Als u dit artikel van gisteren hebt gelezen, dan hebt u misschien opgemerkt dat ik mij boos maakte. Dit terwijl het mijn principe nu juist is om de wereld te nemen zoals hij is en om daarmee zo goed mogelijk om te gaan.

Ik voel echter steeds vaker boosheid opkomen. En dat komt omdat ik zie hoe de gewone burger glashard in de maling wordt genomen door politici en centrale bankiers.

“Crisis bijna voorbij”
In Europa is het trouwens niet anders dan in de VS. Hoeveel keer politici bijvoorbeeld al hebben verklaard dat het ergste van de crisis achter de rug is, is niet te tellen.

De Spaanse ex-premier Zapatero concludeerde 3,5 jaar geleden al dat de crisis bijna voorbij was. Vorige maand nog kwamen de Duitse minister van Financiën Schäuble en Euro-opperhoofd Van Rompuy met deze mededeling. En de Franse president Hollande trok al in oktober dezelfde conclusie.

Een totaal raadsel
Waar deze mensen hun meningen op baseren is mij een totaal raadsel. In het vierde kwartaal van 2012 is ook de Duitse economie gaan sputteren, staatsschulden van alle Eurolanden blijven stijgen, de werkloosheid in de Eurozone is naar recordhoogte gestegen, de burger houdt in heel Europa zijn hand op de knip en de Europese bankensector is zwaar ziek.

Hoe dit soort mensen ons uit de crisis moeten gaan halen, is mij ook een totaal raadsel. Zodra het straks weer menens wordt, kijken ze allemaal weer naar Draghi. Die heeft nog één enigszins bruikbaar stuk gereedschap in zijn tas zitten. En dat is de (digitale) drukpers om geld te printen.

Als je als enige gereedschap nog een hamer hebt, dan begint alles er vanzelf als een spijker uit te zien…

De crisis is nog niet voorbij. Is zelfs nog niet eens écht begonnen. En de gewone, onwetende burger zal het grootste slachtoffer zijn. Want die gaat straks wel goud kopen om zijn geld tegen inflatie te beschermen, maar hij zal dat pas gaan doen als het eigenlijk al te laat is.