Mario’s slechtste dag als ECB-baas

Mario Draghi zal zich de dag van gisteren nog lang heugen. Het was met afstand zijn slechtste dag als ECB-baas.

Afgelopen maand had hij in hoogst eigen persoon de verwachtingen voor meer ECB-actie zó hoog opgestookt dat gisterochtend zelfs de reguliere tv-journaals aandacht besteedden aan wat hij ’s middags zou gaan aankondigen.

Maar hij leverde gisteren totaal niet wat de markt verwachtte. Met als gevolg dat de euro omhoog schoot en de beurzen hard onderuit gingen.

Geen verrassing
Mario kondigde gisteren aan dat de deposito rente wordt verlaagd van -0,2% naar -0,3%. En dat de ECB zes maanden langer €60 miljard per maand zal printen. En daarna nog langer, indien nodig.

Dat is op papier een forse extra maatregel. Maar is tegelijk geen nieuws voor de financiële markten. Want iedereen weet al lang dat de ECB niet kan stoppen met geld printen zolang er nauwelijks economisch herstel en nauwelijks inflatie is.

Ontwijkende antwoorden
Ik heb Draghi’s persconferenties al vaker bekeken. En het viel me altijd op dat hij welbespraakt is, en dat hij vragen van journalisten op een vriendelijke, duidelijke wijze beantwoordt.

Maar gisteren was het anders.

Vriendelijk was hij uiteraard nog steeds. Maar hij antwoordde ontwijkend (of eigenlijk totaal niet) op de vraag waarom hij dacht dat de markt zo teleurgesteld reageerde. En of dat misschien aan zijn eigen communicatie had gelegen.

Daarnaast sprak hij zichzelf tegen.

Mario spreekt zichzelf tegen
Enerzijds gaf hij aan dat het aangekondigde pakket extra maatregelen wel degelijk substantieel is. Maar anderzijds vertelde hij dat het nu juist de goede kant op gaat met de euro-economie.

Als je daadwerkelijk vindt dat het de goede kant op gaat, dan hoef je helemaal géén extra maatregelen te nemen.

Vervolgens vertelde hij dat de Europese consument nu meer vertrouwen heeft en meer geld durft uit te geven. Terwijl Eurostat slechts een paar uur eerder bekend had gemaakt dat detailhandelsverkopen in de Eurozone in oktober met 0,1% zijn gedaald.

Overvallen door reactie
Het was voor mij duidelijk dat Mario gisteren werd overvallen door de reactie van de markt. En dat hij zich door de persconferentie heen worstelde.

Een stijgende euro helpt inflatie niet omhoog, maar juist verder omlaag. Mario zal een list moeten verzinnen.

Of de markt moet zich realiseren dat de ECB’s extra maatregelen inderdaad fors zijn. En dat de verwachtingen gisteren (dankzij Mario himself) iets te hoog gespannen waren.

ECB blijft markt overspoelen met euro’s
Want de werkelijkheid is dat de ECB de financiële markten nog een hele tijd lang met vers geprinte euro’s zal blijven overspoelen.

Onze verwachting blijft dan ook dat de EUR/USD op termijn zal dalen tot 0,85.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Mario laat de geldpersen alvast warm draaien

In juli 2012 haalde ECB-president Mario Draghi een mooie truc uit. Hij beloofde de financiële markten domweg dat hij er alles aan ging doen om de euro in zijn huidige vorm te laten overleven.

Mario zat tussen twee vuren. Grote problemen in de PIIGS-landen schreeuwden om meer geld printen. Merkel wilde echter absoluut niet dat de ECB nog meer geld ging printen. Het zou haar herverkiezing in gevaar brengen.

De truc heeft gewerkt. En nog best een lange tijd ook. Mario heeft nu al 15 maanden lang op zijn belofte kunnen teren, zonder geld te hoeven printen. Met dank aan zijn collega’s Bernanke en Kuroda (Japan), die de geldpersen wél volop lieten draaien. Maar de truc verliest nu haar uitwerking.

Rampzalige cijfers
Vorige week kwam Eurostat met het bericht dat de staatsschuld in de Eurozone in het 2e kwartaal is gestegen tot maar liefst 93,4% van het BBP. De eurolanden voegden samen nog maar eens €125 miljard aan hun toch al torenhoge schuld toe.

De staatsschulden van Griekenland (169%), Italie (133%) en Portugal (131%) zijn domweg onhoudbaar. En hoewel Spanje met 92% nog net onder het gemiddelde zit, stijgt haar staatsschuld het snelst van alle eurolanden. De grafiek hieronder zegt genoeg.

Meer slecht nieuws
Gisteren kwam Eurostat met nog meer slecht nieuws. De werkloosheid in de eurozone blijft met 12,2% onverminderd hoog. In september verloren nog maar eens 60.000 mensen hun baan.

Maar écht verrassend was het bericht dat inflatie in de Eurozone in oktober is gedaald tot slechts 0,7%. Zonder geld printen gaat de eurozone de komende maanden richting deflatie. In de zwakke landen gaat het nu al die kant op. Kijk maar eens hieronder naar de Spaanse inflatiecijfers.

Het gaat nog een tijd lang gezellig zijn op de beurs
Deflatie is een ramp voor landen met te hoge staatsschulden. En is een nachtmerrie in de ogen van centrale bankiers. Mario gaat geld printen. Veel geld.

Dat betekent dat straks de drie grootste centrale banken ter wereld volop aan het geld printen zijn. Een ramp voor de lange termijn.

Maar voor ons beleggers is de lange termijn een zorg voor later. Want voor de komende tijd betekent het zeer waarschijnlijk dat het op de aandelenbeurzen gezellig gaat zijn. Héél gezellig.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Staatsschulden terugdringen?

EU-politici hebben ook dit jaar al tig keer aangekondigd dat economisch herstel op komst is, of zelfs al is ingezet. En al drie jaar lang zijn ze ons aan het vertellen dat het zo belangrijk is om de staatsschuld terug te dringen.

Naar praatjes van politici luisteren is zinloos, want ze liegen dat ze barsten. Hoort bij het beroep. Gisteren kwam Eurostat met deze harde cijfers.

De regeringen van de eurozone zijn zó slim, zó verstandig aan het bezuinigen geweest, dat de staatsschuld van de Eurozone in één kwartaal met maar liefst €150 miljard is gestegen. Tot 92% van het BBP.

Recordhouder
Spanjes staatsschuld steeg met maar liefst €39 miljard, Italië moest €46 miljard extra geld lenen en de Ieren €12 miljard. En ook de Belgische staatsschuld steeg fors. Met maar liefst $19 miljard.

Was ik bijna de Fransen vergeten. Hollande is waarschijnlijk recordhouder als het gaat om aankondigen dat economisch herstel op komst is. Frankrijk moest €37 miljard extra lenen.

Probleemloos lenen dankzij Draghi
Uiteraard ging dat geld lenen probleemloos. Grote beleggingsfondsen en pensioenfondsen waren gaarne bereid om hun geld aan deze landen uit te lenen. Dankzij Draghi. Want hij heeft ze vorig jaar laten weten dat ze geen enkel risico lopen als ze geld lenen aan Eurolanden.

Zodra de rente op staatsobligaties teveel oploopt, zet Draghi de geldpersen weer aan. Of denkt u werkelijk dat Griekenland, Frankrijk, Italië, Ierland, België en Spanje een manier gaan vinden om hun staatsschulden op een normale manier af te lossen?

