Mario’s slechtste dag als ECB-baas

Mario Draghi zal zich de dag van gisteren nog lang heugen. Het was met afstand zijn slechtste dag als ECB-baas.

Afgelopen maand had hij in hoogst eigen persoon de verwachtingen voor meer ECB-actie zó hoog opgestookt dat gisterochtend zelfs de reguliere tv-journaals aandacht besteedden aan wat hij ’s middags zou gaan aankondigen.

Maar hij leverde gisteren totaal niet wat de markt verwachtte. Met als gevolg dat de euro omhoog schoot en de beurzen hard onderuit gingen.

Geen verrassing
Mario kondigde gisteren aan dat de deposito rente wordt verlaagd van -0,2% naar -0,3%. En dat de ECB zes maanden langer €60 miljard per maand zal printen. En daarna nog langer, indien nodig.

Dat is op papier een forse extra maatregel. Maar is tegelijk geen nieuws voor de financiële markten. Want iedereen weet al lang dat de ECB niet kan stoppen met geld printen zolang er nauwelijks economisch herstel en nauwelijks inflatie is.

Ontwijkende antwoorden
Ik heb Draghi’s persconferenties al vaker bekeken. En het viel me altijd op dat hij welbespraakt is, en dat hij vragen van journalisten op een vriendelijke, duidelijke wijze beantwoordt.

Maar gisteren was het anders.

Vriendelijk was hij uiteraard nog steeds. Maar hij antwoordde ontwijkend (of eigenlijk totaal niet) op de vraag waarom hij dacht dat de markt zo teleurgesteld reageerde. En of dat misschien aan zijn eigen communicatie had gelegen.

Daarnaast sprak hij zichzelf tegen.

Mario spreekt zichzelf tegen
Enerzijds gaf hij aan dat het aangekondigde pakket extra maatregelen wel degelijk substantieel is. Maar anderzijds vertelde hij dat het nu juist de goede kant op gaat met de euro-economie.

Als je daadwerkelijk vindt dat het de goede kant op gaat, dan hoef je helemaal géén extra maatregelen te nemen.

Vervolgens vertelde hij dat de Europese consument nu meer vertrouwen heeft en meer geld durft uit te geven. Terwijl Eurostat slechts een paar uur eerder bekend had gemaakt dat detailhandelsverkopen in de Eurozone in oktober met 0,1% zijn gedaald.

Overvallen door reactie
Het was voor mij duidelijk dat Mario gisteren werd overvallen door de reactie van de markt. En dat hij zich door de persconferentie heen worstelde.

Een stijgende euro helpt inflatie niet omhoog, maar juist verder omlaag. Mario zal een list moeten verzinnen.

Of de markt moet zich realiseren dat de ECB’s extra maatregelen inderdaad fors zijn. En dat de verwachtingen gisteren (dankzij Mario himself) iets te hoog gespannen waren.

ECB blijft markt overspoelen met euro’s
Want de werkelijkheid is dat de ECB de financiële markten nog een hele tijd lang met vers geprinte euro’s zal blijven overspoelen.

Onze verwachting blijft dan ook dat de EUR/USD op termijn zal dalen tot 0,85.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De enorme moed van Paul Volcker (2)

Een dikke week geleden vertelde ik u in dit artikel dat toenmalig Fed-baas Paul Volcker inflatie de kop indrukte door de rente fors te verhogen. En dat hij daarmee tegelijk de toen fors stijgende goudprijs definitief de kop indrukte.

Ik vertelde u ook hoeveel moed nodig was om zulke harde maatregelen te nemen. Volcker werd een soort paria, want geld lenen werd voor burgers en bedrijven véél te duur en Amerikaanse bedrijven kwamen door de stijgende dollar in moeilijkheden.

Op zijn zachtst gezegd kunnen we stellen dat Paul Volcker in de jaren 1980-1983 niet bepaald een prettig leven had.

Met dank aan de voorganger
En dat was feitelijk te danken aan zijn voorganger Arthur Burns, die begin jaren ’70 al had moeten ingrijpen, maar dat niet deed. Burns gaf later toe dat hij domweg niet moedig genoeg was geweest om de druk van het Witte Huis te weerstaan.

Paul Volcker toonde dus enorme moed. Maar op de grafiek hieronder zien we dat dit was in een periode waarin de Amerikaanse staatsschuld slechts 30% van het BBP bedroeg.

Van een zo lage staatsschuld kunnen we nu alleen maar dromen! Met een zo lage staatsschuld was het toen voor de VS geen enkel probleem om een paar jaar lang tegenvallende belastinginkomsten (ofwel forse begrotingstekorten) te hebben.

Wie o wie heeft zin om de hele wereld op zijn nek te krijgen?
Nu hebben we (nog) geen inflatie. Maar het is voor iedereen duidelijk dat als centrale bankiers de rente niet laag houden en geen geld printen, de economie direct in een diepe recessie gaat.

En als dat gebeurt, stijgen Amerikaanse én Europese staatsschulden direct tot fors boven de 100% van het BBP.

Als anno 2014 een centrale bankier al de euvele moed zou hebben om te doen wat nodig is, dan gaan landen direct failliet. Schieten obligatiemarkten direct in de stress. En knallen de beurzen direct omlaag.

Geen centrale bankier die dáárvoor de hele wereld op zijn nek wil krijgen!

Conclusie
Centrale banken zullen doorgaan met de rente laag houden én fors geld printen. Net zolang tot inflatie de kop opsteekt. En als inflatie vervolgens te snel stijgt, zullen ze niet het lef hebben om hard in te grijpen.

En dus is de daling van de goudprijs sinds 2011 niets anders dan een correctie binnen een fors stijgende lange termijn trend. En dus zal de goudprijs de komende jaren enorm gaan stijgen. En zal papiergeld op termijn waardeloos worden.

Omdat het voor mij 100% vast staat dat centrale bankiers het huidige beleid tot het einde toe zullen voortzetten, blijf ik fysiek regelmatig goud en zilver bijkopen. Ik doe dat bij deze aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: