%. Een duidelijker signaal om goud te verkopen kon je op dat moment niet krijgen. Daarna was er ruim 20 jaar lang geen enkele reden te bedenken om goud te bezitten.

Zou Buffett dat niet weten? Natuurlijk weet hij dat! Alleen past dat niet in zijn straatje. Mijn mening is dat hij de zaken bewust verdraait. Toen ik hem een paar jaar geleden zijn mening hoorde geven over de rating agencies (zie dit artikel), wist ik dat ik erop kon vertrouwen dat die man nooit eerlijk zijn mening zal geven. En ook nooit iets zal vertellen waar ik als particuliere belegger werkelijk iets aan heb.

Waarin wel. En waarin vooral niet.
Volgens Buffett moet je de komende jaren vooral je geld niet op een spaarrekening hebben. En zijn obligaties de komende jaren zo ongeveer de meest risicovolle belegging die je maar kunt bedenken. Met beide conclusies ben ik het volledig eens. Zie ook onze obligatiestrategie, waarmee we op een eenvoudige, concrete manier inspelen op het uiteenspatten van de enorme zeepbel die daar is ontstaan.

Volgens Buffett zijn aandelen zo ongeveer de enige goede belegging voor de komende jaren. Wij zijn ook positief over aandelen en dan vooral over ondergewaardeerde aandelen van financieel ijzersterke bedrijven die zeer goed presteren. Klik hier als ook ú in dat soort aandelen wil beleggen.

Een rad voor ogen
Maar over goud draait Buffett de mensen een rad voor ogen. Voor ons is het in ieder geval simpel. In aandelen beleg je. Goud koop je om je spaargeld veilig te stellen.

En zodra er straks een centrale bankier komt die inflatie keihard gaat bestrijden, ben ik de eerste om u te vertellen dat ik mijn goud en zilver weer ga verkopen. Voordat die situatie zich echter voordoet, hebben goud en zilver nog een (zeer) lange weg omhoog te gaan. Klikt u hier om te zien waar ik zelf mijn goud en zilver koop.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: