Als het straks weer goed gaat…

Deze week ontving ik een mail van een lezer die naar een bijeenkomst was geweest waar een tv-econoom sprak. Volgens die econoom zal het effect van geld printen beperkt blijven, want de ECB zal het allemaal weer terug draaien zodra “het straks economisch weer goed gaat”. Dit soort economentaal hoor en lees je wel vaker.

Ik hoorde het diezelfde tv-econoom ook een jaar of drie geleden al vertellen, nadat de ECB balans bijna was verdubbeld in een poging om de economie te redden. In plaats van het geld weer terug uit de economie op te dweilen (zo heet dat in economentaal), ging Draghi er sinds zijn aantreden in november echter alleen maar nog harder tegenaan met zijn LTRO-programma van $1000 miljard.

Terwijl de EU-staatsschulden de afgelopen vier jaar alleen maar verder opliepen, de EU-politici zich ontpopten als wereldkampioen in het nemen van contraproductieve maatregelen en terwijl de banken er geen haar beter voor staan dan vier jaar geleden, spreken economen over “als het straks weer goed gaat” met de economie.

Door de manier waarop politici en centrale bankiers de crisis aanpakken, is er echter geen “als het straks weer goed gaat”. Geld printen is liquiditeit verstrekken. Liquiditeit verstrekken helpt als er sprake is van een liquiditeitsprobleem. Als overheden en banken dus financieel gezond zijn, maar tijdelijk even niet over genoeg cash geld beschikken.

In de EU hebben we echter last van een gigantisch solvabiliteitsprobleem. Dus dat banken en overheden financieel zéér ongezond zijn. Denkt u zich eens in dat u tijdelijk geld leent aan iemand die zwaar in de schulden zit én ieder jaar veel meer geld uitgeeft dan er bij hem binnenkomt. Als “het straks weer goed gaat” met die persoon, krijgt u uw geld terug. Maar hoe groot acht u de kans dat het met zo iemand “straks weer goed gaat”?

De ECB gaat de komende jaren geen enkele euro terug uit de economie opdweilen. Ze gaat er wél veel euro’s bijprinten. En als we straks al een keer het gevoel krijgen dat het met de economie de goede kant op gaat, zal dat niet alleen een kunstmatig herstel zijn, maar zal inflatie in een enorm rap tempo om zich heen grijpen.

In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertel ik u wat wij de komende jaren verwachten, waar we ons geld vooral niet in zullen beleggen en waarin juist wel. Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

“Als het straks weer goed gaat”. Die term gebruikten economen drie jaar geleden ook. Kijk zelf eens terug en bepaal uw eigen mening. Is uw gevoel dat we er economisch beter voor staan dan drie jaar geleden, of juist slechter?

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Rijke, verwende Europeanen

Ik heb een tweet geplaatst, met daarin een link naar een van de meest interessante columns van het afgelopen jaar. Een journalist van China Daily schrijft een open brief aan Europa, naar aanleiding van het feit dat de eurozone zo graag wil dat China een deel van haar staatsschuld financiert.

Hij vertelt ons even op niet mis te verstane wijze dat de gemiddelde Europeaan (vergeleken met de gemiddelde Chinees) een rijk, verwend kind is, dat ondanks zijn rijkdom teveel geld uitgeeft. En dat die te grote uitgaven wil financieren door geld te lenen van de Chinees die keihard werkt en een fors deel van zijn geld spaart. Zo, die zit! Altijd interessant om te zien hoe men in andere delen van de wereld tegen ons – rijke, verwende Europeanen – aankijkt.

Ik las verder dat Mario Draghi de afgelopen twee weken positieve signalen ziet in de economie en dat hij voorlopig geen gevaar voor inflatie ziet. Het lijkt mij dat die man zelf nooit bij een tankstation komt. Maar dit soort economen kijken nu eenmaal liever naar theoretisch-economische modellen dan naar de dagelijkse praktijk. Geen wonder dat centrale bankiers zo belabberd zijn in het doen van voorspellingen!

Olie, goud en zilver zijn in prijs aan het stijgen. Een vat Brent Crude steeg dit jaar al van $110 naar $124. Die stijging is grotendeels te danken aan de steeds oplopende spanningen met Iran. En die spanningen zullen eerder toenemen dan afnemen. Verder schreef ik eind december al in dit artikel dat we voor de komende jaren fors stijgende energieprijzen mogen verwachten. Het is dus zaak om van die stijgende energieprijzen te profiteren. Al is het maar om de fors gestegen brandstofkosten terug te verdienen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Spaargeld omzetten in goud en/of zilver

Gisteren in Tegenlicht een rapportage over hoe Goldman Sachs de Grieken hielp om de staatsschuld enkele miljarden lager te laten lijken en daarvoor ongeveer 300 miljoen euro ontving. Ik moet het zelf nog bekijken, maar ik heb een sterk vermoeden dat het de moeite loont. U kunt de reportage hier online bekijken.

De Griekse situatie is ronduit dramatisch en veel van de huidige maatregelen zullen niet alleen niet helpen, maar zullen het probleem alleen maar groter maken. En hetzelfde geldt voor de meeste andere eurolanden. Ik verwacht voorlopig echter geen paniek meer door omhoog schietende rentes op euro-staatsobligaties.

Dit omdat de ECB in december al 489 miljard euro aan de banken heeft uitgeleend tegen 1% en naar verwachting eind februari met nog eenzelfde pakket van 1.000 miljard zal komen. De banken beleggen (een deel van) dat geld in euro-staatsobligaties, ontvangen daar 3 tot 5% op en steken het verschil als winst in hun zak. Gratis winst uit vers gedrukt geld.

Iemand moet dat echter betalen, want voor niks gaat de zon op. Wie dat betaalt? De gewone burger met een gewoon salaris en een spaarrekening. Die gaat het slachtoffer worden van de inflatie die dit soort praktijken veroorzaakt. Het is daarom dat ik iedere week benadruk hoe belangrijk het is om (een deel van) ons spaargeld om te zetten in goud en/of zilver.

Verder las ik gisteren in een Amerikaanse nieuwsbrief dat goud- en zilveraandelen ongelofelijk goedkoop zijn in verhouding tot de prijs van goud en zilver. Goud en zilver stegen de afgelopen twaalf maanden in prijs, terwijl de koersen van goud- en zilveraandelen juist daalden. Op zichzelf geen nieuws voor ons. Maar de laatste keer dat deze situatie zich voordeed, stegen de koersen van goud- en zilveraandelen met 121% in een jaar tijd!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Laat u niet gek maken

Wat een paniek afgelopen week! Italiaanse obligatierente tot boven de 7%. Onhoudbare toestanden en afgelopen woensdag een superslechte beursdag. Het wordt algemeen aangenomen dat wanneer een land 7% rente op haar staatsschuld moet betalen, er een onhoudbare situatie ontstaat. En dat terwijl 7% rente op staatsleningen historisch gezien de normaalste zaak van de wereld is.

We zijn blijkbaar zodanig gewend geraakt aan een kunstmatig lage rente, dat we met zijn allen direct in de stress schieten zodra de rente stijgt. Ik krijg ook de indruk dat de particuliere belegger zodanig onzeker is geworden, dat het een verlammende werking heeft. Ik hoorde deze week bijvoorbeeld dat particulieren deze maand véél minder goud en zilver kopen dan bijvoorbeeld in april en augustus, toen goud en zilver fors in prijs stegen.

Dat is precies de omgekeerde wereld! Als iets al fors aan het stijgen is, is het vaak beter om af te wachten. Juist nu zijn goud en zilver interessant omdat de koersbeweging saai is. De desinteresse van particuliere beleggers maakt het voor mij nóg interessanter. Persoonlijk vind ik vooral zilver nu interessant omdat zilver ruim 30% lager noteert dan haar hoogste jaarkoers.

Ik heb deze week trouwens weer goud en zilver bijgekocht. Mijn eerste order ingelegd bij Bullion Vault, wat zeer soepel ging en zeer efficiënt werd afgehandeld. Ook ga ik komende donderdag twee zilveraandelen bijkopen die we eerder dit jaar voor ons “Super Rendement Rapport” hebben geselecteerd. Verderop in deze nieuwsbrief meer hierover.

Ik vroeg mij afgelopen woensdag trouwens af hoeveel beleggers door alle heisa het noorden totaal kwijt raken. Vooral omdat de reguliere media op een fantastische manier doen alsof het einde der tijden nabij is. Hoewel deze week ook voor mij niet leuk is, ben ik juist op dagen als woensdag wél blij dat ik WoensdagTrader-Trend volg. Want de vaste regels van deze strategie geven juist op dit soort dagen de broodnodige houvast. Terwijl je tegelijk weet dat je gaat profiteren als een écht forse daling wordt ingezet.

Ik kan voor u als lezer maar één ding hopen. En dat is dat u zich niet gek laat maken door al die hyperige media, dat u zich niet laat verlammen en dat u zich juist in dit soort onzekere tijden concentreert op de kansen die zich voordoen. In dit artikel beschrijf ik zo’n kans. Een kans uit duizenden…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

2008 revisited? Waarom wij denken van niet

Toen de aandelenkoersen in augustus daalden, kon een blinde zien dat de situatie anders was dan in 2008. Zilver, maar vooral goud fungeerde afgelopen maand als veilige haven, terwijl grondstofprijzen per saldo redelijk overeind bleven.

De afgelopen twee dagen zien we een situatie die ons doet denken aan 2008. Beleggers verkochten aandelen, goud, zilver en overige grondstoffen, om vervolgens met het vrijgekomen geld volop Amerikaanse staatsobligaties te kopen. Ik zag in diverse online kranten al de koppen waarin de situatie in 2008 werd aangehaald. Als we echter nuchter nadenken, dan zien we enorme verschillen. Ik zet ze hieronder even onder elkaar:

  1. Tot de zomer van 2008 was er sprake geweest van een enorme rally in grondstoffen, waarbij enorm veel partijen op margin belegden. Het gedwongen moeten sluiten van die posities leverde een enorme verkoopgolf (en veel faillisementen)op, die de olieprijs zelfs van $147 richting $30 deed dalen.Dit jaar is de olieprijs door de ‘Arabische Lente’ even boven $110 geweest en is daarna vrij snel weer gecorrigeerd richting $90. Niet bepaald een enorme rally. Hoewel we geen bewijzen hebben, lijkt het ons zéér onwaarschijnlijk dat op dit moment weer zoveel partijen met grote posities op margin zitten.
  2. In 2008 was er de angst dat zomaar weer een bank kon omvallen.
    ’s Werelds vijf grootste centrale banken hebben vorige week aangekondigd dat banken voor liquiditeit bij hen terecht kunnen, als ze het niet op de geldmarkt kunnen krijgen. De kans dat politici en centrale banken weer een bank laten omvallen is nu zéér klein.
  3. Toen beleggers in 2008 massaal richting Amerikaanse staatsobligaties vluchtten, was de rente op langlopende staatsobligaties ongeveer 5%. Er was toen weinig risico dat de rente zou gaan stijgen en meer dan genoeg ruimte voor een daling. Vooral door de angst voor deflatie.Daarbij was de VS toen nog een land met een staatsschuld van $9.000 miljard en zou het begrotingstekort van 2008 gaan uitkomen op ongeveer $300 miljard. Het was toen helemaal niet zo gek dat de Amerikaanse obligatiemarkt als een veilige haven werd beschouwd.

    Nu is de rente op 10-jarige staatsobligaties nog slechts 1,72%, terwijl inflatie 3,7% is. De ruimte voor verdere daling van die rente is nu dus veel lager, terwijl het risico op een stijgende rente veel hoger is. Daarbij gaat de Amerikaanse staatsschuld nu richting $15.000 miljard en is het jaarlijkse begrotingstekort ongeveer $1.500 miljard. De Amerikaanse obligatiemarkt anno 2011 is misschien wel een haven, maar absoluut geen veilige.

Wat nu?
Allereerst herhaal ik nog even wat ik al zo vaak heb geschreven (de laatste keer
in dit artikel). Mijd Europese banken zoveel als mogelijk! Of het nu om aandelen, obligaties of spaarrekeningen gaat, zorg dat uw relatie met één enkele bank zo beperkt mogelijk is. Zekerheid voor alles. Wij mijden verder ook retail aandelen, ofwel aandelen van bedrijven die goed presteren als de consument zin heeft om te shoppen.

Ik ga de daling van goud en vooral zilver gebruiken om bij te kopen. Zoals ik in dit artikel al schreef, kunnen goud en zilver fors dalen tijdens een bull markt. Zilver noteert nu ongeveer 28% onder de hoogste koers van dit jaar. Hoewel een verdere daling mogelijk is, ga ik niet proberen om de laagst mogelijke koers te krijgen. Klikt u hier om zelf een goudrekening te openen.

Voor de lange termijn blijf ik herhalen dat WoensdagTrader-Trend naar mijn vaste overtuiging de beste strategie is. Wij verwachten de komende weken/maanden herstel op de beurs, maar uiteraard volgt na herstel ook weer een daling. De beurs zal de komende jaren forse bewegingen laten zien en daarvoor is WoensdagTrader-Trend het beste geschikt. Bent u een aanvallend ingestelde belegger die ook op dalende koersen wenst in te spelen? Meldt u zich dan hier aan voor een abonnement.

Daarnaast geldt dat goud- en zilveraandelen op dit moment spotgoedkoop zijn. Ik heb zelfs een statistiek gezien die erop duidde dat ze in 10 jaar niet zó goedkoop waren in relatie tot de goud- en zilverprijs. In het huidige “Super Rendement Rapport” hebben we onder meer een fantastisch zilveraandeel. Voor het komende rapport gaan we zéér goed onderzoeken of we nog een goud- en/of zilveraandeel kunnen vinden dat aan al onze eisen voldoet.

Daarnaast gaan we vooral mikken op spotgoedkope grondstofaandelen van zéér goed presterende bedrijven. Want juist in goud-, zilver- en grondstofaandelen zit het allermeeste lange termijn potentieel. Wilt u ons “Super Rendement Rapport” iedere maand als allereerste in uw mailbox ontvangen? Meldt u zich dan hier aan voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Onverwachte gebeurtenissen

Aan toespraken geen gebrek gisteren. Obama gaf een speech in het congres, waarin hij zijn plan presenteerde om de economie een nieuwe boost te geven. Hij gaat nog maar eens $450 miljard uitgeven. Als je bakken met geld uitgeeft zonder resultaat, dan is de ‘oplossing’ uiteraard om gewoon nog meer geld uit te geven.

Zoals ik afgelopen dinsdag al aangaf, zijn dit soort maatregelen vooral fantastisch voor onze obligatiestrategie. De Amerikaanse staatsschuld stijgt nóg sneller. Beleggers zullen eerder angstig worden om hun geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen, waardoor die zeepbel eerder uiteen zal spatten. Wilt u profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel? Klikt u dan hier om ons obligatierapport te bestellen.

Tegelijk stuurde Geithner gisteren een opiniestuk naar de Financial Times (zie mijn Twitter account). In de tweede alinea van zijn artikel stelt hij vast dat de tijdens het ‘economisch herstel’ stijgende olieprijs een onverwachte gebeurtenis was. Geithner legt blijkbaar geen enkel verband (of weigert dat te doen) tussen het printen van een enorme hoeveelheid geld en stijgende grondstofprijzen.

Ook blijkt Geithner geen enkel verband te zien tussen de kredietcrisis en de eurocrisis, die toch écht in gang is gezet door de enorme problemen waarin de banken terecht kwamen als gevolg van hun investeringen in waardeloze Amerikaanse hypotheekproducten. Het komt er volgens Geithner op neer dat hij het allemaal goed heeft gedaan, maar dat hij nu dwars wordt gezeten door ‘onverwachte gebeurtenissen’.

En ook Bernanke hield weer een speech. Hij vertelde dat de Federal Reserve zal doen wat het kan om hoge economische groei en een dalende werkloosheid te bereiken. De markt had blijkbaar meer details verwacht en reageerde wat teleurgesteld. De vraag is niet óf Bernanke in actie gaat komen, maar wannéér. Rond 21 september zullen we meer weten.

Zoals ik dinsdag al in dit artikel schreef, doen de heren politici hun uiterste best om goud en zilver enorm omhoog te jagen. Alles wat ze doen is contraproductief. Het lijkt wel alsof ze het expres doen. Goud heeft na de forse stijging van afgelopen maand nu wel een dubbele top neergezet en kan daarom wat forser corrigeren. Ik zou zelf nu even liever zilver kopen, dat 15% onder haar top noteert. Klikt u hier voor meer info over het openen van een goudrekening.

En dinsdag zagen we nóg een bewijs dat politici en centrale bankiers de bull markt voor goud en zilver een warm hart toedragen. De Zwitserse centrale bank heeft een maximum ingesteld voor hoeveel de Frank mag noteren tegenover de Euro. Daarmee hebben ze de Frank effectief gekoppeld aan een munt die ziek, zwak en misselijk is. Ik heb direct mijn Zwitserse Franks verkocht.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Schuldenplafondruzie

De ruzie over het Amerikaanse schuldenplafond wordt nu breed uitgemeten in alle kranten. Wat daarbij opvalt is dat de media zich alleen richt op het al dan niet verhogen van dit plafond, maar niet op hoe enorm die staatsschuld nu al is. Dat soort hoofdzaken nemen journalisten blijkbaar ter kennisgeving aan. Gebrek aan interesse, of een doodgewoon gebrek aan kennis.

Feit is echter wel dat de VS bij alle kredietbeoordeelaars op de watchlist staat en dat de VS haar AAA-status officieel dreigt kwijt te raken. Als ze er deze week dus niet uitkomen en de credit rating van de VS wordt verlaagd, dan zullen obligatiekoersen snel dalen en zal de rente op Amerikaanse staatsobligaties fors stijgen.

Onze obligatiestrategie richt zich meer op de onvermijdelijke situatie dat de wereld straks geen geld meer aan de VS wil lenen, of in ieder geval aan een fors hogere rente. Maar de huidige situatie kan dat uiteraard wel versnellen, of kan daarvoor zelfs de trigger zijn. Een goede kans dus dat we hiermee al op korte termijn een forse winst gaan maken. Klikt u hier als u ook wilt profiteren van het uiteenspatten van deze enorme zeepbel.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Americans deserve better

Gisteren zag ik per toeval Obama aan een speech over het Midden-Oosten beginnen. Ik heb niet geluisterd. Zinloos. Ik kon het echter niet laten om tegen mijn vrouw te zeggen: “och gut, Fc Sukkel gaat nog eens een mooie toespraak houden”. Mijn vrouw, die zich principieel niet met economie of politiek bezighoudt, keek mij verbaasd aan. En vroeg me of ik niet een beetje érg hard was in mijn oordeel.

Ik vertelde haar dat de VS er ruim 200 jaar over gedaan had om een staatsschuld van 10 biljoen dollar op te bouwen. En dat Obama die staatsschuld in nog geen drie jaar heeft weten te verhogen naar 14,3 biljoen dollar. Haar mond viel open, haar hand ging er naartoe en er kwam een welgemeend “oohhhh!” uit. Ze was zichtbaar geschokt.

Ik vertelde haar ook dat Obama bij zijn aantreden had verklaard dat hij “regel voor regel” door alle kosten zou gaan en dat alle onnodige kostenposten, subsidies etc. zouden worden geschrapt. Want, verklaarde hij: “Americans deserve better”. In dit artikel vertelde ik u al hoe Geithner met een stalen gezicht had staan te liegen. Obama is geen haar beter.

Daarbij vertelde ik mijn vrouw dat de VS een schuldenplafond heeft bereikt, waardoor er geen nieuw geld kan worden geleend. En dat Obama er nu alles aan doet om dat plafond te verhogen. Maar dat diezelfde Obama als congreslid in 2006 tegen de toenmalige verhoging van het schuldenplafond had gestemd. Want, zei Obama: “Americans deserve better”.

Deze week las ik dat de Amerikaanse senaat geen akkoord kon bereiken om een subsidie van $2 miljard te schrappen. Aan wie die subsidie wordt gegeven? Aan oliemaatschappijen als Shell, Chevron en BP. Aan bedrijven die per stuk 20 miljard dollar per jaar verdienen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Doel bereikt

Het nieuws van Bin Laden’s dood werd in de VS gevierd als een grote overwinning. Ik vond het zelf een beetje een triest gezicht dat al die Amerikanen daarover zo stonden te juichen. Het gaf mij de indruk dat het met de geestesgesteldheid van de Amerikaan niet goed zit. Want het is al heel lang duidelijk dat de VS een enorme nederlaag heeft geleden, en dat ze die aan zichzelf te wijten hebben.

Collateral damage
Ná 11 september 2001 hebben veel meer Amerikanen het leven gelaten dan op die betreurenswaardige dag. Voeg daar de vele duizenden aan toe die het voor de rest van hun leven zonder arm of been moeten doen, en het plaatje is bijna compleet. Het plaatje wordt helemaal compleet als we daar de vele duizenden onschuldige Iraakse, Afghaanse en Pakistaanse burgers aan toevoegen die als ‘collateral damage’ de dood hebben gevonden.

Op naar het faillisement
Daarnaast is de trieste balans dat de VS nu in drie uitzichtloze oorlogen in Arabische landen actief is, en dat het land met volle snelheid op weg is naar haar faillisement. Eind 2001 had de VS nog een staatsschuld van $5,8 biljoen. Negen jaar later (eind 2010) was die al opgelopen tot $13,5 biljoen. Mede dankzij de oorlogen.

Hadden ze zichzelf na 11 september de juiste vragen gesteld, dan hadden ze ook de juiste conclusies getrokken. Bush kwam echter niet verder dan “they hate us for our freedom”. Met alle gevolgen vandien.

De conclusie die ik al een tijd geleden heb getrokken is dat Bin Laden na 11 september 2001 geen nieuwe aanslagen in de VS meer hoefde te plegen. Vanuit zijn perspectief niet nodig. Hij kon rustig toekijken hoe de Amerikanen zichzelf in de vernieling helpen. En dat doen ze…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Schrikbarende staatsschulden en begrotingstekorten (2)

Deze week ontving ik een mail van een lezer die het volgens mij allemaal niet goed meer kon begrijpen. Hij vroeg ons of we niet eens de situatie van de Eurolanden als geheel wilden vergelijken met die van de Verenigde Staten. Waarschijnlijk omdat hij niet begreep dat de Euro zo aan het dalen was, terwijl hij zich meende te herinneren dat de Verenigde Staten er financieel nog veel slechter voor staan. In het artikel van vorige week (klikt u hier om het nog een keer te lezen) schreef ik namelijk alleen over de begrotingstekorten en staatsschulden van de Eurolanden.

Als ik bij de mail van deze lezer goed tussen de regels door heb gelezen, dan heeft hij in principe helemaal gelijk en is het begrijpelijk dat hij er allemaal geen bal meer van begrijpt. Want waarom zoveel ophef over een klein land binnen de EU en over de Euro, terwijl de Eurozone als geheel er veel beter voor staat dan landen als de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk? Hieronder alvast even de cijfers van de Eurozone als geheel én die van de VS.

Met droge ogen…
In de Verenigde Staten heeft de overheid in 2009 ongeveer 1400 miljard meer uitgegeven dan er binnenkwam, ofwel 10% van het BBP. Hierdoor steeg de Amerikaanse staatsschuld naar $11,9 biljoen, ofwel ruim 83% van het BBP. De 16 Eurolanden samen hadden een begrotingstekort van 6,3% van het BBP en de staatsschuld bedraagt 78,7% van het BBP.

Veel betere cijfers dus dan de Verenigde Staten. Dit terwijl de Amerikaanse staatsschuld in 2010 in rap tempo zal oplopen naar 94% van het BBP. Obama presenteerde twee maanden geleden namelijk met droge ogen een budget voor 2010 waarin de federale overheid $3552 miljard zou gaan uitgeven, terwijl er voor slechts $2381 miljard aan inkomsten worden verwacht. Was de Verenigde Staten een EU-land geweest, dan zouden ze dus keurig in één adem met de huidige PIIGS-landen worden genoemd.

Hoe kan het dan dat de Euro zo onder vuur ligt?
En dat niemand het meer lijkt te hebben over de belabberde financiele situatie van de VS? Dat is voor een deel te wijten aan het feit dat de VS nu eenmaal een groot en machtig land is. De rating agencies vinden het blijkbaar geen probleem om de rating van kleinere landen als Griekenland, Portugal en Spanje te verlagen, maar zullen dat voor de VS waarschijnlijk pas doen op het moment dat niemand nog één Amerikaanse staatsobligatie wenst aan te kopen.

Voor een ander deel is de focus op EU-landen en op de Euro vooral ook te wijten aan de enorme besluiteloosheid bij de Europese regeringsleiders en politici. Zouden ze direct op een ferme manier nee hebben gezegd tegen hulp aan Griekenland, dan zou Griekenland nu waarschijnlijk al op weg uit de Euro zijn en zou de Euro er op termijn alleen maar sterker van zijn geworden. Zouden ze anderzijds direct actie hebben ondernomen voor een pakket steunmaatregelen, dan zou de rust op de valutamarkten al lang zijn weergekeerd.

Aandacht straks vanzelf weer op de VS
We hoeven ons over de Verenigde Staten echter geen illusies te maken. De aandacht van de financiele markten en media zal zich straks vanzelf weer richten op het enorme begrotingstekort, de enorme staatsschuld en vooral op hoe het nu al bijna vast staat dat die staatsschuld de komende tien jaar fors zal blijven oplopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: