Meer feiten waar we niet omheen kunnen

Vorige week plaatste ik op mijn Twitter account een column uit The Washington Post. De schrijver is enorm bezorgd over de Amerikaanse banken, want de grootste 20 banken zijn zo groot als 85% van het Amerikaanse BBP. Hij wil geen Too Big to Fail banken meer. Gelijk heeft hij.

De leiders van de Europese Unie lijken zich over dit soort zaken niet veel zorgen te maken. In vijf jaar tijd hebben ze veel vergaderd (hun specialiteit), maar is er zo goed als niets gebeurd.

Deutsche Bank vertegenwoordigt in zijn eentje al 85% van het Duitse BBP. ING is in zijn eentje al bijna twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie. En in Frankrijk is alleen BNP Paribas al bijna net zo groot als de gehele Franse economie.

Ieder een ander deel van het probleem
Ik stuurde u gisteren dit artikel toe, zodat u ook eens van een ander hoort dat de banken een enorm gevaar vormen. Daarnaast vooral omdat ik het frappant vond dat deze twee mensen ieder slechts over een deel van het probleem spraken.

Hoogervorst benadrukte hoe laag het eigen vermogen van Europese banken is en hoe groot de banken zijn ten opzichte van de economie. Maar hij had het niet over hoe onbetrouwbaar banken zijn in hun financiële rapportage.

Terwijl Marike Stellinga juist benadrukte dat je de door banken gepubliceerde cijfers niet kunt vertrouwen. Zij lijkt wel te zien dat er om die reden nog allerlei problemen op ons af komen, maar lijkt de omvang daarvan zwaar te onderschatten (of ze wilde mensen gewoon niet bang maken).

Hallucinante hoeveelheden
Veel mensen lijken niet te beseffen hoe groot de impact is als je PIIGS-landen, forse begrotingstekorten, stijgende staatsschulden, huizencrises en opgeblazen, falende banken bij elkaar telt. De hoeveelheden geld die de ECB nog zal printen om de boel overeind (en bij elkaar!) te proberen te houden zijn hallucinant.

Het complete beeld
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” geven we u het complete beeld over hoe we ervoor staan. Met daarbij de harde cijfers, uitgebeeld in sprekende grafieken.

Daarnaast vertellen we u waarin wij ons geld de komende jaren beleggen en vooral ook waarin juist NIET. Hebt u het nog niet gelezen?
Klikt u dan hier om het aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Heb ik u laten schrikken?

Ik weet niet of ik u vorige week met dit artikel heb laten schrikken. Ik hoop van wel. Want schrikken helpt. Als u schrikt, dan realiseert u zich in ieder geval dat u maatregelen moet nemen om in de toekomst niet tegen financiële rampen aan te lopen.

Het is trouwens niet alleen ING dat er slecht voor staat. Het is een groot Europees probleem. Vind maar eens een grote Europese bank die 10% eigen vermogen aanhoudt (zoals Amerikaanse banken wél doen!).

We moeten onszelf dan ook beschermen tegen het geld printen door de ECB én tegen het simpele feit dat we banken niet kunnen vertrouwen.

Geld dat niet kan worden bijgedrukt
Goud geeft veiligheid. Het is een crisis-hedge. Het is het enige échte geld. En het waren duizenden jaren geleden geen politici of bankiers die besloten dat goud het beste geschikt was om als betaalmiddel te dienen. Het waren de mensen zelf.

Goud is bovendien geld dat niet door centrale bankiers kan worden bijgedrukt. Het beschermt u op termijn tegen inflatie. Tegen omvallende banken. Tegen een uiteenspattende euro.

Plaats geld buiten het systeem
Het huidige financiële systeem barst van het risico. En dus vind ik het niet meer dan logisch en verstandig om een deel van mijn geld buiten het financiële systeem te plaatsen.

Dat doe ik persoonlijk door goud en zilver te kopen. Mijn mening is dat iedere burger op zijn minst een deel van zijn spaargeld in goud (en evt. zilver) aan moet houden. Als crisis-hedge. U vindt hier de aanbieders waar ik zelf gebruik van maak.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Stress-tests

Ongeveer 150 ambtenaren zijn de afgelopen maanden op pad geweest om bij de grootste Amerikaanse banken zogenaamde stress-tests uit te voeren. Het resultaat viel mee. De grote banken hebben in totaal maximaal $75 miljard nodig om zonder problemen door de crisis te komen. En dat is een makkie, vooral als we bedenken met welke bedragen er tot nu toe al is gesmeten. De Europese beurzen reageerden vanmorgen dan ook positief.

Hoe werkt zo’n stress-test eigenlijk?
Men maakt eerst een berekening van hoe het een bank zal vergaan als de huidige economische voorspellingen uitkomen. Vervolgens berekent men een “worst-case scenario”, waarbij men er vanuit gaat dat het economisch nog een stuk slechter zal gaan dan nu wordt verwacht.

En daar zit ook gelijk de adder onder gras. Hoe slecht zijn die verwachtingen precies? Eén van de zaken waar de stress-testers vanuit zijn gegaan is dat het werkloosheidspercentage zal oplopen naar 10,3%. Dat kan je nauwelijks meer een “worst-case scenario” noemen, want in april is in de VS al 8,9% van de beroepsbevolking werkloos. Als het even tegenzit, dan zien we in de VS in juni al meer dan 10% werkloosheid. En wat dan? Komt er dan een nieuwe stress-test?

Toneelspel
Het hele verhaal ruikt mij teveel naar een groot toneelspel, dat wordt opgevoerd om het “vertrouwens in het systeem” te herstellen. Even een stress-testje, daar een meevallend negatief resultaat uit publiceren en dan maar hopen dat alles weer goed gaan functioneren.

Maar goed: de pers is gelukkig, want die kunnen zich storten op welke bank de meeste minpuntjes heeft gekregen. De beurs is gelukkig, want die lijkt vandaag weer een stijging in te zetten. En verder kunnen wij, nuchtere beleggers, dit soort berichten maar beter met een grote korrel zout nemen…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: