Tag archieven: G20

Kibbelen als kikkers in een kruiwagen

Posted on by

Hyperinflatie. Hebt u er wel eens over nagedacht hoe dat zou voelen? Ik heb deze week nog eens bekeken wat de belangrijkste kenmerken van hyperinflatie zijn. En voor wat betreft de eurozone maakt dit mij zodanig ongerust dat ik die kenmerken even met u wil delen.

Eerst vertel ik u even dat ik afgelopen weekend in de prachtige Italiaanse Piemonte streek was met een groep succesvolle ondernemers. Met één ervan sprak ik uitgebreid. Hij weet amper waar ik mij mee bezig houdt, heeft een lage opleiding en heeft hélemaal niets met beleggen ("beleggen doe ik wel in mijn eigen ondernemingen, want die kan ik tenminste zelf sturen").

Hij vertelde mij dat hij de euro voor geen meter vertrouwt. Dat hij zijn banksaldi grotendeels in CAD, AUD en NOK aanhoudt, omdat hij anders bang is dat zijn bedrijven in gevaar komen (in goud had hij zich nog nooit echt verdiept).

Terug naar hyperinflatie. Van hyperinflatie spreekt men als prijzen meer dan 50% per maand stijgen. Klinkt onvoorstelbaar, vindt u niet? De voorwaarde voor hyperinflatie is dat een centrale bank massaal de geldpersen aanzet, dat een tijd lang blijft doen en steeds grotere bedragen print. De aanleiding (de trigger) is als bedrijven en burgers massaal hun vertrouwen in een munt opzeggen.

Denkt u even na over de voorwaarde en over de aanleiding. De ECB heeft afgelopen 12 maanden meer geld geprint dan in de eerste drie jaren na het uitbreken van de crisis bij elkaar. En om het schip drijvende te houden, zal de ECB steeds grotere bedragen printen. Stoppen met geld printen staat gelijk aan de zaak laten klappen (wat ze in 2008 al hadden moeten doen, maar wat ze nooit zullen doen). De voorwaarde voor hyperinflatie is er en zal alleen maar sterker worden.

Dan de aanleiding, ofwel de trigger. Zie mijn anekdote over afgelopen weekend. Over een ondernemer die de euro ziet als een potentieel risico voor zijn bedrijf. Op mijn twitter account plaatste ik een link naar een artikel over de G20-meeting van vorige weekend. De EU-leiders waren daar in Mexico met elkaar aan het kibbelen en de leiders van de VS, Canada, China, India, Brazilië etc. zaten met stijgende verbazing toe te kijken.

De EU-politici lopen nu al vier jaar achter de feiten aan. En kibbelen als kikkers in een kruiwagen, terwijl zich een bankencrisis én een landencrisis ontvouwt. Ze doen keihard hun best om ervoor te zorgen dat ondernemers binnen én buiten de Eurozone hun vertrouwen in de euro verliezen. De huiskamervraag is dan ook:

Hoe groot is de kans dat ondernemers en burgers massaal hun vertrouwen in de euro opzeggen?
Dus hoe groot is de kans dat een bedrijf (of burger) euro’s ontvangt en deze gelijk omzet in een andere valuta? Dat de euro een hete aardappel wordt, waar niemand zijn vingers aan wil branden? En dat de euro als gevolg daarvan in een neerwaartse spiraal komt, waardoor het leven in euro’s gemeten enorm snel duurder wordt? Hoe groot is die kans?

Eenieder mag die vraag voor zichzelf beantwoorden. Voor mij is het duidelijk. Zekerheid voor alles. Geen cash geld voor lange tijd aanhouden en vooral niet in euro’s. Met welke soort inflatie we ook te maken gaan krijgen, ik doe de komende jaren precies dát wat ik in ons gratis rapport "Wees voorbereid en heb een plan!" heb geschreven. Vraagt u het hier aan, lees het aandachtig door en onderneemt u vooral actie!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Valuta oorlog

Posted on by

“We will never seek to weaken our currency as a tool to gain a competitive advantage or to grow the economy”. Deze uitspraak deed Geithner tijdens de G20 in Seoul, dus een week na de aankondiging van weer massaal geld printen.

Je vraagt je af waar die Amerikanen het lef vandaan halen om eerst aan te kondigen dat ze $600 miljard aan geld gaan bijdrukken, en vervolgens nog geen week later doodleuk aan te kondigen dat ze nooit bewust hun munt zullen verzwakken. En om vervolgens de Chinezen te beschuldigen van valuta manipulatie.

80% waardedaling
Dit terwijl de dollar vanaf het loslaten van de goudstandaard in 1971 maar liefst 80% in waarde is gedaald ten opzichte van de Euro en Zwitserse Frank. Terwijl tegelijk de Chinese Yuan de afgelopen 5 jaar al 20% is gestegen ten opzichte van de dollar, en terwijl die stijging de komende jaren geleidelijk zal doorzetten. Wel beschouwd zouden alle G20 deelnemers Obama en Geithner een goedbedoelde, maar ferme schop onder hun achterste moeten verkopen.

Idioten in kostuum
De Amerikanen hebben er een ongelofelijke puinhoop van gemaakt, zowel economisch als sociaal. Toch presteren ze het altijd om de oorzaak bij een ander te leggen. Maar wat wil je, het zijn politici. Politici kennen geen enkele vorm van zelfreflectie. Ze brengen het land schade toe, om vervolgens keihard te ontkennen dat er überhaupt schade is, of de reden ervan ergens anders te leggen.

Citaat uit een Amerikaans artikel:“Central bankers and politicians are idiots who dress well”.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Bonussen aanpakken!

Posted on by

JP Balkenende voelde zich afgelopen week superstoer toen hij op weg ging om als gast bij de G20 aan te schuiven. Misschien zouden ze daar het geniale Nederlandse plan om de bonussen aan te pakken wel gaat bespreken!

We zien continue berichten over hoe de bonuscultuur bij banken moet worden aangepakt. De G20 gaat erover vergaderen en niet tot een akkoord komen. Dat men zich op de bonussen richt is een schrijnend voorbeeld van de symptomen proberen weg te nemen en de oorzaken ongemoeid laten.

Het is ook fantastisch gemakkelijk voor al die politici. Ze kunnen op deze manier heerlijk iets bestrijden waar het onwetende publiek zich boos overmaakt, en ze hoeven geen moeilijke dingen te vertellen of zich bezig houden met zaken die ze zelf toch niet begrijpen.

Een fantastisch interessante crisis
De crisis is verooraakt door een overmatig consumptief gedrag en dus overmatig schulden maken. Het wordt “opgelost” door overheden en centrale banken die nog méér schulden te maken. Nog een geluk dat de consument een beetje voorzichtig is geworden…

De kiem van de crisis is gelegd door overheidsingrijpen. Eerst in 1998 met de Azië crisis, vervolgens in 2002/3 na de internet crisis, en daarna in 2008/9.
Een recessie laten uitzweten is niet langer gewenst door de heren.
Tegelijk hadden allerlei controleurs van de overheid en centrale banken jarenlang de tijd om te ontdekken dat er bij banken iets raars aan de hand was, maar zaten ze te slapen. Dat wordt nu “opgelost” door meer overheidsingrijpen en meer regels, die dan door diezelfde slapende ambtenaren moeten worden gecontroleerd.

Als je een betere wereld wenst, dan wordt je er triest van. Als je die wens even opzij zet (niets verandert nooit niet, nergens niet) en puur analytisch naar het circus kijkt, dan is het allemaal eigenlijk best vermakelijk.

Een fantastisch interessante crisis. En hij is nog lang niet voorbij…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: