Als je geld aan iemand uitleent, dan loop je risico. Voor dat risico ontvang je een rentevergoeding, die afhankelijk is van twee zaken. Hoe groot is het risico dat je je geld nooit meer terugziet. En hoe hoog is inflatie.

Als je je geld op een spaarrekening zet, dan leen je effectief je geld uit aan een bank. En loop je dezelfde risico’s. Natuurlijk springt de staat bij in geval van faillisement van een bank, maar dat is uiteindelijk een wassen neus. In normale economische tijden zou je dus 2,7% inflatie + ongeveer 2,5% risicopremie = een rente van ongeveer 5% moeten ontvangen op je spaarrekening.

Nu lopen we een hoger risico op problemen en zouden we eigenlijk zelfs 6% tot 7% rente moeten ontvangen. Vergelijk dat maar eens met de ongeveer 2% rente die een spaarrekening nu oplevert. Die 2% rente is nog niet eens genoeg om inflatie te vergoeden. Laat staan het verhoogde risico dat we nu met banken lopen! Conclusie: cash geld aanhouden loont niet, terwijl er wél risico aan kleeft.

En die spaarrente gaat nog minimaal een jaar of twee zo laag blijven. Het beleid van Draghi laat namelijk aan duidelijkheid niets te wensen over. Hij draaide direct na zijn aantreden de renteverhogingen van Trichet terug en pompte de afgelopen twee maanden 1012 miljard vers geprinte euro’s het systeem in. Stijgende inflatie is daarmee onvermijdelijk.