Wat je wel moet doen. En wat juist niet.
Wat we in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” beschrijven, is precies aan het gebeuren. In het rapport vertellen we u wat wij de komende jaren wél met ons geld doen en wat juist niet. Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Twee simpele cijfers vertellen u alles

Er zijn verschillende redenen om goud en zilver te bezitten. En meestal gaat dat vooral over angst. Angst voor hyperinflatie. Angst dat de euro uiteenspat. Angst dat het hele financiële systeem in elkaar dondert.

En als je om die redenen goud en zilver bezit, dan moet je ook continu beoordelen of er nog genoeg reden is om die angst te hebben. Want zodra de angst voor al dat onheil definitief wegebt, moet je van je goud en zilver af. Niet gemakkelijk om dat te beoordelen.

Het kan allemaal veel eenvoudiger
Als de banken gewoon gezond waren en we zouden 5% rente op onze spaarcenten ontvangen, zou u dan goud en zilver willen bezitten? Ik in ieder geval niet!

De reden dat goud en zilver aantrekkelijk zijn om in te beleggen is dan ook simpel. De reële rente (dus na inflatie) is negatief. Je verliest effectief geld met je spaarrekening, terwijl je ook nog eens kredietrisico loopt. In die situatie is het beter om goud en zilver te bezitten. En vooral ook veiliger. Want op goud en zilver loop je nu eenmaal geen kredietrisico.

De simpele waarheid is dan ook de volgende: als de reële rente hoger is dan 1%, dan is het onverstandig om goud en zilver te bezitten. Is de reële rente negatief, dan is het juist zéér verstandig om in goud en zilver te zitten.

Eens per maand twee cijfers opzoeken
Je hoeft als belegger dus maar naar twee cijfers te kijken. Kijk één keer per maand even
hier naar de 3-maands euribor rente en kijk daarnaast op Eurostat voor het laatste persbericht over inflatie. Als u die twee cijfers met elkaar vergelijkt, dan ziet u dat de reële rente nu ruim 1,7% negatief is.

Reële rente blijft nog lange tijd negatief
Gezien de enorm lage rente en het massale geld printen, gaan wij er vanuit dat de reële rente nog lange tijd negatief blijft. Daarom is het juist nu belangrijk om goud en zilver te bezitten. Ik koop zelf dan ook iedere maand bij op mijn goudrekening.
Klikt u hier om zelf ook een goudrekening te openen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De haren uit het hoofd

Vorige week maakte Eurostat bekend dat producentenprijzen in de Eurozone afgelopen december maar liefst 5,3% hoger waren dan een jaar eerder. In Nederland en Belgie ging het nóg harder. In Nederland gingen de prijzen voor producenten met maar liefst 7,5% omhoog en in Belgie 7,8%.

Prijzen blijven stijgen en producenten moeten ofwel een lagere winstmarge accepteren, ofwel de hogere prijzen doorberekenen aan de consument. Vorige week maakte Unilever al bekend dat het haar prijzen zal verhogen. Dat betekent dat de inkoopkosten voor de supermarkten omhoog gaan, en daar zijn de marges al zodanig laag dat die geen andere keuze hebben dan ook hun prijzen te verhogen.

In Zwitserland hebben ze trouwens niet zoveel last van al die prijsstijgingen. Daar stegen producentenprijzen met slechts 1,1%. Dat heeft alles te maken met het feit dat de Zwitserse Frank in 2010 met maar liefst 19% steeg ten opzichte van de Euro en met 11% ten opzichte van de dollar. Een sterke economie leidt tot een sterke munt. En een sterke munt leidt tot een sterke economie. En andersom.

Ik vermoed dat vooral de Duitse politici zich de haren uit het hoofd zullen trekken als ze naar hun Zwitserse buren kijken. Zou Duitsland haar eigen D-mark nog hebben, dan zou de eerste renteverhoging waarschijnlijk al achter de rug zijn, zou de D-mark er een stuk sterker voor staan dan de Euro, en zou de Duitse burger geen last hebben van stijgende prijzen.

In de media zien we politici, bankiers en academici altijd beweren dat de Euro ons alleen maar voordeel heeft gebracht. En dat het een “zeer slecht idee” zou zijn om uit de Euro te stappen. Toch raar dat landen als Zwitserland, Noorwegen en Zweden het zonder dit “enorme voordeel” moeten doen en desondanks beter presteren. Of juist dankzij?

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Trichet’s onmogelijke spagaat

Zoals ik afgelopen vrijdag al verwachtte (zie artikel), kwam Eurostat maandag met het bericht dat de inflatie in de Eurozone is opgelopen naar 2,4%. Toch zal de ECB naar verwachting de rente komende donderdag niet verhogen. Ze kunnen ook bijna niet. Een rentestijging zou een koersstijging van de Euro tot gevolg hebben, wat de situatie voor de PIIGS-landen alleen maar nog zwaarder zou maken.

Wel is de ECB vorige week gestopt met het aankopen van staatsobligaties. Dit omdat Trichet ongeloofwaardig overkomt als hij waarschuwt dat hij de rente mogelijk gaat optrekken, terwijl hij tegelijkertijd staatsobligaties aan het opkopen is. De ECB maakt daarbij dankbaar gebruik van de rust die weer even is weergekeerd op de Europese obligatiemarkt.

Die rust zal echter niet blijven, want enorme schulden en begrotingstekorten verdwijnen niet zomaar als sneeuw voor de zon. De aandacht van de kapitaalmarkt zal straks vanzelf weer op de Europese schuldencrisis worden gevestigd, waarna Trichet in een onmogelijke spagaat terecht komt. Hij moet dan inflatie bestrijden én staatsobligaties opkopen. Ofwel tegelijk inflatie bestrijden en inflatie bevorderen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Steeds meer tekenen aan de wand

Als je een bepaalde trend waarneemt en daarop je geld inzet, dan blijft het zaak om de vinger aan de pols te houden. Dus om je heen te kijken voor indicaties dat die trend nog aan de gang is, en om vooral scherp te zijn op tekenen die op een omslag zouden kunnen wijzen. Daarom blijven we u berichten over alles wat met goud en zilver te maken heeft.

Vorige week meldde ik u al dat we steeds meer oproepen zien om massaal zilver te kopen, om zodoende banken als Goldman Sachs en JP Morgan een hak te zetten. Dit omdat er sterke indicaties zijn dat ze de zilverprijs al jarenlang aan het manipuleren zijn met enorme short posities. Zeer opvallend is dat JP Morgan het bericht de wereld in heeft gestuurd dat ze hun short posities al deels hebben afgebouwd.

Het edelmetaal met de meeste potentie
Daarbij vertelde JP Morgan dat ze die posities alleen hadden als hedges tegen hun long posities in fysiek zilver. Daar zit een enorme contradictie in. Want als je beleid is om fysiek zilver te hedgen, waarom zou je dan short posities gaan afbouwen? Het lijkt er dus sterk op dat JP Morgan het een beetje benauwd krijgt en de publieke opinie probeert te manipuleren.

Feit is dat er ongeveer 16 keer zoveel zilver in de aardkorst zit dan goud, en dat de goudprijs daarom historisch gezien gemiddeld 16 keer zo hoog is als de zilverprijs. Op dit moment is de goudprijs echter maar liefst 47 keer zo hoog als de zilverprijs. Zilver blijft wat ons betreft dan ook het edelmetaal met de meeste potentie.

Enkele andere ontwikkelingen
Terwijl de westerse overheden en centrale bankiers zéér nerveus worden van een stijgende goudprijs, worden Chinese burgers door hun overheid en centrale bank juist aangemoedigd om goud te kopen. Er schijnen zelfs reclamespotjes op tv aan te worden gewijd. Daar zit volgens ons absoluut een strategie achter, maar feit is dat China’s import van fysiek goud afgelopen jaar vervijfvoudigd is. Als ik de Chinese strategie hierachter goed begrijp, dan zal China de komende jaren nog veel meer goud importeren.

Vervalst goud
Ik las vorige week dat in Hong Kong een bende is opgepakt die in goud vervalste. Nu is uw eerste gedachte misschien dat dit ver van ons bed is, maar we gaan dat hier ook meemaken. Altijd als ergens veel geld in te verdienen valt, proberen bedriegers daar een slaatje uit te slaan. Daarom koop ik liever geen fysiek goud of zilver om het thuis te laten leveren, maar geef ik de voorkeur aan een veilige goudrekening bij Goldmoney, waar iedere goudstaaf wordt getest.
Zie hier hoe dat gebeurt.

Folders in de brievenbus
Ook vorige week hoorde ik van verschillende kanten dat mensen folders in hun brievenbus krijgen met de aanbieding om hun gouden sieraden tegen een “mooie prijs” te verkopen. Handelaren springen nu dus ook op de “goudtrein” door vooral mensen in geldnood van hun goud af te helpen. Voor ons een indicatie dat de hype fase van deze bull markt ieder moment kan beginnen.

Simpel en meetbaar
Maar buiten al deze ontwikkelingen om is er één ander, voor iedereen meetbaar gegeven waar u zich aan vast kunt houden. Dat is: Een negatieve reële rente is positief voor de goudprijs. Die reële rente bereken je door de 1-week Euribor rente te nemen en daar de inflatie vanaf te trekken. Euribor is op dit moment 0,68% en de door Eurostat gerapporteerde inflatie is 1,90%.

Open een veilige goudrekening
Hierboven vindt u verschillende indicaties die er allen op wijzen dat goud en zilver nog fors zullen stijgen. Wij blijven daarom benadrukken dat het ontzettend belangrijk is om een deel van ons spaargeld in fysiek goud en zilver aan te houden. Hebt u nog geen goudrekening?
Klikt u dan hier om er alsnog een te openen.

Het openen van een rekening is zeer eenvoudig, maar wel in het Engels.
Klikt u hier voor een Nederlandse toelichting die u helpt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Prijsstijgingen op de grondstoffenmarkt

In dezelfde week dat Eurostat bekend maakt dat de producentenprijzen in de Eurozone met maar liefst 4,2% zijn gestegen, maakt de ECB bekend dat de rente ongewijzigd op 1% zal blijven én dat inflatie ook het komende jaar rond 2% zal zijn. En dat terwijl we de volgende prijsstijgingen in grondstoffen zien: Graan 74%. Mais 14%. Koffie 27%. Suiker 44%. Katoen 66%. Rundvlees 18%. Varkensvlees 60%. Koper 37%. Haver 68%. Diesel 29%. Aardgas 25%. Deze prijsstijgingen zijn in USD gemeten en zijn gemeten over een jaar.

Oh, zult u denken, dan heeft het op ons niet zoveel effect want de Euro is de afgelopen maanden fors gestegen ten opzichte van de Dollar. Klopt, maar wel nadat diezelfde Euro in de eerste helft van het jaar fors is gedaald. De Euro noteert nu zelfs lager dan een jaar geleden. Vorig jaar was de EUR/USD koers op 4 november nog 1,49. Nu 1,42. Als we op basis van Euro’s de grondstofprijzen vergelijken met een jaar geleden, dan zijn de prijzen nog forser gestegen. Dit zijn de prijsstijgingen in de échte wereld. Voor iedereen opzoekbaar. In welke wereld mensen als Trichet en Bernanke leven, is voor mij een groot raadsel.

Het kost de producenten dus gemiddeld 4,2% meer dan een jaar geleden om de producten te maken die straks in ons winkelkarretje terecht komen. Als consument mag je alleen maar hopen dat de producenten besluiten om die hogere kosten niet in de prijs van hun producten door te berekenen. Misschien moeten we zelfs hopen dat ze die prijsstijgingen juist wél doorberekenen, want als de winstmarges krimpen gaan ze kosten besparen, dus mensen ontslaan.

Wat ik hierboven vermeld zijn prijsstijgingen op de grondstoffenmarkt. Het duurt uiteraard een tijdje voordat wij als consumenten daar last van gaan krijgen. Giovanni is de naam van de uiterst vriendelijke boer die hier in Italie het land bewerkt dat aan ons huis grenst. Hij heeft zijn tarwe in het voorjaar geoogst en had het voordien al tegen een vaste prijs verkocht. Die (nog goedkope) tarwe zit nu misschien verwerkt in de pakken pasta die nu in de supermarkt liggen, waardoor die pasta nog niet veel duurder is geworden. Giovanni heeft vorige week opnieuw wintergraan geplant, en hij kijkt nu al uit naar de zéér waarschijnlijk veel hogere prijs die hij straks voor zijn tarwe gaat ontvangen. Het is hem gegund. Maar die hogere prijs gaat de consument uiteraard wel voor onze kiezen krijgen in de supermarkt…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom doet iedereen alsof er niets aan de hand is?

Alarmerende berichten. Eurostat rapporteert afgelopen maandag dat producentenprijzen in de maand juni 3% hoger waren dan in juni 2009. Vervolgens zien we vanaf juli forse prijsstijgingen in een resem aan grondstoffen.

Olie noteerde een maand geleden nog rond de $70 per vat en noteert nu dik boven de $80. De prijs van graan is in een maand tijd met maar liefst 71% gestegen. De prijs van koffie is gestegen tot het hoogste punt in 12 jaar. Mais noteert de hoogste koers van 2010. Hetzelfde geldt voor soja. De prijs van suiker is het hele jaar al aan het stijgen. De prijs van katoen blijft in een stijgende trend door sterke vraag en een sterke daling van de voorraad. De zeer ervaren hedge fund manager Antony Ward heeft zelfs 240.000 ton cacao bonen fysiek laten leveren, waardoor hij 7% van de jaarlijkse productie in handen heeft. U kunt wel raden waarom hij dat doet.

Voorspellende factor
Producentenprijzen zijn vaak een voorspellende factor voor de prijzen die wij betalen als we ons karretje in de supermarkt vullen, de consumentenprijzen. Dit om de simpele reden dat producenten eerst moeten betalen voor grondstoffen en halffabrikaten, en het vervolgens nog een tijdje duurt voordat een eindproduct is gefabriceerd en in de winkel ligt. Als productenprijzen dus in juni al 3% op jaarbasis stijgen, en we krijgen er in juli dit soort prijsstijgingen op de gronstoffenmarkt bovenop, dan kan je toch op je vingers natellen dat inflatie zijn intrede doet?

Trichet deed gisteren echter of zijn neus bloedde. Niets aan het handje. Hij liet de rente op 1%, waardoor hij inflatie uitnodigt om verder door te woekeren. In de media zie je weinig alarmerende berichten. Benieuwd welke verklaring politici en centrale bankiers straks gaan hebben als Eurostat straks de inflatiecijfers over augustus rapporteert.

Bescherm uw geld!
Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om je geld te beschermen tegen inflatie, mede door een deel van je geld in edelmetalen (goud, zilver, platinum) aan te houden. Wij kiezen ervoor om fysiek goud, zilver en platinum te bezitten via een rekening bij
Goldmoney (leest u hier waarom wij dit beter vinden dan het thuis te laten leveren). Wij kunnen u alleen maar van harte aanbevelen om ook een rekening te openen bij Goldmoney.

Het openen van een rekening is zeer gemakkelijk, maar we hebben voor de zekerheid ook een Nederlandse handleiding geschreven.
Klikt u hier als u die wenst aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Schrikbarende staatsschulden en begrotingstekorten

Gisteren kwam Eurostat met cijfers die aangeven hoeveel per EU-land in 2009 het begrotingstekort is geweest en hoe hoog de staatsschuld is. De cijfers zijn schrikbarend.

De Grieken spannen uiteraard de kroon met een begrotingstekort van maar liefst 13,6% van het BNP en een staatsschuld van maar liefst 115%. In een vorige nieuwsbrief heb ik al eens geschreven dat het uitdrukken van dit soort cijfers alleen als percentage van het BNP belachelijk is, want op het onwetende publiek komen ze veel milder over dan ze daadwerkelijk zijn.

De Griekse overheid had in 2009 in totaal voor 88 miljard euro aan belastinginkomsten, terwijl er voor maar liefst 120 miljard werd uitgegeven. De Griekse overheid gaf vorig jaar dus 32 miljard ofwel 36% meer uit dan er binnenkwam. Als de Grieken niet drastisch bezuinigen, dan is het steunpakket van 30 miljard euro binnen een jaar opgebruikt en zitten we straks tegen exact hetzelfde probleem aan te kijken. De Griekse staatsschuld bedroeg per 31 december 273 miljard euro, ofwel ruim drie keer zo hoog als wat er in 2009 binnenkwam.

België en Nederland
In 2009 kwam er in België voor 163 miljard euro aan belastinginkomsten bij de overheid binnen, terwijl er in totaal 183 miljard werd uitgegeven. Dat gaf de staatsschuld weer een forse zet omhoog, want die bedraagt per eind vorige jaar maar liefst 327 miljard euro, ofwel 97% van het BBP.

In Nederland kwam er vorig jaar 264 miljard euro de schatkist binnen, terwijl er 294 miljard werd uitgegeven. De staatsschuld liep vorig jaar op tot 347 miljard euro, ofwel 61% van het BBP. Daarmee staat Nederlandse staatskas er een stuk beter voor dan de Belgische, maar ik zou er toch niet vrolijk van worden als mijn financiële huishouding dezelfde verhouding tussen inkomsten, uitgaven en netto vermogen had.

Hetzelfde beeld zien we in veel andere landen. Naast België (97%) bevinden Griekenland (115%) en Italië (116%) zich in de top-3 van de Europese Unie als het gaat om de hoogste staatsschuld. Als we kijken naar begrotingstekorten, dan zijn het Ierland (14,3%), Griekenland (13,6%) en Groot Brittannië (11,5%) die de kroon spannen. Hoe hoger het begrotingstekort, hoe groter de kans dat de staatsschuld de komende jaren snel zal stijgen.

Gebrek aan urgentie
Het gebrek aan leiderschap en urgentie is ongekend. In Nederland spreken politici erover dat de uitgaven over een periode van vier jaar met 15 miljard euro moeten worden teruggedrongen. De Nederlandse overheidsuitgaven zijn gestegen van 246 miljard in 2006 tot 294 miljard in 2009. De politici wisten dus wel hoe in slechts drie jaar tijd een slordige 48 miljard meer uit te geven, maar hebben vervolgens vier jaar nodig om slechts 15 miljard van die stijging terug te draaien. De staatsschuld zal alleen maar verder oplopen en de rentelasten zullen bij een straks stijgende rente als een molensteen om de nek komen te hangen.

Pijn en moeite
Hierboven neem ik Nederland als voorbeeld, maar het gebrek aan urgentie is in ieder EU-land voelbaar. Als je iets wilt bereiken, moet je jezelf een tijdje lang op de pijnbank durven leggen. Of het nu om het behalen van een diploma, het leveren van een sportprestatie, het verliezen van gewicht, het starten en opbouwen van een onderneming of om op orde brengen van je financiële huishouding gaat. Opoffering, pijn en moeite zijn de basisingrediënten. In Europa willen we geen kortstondige pijn, willen we vooral geen opofferingen doen, waardoor de pijn op de lange termijn alleen maar groter zal zijn.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: