Voorbeeld valuta oorlog – de VS tegen China

Het Bruto Nationaal Product (de economie) van de Verenigde Staten is opgebouwd uit de volgende vier componenten:

  • 71% consumentenuitgaven
  • 12% bedrijfsinvesteringen
  • 20% overheidsuitgaven
  • minus 3% netto export (dus meer import dan export)

De VS heeft economische groei nodig. Het is voor iedereen wel duidelijk dat Obama niet mag verwachten dat de Amerikaanse consument meer geld gaat uitgeven. Die heeft geen geld meer. En als consumentenuitgaven niet toenemen, dan zullen ook de bedrijfsinvesteringen niet toenemen. En de overheid geeft nu al véél teveel geld uit. Overheidsuitgaven moeten juist omlaag.

De conclusie die Geithner en zijn economen hebben getrokken is dan ook dat als de VS economische groei wil, zij meer moet exporteren. En het liefst zo snel mogelijk.

Dollar moet omlaag
En dus moet de waarde van de dollar omlaag ten opzichte van andere valuta, zodat Amerikaanse producten goedkoper worden. Probleem is echter dat veel landen, waaronder China, hun munt hebben gekoppeld aan de dollar, die nu eenmaal de ‘world reserve currency’ is.

Dus wat doe je als Amerikaans politicus?
Je bestempelt China als ‘currency manipulator’ en probeert ze zo te dwingen om de koers van de Yuan (sneller) te verhogen. China trapt daar uiteraard niet in, want zij proberen er nu juist alles aan te doen om zoveel mogelijk Chinezen aan het werk te krijgen/houden, en om geen sociale onrust te veroorzaken.

En dus komt de VS in de herfst van 2010 met QE2. De Fed print $600 miljard splinternieuwe dollars. Als China (en anderen) hun munt aan de dollar gekoppeld wil houden, wordt haar centrale bank gedwongen om naar verhouding evenveel geld te printen. En dus inflatie uit te lokken.

Revaluatie of sociale onrust
Het verschil tussen de Amerikaanse en de Chinese economie is echter dat die laatste op volle toeren draait, waardoor de stijgende geldhoeveelheid vrijwel direct leidt tot fors stijgende inflatie. Waardoor het risico op sociale onrust toeneemt.

China wordt op die manier gedwongen om ofwel inflatie (en dus sociale onrust) te accepteren, ofwel om haar munt te revalueren ten opzichte van de dollar. Ze hebben voor het laatste gekozen, waardoor de dollar 5% is gedaald ten opzichte van de yuan.

En China ziet de VS uiteraard niet bepaald als een bevriend land. De VS is tegelijk een belangrijke afzetmarkt én een land dat aan China financieel de oorlog heeft verklaard. En dat geldt niet alleen voor China, maar ook voor andere opkomende economieën.

Conclusie
Als de VS de geldpersen opnieuw aanzet, dan gebeurt bijna automatisch hetzelfde in diverse landen wiens munt aan de dollar is gekoppeld én in diverse landen die vrezen dat hun eigen munt te duur wordt (zoals Brazilie, Zwitserland, etc). En als er massaal geld wordt geprint, dan wordt geld automatisch minder waard ten opzichte van grondstoffen. En is de gewone burger de klos.
Dáárom is het zo belangrijk om fysiek goud en zilver te bezitten!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waar is mijn geld nog veilig?

(door Tom Lasssing)
Er bestaat een garantie van de overheid waarbij mijn geld op de spaarrekening tot zoiets als 100.000 euro per rekening gegarandeerd is. Mooi natuurlijk, maar wat als die 100.000 euro ineens een koopkracht heeft die nergens meer over gaat? In Duitsland ging het in 1923 uiteindelijk in enkele maanden tijd volledig mis. Zimbabwe, Servië en Argentinië verging het niet veel anders.

Onhaalbare garantie
Stel dat ING failliet zou gaan op de schulden die ze uit heeft staan in Spanje? De Nederlandse staat kan wel uw spaargeld willen garanderen, maar de schulden en verplichtingen van ING zijn twee keer zo hoog als heel het Bruto Nationaal Product van Nederland! Daar valt simpelweg niets meer aan te garanderen! Nederland kan die garantie alleen maar nakomen als ze onbeperkt geld mag verzinnen. Uw Euro’s op de spaarrekening zijn dus niet zomaar veilig omdat de overheid aan u een garantie afgeeft.

Eerst beschermen, dan volop profiteren
Hoe kan ik mijn geld veilig wegzetten zodat ik halverwege de crisis nog genoeg cash heb om niet alleen de rest van de crisis door te komen, maar misschien ook nog wel de belegging van mijn leven te kunnen doen, omdat er dan ongehoorde koopjes te krijgen zijn!
De huidige crisis is in mijn ogen nog niet over… ze is nog maar net begonnen. En ik sta niet alleen in die mening!

Op 15 mei hoort u van drie vooraanstaande sprekers hoe ze denken over de huidige economie en het geldsysteem. U krijgt er concrete tips over hoe u uzelf financieel kunt beschermen, maar ook hoe u zelfs kunt profiteren van de crisis. Dat is héél andere koek dan die crisis als willoos slachtoffer over je heen krijgen!
Kijk u hier voor meer informatie over deze unieke bijeenkomst.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Schrikbarende staatsschulden en begrotingstekorten

Gisteren kwam Eurostat met cijfers die aangeven hoeveel per EU-land in 2009 het begrotingstekort is geweest en hoe hoog de staatsschuld is. De cijfers zijn schrikbarend.

De Grieken spannen uiteraard de kroon met een begrotingstekort van maar liefst 13,6% van het BNP en een staatsschuld van maar liefst 115%. In een vorige nieuwsbrief heb ik al eens geschreven dat het uitdrukken van dit soort cijfers alleen als percentage van het BNP belachelijk is, want op het onwetende publiek komen ze veel milder over dan ze daadwerkelijk zijn.

De Griekse overheid had in 2009 in totaal voor 88 miljard euro aan belastinginkomsten, terwijl er voor maar liefst 120 miljard werd uitgegeven. De Griekse overheid gaf vorig jaar dus 32 miljard ofwel 36% meer uit dan er binnenkwam. Als de Grieken niet drastisch bezuinigen, dan is het steunpakket van 30 miljard euro binnen een jaar opgebruikt en zitten we straks tegen exact hetzelfde probleem aan te kijken. De Griekse staatsschuld bedroeg per 31 december 273 miljard euro, ofwel ruim drie keer zo hoog als wat er in 2009 binnenkwam.

België en Nederland
In 2009 kwam er in België voor 163 miljard euro aan belastinginkomsten bij de overheid binnen, terwijl er in totaal 183 miljard werd uitgegeven. Dat gaf de staatsschuld weer een forse zet omhoog, want die bedraagt per eind vorige jaar maar liefst 327 miljard euro, ofwel 97% van het BBP.

In Nederland kwam er vorig jaar 264 miljard euro de schatkist binnen, terwijl er 294 miljard werd uitgegeven. De staatsschuld liep vorig jaar op tot 347 miljard euro, ofwel 61% van het BBP. Daarmee staat Nederlandse staatskas er een stuk beter voor dan de Belgische, maar ik zou er toch niet vrolijk van worden als mijn financiële huishouding dezelfde verhouding tussen inkomsten, uitgaven en netto vermogen had.

Hetzelfde beeld zien we in veel andere landen. Naast België (97%) bevinden Griekenland (115%) en Italië (116%) zich in de top-3 van de Europese Unie als het gaat om de hoogste staatsschuld. Als we kijken naar begrotingstekorten, dan zijn het Ierland (14,3%), Griekenland (13,6%) en Groot Brittannië (11,5%) die de kroon spannen. Hoe hoger het begrotingstekort, hoe groter de kans dat de staatsschuld de komende jaren snel zal stijgen.

Gebrek aan urgentie
Het gebrek aan leiderschap en urgentie is ongekend. In Nederland spreken politici erover dat de uitgaven over een periode van vier jaar met 15 miljard euro moeten worden teruggedrongen. De Nederlandse overheidsuitgaven zijn gestegen van 246 miljard in 2006 tot 294 miljard in 2009. De politici wisten dus wel hoe in slechts drie jaar tijd een slordige 48 miljard meer uit te geven, maar hebben vervolgens vier jaar nodig om slechts 15 miljard van die stijging terug te draaien. De staatsschuld zal alleen maar verder oplopen en de rentelasten zullen bij een straks stijgende rente als een molensteen om de nek komen te hangen.

Pijn en moeite
Hierboven neem ik Nederland als voorbeeld, maar het gebrek aan urgentie is in ieder EU-land voelbaar. Als je iets wilt bereiken, moet je jezelf een tijdje lang op de pijnbank durven leggen. Of het nu om het behalen van een diploma, het leveren van een sportprestatie, het verliezen van gewicht, het starten en opbouwen van een onderneming of om op orde brengen van je financiële huishouding gaat. Opoffering, pijn en moeite zijn de basisingrediënten. In Europa willen we geen kortstondige pijn, willen we vooral geen opofferingen doen, waardoor de pijn op de lange termijn alleen maar groter zal zijn.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Australische rente naar 4%

(door Tom Lassing)
In Australië is de rente naar 4% gebracht. Niet vanwege de crisis, maar juist vanwege het feit dat het land serieus in een volgende economische fase is gekomen. Huizenprijzen stijgen, bedrijfswinsten stijgen etc. Anders gezegd, het gaat gewoon goed in Australië, mede omdat het land de Amerikaanse kredietrommel grotendeels gemist heeft. Verder hebben ze het geluk dat China nog altijd fors aan het inslaan is voor wat betreft grondstoffen.

Vloeken in de kerk
Australië is één van de weinige Westerse landen die niet gebukt hoeft te gaan onder enorme schulden. Ze hebben wel schulden, want zo werkt dat in Westerse landen, maar het land is in staat om de schulden vooralsnog op slechts 19% van het BNP te houden, terwijl dit in de EU boven de 80% ligt. Het beste zou zijn, de schulden ook echt aflossen, maar dat is in alle Westerse landen als vloeken in de kerk.

Broekriem blijft in goede én slechte tijden ruim
De schuld helemaal aflossen zou immers betekenen dat Australiërs de broekriem aan moeten halen, en dat terwijl het juist goed gaat! Dan willen mensen het niet, en zoals we in Europa zien, ze willen het ook niet in tijden van crisis. Het Westerse economische model is daarom uiteindelijk wel gedoemd te mislukken. Tot die tijd hobbelen we voort en blijven tekorten en schulden oplopen, ook in landen waar het weer goed gaat.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

China is hard op weg

Over de Chinese economie lezen we vaak dat het zwaar te lijden heeft onder de dalende export. Het belang van export in de Chinese economie wordt echter zwaar overdreven. Als je alle goederen die China exporteert bij elkaar optelt, komt je op $1,2 biljoen en dat is 37% van China’s BNP.

Punt is alleen dat lang niet alle goederen in China worden gefabriceerd. Van veel produkten (zoals bijv. de iPod) worden de onderdelen in China ingevoerd, vervolgens in China in elkaar gezet en daarna weer geëxporteerd.
Iedere $100 die op deze manier uit China wordt geëxporteerd, bestaat voor ongeveer een derde deel uit geld dat werkelijk in China wordt verdiend.

Wetenschap, innovatie, technologie
Als je het zo bekijkt, dan bedraagt export slechts 12% van de Chinese economie en kan je moeilijk stellen dat China’s economie gaat instorten door dalende exporten. Daar komt trouwens bij dat de Chinezen al lang door hebben dat export niet voor lange tijd met 20% per jaar kan groeien. Dat is niet praktisch, economisch en ook politiek onmogelijk. Hoe rijker de Chinezen worden, hoe sneller het moment naderbij komt dat China niet langer als lage-kosten economie wordt bestempeld. Dus dat bedrijven voor laag geschoolde arbeid hun heil gaan zoeken in landen als India en Vietnam. De Chinezen hebben zich de afgelopen 30 jaar voor gericht op ‘cost efficiency’. Ze hebben hun koers al aangepast. De komende jaren zijn ze vooral gericht op wetenschap, innovatie en technologie.

Het feit dat de Chinese economie dit jaar met 6% tot 7% groeit, terwijl de westerse economieën zwaar krimpen, geeft des te meer aan hoe hard China op weg is om ’s werelds grootste economie te worden.

Nog een teken aan de wand: er gaan geruchten dat de Chinese autofabrikant Geely zich heeft gemeld om de Zweedse automerken Saab en Volvo over te nemen van de huidige eigenaren GM en Ford. Goede timing!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

2.398.848.172.632.920.000.000 EURO

Kunt u dit bedrag uitspreken? Ik in ieder geval niet. Of ik moet 2.398 miljard biljoen zeggen. Dit is het bedrag dat u zou hebben opgespaard als één van uw voorouders in het jaar 1000 één euro (of het equivalent daarvan) op een bankrekening had gezet tegen 5% rente én als dat tot vandaag tegen diezelfde 5% op diezelfde spaarrekening zou hebben gestaan.

Ik ben een boek aan het lezen. Het is van Marc Faber en het heet Tomorrow’s Gold. Een aanrader. Hij spiegelt zijn lezers dit plaatje voor. Ik heb het uiteraard gelijk even nagerekend. En het is echt waar. Het wereldwijde BNP bedraagt ongeveer 30 biljoen euro. 

Alleen al de 5% rente zou u dit jaar een bedrag opleveren dat 4 miljoen keer zo groot is als de gehele wereldeconomie.

Waarom deze berekening? Historici schatten dat de omvang van de wereldeconomie in het jaar 1000 ongeveer 20 miljard euro was. Die ene euro was dus 20 miljard keer zo klein als de wereldeconomie, maar zou nu zijn uitgegroeid tot een bedrag ongeveer 80 miljoen keer zo groot als diezelfde wereldeconomie.

Ik heb nog een berekening gemaakt. De wereldeconomie is in 1009 jaar tijd met een belabberd laag jaarlijks percentage gegroeid. Gemiddeld slechts 0,72% per jaar.
De waarschuwing die alleen al dit cijfer ons geeft is dat we niet moeten verwachten dat we geld in een beleggingsfonds kunnen stoppen, het daar een leven lang laten zitten en dan denken dat we een vet pensioen hebben opgespaard. De geschiedenis bewijst dat het zo niet werkt.

Historisch gezien zijn het altijd dezelfde zaken die zorgen voor crises. Natuurrampen, pandemieën, oorlogen, revoluties, hyperinflatie, depressies en niet te vergeten fraude. Grotendeels oorzaken die zijn toe te schrijven aan menselijk falen. De huidige crisis bewijst verder dat we vooral niet moeten denken dat we nu slimmer zijn dan onze voorouders. De technologie heeft zich ontwikkeld, maar het zijn dezelfde menselijke karaktereigenschappen die crises verzoorzaken. En verergeren

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: