2008 revisited? Waarom wij denken van niet

Toen de aandelenkoersen in augustus daalden, kon een blinde zien dat de situatie anders was dan in 2008. Zilver, maar vooral goud fungeerde afgelopen maand als veilige haven, terwijl grondstofprijzen per saldo redelijk overeind bleven.

De afgelopen twee dagen zien we een situatie die ons doet denken aan 2008. Beleggers verkochten aandelen, goud, zilver en overige grondstoffen, om vervolgens met het vrijgekomen geld volop Amerikaanse staatsobligaties te kopen. Ik zag in diverse online kranten al de koppen waarin de situatie in 2008 werd aangehaald. Als we echter nuchter nadenken, dan zien we enorme verschillen. Ik zet ze hieronder even onder elkaar:

  1. Tot de zomer van 2008 was er sprake geweest van een enorme rally in grondstoffen, waarbij enorm veel partijen op margin belegden. Het gedwongen moeten sluiten van die posities leverde een enorme verkoopgolf (en veel faillisementen)op, die de olieprijs zelfs van $147 richting $30 deed dalen.Dit jaar is de olieprijs door de ‘Arabische Lente’ even boven $110 geweest en is daarna vrij snel weer gecorrigeerd richting $90. Niet bepaald een enorme rally. Hoewel we geen bewijzen hebben, lijkt het ons zéér onwaarschijnlijk dat op dit moment weer zoveel partijen met grote posities op margin zitten.
  2. In 2008 was er de angst dat zomaar weer een bank kon omvallen.
    ’s Werelds vijf grootste centrale banken hebben vorige week aangekondigd dat banken voor liquiditeit bij hen terecht kunnen, als ze het niet op de geldmarkt kunnen krijgen. De kans dat politici en centrale banken weer een bank laten omvallen is nu zéér klein.
  3. Toen beleggers in 2008 massaal richting Amerikaanse staatsobligaties vluchtten, was de rente op langlopende staatsobligaties ongeveer 5%. Er was toen weinig risico dat de rente zou gaan stijgen en meer dan genoeg ruimte voor een daling. Vooral door de angst voor deflatie.Daarbij was de VS toen nog een land met een staatsschuld van $9.000 miljard en zou het begrotingstekort van 2008 gaan uitkomen op ongeveer $300 miljard. Het was toen helemaal niet zo gek dat de Amerikaanse obligatiemarkt als een veilige haven werd beschouwd.

    Nu is de rente op 10-jarige staatsobligaties nog slechts 1,72%, terwijl inflatie 3,7% is. De ruimte voor verdere daling van die rente is nu dus veel lager, terwijl het risico op een stijgende rente veel hoger is. Daarbij gaat de Amerikaanse staatsschuld nu richting $15.000 miljard en is het jaarlijkse begrotingstekort ongeveer $1.500 miljard. De Amerikaanse obligatiemarkt anno 2011 is misschien wel een haven, maar absoluut geen veilige.

Wat nu?
Allereerst herhaal ik nog even wat ik al zo vaak heb geschreven (de laatste keer
in dit artikel). Mijd Europese banken zoveel als mogelijk! Of het nu om aandelen, obligaties of spaarrekeningen gaat, zorg dat uw relatie met één enkele bank zo beperkt mogelijk is. Zekerheid voor alles. Wij mijden verder ook retail aandelen, ofwel aandelen van bedrijven die goed presteren als de consument zin heeft om te shoppen.

Ik ga de daling van goud en vooral zilver gebruiken om bij te kopen. Zoals ik in dit artikel al schreef, kunnen goud en zilver fors dalen tijdens een bull markt. Zilver noteert nu ongeveer 28% onder de hoogste koers van dit jaar. Hoewel een verdere daling mogelijk is, ga ik niet proberen om de laagst mogelijke koers te krijgen. Klikt u hier om zelf een goudrekening te openen.

Voor de lange termijn blijf ik herhalen dat WoensdagTrader-Trend naar mijn vaste overtuiging de beste strategie is. Wij verwachten de komende weken/maanden herstel op de beurs, maar uiteraard volgt na herstel ook weer een daling. De beurs zal de komende jaren forse bewegingen laten zien en daarvoor is WoensdagTrader-Trend het beste geschikt. Bent u een aanvallend ingestelde belegger die ook op dalende koersen wenst in te spelen? Meldt u zich dan hier aan voor een abonnement.

Daarnaast geldt dat goud- en zilveraandelen op dit moment spotgoedkoop zijn. Ik heb zelfs een statistiek gezien die erop duidde dat ze in 10 jaar niet zó goedkoop waren in relatie tot de goud- en zilverprijs. In het huidige “Super Rendement Rapport” hebben we onder meer een fantastisch zilveraandeel. Voor het komende rapport gaan we zéér goed onderzoeken of we nog een goud- en/of zilveraandeel kunnen vinden dat aan al onze eisen voldoet.

Daarnaast gaan we vooral mikken op spotgoedkope grondstofaandelen van zéér goed presterende bedrijven. Want juist in goud-, zilver- en grondstofaandelen zit het allermeeste lange termijn potentieel. Wilt u ons “Super Rendement Rapport” iedere maand als allereerste in uw mailbox ontvangen? Meldt u zich dan hier aan voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Onverwachte gebeurtenissen

Aan toespraken geen gebrek gisteren. Obama gaf een speech in het congres, waarin hij zijn plan presenteerde om de economie een nieuwe boost te geven. Hij gaat nog maar eens $450 miljard uitgeven. Als je bakken met geld uitgeeft zonder resultaat, dan is de ‘oplossing’ uiteraard om gewoon nog meer geld uit te geven.

Zoals ik afgelopen dinsdag al aangaf, zijn dit soort maatregelen vooral fantastisch voor onze obligatiestrategie. De Amerikaanse staatsschuld stijgt nóg sneller. Beleggers zullen eerder angstig worden om hun geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen, waardoor die zeepbel eerder uiteen zal spatten. Wilt u profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel? Klikt u dan hier om ons obligatierapport te bestellen.

Tegelijk stuurde Geithner gisteren een opiniestuk naar de Financial Times (zie mijn Twitter account). In de tweede alinea van zijn artikel stelt hij vast dat de tijdens het ‘economisch herstel’ stijgende olieprijs een onverwachte gebeurtenis was. Geithner legt blijkbaar geen enkel verband (of weigert dat te doen) tussen het printen van een enorme hoeveelheid geld en stijgende grondstofprijzen.

Ook blijkt Geithner geen enkel verband te zien tussen de kredietcrisis en de eurocrisis, die toch écht in gang is gezet door de enorme problemen waarin de banken terecht kwamen als gevolg van hun investeringen in waardeloze Amerikaanse hypotheekproducten. Het komt er volgens Geithner op neer dat hij het allemaal goed heeft gedaan, maar dat hij nu dwars wordt gezeten door ‘onverwachte gebeurtenissen’.

En ook Bernanke hield weer een speech. Hij vertelde dat de Federal Reserve zal doen wat het kan om hoge economische groei en een dalende werkloosheid te bereiken. De markt had blijkbaar meer details verwacht en reageerde wat teleurgesteld. De vraag is niet óf Bernanke in actie gaat komen, maar wannéér. Rond 21 september zullen we meer weten.

Zoals ik dinsdag al in dit artikel schreef, doen de heren politici hun uiterste best om goud en zilver enorm omhoog te jagen. Alles wat ze doen is contraproductief. Het lijkt wel alsof ze het expres doen. Goud heeft na de forse stijging van afgelopen maand nu wel een dubbele top neergezet en kan daarom wat forser corrigeren. Ik zou zelf nu even liever zilver kopen, dat 15% onder haar top noteert. Klikt u hier voor meer info over het openen van een goudrekening.

En dinsdag zagen we nóg een bewijs dat politici en centrale bankiers de bull markt voor goud en zilver een warm hart toedragen. De Zwitserse centrale bank heeft een maximum ingesteld voor hoeveel de Frank mag noteren tegenover de Euro. Daarmee hebben ze de Frank effectief gekoppeld aan een munt die ziek, zwak en misselijk is. Ik heb direct mijn Zwitserse Franks verkocht.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Grondstofprijzen zullen de pan uitrijzen

Afgelopen weekend stuurde een abonnee mij een interessant research rapport toe. Daarin staat een lange termijn visie over in welke delen van de wereld de grootste kansen liggen voor bedrijven die zich op een steeds welvarender wordende consument willen richten.

Enorme groei Aziatische consumentenuitgaven
De conclusie van het rapport is niet verrassend, maar drukt je wel nog een keer met de neus op de feiten. Consumenten gaven in 2009 wereldwijd voor $21.000 miljard aan geld uit. Meer dan de helft van dat geld werd uitgegeven door Amerikaanse en Europese consumenten. Slechts 5% door Chinese en Indische consumenten.

De totale consumentenuitgaven wereldwijd zullen volgens dit rapport de komende 20 jaar groeien naar $56.000 miljard. Slechts 21% daarvan zal voor rekening van de Amerikaanse en Europese consument komen. En maar liefst 41% zal worden uitgegeven door de Chinese en Indische consument.

Impact op iedere bedrijfstak
De Aziatische consument zal over 20 jaar dus economisch gezien belangrijker zijn dan de westerse. Logisch, want de Aziatische burger spaart meer geld en zowel de Chinese als de Indische economie heeft een ongekende groeimarge. Waarbij India ook nog eens het demografische voordeel heeft van een jonge bevolking. Het rapport gaat daarna in op de impact hiervan op allerlei bedrijfstakken zoals voedingsindustrie, gezondheidszorg, pharmaceutische industrie, toerisme, internet en telecom, auto-industrie etc.

Grondstofprijzen zullen de pan uitrijzen
Toen ik het rapport las dacht ik direct aan grondstoffen. Hoe hoog zullen grondstofprijzen stijgen als consumentenuitgaven wereldwijd de komende 20 jaar ook maar half zo snel stijgen als in het research rapport wordt verwacht? In ieder geval zullen ze de pan uitrijzen.

Drie spotgoedkope aandelen
In ons meest recente “
Super Rendement Rapport” vindt u drie spotgoedkope aandelen die ideaal gepositioneerd zijn om van de hierboven vermelde trend te profiteren. Ook van deze aandelen zijn de koersen afgelopen twee weken gedaald, omdat beleggers last hebben van wat negatief sentiment. Met als voordeel dat deze aandelen alleen maar nóg goedkoper zijn.

Helaas zijn losse nummers sinds vorig weekend uitverkocht. Maar een abonnement is relatief goedkoper, terwijl u daar ook onze zéér nuttige bonus rapporten bij ontvangt. Meldt u zich hier aan voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Inflatiemanipulatie en wishful thinking

Het blijft verbazingwekkend hoeveel aandacht er in de financiele media wordt geschonken aan inflatie in China. Ze hebben daar te hoge inflatie, maar ze hebben daar tenminste wél maatregelen genomen om die inflatie te beteugelen. Tegelijk is het verbazingwekkend hoe weinig aandacht wordt besteedt aan inflatie in vooral de VS, maar ook in Europa.

In de VS heeft men elkaar zelfs wijsgemaakt dat Amerikaanse inflatie nog dik beneden de 2% is. Men is daar meester in het aanpassen van de berekening aan de gewenste uitkomst. Men verandert gewoon het mandje met goederen waarvan de prijzen worden vergeleken. Toen de methode die tot 1980 werd gehanteerd “te hoge” inflatiecijfers opleverde, paste men de methode gewoon aan. In 1990 deed men dit nog een keer. Nu kan de berekening worden aangepast aan de omstandigheden, en zijn de gerapporteerde cijfers compleet waardeloos.

Berekeningen op basis van de twee methoden die tot 1980 en daarna tot 1990 werden gebruikt, levert een werkelijke inflatie op van tussen 4,8% en 8,9% op. Ofwel, volgens de politici stijgen de prijzen nauwelijks, terwijl de burgers in het échte leven forse prijsstijgingen voor hun kiezen krijgen.

Het extra wapen van de Chinezen
De Chinezen hebben hun banken opgedragen om meer reserves aan te houden en hebben de rente verhoogd. Ze zullen dat waarschijnlijk nog één of enkele keren gaan doen. Daarnaast hebben de Chinezen echter nog een wapen in de strijd tegen inflatie. Een wapen dat wij in het westen niet hebben. Dat is gewoon doen wat de Europeanen en vooral de Amerikanen zo graag willen, namelijk hun munt opwaarderen tegenover de dollar.

Het importeren van grondstoffen en goederen zal voor de Chinezen goedkoper worden, waardoor inflatie wordt beteugeld. Bij ons zullen uit China geïmporteerde goederen juist duurder worden, en zal inflatie alleen maar stijgen. De Chinese munt is afgelopen jaar bijna 4% duurder geworden ten opzichte van de dollar, maar het zou voor China zelf beter zijn (en voor ons slechter) als ze die opwaardering wat zouden versnellen.

Hoezo tijdelijk?
Ik zag dit weekend een interview met ECB-President Trichet. Er werd één vraag gesteld over het feit dat inflatie aan het stijgen is, en of daarop niet moet worden gereageerd met een renteverhoging. Trichet’s reactie was dat de ECB geen beleid kan gaan maken op basis van “tijdelijke” stijgingen van grondstofprijzen. Hoezo tijdelijk?

Raar dat wij al twee jaar daarvoor waarschuwen, terwijl het voor iemand als Trichet als een onverwachte, en voor hem tijdelijke gebeurtenis geldt. Trichet verwacht dat economische groei aanhoudt, én dat grondstofprijzen weer zullen dalen. Verbazingwekkend hoe zo’n toch intelligent overkomende man geen link legt tussen die twee zaken. En hoe hij totaal geen rekening houdt met het effect van een duurder wordende Chinese munt.

Het is het een of het ander
Sorry meneer Trichet, maar je kunt niet alletwee hebben. Het is het een of het ander. Als de wereldeconomie groeit, dan blijft de vraag naar grondstoffen hoog en zullen grondstofprijzen stijgen. En dus zal ook inflatie doorstijgen. En bij een nauwelijks groeiende Europese economie zal de wereldeconomie nog steeds fors groeien, waardoor wij worden geconfronteerd met verder stijgende grondstofprijzen in combinatie met te lage economische groei.

Hoe om te gaan met stijgende inflatie
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” hebben we uitgebreid beschreven hoe wij de komende jaren zullen omgaan met inflatie, dus waarin wij wél zullen beleggen en waarin juist niet. Hebt u het rapport nog niet gelezen?
Klikt u dan hier om het alsnog aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Prijsstijgingen op de grondstoffenmarkt

In dezelfde week dat Eurostat bekend maakt dat de producentenprijzen in de Eurozone met maar liefst 4,2% zijn gestegen, maakt de ECB bekend dat de rente ongewijzigd op 1% zal blijven én dat inflatie ook het komende jaar rond 2% zal zijn. En dat terwijl we de volgende prijsstijgingen in grondstoffen zien: Graan 74%. Mais 14%. Koffie 27%. Suiker 44%. Katoen 66%. Rundvlees 18%. Varkensvlees 60%. Koper 37%. Haver 68%. Diesel 29%. Aardgas 25%. Deze prijsstijgingen zijn in USD gemeten en zijn gemeten over een jaar.

Oh, zult u denken, dan heeft het op ons niet zoveel effect want de Euro is de afgelopen maanden fors gestegen ten opzichte van de Dollar. Klopt, maar wel nadat diezelfde Euro in de eerste helft van het jaar fors is gedaald. De Euro noteert nu zelfs lager dan een jaar geleden. Vorig jaar was de EUR/USD koers op 4 november nog 1,49. Nu 1,42. Als we op basis van Euro’s de grondstofprijzen vergelijken met een jaar geleden, dan zijn de prijzen nog forser gestegen. Dit zijn de prijsstijgingen in de échte wereld. Voor iedereen opzoekbaar. In welke wereld mensen als Trichet en Bernanke leven, is voor mij een groot raadsel.

Het kost de producenten dus gemiddeld 4,2% meer dan een jaar geleden om de producten te maken die straks in ons winkelkarretje terecht komen. Als consument mag je alleen maar hopen dat de producenten besluiten om die hogere kosten niet in de prijs van hun producten door te berekenen. Misschien moeten we zelfs hopen dat ze die prijsstijgingen juist wél doorberekenen, want als de winstmarges krimpen gaan ze kosten besparen, dus mensen ontslaan.

Wat ik hierboven vermeld zijn prijsstijgingen op de grondstoffenmarkt. Het duurt uiteraard een tijdje voordat wij als consumenten daar last van gaan krijgen. Giovanni is de naam van de uiterst vriendelijke boer die hier in Italie het land bewerkt dat aan ons huis grenst. Hij heeft zijn tarwe in het voorjaar geoogst en had het voordien al tegen een vaste prijs verkocht. Die (nog goedkope) tarwe zit nu misschien verwerkt in de pakken pasta die nu in de supermarkt liggen, waardoor die pasta nog niet veel duurder is geworden. Giovanni heeft vorige week opnieuw wintergraan geplant, en hij kijkt nu al uit naar de zéér waarschijnlijk veel hogere prijs die hij straks voor zijn tarwe gaat ontvangen. Het is hem gegund. Maar die hogere prijs gaat de consument uiteraard wel voor onze kiezen krijgen in de supermarkt…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat als de beurs met 90% daalt?

In het maandelijkse Gloom, Boom & Doom rapport van Marc Faber las ik vorige week een zeer interessante analyse hierover. Dit omdat Robert Prechter (die van de Elliot Wave) heeft voorspeld dat de beurs inderdaad met 90% zal dalen. Prechter stelt dat in 1983 een bull-markt is gestart toen de Dow Jones rond de 1000 noteerde, en dat de geschiedenis heeft uitgewezen dat een beurs na het eindigen van een hype weer terug daalt naar beneden het niveau waar de hype is gestart.

Daarnaast is Prechter van mening dat er deflatie aan het ontstaan omdat 80% van de wereldwijde schulden door crisis niet zullen worden afbetaald, er dus een enorme krimp van het aantal uitstaande schulden komt, en dat consumenten geen geld meer zullen hebben om te spenderen. En dat je dan maar beter dollars of euro’s in cash kunt aanhouden.

Historisch gezien niet zo onwaarschijnlijk als het lijkt
De meeste mensen zullen hun schouders ophalen bij zo een voorspelling omdat het zo onwaarschijnlijk lijkt. Toch geldt dat het in de geschiedenis al vaak genoeg is voorgekomen dat een beurs met meer dan 90% daalde. Zo ontzettend onwaarschijnlijk is die gedachte dus niet.

Waarom wij het aboluut oneens zijn met Prechter
Faber gelooft niet dat de beurs zo fors zal dalen, zelfs dat de beurs boven de bodem van maart 2009 zal blijven. En wij zijn het daarmee eens. Een beursdaling van 20% zal al tot zoveel paniek in de directiekamers van centrale banken leiden, dat niet alleen de Federal Reserve, maar ook andere centrale banken de geldpersen 24 uur per dag zullen laten draaien. En als er veel nieuw geld in het systeem wordt gepompt, is de kans groot dat (een deel van) dit geld naar de beurs vloeit. Tegelijk neemt de hoeveelheid geld toe, waardoor het juist minder waard wordt.

Daarnaast geldt dat zich geen deflatie aan het ontwikkelen is, maar juist inflatie. Analisten die deflatie voorspellen, lijken te denken dat de economische wereld nog steeds bestaat uit de VS, Europa en Japan. Ze vergeten dat er in Azie het nodige aan de gang is, dat grondstofprijzen daardoor fors aan het stijgen zijn, en dat daardoor bij ons de prijzen zullen stijgen (zie mijn artikel van vorige week hierover).

Stel dat Prechter wel gelijk zou krijgen?
Als geld dan nog iets waard zou zijn, dan kan je het maar beter onder een matras of in een ouwe sok hebben zitten. Want als de beurs daadwerkelijk met 90% zou dalen, dan gaan regeringen, banken en pensioenfondsen gegarandeerd failliet. Dat zou betekenen dat geld op bank- en spaarrekeningen waardeloos wordt, dat geld belegd in staatsobligaties waardeloos wordt, en dat opgebouwde pensioenen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
In dat scenario ben je als brave burger dus gewoon je geld kwijt.

Bij 90% beursdaling toch liever aandelen
In een scenario waarin de beurs daadwerkelijk met 90% daalt, kan je dus maar beter in aandelen van goed presterende bedrijven, valuta van financieel sterke landen, of in edelmetalen of grondstoffen zitten. Als je in aandelen van financieel sterke bedrijven belegt, dan ga je dus ongeveer 90% verlies lijden. Dat is in ieder geval een stuk beter dan 100% verlies én de kans is groot dat de koers van deze aandelen daarna weer de stijgende lijn vindt.

Hoe zou dat voor ons uitpakken?
Allereerst geldt dat als de beurs al zodanig fors zou dalen, dit niet even in een maand tijd gebeurt, maar dat dit misschien wel jaren in beslag neemt. Compleet met tussentijdse oplevingen.

Met TopAandelen zouden we uiteraard veel verlies goed maken door de signalen uit het “Super Optie Rapport” op te volgen. Maar echt gezellig zal het met een buy-en-hold strategie uiteraard niet worden. Met WoensdagTrader-Trend zouden we een superhoog rendement behalen. Alleen lijkt het vrijwel zeker dat de politici op een bepaald moment een verbod op short-selling zouden instellen. In dat geval zouden we gedwongen zijn om over te schakelen op WoensdagTrader-Easy. Maar ook daar geen nood, want die strategie bewees zelfs in 2008 dat ook in een dalende beurs een goed rendement te halen is.

Onze conclusie
Wij verwachten absoluut niet dat Prechter gelijk krijgt met zijn voorspelling, en we vertellen u hierboven ook waarom. Centrale banken zullen geld drukken tot ze erbij neervallen en op dit moment is zich al inflatie aan het ontwikkelen. Prechter gaat er vanuit dat de westerse burger geen geld meer zal hebben, maar vergeet dat zich in Azie een middenklasse van 2 miljard burgers aan het ontwikkelen is die nu al een gezamenlijke koopkracht hebben van $6.900 miljard, en die volgens McKinsey zal groeien tot $20.000 miljard. Zelfs al krijgt McKinsey maar voor de helft gelijk, dan is het al onmogelijk dat Prechter’s voorspelling uitkomt.

Tegelijk geldt dat het leuk en verstandig is om je voor te stellen hoe de wereld eruit zou zien als hij wél gelijk zou krijgen. En wat het helemaal leuk maakt is dat onze conclusie daarover bijna hetzelfde is als wat we in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan” schrijven.

Hebt u dit rapport nog niet gelezen?
Klikt u dan hier om dat alsnog te doen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Chinese centrale bank trapt op de rem

De Chinese centrale bank heeft gisteren zachtjes op de rem getrapt door een 3-maands deposito uit te geven voor 1,368% en dat is 0,04% hoger dan vorige week. Een duidelijk signaal dat de Chinezen bezorgd raken over het snelle herstel en oververhitting van de Chinese economie willen voorkomen.

In China hebben banken afgelopen jaar wel veel leningen uitgegeven en zijn de onroerend goed prijzen fors gestegen. In november kostte een huis gemiddeld 5,7% meer dan een jaar voordien. Daarnaast is de Chinese centrale bank bezorgd over stijgende inflatie als gevolg van de weer stijgende olie- en grondstofprijzen.

De Chinese economie groeide in het derde kwartaal met 8,9% en dat was een fors herstel vergeleken met de 6,1% groei in het eerste kwartaal. Ook dit snelle herstel leidt tot bezorgdheid voor overmatige stimulering. De markt verwacht dat de Chinese centrale bank de rente dit jaar met een half procent zal verhogen tot 5,8%.

De westerse centrale banken zitten nu met de handen in het haar. Als zij de rente te vroeg verhogen, stokt een prille economisch herstel dat nog niet wordt gedragen door de consument. Als ze te laat zijn, lopen ze achter een oplopende inflatie aan. De stijgende grondstofprijzen gooien nu roet in het westerse eten en vergroten de kans dat ze achter oplopende inflatie gaan aanlopen. De Chinezen hebben dat probleem niet, zijn gewend om wat meer naar de lange termijn te kijken en kiezen voor duurzame groei. Verstandig!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: