Manipulatie door centrale banken

En nu was het de beurt aan de Japanse centrale bank. Gefrustreerd door de almaar stijgende Yen, greep de BOJ gisteren fors in en gooide zomaar even 3.000 miljard Japanse Yen in de verkoop. De race naar de bodem, ofwel de valuta oorlog (zie dit artikel), is in volle gang.

Ik ontvang regelmatig mails van lezers met de vraag welke valuta naar mijn mening fundamenteel sterk zijn. Vooral sinds de koppeling van de Zwiterse Frank aan de Euro is het echter onmogelijk om dit nog een sterke valuta te noemen. Het enige betrouwbare geld op de wereld is wat mij betreft goud en zilver.

De Noorse kroon is een sterke munt. Je zult echter maar Noorse Kronen kopen, om vervolgens een week later te ontdekken dat je sterke Noorse Kronen in één dag met 20% zijn gedaald omdat de Noorse centrale bank heeft besloten om de munt te koppelen aan de Euro. Kan zomaar gebeuren met iedere munt die iets teveel stijgt tegenover de euro of de dollar.

De Australische centrale bank verlaagde vandaag trouwens de rente met een kwart procent naar 4,5%. Dit uit angst voor terugvallende economische groei en door meevallende inflatie. Als we naar de rente kijken, dan is het monetaire beleid een stuk beter dan bij ons, maar de rente verlagen bij een inflatie van 3,5% komt op mij over als manipulatie uit angst voor een te sterke munt.

Manipulatie door centrale banken is dus aan de orde van de dag. Het massale geld printen in de VS, het VK en in de EU zal dit alleen maar erger maken. De enige valuta die niet vatbaar zijn voor manipulatie door centrale bankiers zijn goud en zilver. Want je kunt nu eenmaal onmogelijk goud of zilver printen. Ik haal mijn spaargeld daarom weg uit het systeem en koop er goud en zilver voor.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een race naar de bodem

Wat mij uit het tumultueuze derde kwartaal het meeste is bijgebleven is het feit dat de Zwitserse centrale bank de Zwitserse frank koppelde aan de fundamenteel zwakke euro. Ik kan mij voorstellen dat u dit niet zult begrijpen, want uiteindelijk is Zwitserland een klein land met relatief weinig invloed op de wereldeconomie.

Ik was in juni zelf in Zwitserland voor een fietsvakantie, constateerde hoe duur alles was en hoe mijn reisgenoten daarover klaagden. Als ik dan zei dat 25% van de prijs het gevolg was van de dalende euro, dan ging die info het ene oor in en direct het andere oor weer uit. De gemiddelde burger heeft geen boodschap aan waaróm het er zo duur is. Alleen aan dát het er zo duur is.

Deze week las ik dat Zwitsers die in de grensstreken wonen, massaal hun boodschappen over de grens in Frankrijk, Italië, Oostenrijk of Duitsland doen. Omdat zij daar fors goedkoper uit zijn. Uiteraard omdat ze veel meer euro’s voor hun Zwitserse franks krijgen, maar daar heeft de gemiddelde Zwitser geen boodschap aan. De Zwitsers waren zelfs boos op hun eigen winkeliers in de grensstreken, omdat zij zulke hoge prijzen hanteerden. Iets waar die arme winkeliers uiteraard bitter weinig aan kunnen doen.

De belangrijkste boodschap die ik in dit verhaal lees is dat er op onze aardkloot bijna geen land meer bestaat, waarvoor een sterke munt nog belangrijk is. En al zou een land dat wél willen, dan ontstaan er allerlei problemen (dalende export, winkelen over de grens) omdat al die andere landen nu eenmaal een zo zwak mogelijke munt willen. En dus gaan zelfs landen met een lange traditie van een sterke eigen munt nu mee in de race om wie de zwakste munt heeft.

De actie van de Zwitserse centrale bank is voor mij dan ook een extra signaal om voor de lange termijn goud en zilver te bezitten. Want dat is het enige geld op deze aardbol dat niet aan die race naar de bodem kan meedoen. De correctie van goud en zilver die we de afgelopen weken zagen, maakt het voor mij alleen maar interessanter. Maandag ga ik opnieuw kopen.

En daardoor zijn wat mij betreft ook goede goud- en zilveraandelen voor de komende jaren het meest veelbelovend. Want daarop zullen enorme koerswinsten worden behaald. In ons nieuwe, alweer bijna uitverkochte “Super Rendement Rapport” staan een fantastisch goudaandeel én zilveraandeel. Klikt u hier om het snel te bestellen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Onverwachte gebeurtenissen

Aan toespraken geen gebrek gisteren. Obama gaf een speech in het congres, waarin hij zijn plan presenteerde om de economie een nieuwe boost te geven. Hij gaat nog maar eens $450 miljard uitgeven. Als je bakken met geld uitgeeft zonder resultaat, dan is de ‘oplossing’ uiteraard om gewoon nog meer geld uit te geven.

Zoals ik afgelopen dinsdag al aangaf, zijn dit soort maatregelen vooral fantastisch voor onze obligatiestrategie. De Amerikaanse staatsschuld stijgt nóg sneller. Beleggers zullen eerder angstig worden om hun geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen, waardoor die zeepbel eerder uiteen zal spatten. Wilt u profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel? Klikt u dan hier om ons obligatierapport te bestellen.

Tegelijk stuurde Geithner gisteren een opiniestuk naar de Financial Times (zie mijn Twitter account). In de tweede alinea van zijn artikel stelt hij vast dat de tijdens het ‘economisch herstel’ stijgende olieprijs een onverwachte gebeurtenis was. Geithner legt blijkbaar geen enkel verband (of weigert dat te doen) tussen het printen van een enorme hoeveelheid geld en stijgende grondstofprijzen.

Ook blijkt Geithner geen enkel verband te zien tussen de kredietcrisis en de eurocrisis, die toch écht in gang is gezet door de enorme problemen waarin de banken terecht kwamen als gevolg van hun investeringen in waardeloze Amerikaanse hypotheekproducten. Het komt er volgens Geithner op neer dat hij het allemaal goed heeft gedaan, maar dat hij nu dwars wordt gezeten door ‘onverwachte gebeurtenissen’.

En ook Bernanke hield weer een speech. Hij vertelde dat de Federal Reserve zal doen wat het kan om hoge economische groei en een dalende werkloosheid te bereiken. De markt had blijkbaar meer details verwacht en reageerde wat teleurgesteld. De vraag is niet óf Bernanke in actie gaat komen, maar wannéér. Rond 21 september zullen we meer weten.

Zoals ik dinsdag al in dit artikel schreef, doen de heren politici hun uiterste best om goud en zilver enorm omhoog te jagen. Alles wat ze doen is contraproductief. Het lijkt wel alsof ze het expres doen. Goud heeft na de forse stijging van afgelopen maand nu wel een dubbele top neergezet en kan daarom wat forser corrigeren. Ik zou zelf nu even liever zilver kopen, dat 15% onder haar top noteert. Klikt u hier voor meer info over het openen van een goudrekening.

En dinsdag zagen we nóg een bewijs dat politici en centrale bankiers de bull markt voor goud en zilver een warm hart toedragen. De Zwitserse centrale bank heeft een maximum ingesteld voor hoeveel de Frank mag noteren tegenover de Euro. Daarmee hebben ze de Frank effectief gekoppeld aan een munt die ziek, zwak en misselijk is. Ik heb direct mijn Zwitserse Franks verkocht.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom presteert goud nu beter dan zilver?

Op 22 juli bereikte de beurs haar laatste top, waarna een forse daling werd ingezet. De Zwitserse Frank en goud fungeerden als veilige haven. Goud steeg sinds 22 juli met ruim 9%. Zilver deed het echter fors slechter dan goud, want het daalde sindsdien met ruim 3%. Afgelopen week ontvingen we redelijk wat mails van lezers die zich afvroegen waarom goud de afgelopen weken zoveel beter presteerde als zilver.

Goud en zilver zijn allebei zeer goede investeringen als je je koopkracht wilt beschermen tegen de uitholling van de waarde van ons papiergeld. Alleen gedragen ze zich vooral op korte termijn totaal anders.

Meer potentieel, maar fellere bewegingen
We hebben al vaak geschreven dat zilver veel feller in prijs beweegt dan goud. Omhoog én omlaag. En dat correcties van 50% tot zelfs 60% voorkomen terwijl een bull markt voor zilver volop aan de gang is. Tijdens de beurscrisis van 2008 zagen we zilver zelfs in een paar maanden tijd met 53% in prijs dalen.

Feit is dat goud puur als een veilige haven wordt gezien, terwijl zilver ook een grondstof is voor vooral electronische producten. Daardoor is zilver veel meer vatbaar voor een forse prijsdaling als beleggers plotseling pessmistisch worden over de economische vooruitzichten. Zie 2008.

Een krachtig signaal
Zilver is echter een industriele grondstof én het is geld. Het Franse woord voor geld is zelfs hetzelfde als zilver, namelijk argent. Daarbij geldt dat de zilverprijs uiteindelijk de goudprijs altijd volgt. Als zilver dus fors daalt als gevolg van paniek onder beleggers, dan is de kans zéér groot dat het daarna in korte tijd enorm in prijs stijgt.

In een paniekerige toestand zoals de afgelopen weken, had zilver normaal gezien gemakkelijk een procent of 20 in prijs moeten dalen. Dat zilver slechts 3% is gedaald, duidt er daarom op dat er nu veel meer ‘veilige haven’ vraag naar zilver is dan drie jaar geleden. En is het wat ons betreft daarom juist een teken van kracht.

Voor de lange termijn wordt onze verwachting voor goud en zilver iedere week positiever. Ik schreef eerder dat goud op termijn naar $3000 kan, maar ik ben er bang voor dat het nog veel hoger zal gaan. En dat zilver nog veel harder zal stijgen dan goud.

Bij wanbeleid terug naar écht geld
Ik heb ervoor gekozen om fysiek goud en zilver aan te houden bij
Goldmoney, omdat dit in mijn ogen de meest betrouwbare partij is. Ik koop periodiek bij (want ook goud- en zilverprijzen schommelen!) en houd mijn goud en zilver vast totdat we weer een centrale bankier krijgen die de waarde van de euro belangrijker vindt dan het vooruitschuiven van een recessie. Dat gaat een keer gebeuren, maar dat is nu nog héél ver weg.

Als u nog geen Goldmoney account hebt, dan raad ik u absoluut aan om er nu een te openen. Klikt u hier als u Nederlandstalige hulp nodig hebt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De haren uit het hoofd

Vorige week maakte Eurostat bekend dat producentenprijzen in de Eurozone afgelopen december maar liefst 5,3% hoger waren dan een jaar eerder. In Nederland en Belgie ging het nóg harder. In Nederland gingen de prijzen voor producenten met maar liefst 7,5% omhoog en in Belgie 7,8%.

Prijzen blijven stijgen en producenten moeten ofwel een lagere winstmarge accepteren, ofwel de hogere prijzen doorberekenen aan de consument. Vorige week maakte Unilever al bekend dat het haar prijzen zal verhogen. Dat betekent dat de inkoopkosten voor de supermarkten omhoog gaan, en daar zijn de marges al zodanig laag dat die geen andere keuze hebben dan ook hun prijzen te verhogen.

In Zwitserland hebben ze trouwens niet zoveel last van al die prijsstijgingen. Daar stegen producentenprijzen met slechts 1,1%. Dat heeft alles te maken met het feit dat de Zwitserse Frank in 2010 met maar liefst 19% steeg ten opzichte van de Euro en met 11% ten opzichte van de dollar. Een sterke economie leidt tot een sterke munt. En een sterke munt leidt tot een sterke economie. En andersom.

Ik vermoed dat vooral de Duitse politici zich de haren uit het hoofd zullen trekken als ze naar hun Zwitserse buren kijken. Zou Duitsland haar eigen D-mark nog hebben, dan zou de eerste renteverhoging waarschijnlijk al achter de rug zijn, zou de D-mark er een stuk sterker voor staan dan de Euro, en zou de Duitse burger geen last hebben van stijgende prijzen.

In de media zien we politici, bankiers en academici altijd beweren dat de Euro ons alleen maar voordeel heeft gebracht. En dat het een “zeer slecht idee” zou zijn om uit de Euro te stappen. Toch raar dat landen als Zwitserland, Noorwegen en Zweden het zonder dit “enorme voordeel” moeten doen en desondanks beter presteren. Of juist dankzij?

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: