Kibbelen als kikkers in een kruiwagen

Hyperinflatie. Hebt u er wel eens over nagedacht hoe dat zou voelen? Ik heb deze week nog eens bekeken wat de belangrijkste kenmerken van hyperinflatie zijn. En voor wat betreft de eurozone maakt dit mij zodanig ongerust dat ik die kenmerken even met u wil delen.

Eerst vertel ik u even dat ik afgelopen weekend in de prachtige Italiaanse Piemonte streek was met een groep succesvolle ondernemers. Met één ervan sprak ik uitgebreid. Hij weet amper waar ik mij mee bezig houdt, heeft een lage opleiding en heeft hélemaal niets met beleggen ("beleggen doe ik wel in mijn eigen ondernemingen, want die kan ik tenminste zelf sturen").

Hij vertelde mij dat hij de euro voor geen meter vertrouwt. Dat hij zijn banksaldi grotendeels in CAD, AUD en NOK aanhoudt, omdat hij anders bang is dat zijn bedrijven in gevaar komen (in goud had hij zich nog nooit echt verdiept).

Terug naar hyperinflatie. Van hyperinflatie spreekt men als prijzen meer dan 50% per maand stijgen. Klinkt onvoorstelbaar, vindt u niet? De voorwaarde voor hyperinflatie is dat een centrale bank massaal de geldpersen aanzet, dat een tijd lang blijft doen en steeds grotere bedragen print. De aanleiding (de trigger) is als bedrijven en burgers massaal hun vertrouwen in een munt opzeggen.

Denkt u even na over de voorwaarde en over de aanleiding. De ECB heeft afgelopen 12 maanden meer geld geprint dan in de eerste drie jaren na het uitbreken van de crisis bij elkaar. En om het schip drijvende te houden, zal de ECB steeds grotere bedragen printen. Stoppen met geld printen staat gelijk aan de zaak laten klappen (wat ze in 2008 al hadden moeten doen, maar wat ze nooit zullen doen). De voorwaarde voor hyperinflatie is er en zal alleen maar sterker worden.

Dan de aanleiding, ofwel de trigger. Zie mijn anekdote over afgelopen weekend. Over een ondernemer die de euro ziet als een potentieel risico voor zijn bedrijf. Op mijn twitter account plaatste ik een link naar een artikel over de G20-meeting van vorige weekend. De EU-leiders waren daar in Mexico met elkaar aan het kibbelen en de leiders van de VS, Canada, China, India, Brazilië etc. zaten met stijgende verbazing toe te kijken.

De EU-politici lopen nu al vier jaar achter de feiten aan. En kibbelen als kikkers in een kruiwagen, terwijl zich een bankencrisis én een landencrisis ontvouwt. Ze doen keihard hun best om ervoor te zorgen dat ondernemers binnen én buiten de Eurozone hun vertrouwen in de euro verliezen. De huiskamervraag is dan ook:

Hoe groot is de kans dat ondernemers en burgers massaal hun vertrouwen in de euro opzeggen?
Dus hoe groot is de kans dat een bedrijf (of burger) euro’s ontvangt en deze gelijk omzet in een andere valuta? Dat de euro een hete aardappel wordt, waar niemand zijn vingers aan wil branden? En dat de euro als gevolg daarvan in een neerwaartse spiraal komt, waardoor het leven in euro’s gemeten enorm snel duurder wordt? Hoe groot is die kans?

Eenieder mag die vraag voor zichzelf beantwoorden. Voor mij is het duidelijk. Zekerheid voor alles. Geen cash geld voor lange tijd aanhouden en vooral niet in euro’s. Met welke soort inflatie we ook te maken gaan krijgen, ik doe de komende jaren precies dát wat ik in ons gratis rapport "Wees voorbereid en heb een plan!" heb geschreven. Vraagt u het hier aan, lees het aandachtig door en onderneemt u vooral actie!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Laatste tijd nog iets gehoord over het EFSF?

Het Europese stabiliteitsfonds dat is opgericht om landen in nood te redden? EU-landen stonden garant voor in totaal €780 miljard. Toen bleek dat Griekenland, Ierland en Portugal onmogelijk enige garantie konden afgeven, werd het totale bedrag teruggebracht tot €720 miljard.

Op te hoesten dus door de overige 14 eurolanden. Naar ratio. En zo zitten we in de situatie dat Spanje garant staat voor €92,5 miljard. In dit artikel schreef ik vorige week al dat Spanje geen tikkende tijdbom is, maar eerder een tikkende atoombom. Waar denken de Spaanse politici het geld vandaan te halen als ze die €92,5 miljard daadwerkelijk moeten ophoesten?

Oh ja! Italië staat garant voor €139 miljard. Het land dat al meer dan een decennium lang geen economische groei kent, maar dat uiteraard wel meer dan genoeg geld is blijven uitgeven. En dat daardoor per eind 2011 een staatsschuld van €1898 miljard heeft, ofwel 120% van het BBP. Waar denken de Italiaanse politici dat geld zomaar even vandaan te halen?

Ik denk dat u de tekenen aan de wand wel ziet. Er zal nooit genoeg geld zijn om Spanje en/of Italië te redden. En dus gaat er nog enorm veel geld worden geprint door de ECB. Nog veel meer dan tot nu toe al is gedaan. Totdat straks een land (Duitsland?) uit de eurozone stapt. Dan zal de financiële én sociale chaos compleet zijn.

Het lijkt mij beter om andere valuta te bezitten dan de euro. Maar omdat andere centrale banken ook volop geld printen, zijn goud en zilver voor mij de beste manier om de komende jaren heelhuids door te komen. Verder kunt u hier lezen over de eerste drie maatregelen die ik persoonlijk heb genomen om de komende crisis heelhuids door te komen. Komende dinsdag vertel ik u over de vierde maatregel.

Forse winst kan worden behaald door te beleggen in goedkope goud- en zilveraandelen van goed presterende bedrijven. Die waren nog nooit eerder zo goedkoop. Op mijn Twitter account plaatste ik deze week onder meer een interview met Rick Rule, die drie redenen geeft waarom goud- en zilveraandelen de komende 18 maanden enorm in koers gaan stijgen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hoe meer ik erover lees, hoe meer ik begin te huiveren

Afgelopen week vertelde ik u al dat Spanje niet zomaar een tikkende tijdbom is, maar eerder een tikkende atoombom. Op mijn Twitter account plaatste ik vanochtend een artikel van John Mauldin over de Spaanse problemen en de maatregelen van de Spaanse regering die duiden op paniek.

Hoe meer ik over Spanje lees, hoe meer ik begin te huiveren. Want er is gewoon geen redden aan. Veel Spaanse banken (vooral de Cajas) zijn technisch failliet en zijn alleen nog in leven omdat ze aan het infuus van de ECB liggen. Daarnaast 1,5 miljoen huizen die leeg staan, 24% werkloosheid, huizenprijzen die nog minimaal 30% daling voor de boeg hebben en een werkelijke staatsschuld (dus die inclusief de regio’s) die nu al 90% van het Spaanse BBP is.

En omdat er geen redden aan Spanje is, is er ook geen redden aan de Eurozone. De ECB heeft geen andere keuze dan ofwel de boel laten klappen, ofwel massaal nog veel meer geld printen. Het wordt naar mijn bescheiden mening des te belangrijker om ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” aandachtig te lezen. En vooral om aktie te ondernemen!

Mijn (geen enkele interesse in economie hebbende) echtgenote vroeg mij gisteren of het misschien verstandig is om een rekening aan te houden in een valuta van een sterk land. Als de ECB en de FED echter massaal geld printen, dan volgen centrale banken wereldwijd omdat landen bang zijn dat ze hun producten als gevolg van een dure munt niet meer kunnen exporteren. Ofwel, er ís gewoon geen echt sterke munt.

En dus blijven automatisch goud en zilver over. De enige valuta die niet door centrale banken kan worden bijgeprint en dus de enige waardevaste valuta. Bijkomend voordeel dat we nu als beleggers hebben is dat goud- en zilveraandelen nog nooit eerder zo goedkoop zijn geweest. Als u als belegger serieus op zoek bent naar koopjes, dan hebt u nu de kans van uw leven.

Oh ja, op mijn Twitter account vindt u ook nog een zeer leerzaam interview met Marc Faber. En een link naar een prachtig artikel dat u laat zien hoe de Fed het Amerikaanse volk nu voorliegt en welke onzin Bernanke in de jaren 2005 tot 2008 uitkraamde.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Rijke, verwende Europeanen

Ik heb een tweet geplaatst, met daarin een link naar een van de meest interessante columns van het afgelopen jaar. Een journalist van China Daily schrijft een open brief aan Europa, naar aanleiding van het feit dat de eurozone zo graag wil dat China een deel van haar staatsschuld financiert.

Hij vertelt ons even op niet mis te verstane wijze dat de gemiddelde Europeaan (vergeleken met de gemiddelde Chinees) een rijk, verwend kind is, dat ondanks zijn rijkdom teveel geld uitgeeft. En dat die te grote uitgaven wil financieren door geld te lenen van de Chinees die keihard werkt en een fors deel van zijn geld spaart. Zo, die zit! Altijd interessant om te zien hoe men in andere delen van de wereld tegen ons – rijke, verwende Europeanen – aankijkt.

Ik las verder dat Mario Draghi de afgelopen twee weken positieve signalen ziet in de economie en dat hij voorlopig geen gevaar voor inflatie ziet. Het lijkt mij dat die man zelf nooit bij een tankstation komt. Maar dit soort economen kijken nu eenmaal liever naar theoretisch-economische modellen dan naar de dagelijkse praktijk. Geen wonder dat centrale bankiers zo belabberd zijn in het doen van voorspellingen!

Olie, goud en zilver zijn in prijs aan het stijgen. Een vat Brent Crude steeg dit jaar al van $110 naar $124. Die stijging is grotendeels te danken aan de steeds oplopende spanningen met Iran. En die spanningen zullen eerder toenemen dan afnemen. Verder schreef ik eind december al in dit artikel dat we voor de komende jaren fors stijgende energieprijzen mogen verwachten. Het is dus zaak om van die stijgende energieprijzen te profiteren. Al is het maar om de fors gestegen brandstofkosten terug te verdienen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De Griekse puinhoop – enkele voorbeelden

Ik ben op dit moment het boek “Boomerang” aan het lezen van Michael Lewis. Een aanrader. Hij beschrijft in dit boek hoe de landencrisis is ontstaan in onder meer IJsland, Ierland en Griekenland.

Voor wat betreft de Grieken is het duidelijk dat ze zichzelf in de Eurozone hebben gelogen. Het hoofd van het statistisch bureau wist de cijfers zelfs zodanig te manipuleren dat hij als bijnaam “The Magician” had. De EU-politici zijn er met open ogen ingetuind, terwijl een beetje logisch denken al genoeg was om te weten dat de Griekse staatsfinanciën één grote puinhoop zijn. Enkele voorbeelden uit het boek die amusant en triest tegelijk zijn.

  • Twee derde deel van de Griekse medici hebben een officieel jaarinkomen dat lager is dan €12.000 (onder 12.000 euro hoef je geen belasting te betalen).
  • Als iemand die belasting ontduikt wordt gepakt, dan duurt het 15 jaar voordat een veroordeling plaats kan vinden.
  • De Griekse spoorwegen hebben een omzet van €100 miljoen. Alleen de personeelskosten bedragen al €400 miljoen. Overige kosten zijn €700 miljoen.
  • De gemiddelde Griekse spoorwegmedewerker verdient €65.000 per jaar.
  • Het Griekse onderwijssysteem is het slechtste van Europa, maar heeft per leerling 4 keer zoveel leraren als het Europese gemiddelde.
  • Voor zware beroepen geldt een pensioenleeftijd van 55 jaar voor mannen en 50 jaar voor vrouwen. Meer dan 600 beroepen zijn bestempeld als zwaar.

Van bovenstaande zaken zal onder Europese druk ongetwijfeld al het nodige zijn veranderd. Maar een cultuur waar burgers massaal belasting ontduiken en waar de overheid een grote, enorme puinhoop is, verander je niet even in één jaar. Ook niet in tien jaar.

Als je het allemaal leest, dan kan je tot maar één conclusie komen. Iedere euro die richting de Grieken gaat, is weggegooid geld.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Op korte termijn een enorm probleem

De Belgen en Italianen worden nu door hun politici aangesproken op hun patriottisme, met als doel om zoveel mogelijk geld uit te lenen aan de staat. Als het al zóver moet komen dat je de burgers wiens belastinggeld je jarenlang hebt verspild moet vragen om je te steunen, dan lijkt mij het eind zoek. Daarbij is het vooral triest voor de burgers die erin tuinen.

Bovenstaand is voor mij dan ook het ultieme teken om voor al het geld dat ik niet direct nodig heb weg te gaan uit de euro. De vraag die op tafel ligt is of de eurozone al dan niet uit elkaar valt en dus of de euro al dan niet ontploft. Ik verwacht zelf dat de druk op Duitsland en de ECB zodanig zal toenemen, dat de geldpersen massaal aan het werk worden gezet.

Als mijn verwachting over de euro uitkomt, dan is de euro niet direct in gevaar, maar wel indirect. Want de waarde ervan zal dan de komende jaren fors achteruit gaan. Als Duitsland echter weigert om de geldpersen volop te laten draaien, of zelfs uit de euro stapt, dan hebben we op korte termijn al een enorm probleem. En dat risico wil ik uiteraard niet lopen.

In het gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u precies waar wij ons geld niet in beleggen en waarin juist wél. Het rapport is al meer dan een jaar oud (we zijn bezig met een vernieuwde versie), maar de toen getrokken conclusies gelden nu meer dan ooit. Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Weg uit euro’s, weg uit papiergeld

“Dames en heren, als u iemand bent die verantwoordelijk met zijn geld omgaat en iedere maand wat geld overhoudt om te sparen voor de toekomst, dan wil ik u bij deze laten weten dat we u daarvoor vanaf nu nog iets harder gaan straffen. U ontving op uw spaarrekening nu al een negatieve reële rente, maar we gaan dat vanaf vandaag nog een kwart procentje negatiever maken.”

Dit zijn uiteraard niet de letterlijke woorden van de nieuwe ECB president Mario Draghi, maar daar komt het wél op neer! In dezelfde week dat Eurostat bekend maakt dat inflatie in de Eurozone in oktober is opgelopen naar 3%, maakt Draghi bekend dat hij de rente met 0,25% zal verlagen.

Hij had ook kunnen zeggen: “We gaan u nog meer belonen als u zoveel mogelijk geld wilt uitgeven en daarvoor geld moet lenen. En we gaan u nog iets harder straffen als u zo’n saaie, ouderwetse sukkel bent die verantwoordelijk met zijn geld omgaat, geld opspaart en die pas iets koopt als er genoeg geld voor op de spaarrekening staat”

Vorige week werd al duidelijk dat Draghi ook zal doorgaan met het opkopen van staatsobligaties om de rente daarop zoveel mogelijk te drukken. Uiteraard merkt hij daarbij op dat dit geen lange termijn oplossing is, maar dat zijn wat mij betreft praatjes voor de bühne. Een MIT-man die op Harvard heeft gewerkt en ook nog eens bij Goldman Sachs heeft gezeten. De eerste indicaties zijn dat we nu ook een type Bernanke aan het hoofd van de ECB hebben.

“Inflation expectations remain firmly anchored in line with our aim of keeping inflation rates below, but close to, 2% over the medium term”. Deze zin heb ik letterlijk uit Trichet’s persconferentie van precies een jaar geleden gekopieerd. De rente hoefde niet verder te worden verhoogd, want inflatie zou net onder 2% blijven. Ik vroeg mij diezelfde week in dit artikel af in welke wereld Trichet leefde. Ooit een centrale bankier ontmoet die een goede toekomstverwachting afgaf? Ik niet!

Nu verlaagt Draghi de rente terwijl inflatie 3% is. Hij verwacht dat inflatie in 2012 zal dalen. Wel, meneer Draghi, ik heb geen enkel vertrouwen in uw toekomstverwachting! Ik ben zo’n saaie, ouderwetse sukkel die geld spaart voor de toekomst. Die nooit geld leent, maar pas iets koopt als hij er het geld voor heeft. Maar ik laat me niet door uw dramatische beleid afstraffen. Ik ga weg uit euro’s, weg uit papiergeld. Ik houd mijn geld aan in een valuta die u niet kúnt manipuleren. Voor mij geldt meer dan ooit: Koop goud en zilver!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Uitstappen kost een smak geld

Als u mij al wat langer kent, dan weet u dat ik niet bepaald positief ben over politici en ook niet over banken. Tegelijk geldt echter dat we wél de omstandigheden waarin politici werken moeten respecteren. Daarnaast geldt dat er ook goede mensen bij banken werken, die zeer goede analyses maken. UBS heeft nu blijkbaar een ‘rogue trader’ in dienst, maar daarnaast ook een paar analisten die een zéér degelijk rapport over de Eurozone hebben geschreven.

UBS concludeert dat de Euro in de huidige structuur niet zou mogen bestaan, maar tegelijk dat het wettelijk onmogelijk is om een land uit de Euro te smijten. En dat het wettelijk onmogelijk is om zelf uit de Euro te stappen. Griekenland kan dus niet zomaar even uit de Euro worden gesmeten. Daarvoor zouden de 17 eurolanden unaniem akkoord moeten gaan om het Europese verdrag aan te passen. Inclusief Griekenland zelf. Een normale politicus zal de huidige wet- en regelgeving respecteren. En dat hoort ook zo.

Uiteraard kan een land eenzijdig uit de Euro stappen, maar dat heeft grote gevolgen. De UBS analisten leggen haarfijn uit waarom het een zwak euroland ongeveer 10.500 euro per burger zou kosten om uit te stappen en in de jaren nadien nog eens ongeveer 3.500 euro per burger per jaar. En waarom het een sterk euroland ongeveer 7.000 euro per burger kost en in de jaren nadien nog eens ongeveer 4.000 euro per burger per jaar. Dat is een pak geld! Het is onmogelijk om u alle details te geven, maar hieronder wel twee belangrijke punten.

Ten eerste geldt dat als je als sterk land uit de Euro stapt, je tegelijk uit de Europese Unie stapt. Als je dus uit de monetaire unie stapt, stap je ook uit de vrijhandelszone Europa. En gaan de andere landen importtarieven op je heffen, waardoor je export sector in elkaar dondert. Daarnaast zal de nieuwe nationale munt direct fors in waarde stijgen t.o.v. de Euro, wat de export sector nóg een extra tik geeft.

Ten tweede zullen je banken dan schulden hebben in die nieuwe sterke munt, maar nog altijd diverse activa in de dan nóg zwakkere Euro. En zullen ze alleen daarom al direct in de problemen komen. Daarnaast zullen banken forse verliezen lijden op staatsobligaties van zwakke Eurolanden. Banken zullen dus met een enorme hoeveelheid belastinggeld overeind moeten worden gehouden. De staatsschuld van een sterk euroland, zal na het uitstappen zodanig de pan uitrijzen, dat het land een zwak niet-euroland wordt.

Ik schreef dinsdag in dit artikel al dat het onverstandig is om al je geld in Euro’s aan te houden. Want als je over dit onderwerp goed nadenkt én doordenkt, dan is er voor de beleidsbepalers uiteindelijk slechts één denkbare oplossing. En dat is massaal nieuwe euro’s printen uit vers gebakken lucht. Ik blijf daarom vooral goud en zilver kopen. Ik hoop dat u dat ook doet.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een serieus te nemen waarschuwing

Afgelopen vrijdag ging ik in dit artikel al in op de ‘oplossing’ die onze geniale politici hadden bedacht voor landen in financiële nood. Ik wil hier nog even op terug komen, gewoon omdat het zo belangrijk is.

Het EU-noodfonds (het EFSF) krijgt dus allerlei prachtige bevoegdheden om landen in financiële nood van geld te voorzien tegen lage rente en zelfs om banken tijdelijk even uit de brand te helpen. En voor die bevoegdheden is geld nodig. Veel geld. De vraag die ik vrijdag al stelde is: waar moet al dat geld vandaan komen?

De rekening komt bij de belastingbetaler terecht
Omdat zowel de ECB als de Eurozone als geheel diep in de schulden zit, is er (vanuit het oogpunt van politici) maar één denkbare oplossing. Massaal geld printen. En dit is precies waarvoor ik u niet genoeg kan waarschuwen. De waarde van de euro zal hierdoor systematisch worden uitgehold, waardoor we steeds minder kunnen kopen voor onze euro. En daarmee, beste lezer, wordt de rekening via een omweg weer bij ons gelegd, de belastingbetalers.

Een ordinaire belastingverhoging
Want inflatie is niet iets wat politici en centrale bankiers overkomt. Het wordt bewust gecreëerd door de hoeveelheid geld in omloop te verhogen. Dus door geld te printen. Door die stijgende inflatie daalt de koopkrachtwaarde van de staatsschuld, maar uiteraard ook de koopkrachtwaarde van onze euro-spaarrekening.

En omdat inflatie bewust wordt gecreëerd, mogen we het domweg beschouwen als een ordinaire belastingverhoging. Speciaal voor iedere burger die wél verantwoordelijk met geld om kan gaan.

Geen zin om slachtoffer te worden…
Alleen heb ik er niet zoveel zin in om slachtoffer te worden van de strapatsen van al deze politici. Ik ben daarom enorm blij dat ik een deel van mijn spaargeld heb omgezet in
goud en zilver. De gebeurtenissen van vorige week zorgen ervoor dat ik alleen maar nog meer goud en zilver ga kopen.

En dat goud en zilver ga ik pas weer terug omzetten in gewoon geld, zodra er weer enig zicht is op normaal beleid door politici en centrale bankiers. En dat is voorlopig nog héél ver weg. Klikt u hier voor meer info over een goudrekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een Oost-Europees probleempje

In Italië zit een bank die Unicredit heet. Het aandeel Unicredit staat op de beurs van Milaan genoteerd en verloor sinds 1 juli maar liefst 25% in waarde. Ik moest afgelopen weekend denken aan dit artikel dat ik meer dan twee jaar geleden schreef.

Leningen in Zwitserse Franks
Het artikel beschrijft het feit dat in Oost-Europa tot het uitbreken van de kredietcrisis massaal hypotheken werden verkocht in valuta als de Japanse Yen en zelfs Zwitserse Franks. Dit omdat de rente dan lager was, waarbij de arme onwetende consument werd wijsgemaakt dat de Yen en de Frank niet zouden gaan stijgen tegenover bijvoorbeeld de Zloty en de Florint. Wat uiteraard juist wel gebeurde, met alle gevolgen vandien…

1700 miljard euro
Een probleem dat werd geschat maar liefst 1700 miljard euro groot te zijn en waar ook banken in de Eurozone veel last van moeten hebben. Sinds maart 2009 heb ik hierover nooit meer iets vernomen. Ik heb mij diverse keren afgevraagd hoe zo’n enorm probleem compleet van het radarscherm van bijvoorbeeld de media kan verdwijnen.

Bank staat op omvallen
Unicredit is actief in Oost-Europa. Zeer actief. En daarmee zien we nu eindelijk de link. De angst groeit dat Unicredit op omvallen staat, dus staatssteun nodig gaat hebben. Maar Italië heeft geen geld om die staatssteun te verlenen, want de Italiaanse staatsschuld zit nu al op 120% van het BBP. En zo komt het Oost-Europese probleem dat een dikke twee jaar geleden al bestond, toch nog op een zeer geniepige manier om de hoek kijken.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: