Toen ik een tijdje geleden in dit artikel schreef dat de rol van de overheid drastisch terug moet en dat wat mij betreft alles waar de woorden subsidie, bijslag, aftrek, toeslag etc. voor staan, moet worden afgeschaft, ontving ik geen enkele reactie.

Toen ik vorige week kunstsubsidies als voorbeeld nam (omdat ik toevallig dat filmpje met Bassie had opgedoken), ontving ik direct boze reacties van een stuk of 25 lezers die me allemaal vertelden dat ik er geen bal van begrijp. En dat als ik zulke onzin blijf schrijven, ze deze nieuwsbrief niet meer willen lezen.

Zie daar het probleem van Europa in een notendop. Zie daar waarom deze schuldencrisis zal ontaarden in een inflatoir drama.

Iedereen accepteert in het algemeen dat er iets moet gebeuren, maar zodra je aan de belangen van een bepaalde groep komt, is de verontwaardiging ongekend groot.

De mening over kunstsubsidies is vooral van veel mensen die ik persoonlijk ken. Ze spuwen vuur over deze (in hun ogen) geldverspilling. Terwijl mensen die kunstsubsidies wel belangrijk vinden, niet eens lijken te willen accepteren dat een groot deel van hun medeburgers die subsidie zo snel mogelijk afgeschaft wil zien.

Tegelijk is het zeer waarschijnlijk zo dat veel mensen die tegen kunstsubsidie zijn, op hun beurt weer op hun achterste benen zullen staan als er iets wordt geraakt dat in hun belang is.

Politici en bevolking zijn domweg niet bereid om de drastische maatregelen te nemen/accepteren die nu eenmaal nodig zijn. De enige oplossing die dan nog overblijft is een kunstmatige. Namelijk geld printen. Veel geld printen. Zie daar de reden waarom ik goud en zilver blijf bijkopen.