Een zorgwekkende trend

Zoals u misschien al eens eerder in deze nieuwsbrief hebt gelezen, woon ik in Italië (waar het nu trouwens bloedheet is).

Als je in Italië ergens heen gaat (boodschappen doen, hapje eten), dan is de kans groot dat je aan de praat raakt met andere, vaak wildvreemde Italianen. Want een Italiaan is gemakkelijk in de omgang en maakt graag een praatje. Héél graag zelfs.

Bij de favoriete onderwerpen horen (vooral bij mannen) absoluut economie en politiek. Als het daarover gaat, dan stel ik mij altijd passief op. Ten eerste wil ik (juist als het over economie gaat) niet overkomen als iemand die denkt dat hij het allemaal beter weet.

Maar ten tweede krijg je door te luisteren een veel betere indruk over hoe de gemiddelde Italiaan tegen de huidige economische en politieke situatie in Italië (en Europa) aankijkt.

Dalend vertrouwen in Duitsland
En daarmee komen we op iets waar ik dinsdag in dit artikel al aan refereerde. Ik vertelde u dat de Duitse regeringsleiders er door hun glasharde opstelling tegenover Griekenland voor hebben gezorgd dat ze vooral in Zuid-Europese landen niet langer worden vertrouwd.

Vooral dit u wel bekende beeld van de Griekse gepensioneerde, die vorige week van ellende op de straat ging zitten, kwam keihard binnen. Want de gemiddelde Italiaan is zich er zéér van bewust dat we die Griekse taferelen ook hier kunnen krijgen.

Stronzi
Ik woon nu bijna zeven jaar in Italië. En de eerste zes jaar hoorde ik nooit iemand negatief spreken over mensen uit andere Europese landen. Zelfs niet één keer.

Maar het afgelopen half jaar is het me opgevallen dat ik steeds vaker van Italianen te horen krijg dat ze die Duitsers niet moeten.

“Er zijn ook goeie bij, maar de meesten zijn stronzi“, vertelde een eigenaar van een restaurant mij deze week nog.

Te vaak
Ik hoor dit tegenwoordig te vaak. Terwijl Italië bij lange na niet zulke harde klappen heeft gehad als Griekenland, Spanje en Portugal. En dus minder directe reden heeft om boos op Merkel of Schäuble te zijn.

Als ik dat hier in Italië al zo vaak hoor, hoe vaak zou ik het dan hebben gehoord als ik in één van die landen zou hebben gewoond?

Gevaarlijke cocktail
Ik constateer een trend. Een trend die er een jaar geleden nog niet was.

Een zorgwekkende trend.

Maak vervolgens een cocktail van kortzichtige EU-regeringsleiders, hyperige media en landelijke politici die graag het anti-Europese sentiment willen opstoken, en je hebt niet alleen een zorgwekkende, maar ook een gevaarlijke trend.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ik begin een beetje nerveus te worden

Op mijn Twitter account plaatste ik deze week diverse tweets met links naar publicaties van economische cijfers. Duitse detailhandelsverkopen omlaag, Spaanse detailhandelsverkopen ingestort, verder oplopende werkloosheid in de eurozone etc.

Biertje?
François Hollande is zo op zoek naar geld om de gaten in zijn Franse begroting op te vullen, dat hij de accijns op bier met 160% wil verhogen. Portugal gaat de belastingen nog maar eens fors verhogen. En Griekenland komt met een begroting die laat zien dat de staatsschuld eind volgend jaar 189% van het BBP zal bedragen.

Griekse leningen gaan worden kwijtgescholden
Een gedeeltelijke kwijtschelding van de Griekse staatsschuld is onontkoombaar. Waardoor politici straks definitief aan de belastingbetaler moet vertellen dat we de Griekse leningen niet terug gaan zien. Iedereen zal zich nog politici herinneren die vertelden dat we juist aan die Griekse leningen zouden gaan verdienen. Zoals Jan Kees de Jager ons hier vertelde.

Het eerste miljardengat in de begroting van 2013
In Nederland is inmiddels de BTW verhoogd van 19% naar 21%. In de begroting voor 2013 gaat Jan Kees er vanuit dat ’s lands BTW-inkomsten zullen stijgen van €42,4 naar €46,2 miljard. Ik garandeer u bij deze dat die verwachting niet zal uitkomen. Het eerste miljardengat in de begroting is een feit.

Toen ik afgelopen woensdagavond deze zaken aan mijn vrouw vertelde, voelde ik mij voor het eerst sinds het uitbreken van de crisis onrustig worden. Misschien omdat ik het gevoel krijg dat we nu dicht bij het moment komen dat het écht fout gaat. Dat de crisis écht gaat beginnen en dat er stijgende sociale onrust komt. Niet alleen in de PIIGS-landen, maar ook in de rest van de eurozone.

Wees voorbereid en heb een plan!
Ik kan u alleen maar aanraden om vooral ervoor te zorgen dat u zichzelf financieel voorbereidt op wat we de komende jaren voor de kiezen gaan krijgen.

In een gratis rapport vertel ik u precies wat ik de komende jaren ga doen met mijn geld en vooral ook wat ik de komende jaren vooral NIET zal doen.
Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Al eens van TARGET2 gehoord?

Als u er nog nooit van gehoord hebt, dan is het daarvoor nu de hoogste tijd. Je hoort er nooit een politicus over spreken, maar het speelt een bepalende rol in de eurocrisis. TARGET2 is een soort betalingssysteem tussen banken uit EU-landen.

Als Spanjaarden massaal hun geld overboeken naar Nederlandse bankrekeningen, dan leent de DNB hetzelfde bedrag (via de ECB en de BdE) terug uit aan die Spaanse banken.

En zo komt het dat DNB per eind 2011 een totale vordering van maar liefst €150 miljard heeft. Op Zuid-Europese centrale banken. Zie onderstaande grafiek die ik van de DNB website plukte.

De kapitaalvlucht uit zuiderse landen gaat in 2012 uiteraard in volle hevigheid door. Inmiddels is de DNB-vordering dan ook opgelopen tot ongeveer €200 miljard.

Het is heel simpel
Ik kan u hier de hele logica geven van wat allemaal zal gebeuren, maar ik ga dat niet doen. Want het is heel simpel. Zodra Griekenland de euro verlaat, zullen Portugal, Italië en Spanje volgen. En heeft Nederland alleen als gevolg van dit ‘geniale’ TARGET2 systeem een schadepost van minimaal €200 miljard. En is Nederland failliet. Voor Duitsland geldt uiteraard hetzelfde.

Als u zich dus afvraagt waarom compleet failliete landen als Griekenland en Spanje toch financiële steun krijgen, dan is TARGET2 het antwoord. Ieder euroland dat uitstapt zal de boel doen ontploffen. Nederland en Duitsland hebben geen keuze. Ze moeten er alles aan doen om de boel bij elkaar te houden.

Wat dan?
Het ‘pappen en nathouden’ is niet vol te houden. Ofwel krijgen de EU-politici onderling ruzie en spat de boel uiteen. Ofwel zal de ECB massaal geld printen om de boot drijvende te houden. In beide gevallen lijkt het ons cruciaal om vooral niet teveel spaargeld in euro’s te bezitten.

Gratis rapport
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u wat wij de komende jaren WEL met ons geld gaan doen, en wat vooral NIET.
Vraagt u het rapport hier aan.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het jaar van de woede

“Niemand hoeft mij te vertellen hoe complex de oplossing van dit probleem is. Terwijl het op zich allemaal niet zo moeilijk is.” Deze onnavolgbare uitspraak komt van Johan Cruijff, sprekend over de problemen bij voetbalclub Ajax. Heerlijke contradictie, en tegelijk geniaal omdat er geen speld tussen te krijgen is. Cruijff’s filosofie: Complexe problemen dienen juist simpel te worden opgelost.

De huidige economische situatie kan je ook complex noemen. Maar de oplossingen zijn simpel. Ierland, Griekenland en Portugal zijn failliet. Net als de Verenigde Staten. Het is voor deze landen een kwestie van eerlijk de situatie onder ogen zien en bekend maken dat je niet langer aan je verplichtingen kunt voldoen. Moeilijk, maar tegelijk heel simpel. Simpel, maar politici zullen dit pas doen nadat alle andere “oplossingen” geen oplossing zijn gebleken en ze écht geen andere kant meer op kunnen.

Overheden kunnen geen banken redden. En moeten ook niet pretenderen dat ze spaartegoeden van burgers kunnen garanderen. Overheden zijn niet eens volwassen genoeg om hun eigen financiële huishouding op orde te houden. Als een bank dus failliet gaat, dan moeten we dat als feit aanvaarden. Geen reddende engelen. Net zoals die er bij een andere onderneming ook niet zijn.

De korte termijn gevolgen van alleen al deze twee simpele stellingen zijn dramatisch. Maar westerse banken en overheidsinstanties hebben de afgelopen 15 jaar dan ook keihard hun best gedaan om ervoor te zorgen dat er nu sprake is van een dramatische situatie. Ze zijn echter de enige oplossing voor gezondheid op de langere termijn. Oplossingen zonder enorme pijn zijn helaas uitverkocht.

Eerst belastinggeld gebruiken om banken te redden, en dan keihard bezuinigen is een ideaal recept om burgers in opstand te laten komen. In 2011 zullen bezuinigingen voor het eerst goed voelbaar zijn én zullen de prijzen van vooral voedsel en energie fors stijgen. De arbeiders- en middenklasse gaan hierdoor worden “gesandwicht”. Wij hebben een sterk vermoeden dat de stakingen die we afgelopen maanden al in diverse EU-landen zagen, slechts een begin zijn. 2011 wordt het jaar van de woede. Woede van burgers, gericht op vooral politici en bankiers. In alle westerse landen.

Wij zijn als burgers pessimistisch over 2011, terwijl we als beleggers juist zeer optimistisch zijn. Het wordt echter wél heel belangrijk om de ontwikkelingen goed te blijven volgen, en daarbij ook de strapatsen van de heren politici en centrale bankiers.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: