Mijn analyse van het inflatie-deflatie debat

Ik hoop dat u het filmpje met het debat tussen inflationist James Rickards en deflationist Harry Dent hebt bekeken. Er zijn niet veel mensen die intelligent zijn én een totaal onafhankelijke geest hebben, die ook nog eens in debat gaan over de vraag of we op inflatie of deflatie afstevenen.

En let u daarbij vooral op het woord onafhankelijk. De meeste figuren die u op de tv of in de krant voorbij ziet komen, zijn ofwel niet intelligent, ofwel niet onafhankelijk. Het is ook daarom dat de reguliere media dagelijks zoveel onzin over ons uitstorten.

Als u het debat nog niet hebt bekeken, doet u dat dan alsnog voordat u dit artikel verder leest. Dat maakt het interessanter, want dan kunt u uw eigen mening vergelijken met die van mij.

Mijn analyse van het debat
De uitleg van Rickards over hoe het geld printen in zijn werk gaat, was vrij snel, maar wel zeer goed. Er waren geen gaten in te schieten en dat deed Harry Dent dan ook niet.

Beiden waren het erover eens dat de Amerikaanse overheid als officieel doel heeft om 2% inflatie te creëren, maar dat ze in werkelijkheid 4% tot 5% inflatie willen. Want dan slinkt de staatsschuld sneller als percentage van het BBP.

Dent’s mening was vervolgens dat mensen bij 5% inflatie zonder economische groei in opstand zullen komen. Dat ze zullen eisen dat de Fed stopt met geld printen. Dit is waar hij enorm de fout in gaat.

Burger wil loonsverhoging
De burger die de straat op gaat om te protesteren, legt absoluut niet de link tussen geld printen en inflatie. Het leven is 5% duurder geworden en dus zal hij de straat op gaan om minimaal 5% loonsverhoging te eisen. Hij zal nooit de straat op gaan om te eisen dat een centrale bank stopt met geld printen.

Rickards verwacht dat inflatie eerst naar de door politici gewenste 5% zal gaan, en vervolgens snel zal stijgen richting 10%. Waar beiden een slag misten, was dat ze het hadden over een scenario met 10% inflatie zonder economische groei. Terwijl je bij 10% inflatie automatisch (een tijdelijke, zeer ongezonde) economische groei krijgt omdat mensen hun spaargeld gaan uitgeven om prijsstijgingen voor te zijn.

Conclusie
Het enige argument van deflationist Harry Dent om deflatie te verwachten, was dat hij verwacht dat burgers zullen eisen dat centrale banken stoppen met geld printen. Dat is naar mijn mening enorm onrealistisch. Ze zullen loonsverhoging eisen, waarvoor juist méér geld moet worden geprint.

In de Duitse Weimar republiek draaiden ze in 1922-23 de zaak ook gewoon om. In plaats van te beseffen dat inflatie het gevolg van was geld printen, redeneerde Reichsbank-president Rudolf Havenstein dat hij geen andere keuze had dan geld printen als gevolg van de stijgende inflatie.

Overtuiging alleen maar versterkt
Diezelfde redenering gaat nu ook plaats vinden. Het maakt de gemiddelde burger in beginsel niet uit dat alles duurder wordt, zolang zijn inkomen maar navenant wordt verhoogd. Het debat heeft mijn overtuiging dat we op fors stijgende inflatie afstevenen, alleen maar versterkt.

En het grappige is dat beiden mij ervan overtuigden dat we met onze obligatiestrategie enorme winsten gaan behalen en dat beiden mij ervan overtuigden dat ik voorlopig nog even door moet gaan met het bijkopen van goud en zilver.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom belegt Buffett niet in goud?

“Als het zo verstandig is om goud te kopen, waarom doet Warren Buffett dat dan niet?” Deze vraag ontving ik vorige week van een lezer. Hieronder geef ik u op die vraag een kort antwoord én een lang antwoord.

Het korte antwoord
Ik kan op die vraag een kort antwoord geven. Het is omdat Buffett sinds enkele jaren vriendjes is met het politieke establishment en met de Wall Street bankiers. Hij is niet langer de onafhankelijke belegger die de reguliere media nog graag in hem zien.

Als gewone beleggers moeten we er daarom vanuit gaan dat Buffett niet eerlijk zijn mening geeft. En dus moeten we vooral niet luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Hoeft ook niet, want er zijn genoeg superbeleggers die wel écht onafhankelijk zijn. Die géén vriendjes zijn met politici en bankiers. Die wél eerlijk hun mening geven.

Het lange antwoord
Toevallig verscheen vorige week in Fortune magazine deze brief die hij jaarlijks aan zijn aandeelhouders schrijft. Wat hij daarin schrijft komt zo ongeveer exact overeen met wat wij in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” schrijven. Klikt u hier als u het nog niet hebt gelezen.

Maar zodra het over goud gaat, begint Buffett (in mijn ogen bewust) onzin uit te kramen. Hij stelt dat goud niets anders is dan een grotendeels nutteloos stuk blinkend metaal, dat beleggers kopen in de hoop dat anderen in de toekomst nog gekker zijn en er een nog hogere prijs voor zullen betalen.

Weet hij het niet, of…?
Heeft Buffett de geschiedenis van geld nooit bestudeerd? Weet hij niet dat goud al duizenden jaren het enige écht stabiele geld is? Dat de goudstandaard aan de basis heeft gelegen voor de opkomst van het Britse Rijk en voor de VS als supermacht? Dat het al duizenden jaren lang iédere keer mis gaat zodra politici de goudstandaard los laten en geld beginnen te printen om hun tekorten aan te vullen? Natuurlijk weet hij dat! Alleen past dat nu even niet in zijn straatje.

Waarom zou iemand goud 47 jaar lang vast houden?
Ook stelt Buffett dat beleggen in goud vanaf 1965 minder zou hebben opgeleverd dan beleggen in aandelen. Dat klopt inderdaad. Maar wie zegt dat je 47 jaren achtereen goud moet bezitten? Goud bezit je alleen als zich een valutacrisis aandient, als centrale banken de rente kunstmatig laag houden. En als ze de geldpersen volop laten draaien.

20 jaar lang geen enkele reden om goud te bezitten
In 1971 gaf Nixon de goudstandaard eraan voor de moeite, zodat de Fed geld kon gaan printen. Dat was een dijk van een koopsignaal voor goud. In 1979 werd Volcker voorzitter van de Fed en ging hij keihard de strijd aan met de toen enorme inflatie. Hij verhoogde de rente eerst in één stap met 3,5% en daarna nog eens met 5%. Een duidelijker signaal om goud te verkopen kon je op dat moment niet krijgen. Daarna was er ruim 20 jaar lang geen enkele reden te bedenken om goud te bezitten.

Zou Buffett dat niet weten? Natuurlijk weet hij dat! Alleen past dat niet in zijn straatje. Mijn mening is dat hij de zaken bewust verdraait. Toen ik hem een paar jaar geleden zijn mening hoorde geven over de rating agencies (zie dit artikel), wist ik dat ik erop kon vertrouwen dat die man nooit eerlijk zijn mening zal geven. En ook nooit iets zal vertellen waar ik als particuliere belegger werkelijk iets aan heb.

Waarin wel. En waarin vooral niet.
Volgens Buffett moet je de komende jaren vooral je geld niet op een spaarrekening hebben. En zijn obligaties de komende jaren zo ongeveer de meest risicovolle belegging die je maar kunt bedenken. Met beide conclusies ben ik het volledig eens. Zie ook onze obligatiestrategie, waarmee we op een eenvoudige, concrete manier inspelen op het uiteenspatten van de enorme zeepbel die daar is ontstaan.

Volgens Buffett zijn aandelen zo ongeveer de enige goede belegging voor de komende jaren. Wij zijn ook positief over aandelen en dan vooral over ondergewaardeerde aandelen van financieel ijzersterke bedrijven die zeer goed presteren. Klik hier als ook ú in dat soort aandelen wil beleggen.

Een rad voor ogen
Maar over goud draait Buffett de mensen een rad voor ogen. Voor ons is het in ieder geval simpel. In aandelen beleg je. Goud koop je om je spaargeld veilig te stellen.

En zodra er straks een centrale bankier komt die inflatie keihard gaat bestrijden, ben ik de eerste om u te vertellen dat ik mijn goud en zilver weer ga verkopen. Voordat die situatie zich echter voordoet, hebben goud en zilver nog een (zeer) lange weg omhoog te gaan. Klikt u hier om te zien waar ik zelf mijn goud en zilver koop.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Onverwachte gebeurtenissen

Aan toespraken geen gebrek gisteren. Obama gaf een speech in het congres, waarin hij zijn plan presenteerde om de economie een nieuwe boost te geven. Hij gaat nog maar eens $450 miljard uitgeven. Als je bakken met geld uitgeeft zonder resultaat, dan is de ‘oplossing’ uiteraard om gewoon nog meer geld uit te geven.

Zoals ik afgelopen dinsdag al aangaf, zijn dit soort maatregelen vooral fantastisch voor onze obligatiestrategie. De Amerikaanse staatsschuld stijgt nóg sneller. Beleggers zullen eerder angstig worden om hun geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen, waardoor die zeepbel eerder uiteen zal spatten. Wilt u profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel? Klikt u dan hier om ons obligatierapport te bestellen.

Tegelijk stuurde Geithner gisteren een opiniestuk naar de Financial Times (zie mijn Twitter account). In de tweede alinea van zijn artikel stelt hij vast dat de tijdens het ‘economisch herstel’ stijgende olieprijs een onverwachte gebeurtenis was. Geithner legt blijkbaar geen enkel verband (of weigert dat te doen) tussen het printen van een enorme hoeveelheid geld en stijgende grondstofprijzen.

Ook blijkt Geithner geen enkel verband te zien tussen de kredietcrisis en de eurocrisis, die toch écht in gang is gezet door de enorme problemen waarin de banken terecht kwamen als gevolg van hun investeringen in waardeloze Amerikaanse hypotheekproducten. Het komt er volgens Geithner op neer dat hij het allemaal goed heeft gedaan, maar dat hij nu dwars wordt gezeten door ‘onverwachte gebeurtenissen’.

En ook Bernanke hield weer een speech. Hij vertelde dat de Federal Reserve zal doen wat het kan om hoge economische groei en een dalende werkloosheid te bereiken. De markt had blijkbaar meer details verwacht en reageerde wat teleurgesteld. De vraag is niet óf Bernanke in actie gaat komen, maar wannéér. Rond 21 september zullen we meer weten.

Zoals ik dinsdag al in dit artikel schreef, doen de heren politici hun uiterste best om goud en zilver enorm omhoog te jagen. Alles wat ze doen is contraproductief. Het lijkt wel alsof ze het expres doen. Goud heeft na de forse stijging van afgelopen maand nu wel een dubbele top neergezet en kan daarom wat forser corrigeren. Ik zou zelf nu even liever zilver kopen, dat 15% onder haar top noteert. Klikt u hier voor meer info over het openen van een goudrekening.

En dinsdag zagen we nóg een bewijs dat politici en centrale bankiers de bull markt voor goud en zilver een warm hart toedragen. De Zwitserse centrale bank heeft een maximum ingesteld voor hoeveel de Frank mag noteren tegenover de Euro. Daarmee hebben ze de Frank effectief gekoppeld aan een munt die ziek, zwak en misselijk is. Ik heb direct mijn Zwitserse Franks verkocht.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De paraplu en de zonnebril

Ik wil het nog even met u hebben over de special van vorige week, waarin we bespraken wat we kunnen verwachten zodra QE2 straks eindigt (klikt u hier om het te lezen).

We ontvingen hierop diverse reacties. Eén lezer verwees ons zelfs naar een artikel op een website die voorspelde dat de huidige beschaving in de herfst van dit jaar zowat ten einde zal zijn (mede door Japan). Zover zal het volgens mij niet komen, in ieder geval niet op een zo korte termijn.

Veel andere mails betroffen echter meer praktische vragen over het obligatierapport en het “Super Optie Rapport”. Of we niet juist verlies zouden lijden als we de obligatiestrategie en/of de optiestrategie zouden gebruiken terwijl dat helemaal niet nodig blijkt. Een terechte vraag. Ik zou dit graag willen verduidelijken door een vergelijking te maken met de paraplu en de zonnebril.

De paraplu
Het is een ding dat bijna iedereen heeft. Het staat daar in de paraplubak bij de deur. Als je de deur uitgaat en je ziet dat regen dreigt, dan neem je het ding automatisch mee naar buiten. Als de zon schijnt, dan dénk je niet eens aan je paraplu. Als je de paraplu meeneemt, maar onderweg blijkt dat je hem niet nodig hebt, dan geeft dat wat ongemak, en verder niets. Hoe harder het echter gaat regenen, hoe blijer u zult zijn met uw paraplu.

Als het een hele tijd niet regent, dan ga je je niet afvragen waarom je die paraplu eigenlijk bezit. Dit omdat je 100% zeker weet dat er ergens in de toekomst een dag zal komen waarop het zal regenen.

Het “Super Optie Rapport” werkt op dezelfde manier. U hebt de daarin beschreven strategie altijd tot uw beschikking, maar u gaat de strategie pas gebruiken als de beurstrend draait naar dalend. Hoe harder de beurs daalt, hoe blijer u zult zijn met het “Super Optie Rapport”.

Als de beurs een hele tijd achter elkaar stijgt, dan hoef je je niet af te vragen waarom je het rapport eigenlijk in bezit hebt. Want ook op de beurs geldt dat het 100% zeker is dat er een dag zal komen waarop de beurs een stevige daling zal inzetten. Klikt u hier om het snel te bestellen!

De zonnebril
Ook dit is een ding dat iedereen bezit. Je neemt hem mee en zet hem op als de zon schijnt. Als er wolken voor de zon schuiven, dan zet je het ding weer af, en steek je het in je binnenzak. En als het weken achter elkaar slecht weer is, dan vraag je je niet af waarom je die zonnebril eigenlijk ooit hebt gekocht. Want je weet 100% zeker dat er weer een dag zal komen met volop zonneschijn.

Het rapport “De Amerikaanse obligatiemarkt staat op springen!” gaat uit van hetzelfde principe. Het staat wat ons betreft 100% vast dat dit zal gebeuren. We gaan echter alleen hierop inspelen als de obligatiekoersen de juiste kant op bewegen. Als de koerstrend voor ons dus positief is.

Beweegt de koers de verkeerde kant op, dan houden we de strategie rustig in onze binnenzak, en wachten we op het juiste moment om hem te gaan gebruiken. Precies zoals we met onze zonnebril ook doen. De Amerikaanse obligatiemarkt is een zeepbel die absoluut uiteen gaat spatten. Misschien zelfs al op korte termijn! Klikt u hier om dit unieke rapport te bestellen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wie wil ze straks nog hebben?

Enkele weken geleden namen we voorlopig even winst met onze obligatiestrategie. Door alles wat er in de wereld gebeurde, vertoonden nogal wat beleggers de Pavlov reactie om aandelen te verkopen en te kiezen voor de ‘veilige haven’ van Amerikaanse staatsobligaties. Daarom is het nu een mooi moment om even na te gaan waar we precies staan, en dan uiteraard vooral te kijken naar vraag en aanbod.

Aanbod wordt groter
Het aanbod van Amerikaanse staatsobligaties wordt steeds groter. Dit om de eenvoudige reden dat de VS ieder jaar een slordige $1500 miljard teveel aan geld uitgeven, en dat daardoor de staatsschuld ieder jaar fors stijgt. Om die schuld te kunnen blijven financieren moeten dus ieder jaar nóg meer beleggers ervan worden overtuigd dat het een fantastisch idee is, om geld aan de Amerikaanse overheid te willen uitlenen.

Vraag stijgt niet, maar daalt zelfs
In dit artikel vertelde ik u al dat het grootste Amerikaanse obligatiefonds PIMCO heeft besloten om niet langer in staatsobligaties te beleggen. Zij vinden dat er teveel risico aan kleeft. Grote fondsen die zich afkeren van staatsobligaties zijn niet bepaald stimulerend voor de vraag.

Daarnaast is het goed om eens te kijken naar de drie grootste afnemers van Amerikaanse obligaties. Dat zijn Japan, China en de Federal Reserve. China is haar belang langzaam aan het afbouwen. Japan heeft na de aardbeving en tsunami al haar geld nodig voor de wederopbouw, en zal voorlopig geen Amerikaanse staatsobligaties nodig hebben. En Bernanke kan best QE-3 aankondigen, maar dat zal het vertrouwen alleen maar een extra deuk geven.

De grote klapper komt steeds dichterbij
Wij vermoeden dat het moment eraan zit te komen dat we onze obligatiestrategie weer in werking gaan zetten. De eerste rit hadden we een leuke winst van 12%. Maar dat is wat ons betreft slechts een klein voorproefje op de klapper die onvermijdelijk gaat komen. Het wordt iedere dag duidelijker. De Amerikaanse obligatiemarkt staat op instorten. En wij gaan daar volle bak van profiteren. U ook?
Bestelt u hier het unieke obligatierapport.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

PIMCO

Het grootste en best presterende obligatiebeleggingsfonds van de afgelopen 15 jaar is het Amerikaanse PIMCO. In de maandelijkse investment outlook die directeur Bill Gross vorige week naar zijn klanten stuurde, geeft hij aan dat de rente op obligaties door de Fed kunstmatig laag worden gehouden.

Dit omdat Bernanke’s Fed de Amerikaanse rente op 0,25% houdt, en omdat Bernanke daar bovenop staatsobligaties koopt met geld dat hij uit gebakken lucht heeft gecreëerd. Het is nu zelfs zo erg dat 30% van de uitgegeven Amerikaanse staatsobligaties worden opgekocht door buitenlandse investeerders, en maar liefst 70% door de Federal Reserve middels het bekende QE2.

Wie gaat vanaf 1 juli de Amerikaanse overheid financieren?
Maar het QE2 aankoopprogramma stopt in juni. Dus wie gaat vanaf juli die 70% van de uitgegeven Amerikaanse staatsobligaties aankopen? Wij kunnen niet verzinnen wie daar in zal trappen. En Bill Gross ook al niet. Hij heeft daarom aangegeven dat PIMCO haar positie in Amerikaanse staatsobligaties heeft teruggebracht naar nul.

Het is altijd het slimme geld dat bij de eersten is die haar knopen telt en vervolgens de juiste conclusies trekt. Bill Gross heeft geen zin om af te wachten wat obligatiekoersen gaan doen nu het einde van QE2 nadert. Hij gaat op zoek naar andere mogelijkheden voor zijn beleggingsfonds.

De grote klapper gaat nog komen
Wij zijn best een beetje trots dat wij dezelfde conclusie al veel eerder hebben getrokken. Met onze 
obligatiestrategie hebben we de eerste winst binnen, maar de grote klapper gaat nog komen.

De Amerikaanse obligatiemarkt is een zeepbel die op knappen staat. Vraag maar aan Bill. Wij blijven erop hameren dat hier voor iedere belegger een unieke kans ligt om fors van deze situatie te profiteren. Ik raad u aan om die kans te grijpen. Bestelt u hier ons unieke obligatierapport.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een frauduleuze puinhoop

In een toespraak die Microsoft oprichter en nu filantroop Bill Gates vorige week hield tijdens een conferentie, vertelde hij dat de boekhoudingen van verschillende Amerikaanse staten één grote frauduleuze puinhoop zijn.

Hij vertelde dat de ambtenaren financiële en boekhoudkundige trucs toepassen die zó extreem zijn, dat zelfs de voormalige en inmiddels in het gevang zittende Enron boekhouders er van zouden gaan blozen.

Bill Gates vroeg zich af of er ook maar iémand is die aandacht schenkt aan de strapatsen van dit soort ambtenaren, zowel wat betreft de financiën van afzonderlijke staten als voor de federale financiën. Ik vermoed dat niemand er aandacht aan besteedt. Tot de bom straks barst.

Alleen een ezel ziet het niet aankomen
De Amerikaanse overheidsfinanciën zijn een puinhoop. Op zowel gemeentelijk-, staats- als op federaal niveau. Een staatsschuld van $14 biljoen die ieder jaar met $1,5 biljoen groeit.
In dit artikel vertelde ik u een maand geleden over een collega’s uitspraak dat alleen een ezel niet ziet aankomen dat de Amerikaanse obligatiemarkt zal instorten.

Intussen zien we steeds meer berichten die erop wijzen dat posities in Amerikaanse staatsobligaties stap voor stap worden afgebouwd. Daar komt nog bij dat Bernanke’s aankoopprogramma van $600 miljard haar einde nadert.

Als de kans er ligt, moet je hem ook grijpen
Het wegvallen van Bernanke’s steunaankopen, stijgende inflatie, en het groeiende aantal grote partijen die hun vertrouwen in Amerikaanse obligaties verliezen. Drie indicaties die samen hét signaal geven dat de zeepbel klaar is om binnenkort definitief uiteen te spatten.

We blijven erop hameren dat dit de grootste zeepbel is die op de financiële markten te vinden is, dat die zeepbel vroeg of laat uiteen gaat spatten, en dat het écht zonde zou zijn als u daar niet van zou profiteren. De kans ligt er. Grijp hem daarom.
Klikt u hier van onze unieke obligatiestrategie te profiteren.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Nóg slimmer spreiden om winst te maken

In dit artikel gaven we al het belang aan van “margin of safety” en intelligente spreiding van risico. Deze zaken zijn voor iedere belegger belangrijk, en ook voor iedere belegger haalbaar. Zowel voor de grotere als de kleinere belegger.

Een nog mooiere spreiding kunt u (vooral als u een wat grotere belegger bent) daarnaast aanbrengen door uw geld op verschillende manieren te beleggen, dus verschillende beleggingsstrategieën te volgen. Deze spreiding is juist zo effectief omdat het ervoor zorgt dat er in uw totaal belegde vermogen minder fluctuaties zijn en rendement dus meer gelijkmatig binnenkomt.

Ook hier geldt dat het belangrijk is om niet te ‘spreiden om het spreiden’, maar om verschillende strategieën te volgen waarover u stuk voor stuk zeer positief over bent. Ik ga bijvoorbeeld niet een deel van mijn geld inzetten in onze obligatiestrategie, alleen om daarmee risico te spreiden. maar juist omdat ik ook daar een zeer hoge verwachting van heb.

Het op bovenstaande manier spreiden van risico is iets wat ik uiteraard zelf ook doe en wat mij zéér goed bevalt. Een tijdje geleden schreef ik daar dit artikel over.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: