Een zorgwekkende trend

Zoals u misschien al eens eerder in deze nieuwsbrief hebt gelezen, woon ik in Italië (waar het nu trouwens bloedheet is).

Als je in Italië ergens heen gaat (boodschappen doen, hapje eten), dan is de kans groot dat je aan de praat raakt met andere, vaak wildvreemde Italianen. Want een Italiaan is gemakkelijk in de omgang en maakt graag een praatje. Héél graag zelfs.

Bij de favoriete onderwerpen horen (vooral bij mannen) absoluut economie en politiek. Als het daarover gaat, dan stel ik mij altijd passief op. Ten eerste wil ik (juist als het over economie gaat) niet overkomen als iemand die denkt dat hij het allemaal beter weet.

Maar ten tweede krijg je door te luisteren een veel betere indruk over hoe de gemiddelde Italiaan tegen de huidige economische en politieke situatie in Italië (en Europa) aankijkt.

Dalend vertrouwen in Duitsland
En daarmee komen we op iets waar ik dinsdag in dit artikel al aan refereerde. Ik vertelde u dat de Duitse regeringsleiders er door hun glasharde opstelling tegenover Griekenland voor hebben gezorgd dat ze vooral in Zuid-Europese landen niet langer worden vertrouwd.

Vooral dit u wel bekende beeld van de Griekse gepensioneerde, die vorige week van ellende op de straat ging zitten, kwam keihard binnen. Want de gemiddelde Italiaan is zich er zéér van bewust dat we die Griekse taferelen ook hier kunnen krijgen.

Stronzi
Ik woon nu bijna zeven jaar in Italië. En de eerste zes jaar hoorde ik nooit iemand negatief spreken over mensen uit andere Europese landen. Zelfs niet één keer.

Maar het afgelopen half jaar is het me opgevallen dat ik steeds vaker van Italianen te horen krijg dat ze die Duitsers niet moeten.

“Er zijn ook goeie bij, maar de meesten zijn stronzi“, vertelde een eigenaar van een restaurant mij deze week nog.

Te vaak
Ik hoor dit tegenwoordig te vaak. Terwijl Italië bij lange na niet zulke harde klappen heeft gehad als Griekenland, Spanje en Portugal. En dus minder directe reden heeft om boos op Merkel of Schäuble te zijn.

Als ik dat hier in Italië al zo vaak hoor, hoe vaak zou ik het dan hebben gehoord als ik in één van die landen zou hebben gewoond?

Gevaarlijke cocktail
Ik constateer een trend. Een trend die er een jaar geleden nog niet was.

Een zorgwekkende trend.

Maak vervolgens een cocktail van kortzichtige EU-regeringsleiders, hyperige media en landelijke politici die graag het anti-Europese sentiment willen opstoken, en je hebt niet alleen een zorgwekkende, maar ook een gevaarlijke trend.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Goud kan nooit waardeloos worden

Ik wil nog een keer terugkomen op dit artikel. Ik verwees daarin naar Richard Russell, een 87-jaar oude beleggingsveteraan die al 53 jaar lang iedere drie weken zijn Dow Theory Letter schrijft. Hij smeekte zijn lezers vorige week om goud te kopen.

De reden dat ik naar hem verwees is dat hij over een unieke combinatie van twee eigenschappen beschikt. De eerste is dat hij enorm veel verstand van economie en financiële markten heeft. De tweede is dat hij als 87-jarige de depressie van de jaren ’30 en de tweede wereldoorlog aan den lijve heeft ondervonden. En uiteraard de inflatie van de jaren ’70.

Hij heeft alles al meegemaakt. En die unieke levenservaring zie je terug in zijn schrijfsels. Daarom is zijn smeekbede in mijn ogen iets om zéér serieus te nemen. Denkt u dus alstublieft niet dat het ‘allemaal wel los zal lopen’. En zorg dat u op zijn minst een deel van uw spaargeld in goud aanhoudt. Goud kan nooit waardeloos worden. Een saldo op een spaarrekening kan dat wel. Klikt u hier voor meer info over goud en zilver kopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Onverwachte gebeurtenissen

Aan toespraken geen gebrek gisteren. Obama gaf een speech in het congres, waarin hij zijn plan presenteerde om de economie een nieuwe boost te geven. Hij gaat nog maar eens $450 miljard uitgeven. Als je bakken met geld uitgeeft zonder resultaat, dan is de ‘oplossing’ uiteraard om gewoon nog meer geld uit te geven.

Zoals ik afgelopen dinsdag al aangaf, zijn dit soort maatregelen vooral fantastisch voor onze obligatiestrategie. De Amerikaanse staatsschuld stijgt nóg sneller. Beleggers zullen eerder angstig worden om hun geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen, waardoor die zeepbel eerder uiteen zal spatten. Wilt u profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel? Klikt u dan hier om ons obligatierapport te bestellen.

Tegelijk stuurde Geithner gisteren een opiniestuk naar de Financial Times (zie mijn Twitter account). In de tweede alinea van zijn artikel stelt hij vast dat de tijdens het ‘economisch herstel’ stijgende olieprijs een onverwachte gebeurtenis was. Geithner legt blijkbaar geen enkel verband (of weigert dat te doen) tussen het printen van een enorme hoeveelheid geld en stijgende grondstofprijzen.

Ook blijkt Geithner geen enkel verband te zien tussen de kredietcrisis en de eurocrisis, die toch écht in gang is gezet door de enorme problemen waarin de banken terecht kwamen als gevolg van hun investeringen in waardeloze Amerikaanse hypotheekproducten. Het komt er volgens Geithner op neer dat hij het allemaal goed heeft gedaan, maar dat hij nu dwars wordt gezeten door ‘onverwachte gebeurtenissen’.

En ook Bernanke hield weer een speech. Hij vertelde dat de Federal Reserve zal doen wat het kan om hoge economische groei en een dalende werkloosheid te bereiken. De markt had blijkbaar meer details verwacht en reageerde wat teleurgesteld. De vraag is niet óf Bernanke in actie gaat komen, maar wannéér. Rond 21 september zullen we meer weten.

Zoals ik dinsdag al in dit artikel schreef, doen de heren politici hun uiterste best om goud en zilver enorm omhoog te jagen. Alles wat ze doen is contraproductief. Het lijkt wel alsof ze het expres doen. Goud heeft na de forse stijging van afgelopen maand nu wel een dubbele top neergezet en kan daarom wat forser corrigeren. Ik zou zelf nu even liever zilver kopen, dat 15% onder haar top noteert. Klikt u hier voor meer info over het openen van een goudrekening.

En dinsdag zagen we nóg een bewijs dat politici en centrale bankiers de bull markt voor goud en zilver een warm hart toedragen. De Zwitserse centrale bank heeft een maximum ingesteld voor hoeveel de Frank mag noteren tegenover de Euro. Daarmee hebben ze de Frank effectief gekoppeld aan een munt die ziek, zwak en misselijk is. Ik heb direct mijn Zwitserse Franks verkocht.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het bruto binnenlands product, wat is dat?

(door Tom Lassing)
Het bruto binnenlands product (BBP) is de totale geldwaarde van alle in een land geproduceerde goederen en diensten gedurende een bepaalde periode (meestal een jaar). Ofwel de grootte van onze economie. Dat is mooi, maar wat ÍS het nu eigenlijk?

Stel even, ik krijg een groot overheidscontract om alle bossen die we
hebben met de grond gelijk te maken… Ons BBP zal daardoor enorm toenemen. Toch zal iedere burger het erover eens zijn dat we allemaal armer geworden zijn als alle bossen verdwenen zijn.

Als ik een auto in de prak rij en er dus een nieuwe voor nodig heb, dan is dat positief voor het BBP. Dat terwijl ik wel een auto vernietigd heb en daarmee kapitaal vernietigde.

Als we overal in onze steden structureel rellen krijgen waardoor veel wordt vernietigd en waardoor er meer politie nodig is, dan stijgt het BBP.

Als we heel veel zieken en verslaafden hebben, dan werken die niet en zijn ze een financiële last voor de samenleving, maar hun medische behandeling is zo positief voor het BBP, dat het BBP er per saldo op vooruit gaat. Hoe zieker de bevolking is, des te beter voor BBP.

Wát meten we dus eigenlijk met BBP?
We meten groei én destructie. In feite hebben we dus niet veel aan dat cijfer. Het is statistiek. En over statistiek weten we het volgende: er zijn leugens, er zijn grote leugens, en er zijn statistieken.

Tom Lassing is uitgever van de kwaliteitsservice BeursAccent, waarmee hij alleen al in het nog zo prille 2011 voor in totaal $5500 aan winst heeft binnen gehaald.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

China is geen volwassen markt, gelukkig maar…

(Tom Lassing)
Ik ben als belegger al jaren zeer positief over China als land waar de kansen voor beleggers liggen. Toch moet me van het hart dat China nog lang niet is waar het Westen is. Maar dat is juist één van de redenen waarom het land zo interessant is! We moeten daar dus niet over zeuren, want als het een gearriveerde economie was, dan zouden we de kansen die we nu hebben niet krijgen. Waar ik dan wel een beetje moe van wordt, is van al die analisten die de volgende crisis voorspellen.

Wat een onzin!
Niet omdat die crisis niet komt of zou komen. Het is in mijn ogen onzin, omdat het simpelweg 100% zeker is dat er een keer een crisis zal komen. Daarin is China niet anders dan Amerika, België of Nederland.
Er is echter nog nooit een wereldwijde beurscrisis vanuit China begonnen, dus zou het land ook een keertje mogen? Amerika, dat land waar de meeste analisten zo positief over zijn, is de oorzaak van de twee grootste beursdalingen van de laatste tien jaar geweest. Het was ook al de oorzaak van de enorme dalingen in 1929 en 1987. Vrijwel niemand die Amerika definitief in de ban doet voor zo’n extreem slecht trackrecord.

Splinter of balk?
China volgde in 2008 de daling in Amerika, maar was eerder de oplossing bij het beursherstel, dan een probleem in de daling.
Als dus China een keer een oorzaak voor een beurscrisis zou zijn, dan zou dat onderhand tijd worden. Fundamenteel staat Amerika er echter slechter voor. Dus haal niet de splinter uit het oog van China, terwijl de balk in het oog van Amerika onbesproken blijft. Overigens, zelfs Thailand kan er al op bogen een keer (1997) oorzaak te zijn geweest van een wereldwijde beursdaling. China heeft het onderhand eens nodig om ook een beetje status te verkrijgen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Oost-Europa staat op barsten

Begin maart schreven we hier al over en we hoorden vervolgens een tijd lang niets klikt u hier voor dat artikel). Daarna zijn we er een paar keer op terug gekomen, omdat we ons erover verbaasden dat er niet meer over werd gesproken of geschreven. Het leek alsof men het probleem probeerde weg te negeren.

18% krimp in Letland
Nu beginnen er weer berichten op te duiken die erop duiden dat de problemen werkelijk aan de oppervlakte komen. Letland zit in grote geldnood nadat de economie met 18% is gekrompen en het overheidstekort de de pan uit rijst. De Letse munt heet de lat en die is kunstmatig aan de euro verbonden. Een situatie die zo langzamerhand onhoudbaar wordt.

Niet alleen Letland
Er zijn alleen niet alleen problemen in Letland. Ook in Hongarije, de Balkan, Rusland en Turkije stapelen de problemen zich op. Naast Letland hebben ook Litouwen, Estland en Bulgarije hun munt aan de Euro gekoppeld terwijl de werkelijke waarde van deze munten véél lager is. Een onhoudbare situatie.

1600 miljard euro
West-Europese banken hebben voor 1,6 biljoen (=1600 miljard) euro belangen in deze landen en de kans is enorm groot dat straks een groot deel daarvan als verlies moet worden afgeschreven. De berichten geven aan dat vooral Oostenrijkse, Belgische, Zweedse en Nederlandse banken risico lopen.

Mijdt Europese Bankaandelen!!
Daarom herhaal ik de oproep die ik enkele maanden geleden deed nog een keer. Mijdt dit soort aandelen. Hebt u ze nu in bezit, verkoop ze. Er zijn genoeg andere goedkope aandelen van bedrijven die wél goed presteren, die financieel wél sterk staan en waarbij je niet door dit soort zaken kunt worden getroffen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Moeten we angst hebben voor een recessie?

recessie definitieIs het u de afgelopen maanden ook opgevallen dat bij iedere slechte beursdag de oorzaak ligt in “angst voor een recessie”? Beleggers worden helemaal dolgedraaid door een dolgedraaide media en zodra het woord recessie wordt aangehaald, schiet iedereen al helemaal in de stress.

Raar, want ieder nuchter denkend mens wéét dat we op dit moment al in een recessie zitten of er vlak bij zijn én dat dit onvermijdelijk is. Hoe kan je dan nog angst hebben dat dit zou kunnen gebeuren?

Is een recessie eigenlijk zo ongezond?

We leven in een westers kapitalistisch systeem en inherent aan dat systeem is dat er excessen optreden. Toch verwachten we met zijn allen dat de economie ieder jaar keurig met een procent of drie groeit. Een rare paradox.

Definitie recessie

Recessie is negatieve groei en dat betekent niets anders dan dat we met ons allen een “omzet” produceren die wat lager is dan een jaar voordien. Is het nu zo’n ramp als dat gebeurt? Ja, bedrijven moeten reorganiseren en mensen verliezen hun baan en dat is vervelend. Dat betekent echter tegelijk dat overheden, bedrijven en burgers worden gedwongen om scherp, productief, creatief en ondernemend te zijn en dát is juist de voorwaarde om weer groei te produceren.

Bang zijn voor economische groei

Misschien is het dan ook niet recessie waar we bang voor moeten zijn. Misschien moeten we juist bang worden als we 4% of zelfs meer economische groei hebben. Want dát nodigt uit tot excessieve beloningen, bedrijven die hun scherpte verliezen, overheden en burgers die teveel geld gaan spenderen en hiervoor teveel gaan lenen, ofwel een bevolking die denkt dat de bomen tot in de hemel groeien.

Laten we in de toekomst dus niet meer bang zijn voor een recessie. Laten we vooral bang zijn voor een economie die te hard groeit.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: