Tag archieven: recessie

Alleen de laatste 40 jaar niet…

Posted on by

Ik lees veel. Ik beschouw het als mijn plicht om zoveel mogelijk kennis te verzamelen over hoe de wereldeconomie in elkaar steekt en hoe we daar als beleggers het beste mee om kunnen gaan.

Op dit moment ben ik het boek ‘Gold, the once and future money’ van Nathan Lewis aan het lezen. Het voordeel van een goed boek is dat je ook geschiedenisles krijgt. Iets wat onze politici ook goed zouden kunnen gebruiken. De geschiedenis van geld leert dat het tot 1971 nooit is voorgekomen dat alle valuta wereldwijd van de goudstandaard af waren. Geld was altijd wel ergens ter wereld direct inwisselbaar tegen goud en/of zilver.

Grieken en Romeinen
Aristoteles is in 385 voor Christus groot geworden omdat hij de goudstandaard hanteerde. Net als nadien Alexander de Grote en nog veel later Julius Caesar, die in 50 voor Christus het ingezette economisch verval van het Romeinse Rijk wist te stoppen door de Romeinse munt weer direct aan zilver en goud te linken.

Er kwamen echter altijd weer opvolgers voor wie de verleiding om teveel geld uit te geven te groot werd. De Grieken gingen eraan onderdoor, net als het Romeinse Rijk.

Engeland
In Engeland werd in 1697 besloten dat een Engelse Pond iets meer dan 3 ounces zilver zou bevatten. Een lange periode van economische en sociale vooruitgang volgde, mede omdat de waarde van het Engelse Pond maar liefst 233 jaar lang stabiel bleef.

De Verenigde Staten
De Amerikaanse geschiedenis begon feitelijk met hyperinflatie, waarna de ‘Founding Fathers’ besloten dat ze zoiets niet meer wilden meemaken. In 1789 werd de uitgifte van papiergeld zonder tegenwaarde in goud of zilver bij wet verboden. De Amerikaanse economie maakte een ongekende bloeiperiode door, totdat Nixon in 1971 de goudstandaard ophief.

Er volgde in de jaren 80 en 90 nog een stabiele periode, vooral omdat Reagan een sterke munt belangrijk vond en eigenlijk het liefste naar de goudstandaard terugkeerde. Iets wat hij helaas niet voor elkaar kreeg.

Wat de geschiedenis ons leert
Landen linken hun munt niet langer aan goud en/of zilver zodra politici niet langer de discipline hebben om overheidsuitgaven in bedwang te houden. En daarna gaat het ALTIJD mis.

Op dit moment is het ook heel erg mis aan het gaan. En er is geen enkel zicht op een structurele oplossing. Goud en zilver zullen daarom tot grote hoogten stijgen.

Bij wanbeleid terug naar écht geld
Ik heb ervoor gekozen om fysiek goud en zilver aan te houden bij Goldmoney, omdat dit in mijn ogen de meest betrouwbare partij is. Ik koop periodiek bij (want ook goud en zilverprijzen schommelen!) en houd mijn goud en zilver vast totdat we weer een centrale bankier krijgen die de waarde van de euro belangrijker vindt dan het vooruitschuiven van een recessie. Dat gaat een keer gebeuren, maar dat is nu nog héél ver weg.

Als u nog geen Goldmoney account hebt, dan raad ik u absoluut aan om er nu een te openen. Klikt u hier als u Nederlandstalige hulp nodig hebt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De druk op Bernanke neemt toe

Posted on by

Na enkele rustige beursdagen, zagen we gisteren dan toch weer een forse daling. Uiteraard schreeuwen de media weer dat zich een ‘double-dip’ recessie aandient, waardoor de druk op Bernanke om QE3 aan te kondigen enorm wordt vergroot. Vorig jaar kondigde hij eind augustus QE2 aan op een jaarlijkse bijeenkomst in Jackson Hole, Wyoming.

Het toeval wil dat voor komende donderdag weer diezelfde jaarlijkse bijeenkomst op het programma staat. Als je de gisteren gepubliceerde inflatiecijfers bekijkt, dan zou je denken dat Bernanke het wel uit zijn hoofd laat om de geldpersen aan te zetten, maar hij kan uiteraard altijd besluiten dat de inflatie volgens hem de komende maanden gaat dalen.

Wij blijven bij onze verwachting dat we geen enorme beursdaling voor de kiezen gaan krijgen. Dat de druk op de Fed de komende weken zodanig zal toenemen, dat ze QE3 zullen aankondigen (uiteraard zullen ze het beestje een andere naam geven). Die druk zal de komende week waarschijnlijk iedere dag meer worden opgevoerd, waardoor we misschien zelfs al volgende week die aankondiging zullen zien.

Zodra de beurs weet dat een grote berg nieuw geld richting de financiële markten gaat stromen, durven de grote jongens hun short posities niet langer aan te houden en durven beleggers weer te kopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het grote verschil tussen goud en zilver

Posted on by

Deze week, maar vooral gisteren bleek maar weer eens wat het grote verschil is tussen goud en zilver. Dat grote verschil is volatiliteit. Zilver daalde gisteren met maar liefst 7,3% in prijs, terwijl goud slechts 0,5% daalde. Gisteren was daarmee een prachtige dag om te bepalen of je als belegger geschikt bent voor zilver.

Meer koerspotentieel, maar ook meer volatiliteit
Onze mening is dat zilver veel meer winstpotentieel heeft dan goud, maar zoals we al vaak hebben geschreven, moet je als belegger dan ook bereid zijn om de daarbij behorende volatiliteit te accepteren. Als je beseft dat je de komende jaren alleen maar verlies gaat lijden met een spaarrekening en je kunt niet goed tegen de grote koersschommelingen die eigen zijn aan zilver, dan is het gewoon beter om goud te bezitten dan zilver.

Kalme week
Voor beide edelmetalen geldt echter dat ze de afgelopen vijf beursdagen een pak beter presteerden dan de beursindices. Zilver verloor in totaal 3% terwijl goud zelfs met 2% in prijs steeg. Iemand die de middenweg koos en voor evenveel geld aan goud en zilver bezit, had per saldo een zeer kalme week.

Iedere week gebeurt er weer iets
Wij blijven erop hameren dat het belangrijk is om goud en zilver te bezitten.
De heren politici en centrale bankiers doen keihard hun best om ons daar iedere week nóg meer van te overtuigen. Twee weken geleden met het Europese akkoord over het EU-noodfonds. Begin deze week de verhoging van het Amerikaanse schuldenplafond en gisteren de beslissing van de ECB om staatsobligaties van PIIGS-landen op te kopen. Allemaal ‘noodmaatregelen’ die ons papiergeld in waarde doen uithollen en die erop wijzen dat we weg moeten uit de Euro of de Dollar en bescherming moeten zoeken in goud en zilver.

Bij wanbeleid terug naar écht geld
Ik heb ervoor gekozen om fysiek goud en zilver aan te houden bij Goldmoney, omdat dit in mijn ogen de meest betrouwbare partij is. Ik koop periodiek bij (want ook goud en zilverprijzen schommelen!) en houd mijn goud en zilver vast totdat we weer een centrale bankier krijgen die de waarde van de euro belangrijker vindt dan het vooruitschuiven van een recessie. Dat gaat een keer gebeuren, maar dat is nu nog héél ver weg.

Als u nog geen Goldmoney account hebt, dan raad ik u absoluut aan om er nu een te openen. Klikt u hier als u Nederlandstalige hulp nodig hebt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Zilver kan naar $160 – en hoger

Posted on by

Maar uiteraard wel op de lange termijn. Als u dus twee weken geleden zilver kocht voor $50 per ounce, dan is er geen enkele reden om nerveus te worden van de huidige correctie. Zoals ik afgelopen vrijdag al meldde, zie ik het juist als een prachtige kans om bij te kopen.

Alle redenen om voor de lange termijn een forse stijging van goud en zilver te verwachten zijn nog precies net zo aanwezig als twee weken geleden. Er is nergens aan de horizon een verandering of een maatregel van politici te ontdekken, die erop is gericht om de economie weer gezond te maken. Nergens!

Verschillen met de jaren 70
De vorige bull markt was in de jaren ’70 van de vorige eeuw. En die eindigde een tijdje nadat Paul Volcker voorzitter van de Amerikaanse Fed was geworden. Binnen enkele weken na zijn aantreden was het al overduidelijk dat Volcker de enorm opgelopen inflatie keihard zou gaan aanpakken. Het interesseerde hem daarbij niets dat de economie daardoor in een recessie zou belanden.

Hij verhoogde de rente in grote stappen, en het werd snel duidelijk dat de tijd was gekomen om goud en zilver te verkopen. Nu mogen we voorlopig geen nieuw type Volcker verwachten. Niet bij de Fed en niet bij de ECB. We gaan nog dus nog een hele tijd met een negatieve reële rente te maken hebben.

China en India
In de jaren ’70 waren China en India arme ontwikkelingslanden. Nu zijn het groeilanden waar de burgers steeds meer geld hebben. De Chinese en Indische burger heeft traditioneel ook veel minder vertrouwen in papiergeld dan de westerse burger. Ook daar is inflatie een probleem, waardoor de Chinese en Indische vraag naar goud en zilver blijft stijgen.

Trots op sterke munt
In de jaren ’70 was het voor veel landen een doel op zich om een sterke nationale munt te hebben. Als u ouder dan 40 bent, dan moet u zich nog herinneren dat we trots waren op onze sterke gulden en de link naar de supersterke D-mark. Van die trots is nu weinig meer over. Hoe minder belang door politici en centrale bankiers aan een sterke munt wordt gehecht, hoe sterker de neiging van burgers om hun koopkracht te beschermen. En dus goud en zilver te kopen.

3733%
In de jaren ’70 steeg zilver met 3733%. Zou zilver in de huidige bull markt dezelfde stijging realiseren, dan gaat de zilverprijs naar $160. En zoals u hierboven kunt lezen, zijn er diverse verschillen die erop duiden dat de top wel eens fors hoger kan komen te liggen.

Houd de lange termijn in het oog
Ons devies is daarom om vooral de lange termijn in het oog te houden. Zou er bijvoorbeeld een type Volcker opduiken, dan wijzigingen we direct onze mening. Zolang dat niet het geval is, hebben goud en zilver nog een enorme weg omhoog voor de boeg.

Als u nog geen Goldmoney account hebt, dan raad ik u absoluut aan om er nu een te openen. Klikt u hier als u Nederlandstalige hulp nodig hebt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De markt voor platinum is “nóg piepkleiner”

Posted on by

Vorige week schreef ik in deze nieuwsbrief over hoe piepklein de markt voor zilver is. Deze week las ik in een artikel dat de markt voor platinum nog piepkleiner is. Ik las zelfs dat de totale wereldwijde jaarproductie in een gemiddelde Nederlandse huiskamer past.

Platinum wordt vooral gebruikt door de juwelenindustrie en in de automobielindustrie als grondstof voor katalysatoren. In de automobielindustrie zit veel groei door de fors stijgende Aziatische vraag, terwijl de vraag naar juwelen vooral in China zeer groot is. Je kunt er dus bijna de klok op gelijk zetten dat de vraag naar platinum de komende tien jaar fors zal stijgen.

Even het aanbod onder de loep nemen
Niet alleen de vraag is belangrijk, ook het aanbod. 70% van de totale wereldproductie is in Zuid-Afrika, terwijl Rusland 13% van de totale wereldproductie in handen heeft. Niet de politiek meest stabiele landen. Er hoeft maar één keer een grote staking of een exportverbod te komen, en de prijs van platinum schiet de lucht in.

Je kunt stellen dat de prijsontwikkeling van platinum afhankelijk is van de ontwikkeling van de wereldeconomie, maar ook hier snijdt het mes aan twee kanten. Als ook de westerse economie goed herstelt, dan zal de vraag naar platinum fors stijgen én zal er uiteraard fors worden geïnvesteerd in het ontdekken en ontwikkelen van nieuwe mijnen. Het aanbod zal achter de vraag aanlopen en de prijs zal fors stijgen.

Ook bij recessie zijn lange termijn vooruitzichten positief
Komt er echter weer economische ellende op ons af, dan zal de prijs van platinum best tijdelijk inzakken, maar weten we tegelijk dat er voorlopig geen nieuwe mijnen zullen worden ontwikkeld, waardoor het aanbod jaar na jaar zal dalen. Zodra de wereldeconomie na zo’n recessie weer herstelt, duurt het nog jaren voordat de daling van het aanbod is gestopt en er nieuwe mijnen in productie gaan. De prijs zal als gevolg daarvan ongekend hard stijgen. En als u mijn artikel van vorige week hebt gelezen, dan weet u hoe ongelofelijk veel geld, werk en vooral tijd er kruipt in het ontdekken, ontwikkelen en in productie brengen van een nieuwe mijn.

Let op! Géén hype bij valutacrisis
De markt voor platinum is dus nog piepkleiner dan die van zilver, en de lange termijn vooruitzichten zijn zeer positief, hoe de economische toekomst er ook uitziet. Maar één ding is wél belangrijk om te weten: bij platinum mag je geen hype verwachten als gevolg van een eventuele valutacrisis. Als je alleen daarop wilt inspelen, dan investeer je het beste vooral in goud en zilver.

Ik kies zelf voor spreiding
Ik kies ervoor om te spreiden en heb daarom op mijn Goldmoney rekening voor gelijke porties goud, zilver en platinum aangekocht. Zo heb ik mijn geld gespreid over drie interessante edelmetalen die alle drie enorm potentieel hebben. Klikt u hier om ook een rekening bij Goldmoney te openen.

Het openen van een rekening is trouwens zeer gemakkelijk, maar we hebben voor de zekerheid ook een Nederlandse handleiding geschreven. Klikt u hier als u die wenst aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom de Euro gedoemd is (2)

Posted on by

Ik heb vorige week enkele zeer interessante analyses gelezen, waaronder een uitgebreide uitleg over waarom de Euro bijna gedoemd is om op termijn uit elkaar te spatten. Ik vind dit zodanig belangrijk, dat ik u deze uitleg absoluut wil meegeven. Ik heb het zo duidelijk en leesbaar mogelijk proberen op te schrijven, maar het kan toch zijn dat u misschien af en toe even moet doorbijten.

Deze week deel 2:

Spanje is de klos, en de Euro zal volgen
Vorige week gaf ik u op basis van een simpele economische waarheid aan waarom de Spaanse economie (en daarbij ook die van de andere PIIGS-landen) in een onmogelijke situatie zit.
(lees het artikel hier nog een keer)
De conclusie van deze analyse is simpel: als de Spaanse overheid fors gaat bezuinigen, dan zal er hoogstwaarschijnlijk een recessie komen. Daardoor zullen belastinginkomsten dalen, waardoor het nog langer duurt voordat het begrotingstekort onder controle zal zijn. Blijven ze evenveel geld uitgeven, dan zullen ze geen geld meer kunnen lenen op de kapitaalmarkten. Een onmogelijke situatie.

Enorme bedragen
De landen aan de Middellandse zee zitten in deze situatie, maar dat betekent niet dat het probleem niet op ons kan overslaan. In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan” geven we al aan hoeveel geld alleen al de Duitse banken aan de PIIGS landen hebben geleend middels staatsobligaties. Maar liefst 586 miljard euro! Franse banken maar liefst 911 miljard euro, en Engelse banken hebben 398 miljard aan de PIIGS landen uitgeleend.

Verplichte solidariteit
Voor een deel geldt dat bijvoorbeeld de Duitse overheid bijna verplicht is om solidair te zijn met de PIIGS landen. Voor een ander deel geldt echter dat veel Duitse burgers meer dan genoeg hebben van het steunen van landen die er een potje van hebben gemaakt. Een Duitse lezer van de Financial Times schrijft bijvoorbeeld in een ingezonden brief dat veel Duitsers er meer dan genoeg van hebben dat ze in een muntunie zitten met een land als Griekenland, waar ambtenaren massaal staken omdat ze niet meer op 50-jarige leeftijd met pensioen kunnen, of met Frankrijk waar algemene stakingen uitbreken omdat de minimum pensioenleeftijd wordt opgetrokken van 60 naar 62 jaar. Veel Duitse burgers willen de D-mark terug en zien daarbij Zwitserland als voorbeeld van een land dat haar eigen, ijzersterke munt heeft, en daarbij een sterke export sector.

Afschaffing van de Euro?
De vraag is dus wat er straks zal gebeuren als de problemen in de PIIGS landen onoverkomelijk blijken. Aan de ene kant zullen deze landen zelf liever hun eigen munt hebben omdat ze dan kunnen devalueren om de export een duw in de rug te geven. Aan de andere kant zullen de noordelijk gelegen landen geen zin hebben om het zuiden te steunen. Beide zaken pleiten voor afschaffing van de Euro. Alleen lopen de banken in die situatie enorme risico’s die uiteindelijk weer op het bord van de belastingbetaler zullen komen.

Keuze uit twee kwaden
Het zal in ieder geval heet worden onder de voeten van politici. En als dat gebeurt, kan je de raarste dingen verwachten. En kan de Euro zomaar uit elkaar spatten. Als de politici het hoofd koel houden en de Euro blijft bestaan, dan zullen ze geen andere uitweg zien dan de zuidelijke EU-landen financieel te steunen, en als gevolg daarvan de drukpersen volop te laten draaien. Welke van deze twee scenario’s we ook gaan krijgen, we gaan daar als burgers heel veel last van hebben.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom de Euro gedoemd is (1)

Posted on by

Ik heb vorige week enkele zeer interessante analyses gelezen, waaronder een uitgebreide uitleg over waarom de Euro bijna gedoemd is om op termijn uit elkaar te spatten. Ik vind dit zodanig belangrijk, dat ik u deze uitleg absoluut wil meegeven. Ik heb het zo duidelijk en leesbaar mogelijk proberen op te schrijven, maar het kan toch zijn dat u misschien af ten toe even moet doorbijten.

Deze week deel 1:

Spanje is de klos, en niet zo’n beetje ook
We beginnen de analyse met een simpele economische waarheid. Die waarheid is dat het Bruto Binnenlands Product (dus de totale economie) van een land is samengesteld uit de volgende drie onderdelen:

  1. Investeringen en uitgaven gedaan door de overheid
  2. Investeringen en uitgaven gedaan door burgers en bedrijven
  3. Het verschil tussen export en import

Als je dus economische groei wilt realiseren, dan moet de overheid meer geld uitgeven, of burgers en bedrijven moeten meer geld uitgeven, of er moet meer worden geëxporteerd, of er moet minder worden geïmporteerd. Meer smaken zijn er niet. Daarbij geldt voor zowel overheid, burgers als bedrijven dat als ze weliswaar meer geld uitgeven, maar dit teveel op krediet doen, dit enkele jaren later als een boemerang in het gezicht terugkomt.

Het gevolg van fors besparen
In Spanje zal het begrotingstekort dit jaar naar verwachting uitkomen rond 9,4% van het BBP. Het Spaanse BBP bedraagt ongeveer 990 miljard euro, zodat de Spaanse overheid dit jaar 93 miljard euro meer uitgeeft dan er binnenkomt. Ofwel, 93 miljard van het BBP is op krediet.

Nu gaat de regering besparen en wil het dat het begrotingstekort in 2011 uitkomt op 7%. Men gaat in 2011 dus slechts 69 miljard euro meer uitgeven dan er binnenkomt. De Spaanse overheid gaat in 2011 dus 24 miljard minder uitgeven dan in 2010.

Conclusie: Als burgers en bedrijven volgend jaar evenveel uitgeven, en als de export en import even hoog blijven, dan zal de Spaanse economie volgend jaar met 2,4% krimpen. En dus terug in een recessie belanden.

Om een recessie te voorkomen moeten burgers en bedrijven volgend jaar plotseling zorgeloos en optimistisch worden, en 24 miljard méér uitgeven dan in 2010. Of moeten Spaanse bedrijven voor 24 miljard meer exporteren en/of minder importeren. En áls dat al zou lukken, dan is er nog steeds sprake van economische stilstand.

Recessie is onvermijdelijk
De kans is echter veel groter dat Spaanse burgers en bedrijven volgend jaar helemaal niet optimistisch zullen zijn en juist minder gaan uitgeven, waardoor het probleem alleen maar groter wordt. Meer exporteren is uiteraard een goed idee, maar dan moeten buitenlanders eerst graag jouw producten willen kopen! Die kans is op de korte termijn zeer klein, want Spanje heeft haar concurrentiepositie sinds de invoering van de Euro enorm laten slabakken, waardoor het veel meer importeert dan exporteert. Om export te laten groeien is jarenlange loonmatiging of zelfs een loondaling nodig. Sociaal onmogelijk, want geen enkele burger zal dat pikken.

We kunnen daarom niet anders dan concluderen dat de Spaanse besparingsplannen op het eerste gezicht contraproductief zijn en alleen maar zullen leiden tot een forse recessie. Die dan weer voor lagere belastinginkomsten zal zorgen, waardoor het alleen maar moeilijker wordt. De overheid kan echter óók niet doorgaan met zoveel geld blijven uitgeven. Want dan explodeert de staatsschuld en wil niemand nog geld lenen aan de Spaanse overheid. En geld kunnen lenen is essentieel om de zaak draaiend te houden.

Het grote verschil tussen vroeger en nu
Voordat de Euro bestond, werd een dergelijke crisis op een simpele manier opgelost. Geld drukken en daarmee de valuta devalueren. Zo werden Spaanse producten goedkoper en kreeg de export een tijdelijke duw in de rug, terwijl geïmporteerde producten duurder, dus minder interessant voor de Spaanse burger werden. Op lange termijn slecht voor de economie, maar voor politici en centrale bankiers een prachtige “quick fix”.

Door de Euro is die “quick fix” nu niet meer mogelijk. Maar liefst 80% van de Spaanse export gaat naar andere Euro-landen. Voor die overige 20% moeten de Spanjaarden hopen op een daling van de Euro, maar dat is voorlopig niet waarschijnlijk. Dit omdat landen in het hoge Europese noorden (vooral Duitsland) veel beter op de centen én op hun concurrentiepositie hebben gepast, waardoor zij wel kunnen rekenen op een bloeiende export sector.

Ik heb hierboven Spanje als voorbeeld genomen, maar we kunnen aan dat rijtje rustig Portugal, Italie en Griekenland toevoegen. Ierland hoort er eigenlijk ook bij, maar heeft meer kansen omdat de Ierse economie meer op export naar landen buiten de Eurozone is gericht.

De enige mogelijke (theoretische) oplossing voor Spanje
Dat is inderaad besparen (er is geen keuze) en loonsverlagingen doorvoeren. Dus bereid zijn om jarenlang door een economische hel te gaan, en om in die periode keihard te werken aan het verbeteren van de concurrentiepositie. Keihard werken dus om ervoor te zorgen dat de buitenlandse vraag naar Spaanse producten fors stijgt. Maar waar vind je ook maar één Europese burger die bereid is om dat soort opofferingen te doen? Spanje (en ook Griekenland, Italië, Portugal) zit in een onmogelijke situatie, zonder uitweg.

Volgende week deel 2:
Waarom wij als gevolg van deze situatie uiteindelijk ook de klos zullen zijn.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Bonussen aanpakken!

Posted on by

JP Balkenende voelde zich afgelopen week superstoer toen hij op weg ging om als gast bij de G20 aan te schuiven. Misschien zouden ze daar het geniale Nederlandse plan om de bonussen aan te pakken wel gaat bespreken!

We zien continue berichten over hoe de bonuscultuur bij banken moet worden aangepakt. De G20 gaat erover vergaderen en niet tot een akkoord komen. Dat men zich op de bonussen richt is een schrijnend voorbeeld van de symptomen proberen weg te nemen en de oorzaken ongemoeid laten.

Het is ook fantastisch gemakkelijk voor al die politici. Ze kunnen op deze manier heerlijk iets bestrijden waar het onwetende publiek zich boos overmaakt, en ze hoeven geen moeilijke dingen te vertellen of zich bezig houden met zaken die ze zelf toch niet begrijpen.

Een fantastisch interessante crisis
De crisis is verooraakt door een overmatig consumptief gedrag en dus overmatig schulden maken. Het wordt “opgelost” door overheden en centrale banken die nog méér schulden te maken. Nog een geluk dat de consument een beetje voorzichtig is geworden…

De kiem van de crisis is gelegd door overheidsingrijpen. Eerst in 1998 met de Azië crisis, vervolgens in 2002/3 na de internet crisis, en daarna in 2008/9.
Een recessie laten uitzweten is niet langer gewenst door de heren.
Tegelijk hadden allerlei controleurs van de overheid en centrale banken jarenlang de tijd om te ontdekken dat er bij banken iets raars aan de hand was, maar zaten ze te slapen. Dat wordt nu “opgelost” door meer overheidsingrijpen en meer regels, die dan door diezelfde slapende ambtenaren moeten worden gecontroleerd.

Als je een betere wereld wenst, dan wordt je er triest van. Als je die wens even opzij zet (niets verandert nooit niet, nergens niet) en puur analytisch naar het circus kijkt, dan is het allemaal eigenlijk best vermakelijk.

Een fantastisch interessante crisis. En hij is nog lang niet voorbij…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het optimisme móet worden doorgezet!

Posted on by

In onze wekelijkse nieuwsbrief berichtte ik over de lage inflatie in Duitsland en in België. Cijfers die representatief zijn voor geheel Europa en die we ook in de VS zien. Er is een probleem met die cijfers. Een groot probleem.

Lage inflatie over een paar maanden al voorbij
De lage inflatie wordt namelijk geheel verzoorzaakt door het feit dat olie, gas en andere grondstoffen nu fors goedkoper zijn dan een jaar geleden. Dat is echter slechts tijdelijk. Als de olieprijs rond de $70 blijft, dan zal olie over een maand of vijf weer fors duurder zijn dan een jaar geleden.

Als we olie en gas niet meetellen, dan hebben we “gewoon” een kerninflatie van rond de 2%. Precies zoals centrale bankiers het graag willen. In normale economische tijden. Het simpele feit dat kerninflatie in een zodanig forse recessie nog steeds rond de 2% ligt, doet het ergste vrezen voor zodra er straks economisch herstel komt en de vraag stijgt.

Oplopende rente temperde beursoptimisme
Het was precies dat wat de Amerikaanse obligatiemarkt al zag aankomen, en daardoor liep de rente op de 10-jarige obligaties (waarop ook hypotheekrente wordt gebaseerd) de afgelopen maand fors op. Daar kwam nog eens bij dat de Fed had aangegeven niet langer obligatieleningen te willen opkopen. Het optimisme op de beurzen werd daardoor getemperd en het leek alsof een nieuwe dalende trend ging worden ingezet.

Dát kunnen Obama en co. nu even niet gebruiken
En juist dat kunnen Obama en zijn makkers nu even niet gebruiken. Het optimisme moet worden doorgezet. Frappant was het dan ook dat juist afgelopen woensdag (midden in een tot dan toe slechte beursweek) het bericht kwam dat er bij de Federal Reserve toch stemmen opgingen om obligaties op te kopen. Want dan kan de hypotheekrente laag blijven en wordt de economie gestimuleerd.

Prachtig idee!
Behalve dat er wéér meer geld wordt gecreëerd en dat het moment steeds dichterbij gaat komen dat ook geld bijdrukken niet meer helpt. Het zou in ieder geval zo maar kunnen dat de beurs een nieuwe forse stijging inzet. Gewoon omdat de Federal Reserve alle middelen inzet om de rente op de kapitaalmarkt laag te houden.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

China’s economie goed bestand tegen crisis

Posted on by

Deze week werd bekend dat de Chinese economie in het eerste kwartaal van 2009 met slechts 6,1% is gegroeid. ‘Slechts 6,1%’ is echter wel een cijfers waarvan Westerse landen alleen maar kunnen dromen. China heeft het meest te lijden onder een inzakkende export, uiteraard als gevolg van de economische crisis in het westen.

De Chinese premier Wen Jiabao zei gisteren op een conferentie dat het Chinese stimuleringspakket zijn werk doet en dat de economie het beter doet dan eerder werd verwacht. Tegelijk houden ze er in China wel degelijk rekening mee dat de recessie in het westen nog lang aan zal houden.

Saving for a rainy day
Het is een engelse term, waar ik zo gauw even geen vertaling voor kon vinden. Het grote verschil tussen de Chinezen (regering én bevolking) en het westen zit in deze simpele term. Ondanks dat de Chinezen de afgelopen jaren veel rijker zijn geworden, hebben ze het geld niet over de balk gesmeten. En als je in goede tijden een deel van je geld opzij zet, dan komt dat zeer goed van pas als het op een bepaald moment even tegenzit. Dat geldt voor iedere persoon, ieder gezin, ieder bedrijf, gemeente, provincie (behalve als je het in IJsland parkeert), en dus ook voor ieder land. De Chinezen hebben gespaard en daar plukken ze nu de vruchten van. China heeft genoeg geld, solide banken, en investering en consumptie groeien. Een voorbeeld van groeiende consumptie: er werden in maart een record aantal van 1,1 miljoen auto’s verkocht in China.

Chinese aandelen
Ons meest recente “Super Rendement Rapport” bevat drie Chinese aandelen. Wij zoeken daar niet specifiek naar. Ze kwamen gewoon als beste uit de bus. Ze zijn al goed in koers gestegen, maar deze aandeel zijn zó goedkoop dat die stijging weinig voorstelt, vergeleken met de honderden procenten koerspotentieel die deze aandelen hebben. We hebben deze maand echter al het maximum aantal losse nummers bereikt, waardoor het rapport niet meer als los kan worden besteld. Wel kunt u het nog verkrijgen door een abonnement te nemen. Als abonnee krijgt u het rapport iedere maand als eerste in de bus én ontvangt u een Bonus Rapport waar u in de toekomst nog héél veel profijt van kunt hebben.
Meldt u zich hier aan voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: