Stagflatie

Voor onze Tweet van de week rubriek kies ik één van de in mijn ogen belangrijkste tweets die ik in de dagen voordien op mijn twitter-account plaatste, en bespreek die met u.

Hieronder de tweet van deze week.

In Groot-Brittannië is de economische groei afgevlakt naar 1,7%. Maar tegelijk is de inflatie gestegen naar 2,9%.

Dat betekent dat de BoE de rente moet verhogen om inflatie 1) niet verder te laten stijgen, en 2) weer terug onder 2% te duwen.

Een renteverhoging tijdens dalende economische groei resulteert vrijwel zeker in recessie. Dat in een economie die overloopt van de schulden.

Niets doen resulteert vrijwel zeker in verder stijgende inflatie.

De Britse economie staat aan de rand van stagflatie. Een stagnerende economie in combinatie met stijgende inflatie. Een rampscenario, waarbij een centrale bank voor wat betreft de korte termijn voor een onmogelijke keuze staat.

Ook wij zijn op weg naar stagflatie
Dit is belangrijk omdat dit ook bij ons gemakkelijk kan gebeuren. De economie groeit nu fors, en we zien de roep om loonstijgingen steeds luider worden.

Dat gaat leiden tot stijgende inflatie. Stijgende inflatie leidt tot stijgende rente op de obligatiemarkten (en dus ook op de staatsschuld, hypotheekmarkt etc.). Stijgende rente leidt tot een stagnerende economie.

Het risico op stagflatie leek tot nu toe slechts theoretisch. Dat is het niet langer.

Hoe de koopkracht van je spaargeld beschermen
Wat moet je bezitten om tijdens stijgende inflatie of stagflatie de koopkracht van je spaargeld te beschermen?
Fysiek goud en zilver.

 

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De enorme moed van Paul Volcker (1)

Ik wil nog even met u terug naar dit artikel van twee weken geleden. Waar ik in het bijzonder even uw aandacht op wil vestigen is op de grafiek met daarin de ontwikkeling van de goudprijs van 1968 tot 2014. Hier is ie nog een keer.

Kijk eerst even naar het dipje tussen de jaren 1970 en 1980. Dat lijkt op deze grafiek een heel klein dipje. Maar de goudprijs daalde tussen 1974 en 1976 procentueel harder dan wat we sinds september 2011 hebben gezien.

Die correctie is te vergelijken met de correctie van de afgelopen jaren. Want hij vond plaats in een periode van geld printen en veel te lage rente. In een periode waarin je na inflatie verlies leed op je spaarrekening. Net zoals nu het geval is. Centrale banken deden niets om inflatie in te dammen.

Waarom de goudprijs vanaf 1980 daalde
Belangrijker is echter om te kijken naar de periode vanaf 1980. De goudprijs daalde fors en deed vervolgens 20 jaar lang niets meer. En daar was een goede reden voor.

Want toenmalig Fed-voorzitter Paul Volcker besloot na zijn aantreden in 1979 dat eerst de toen snel stijgende inflatie onder controle moest. De geldpersen bleven stil en de rente werd fors omhoog getrokken. Op de grafiek hieronder zien we dat Volcker de rente zelfs richting 20% verhoogde!

Volcker stortte economie bewust in recessie
Dit lijkt nu niet meer dan een interessant historisch feitje. En het lijkt ook de logica zelve dat Volcker inflatie bestreed. Wat we ons echter niet realiseren is wat de goede man persoonlijk heeft moeten doormaken in de jaren 1980-1982.

Door zijn maatregelen steeg de dollar weer, kregen exporteurs het plotseling moeilijk en was het door de torenhoge rente ondoenbaar om geld te lenen. De economie ging in recessie, mensen verloren hun baan. Kommer en kwel.

Verketterd
Volcker werd van alle kanten aangevallen in de pers. Er waren zelfs protesten op de trappen van het Fed-gebouw waar mensen posters met zijn afbeelding verbrandden. De hele recessie was voor pers en publiek de schuld van maar één man. Volcker.

De reden dat Volckers maatregelen zoveel pijn deden, was dat hij tien jaar dramatisch economisch en monetair beleid moest corrigeren. Was hij in 1975 aangetreden, dan was het allemaal veel minder vervelend geweest, en was de goudprijs eind jaren ’70 ook nooit richting $800 gegaan.

Pas vanaf 1983 werd duidelijk hoe waardevol het anti-inflatiebeleid van Volcker was. En stond de wereld aan het begin van een lange periode van economische voorspoed.

Komende week deel twee van dit artikel, waarin we een paar treffende vergelijkingen maken tussen de situatie van 2014 en die van 1980.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ze hebben geen idee wat ze aan het doen zijn

Twee weken geleden vertelde ik u in dit artikel dat ik wat boeken had besteld, waar ik enorm naar uitkeek om ze te lezen. Het boek Code Red van John Mauldin heb ik inmiddels bijna uit.

In zijn boek laat Mauldin aan de hand van harde feiten zien hoe ongelofelijk slecht centrale bankiers zijn in het voorzien van een aankomende recessie of het einde daarvan. En dat ze een bubbel nog niet herkennen, zelfs al zou die bubbel op hun hoofd vallen.

Het is zelfs nóg triester
Ze weten niet eens hoe de economie er vandaag voor staat. Bij iedere recessie uit het verleden kan je achteraf (uiteraard) precies zien wanneer die begon en hoe lang die recessie duurde.

Keer op keer blijkt dat centrale banken na een recessie te lang wachten met het verhogen van de rente. Omdat ze domweg nog niet door hebben dat economisch herstel al lang is ingezet. Waardoor jaren later bijna automatisch opnieuw een bubbel ontstaat, die de centrale bank dan weer niet ziet aankomen.

En het ergste van al is nog dat ze zich nooit afvragen waaróm ze er iedere keer zo enorm naast zitten!

Waarom vertel ik u dit?
Omdat centrale bankiers de afgelopen jaren enorme hoeveelheden geld hebben geprint. Dat nu grotendeels nog bij de banken zit. Zodra banken weer meer leningen gaan verstrekken (want dat is de bedoeling), zal dat geprinte geld de reële economie binnen komen.

In die fase moeten centrale bankiers precies op het juiste moment, en precies in de juiste mate stoppen met geld printen én het eerder geprinte geld terug uit de economie trekken.

Zijn ze te vroeg, dan schiet de economie in de stress en hebben we deflatie en depressie. Zijn ze te laat, dan zal inflatie in korte tijd enorm snel oplopen.

De juiste maatregelen, op het juiste moment, in de juiste mate
Diezelfde centrale bankiers, die keer op keer hebben bewezen dat ze nog nooit een bubbel, een recessie of economisch herstel tijdig hebben zien aankomen, moeten straks precies het juiste doen, op het juiste moment én in de juist mate.

Angstaanjagend!

Mijn overtuiging is dat ze te laat zullen zijn. Veel te laat. Door de manier waarop ze werken, de economische indicatoren waarop ze vertrouwen en door hun panische angst voor deflatie.

Mijn conclusie
Luister nooit naar wat centrale bankiers te vertellen hebben, want ze hebben geen idee wat ze aan het doen zijn. En zet je spaargeld stap voor stap om in fysiek goud en/of zilver, want die fors stijgende inflatie gaat er absoluut komen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Nog even over die arme kalkoen

Ik ga nog even met u door over dit verhaal van de kalkoen en de slager. De kalkoen leefde in een geforceerde realiteit en dat kostte hem op kerstdag de kop. Hij belandde in de oven. En hij zag het niet aankomen omdat hij voor wat betreft de analyse over zijn persoonlijke situatie alleen maar in de achteruitkijkspiegel keek.

Daarbij haalde Dylan Grice in zijn artikel nóg een belangrijk thema aan. Voor de kalkoen was de afwezigheid van bewijs tegelijk het bewijs van afwezigheid. Dit is iets waar we als samenleving enorm veel last van hebben. Als een bepaald probleem er op dit moment niet is, nemen we automatisch aan dat het ook in de toekomst niet zal opduiken.

Stralingsgevaar
Het meest concrete voorbeeld dat ik hierover kan bedenken is het debat over stralingsgevaar door mobiele telefoons, dat de afgelopen twintig jaar regelmatig opflakkerde. De fabrikanten van deze dingen hebben nooit afdoende bewezen dat er geen stralingsgevaar is.

Maar de afwezigheid van bewijs wordt door het grote publiek geslikt als bewijs van afwezigheid. Terwijl het nog steeds héél goed mogelijk is dat mobiele telefoons bij 30, 40, 50 jaar intensief gebruik enorm schadelijk zullen blijken te zijn.

De meesters van de achteruitkijkspiegel
Economen zijn meesters in het kijken in de achteruitkijkspiegel. Ze baseren zich altijd op het verleden, proberen alles te verklaren via een of ander theoretisch model (geforceerde realiteit) en hebben het bijna nooit bij het juiste eind. Ik heb in ieder geval nooit een klassieke econoom gezien die mij tijdig waarschuwde voor een grote crisis.

De enige is Nouriel Roubini. Hoewel hij de kredietcrisis volgens Jim Rogers om de verkeerde reden voorspelde (en dus per toeval gelijk kreeg) was hij op slag wereldberoemd. Het feit dát hij wereldberoemd werd terwijl er in de wereld vele duizenden economen rondlopen, is alleszeggend.

Inflatie
Bijna geen klassieke econoom ter wereld die fors stijgende inflatie voorspelt.
Afwezigheid van bewijs. En hun economische modellen zijn er niet op ingericht. Dat terwijl veel topbeleggers die hebben bewezen dat ze crises kunnen zien aankomen, juist wél fors stijgende inflatie voorspellen.

Het verschil? De topbeleggers denken niet theoretisch, maar praktisch. En ze hebben de moeite genomen om de geschiedenis te bestuderen. Daaruit blijkt dat massaal geld printen altijd leidt tot meer geld printen, daarna tot nóg meer geld printen en daarna tot fors stijgende inflatie.

Wie gelooft ú?
Gelooft u de econoom of de topbelegger? Uiteraard geloof ik niemand blind. Ik heb daarom óók de moeite genomen om de geschiedenis te bestuderen. En ik zal dat de rest van mijn leven blijven doen (vind ik nog leuk ook).

Maar alles wat ik tot nu toe heb gelezen, leidt mij tot de conclusie dat we het klassieke pad volgen richting fors stijgende inflatie tot zelfs hyperinflatie. Ofwel tot de vernietiging van de waarde van ons papiergeld.

Eindig niet als de kalkoen
Daarom blijf ik goud en zilver kopen. Vooral nu dat nog voor een relatief lage prijs kan. Want ik wil (financieel gezien) niet dat mij hetzelfde overkomt als die arme kalkoen. Kijkt u hier voor de aanbieders die wij de beste vinden.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een discussie die je absoluut moet beluisteren

Ik verwacht de komende jaren fors stijgende inflatie tot zelfs hyperinflatie. Dit omdat de schuldenberg in de VS én in Europa ongekend groot is. En omdat politici/centrale bankiers slechts twee keuzes hebben, nl:

  1. Banken en landen failliet laten gaan
  2. Massaal geld printen om een openbaar faillisement te voorkomen

Tot nu toe is het wel duidelijk dat de Fed én de ECB voor de tweede optie hebben gekozen. De balans van beide centrale banken is sinds het uitbreken van de crisis verdrievoudigd.

Mijn verwachting is dat centrale banken de komende jaren nog véél meer geld gaan printen. En dat dit uiteindelijk tot hyperinflatie (ofwel een waardeloze USD en EUR) zal leiden.

Durf je eigen mening/verwachting onder de loep te nemen
Je moet als belegger echter ook regelmatig je eigen mening/verwachting kritisch onder de loep nemen. En de beste manier om dat te doen is door aandachtig te luisteren naar de argumenten van iemand die een totaal andere uitkomst verwacht.

Afgelopen dinsdag vertelde ik u in dit artikel al over Robert Prechter. Zijn verwachting is dat een enorme crisis op het punt van uitbreken staat. Dat we een enorme depressie gaan krijgen die gepaard gaat met forse deflatie én een onvoorstelbare beursdaling.

Stel dat Prechter’s verwachting uitkomt?
Alleen al om wat dit jaar op ons af zou komen als Prechter gelijk zou krijgen, is het de moeite om aandachtig naar zijn argumenten te luisteren.

Hieronder vindt u een audio-discussie tussen Peter Schiff (inflatie) en Robert Prechter (deflatie), waarin de argumenten voor hyperinflatie en deflatie zeer duidelijk naar voren komen.

De discussie gaat grotendeels over de VS, maar is duidelijk ook op de Eurozone van toepassing. Mijn mening is in ieder geval dat je deze discussie absoluut moet beluisteren!

 

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wie profiteert en wie is het slachtoffer?

De afgelopen weken heb ik u diverse fimpjes toegestuurd waarin mensen die ik hoog heb zitten hun mening geven over wat de komende jaren op ons af gaat komen. U vindt hier de presentaties van Grant Williams terug en hier het interview met Frank Giustra.

De boodschap die zij ons geven, is feitelijk dezelfde als wij u in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” geven. En de rode draad in deze boodschappen is dat we op fors stijgende inflatie afstevenen. Het waarom daarvan is simpel.

Vier handen op één buik 
Politici en centrale bankiers zullen er ALLES aan doen om inflatie te creëren. Het is buiten domweg failliet gaan de enige manier om de last van de enorme schuldenberg te doen verminderen. Niet voor niets hebben Bernanke en Draghi aangekondigd ongelimiteerd geld te gaan printen.

Daarnaast is inflatie in het belang van banken en het bedrijfsleven. En is deflatie ook voor hen een schrikbeeld. Waarmee het voorkomen van deflatie (en het creëren van inflatie) een gezamenlijk belang is van politici én het bedrijfsleven. Vier handen op één buik. In dit artikel vertelde ik u al waarom je in tijden van inflatie goed zit als je in goedkope aandelen van sterke bedrijven belegt.

Wie zijn het slachtoffer? 
Als iemand profiteert van stijgende inflatie, dan moet iemand anders het slachtoffer zijn. Slachtoffers zijn gewone spaarders, beleggers in obligaties (pensioenfondsen) , mensen met een vast inkomen, pensioenuitkering of gewone uitkering en mensen met een baan waarvan het salaris minder snel stijgt dan het inflatieniveau. Deze grote groep mensen zal naar mijn mening zéér zwaar de klos zijn.

Zorg dat u niet bij die groep zit 
Het is naar mijn bescheiden mening dus enorm belangrijk dat u ervoor zorgt dat ú de komende jaren in ieder geval niet bij die groep slachtoffers komt te zitten. Dat u zich dus wapent tegen het even criminele als desastreuze beleid van politici en centrale bankiers.

In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u precies waarin wij de komende jaren WEL ons geld steken en waarin vooral NIET.
Klikt u hier om dit unieke rapport aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom goud nog lang niet in een bubbel zit

Het is feest op de beurs! Maar niet voor goud en zilver. Een indicatie dat de belegger weer vertrouwen heeft in een goede economische afloop? Als dat zo is, dan is het een enorm misplaatst vertrouwen, want de enige reden waarom alles weer wat positiever lijkt te worden is dat centrale banken wereldwijd de geldpersen volop laten draaien.

Wat we nu meemaken is dan ook een logisch gevolg van geld printen. Een economie die verslaafd is aan geld printen, kan je vergelijken met een mens die verslaafd is aan alcohol of drugs. Na gebruik iedere keer een kort positief effect, maar op lange termijn een desastreus effect. De afgelopen 3 maanden heeft Draghi zomaar even ruim 1000 miljard euro geprint en daarom zitten we nu midden in het korte termijn positieve effect.

Het desastreuze lange termijn effect komt vanzelf in de vorm van stijgende inflatie. Klikt u hier als u de 2012 versie van ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” nog niet hebt gelezen. Want in dat rapport vertellen we u precies hoe wij met die situatie omgaan.

Goud en zilver zijn nu dus even niet populair. Maar de redenen om goud en zilver te bezitten zijn sterker dan ooit. Op mijn twitter account vindt u een interview met Marc Faber. Hij vertelt waarom goud volgens hem nog lang niet in een bubbel zit en ook vertelt hij dat hij steevast iedere maand bijkoopt. Precies hetzelfde wat ik zelf ook doe. En precies hetzelfde wat ik iedere burger het liefste zou willen dwingen om te doen.

Het minste wat iedere burger in mijn ogen zou moeten doen is voor een paar duizend euro aan goud en zilver in huis te hebben. Zo heb je ook geld in huis als de banken op een goede dag in de toekomst plotseling hun deuren sluiten. Ik kies daarbij voor 5 gram goudbaren en 1 ounce zilveren munten, want die zijn het gemakkelijkste als dagelijks geld te gebruiken. Klikt u hier voor meer info over een goudrekening en over goud/zilver thuis laten leveren.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Stijgende inflatie onvermijdelijk

Als je geld aan iemand uitleent, dan loop je risico. Voor dat risico ontvang je een rentevergoeding, die afhankelijk is van twee zaken. Hoe groot is het risico dat je je geld nooit meer terugziet. En hoe hoog is inflatie.

Als je je geld op een spaarrekening zet, dan leen je effectief je geld uit aan een bank. En loop je dezelfde risico’s. Natuurlijk springt de staat bij in geval van faillisement van een bank, maar dat is uiteindelijk een wassen neus. In normale economische tijden zou je dus 2,7% inflatie + ongeveer 2,5% risicopremie = een rente van ongeveer 5% moeten ontvangen op je spaarrekening.

Nu lopen we een hoger risico op problemen en zouden we eigenlijk zelfs 6% tot 7% rente moeten ontvangen. Vergelijk dat maar eens met de ongeveer 2% rente die een spaarrekening nu oplevert. Die 2% rente is nog niet eens genoeg om inflatie te vergoeden. Laat staan het verhoogde risico dat we nu met banken lopen! Conclusie: cash geld aanhouden loont niet, terwijl er wél risico aan kleeft.

En die spaarrente gaat nog minimaal een jaar of twee zo laag blijven. Het beleid van Draghi laat namelijk aan duidelijkheid niets te wensen over. Hij draaide direct na zijn aantreden de renteverhogingen van Trichet terug en pompte de afgelopen twee maanden 1012 miljard vers geprinte euro’s het systeem in. Stijgende inflatie is daarmee onvermijdelijk.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een buil kan je je aan goud niet echt vallen

Het lijkt me aan het begin van 2012 een goed idee om allereerst nog eens te benadrukken dat de redenen om (een deel van) ons spaargeld aan te houden in goud en/of zilver nu nog sterker aanwezig zijn dan pakweg een jaar geleden. Over wat die redenen volgens ons zijn, vindt u op deze link diverse artikelen.

Voor de langere termijn is het naar mijn idee niet alleen wenselijk, maar zelfs absoluut noodzakelijk om op zijn minst een portie goud te bezitten, dat je in geval van échte crisis een paar maanden als geld kunt gebruiken. Komt die échte crisis er toch niet, dan gaan we ons goud over een paar jaar zéér waarschijnlijk met forse winst verkopen.

Een buil kan je je aan goud dus niet echt vallen, terwijl we met de traditionele spaarrekening het risico lopen dat onze euro’s straks ófwel door stijgende inflatie een stuk minder waard zijn, ófwel dat we ze door een failliet financieel systeem helemaal kwijt zijn.

Tegelijk moeten we ons echter blijven realiseren dat goud en zilver midden in een bull markt fors in prijs kunnen dalen. We moeten niet gek opkijken als de goudprijs met 30% daalt en zilver met 60%. Vooral niet omdat dit in 2008 ook al gebeurde en ook tijdens de vorige bull markt in de jaren ’70.

Een snelle berekening vanaf de in 2011 neergezette toppen leert dat de goudprijs gemakkelijk richting $1340 kan zakken en zilver zelfs tot $19. Iets om rekening mee te houden! Of dit daadwerkelijk gaat gebeuren weet niemand, maar het is belangrijk om er mentaal op voorbereid te zijn.

Het kan echter ook zomaar zijn dat volgende week weer een forse stijging wordt ingezet. Ik blijf dus vooral periodiek bijkopen, zodat ik mijn aankoopprijs middel. Dalen goud en zilver daadwerkelijk richting $1340 en $19 per ounce, dan ga ik zwaar bijkopen. Klikt u hier voor meer info over een goudrekening en over zelf fysiek goud/zilver kopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Dagelijks EU-geharrewar volgen is zinloos

Al een paar weken geleden besloot ik om het Europese geharrewar niet meer dagelijks te volgen en er ook niet meer over te schrijven in deze nieuwsbrief. In september schreef ik in dit artikel al dat de politici uiteindelijk maar één oplossing hebben en dat is massaal geld printen. Precies wat nu gaat gebeuren. Want u denkt toch niet dat ze een zak geld klaar hadden staan om dat noodfonds te verstevigen?

En toen de beurzen in augustus juist fors gedaald waren, vertelde ik u in dit artikel waarom wij alleen maar positiever over aandelen werden. Het is simpel. Als er geld wordt geprint, dan vindt dat zijn weg eerst richting de financiële markten. En in de jaren daarna voelen we de consequentie door fors stijgende inflatie. Feit is dat de VS, de EU, het VK en Japan niet veel anders meer kunnen dan geld printen.

Het draait bij beleggen allemaal maar om twee dingen. Geduld en weten waaróm je ergens in belegt. Ook als je je geld op een spaarrekening zet, moet je dat niet zomaar doen, maar moet je weten waaróm je dat doet. Vooral ook omdat je je geld feitelijk uitleent aan een bank.

De meeste mensen zetten hun geld blind op een spaarrekening. Mijn bescheiden mening is dat die mensen daar over een jaar of tien enorm veel spijt van gaan hebben. In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u precies waarom. En uiteraard wat volgens ons dan wél een veilige belegging voor de lange termijn is.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: