Wat vroeger veilig was, is dat nu niet meer

Ik hoop dat u de presentatie van Eric Sprott die ik u gisteren stuurde aandachtig hebt bekeken. Als u dat nog niet hebt gedaan, doet u het dan alstublieft alsnog!

Zelf ben ik me ervan bewust dat ik mezelf in een unieke positie bevind, vergeleken met de gemiddelde burger. Want ik heb toegang tot het geschreven en gesproken woord van absolute financiële toppers, zoals Eric Sprott. En door alle kennis die ik hiermee opbouw, weet ik hoe ik mezelf moet beschermen tegen de crisis.

Maar u ook!
Want u leest deze nieuwsbrief en u hebt daardoor óók de kans om te kijken wat zo iemand te vertellen heeft. U bevindt zich feitelijk in een nét zo unieke positie. Als u slim bent en aan uw toekomst denkt, dan maakt u daar gebruik van.

Besef goed dat tijden zijn veranderd!
U moet goed beseffen dat de tijden sinds 2008 zijn veranderd. Vroeger was je spaarrekening veilig. En je kreeg er zelfs een fatsoenlijke rente op. Je liet daar een deel van je geld op staan en daarnaast had je wat geld waarmee je wat extra risico ging nemen door te beleggen.

Nu is er géén veiligheid meer. Niet met een spaarrekening. Niet met obligaties. Niet met je pensioenfonds. Niet met je bank. Niet met de overheid. Nergens.

En om Sprott’s woorden te gebruiken, als je politici en (centrale) banken wilt vertrouwen: go right ahead!

Goud en zilver is de basis
De eerste uitdaging nu is ervoor zorgen dat u heelhuids door de crisis komt. En die crisis is naar mijn overtuiging nog maar nauwelijks begonnen. De eerste stap die je daarvoor moet zetten, is spaargeld omzetten in goud en zilver.
Klikt u hier voor de aanbieders waar ik zelf gebruik van maak.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Nog even over rendementsvrij risico

Vanochtend zag ik in het nieuws dat beleggers Franse staatsobligaties kopen tegen een negatieve rente van 0,005%. Denkt u alstublieft even na over hoe belachelijk dit is.

Beleggers lenen dus hun zuur verdiende geld uit aan een land dat er financieel en economisch gezien belabberd voor staat. Dat al vele jaren lang elk jaar meer geld uitgeeft dan er binnenkomt. En in plaats van daarvoor een forse rente te vragen, gaan ze rente betálen! Kan het nog zotter?

In dit artikel schreef ik vorige week al over rendementsvrij risico. Aan diverse reacties van lezers merk ik dat mensen de neiging hebben om over die term heen te lezen, zonder zich af te vragen wat het betekent.

100% zeker géén rendement
Rendementsvrij risico betekent dat je een belegging doet, waarop je 100% zeker weet dat je géén rendement zult behalen. Maar waarbij je wel twee risico’s loopt. Het eerste is dat je geld door inflatie een pak minder waard wordt. Het tweede is dat de tegenpartij failliet gaat en dat je helemaal niets terug krijgt.

Naar mijn mening twee écht grote risico’s. Die je neemt zonder dat daar rendement tegenover staat. Rendementsvrij risico dus.

Spaargarantie = pure volksverlakkerij
Een ander voorbeeld is de spaarrekening. Na aftrek van inflatie hebt u nu al een negatief rendement. En u loopt het risico dat uw geld de komende jaren door een fors dalende euro/fors stijgende inflatie enorm aan koopkracht verliest (zie dit artikel). Daarnaast loopt u het risico dat uw bank failliet gaat.

Maar dan hebben we toch altijd nog de spaargarantie van de Nederlandse overheid? Ik zal u direct even uit de droom helpen. De balans van één Nederlandse grootbank is al twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie. Hoe denkt de overheid garant te staan als het met slechts één Nederlandse grootbank mis gaat?

Simpel gezegd. Die spaargarantie van 100.000 euro per rekening is pure volksverlakkerij. Kunnen ze onmogelijk waarmaken.

Conclusie
Beseft u alstublieft goed dat de spaarrekening en staatsobligaties (waarin u via uw pensioenfonds fors belegt) beleggingen zijn waarop u een rendementsvrij risico hebt. Dus 100% garantie dat u geen rendement zult behalen, terwijl u wel een (fors) risico loopt.

In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertel ik u waarin ik de komende jaren wél zal beleggen en waarin vooral niet. Klikt u hier als u het nog niet hebt gelezen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Belangrijke ontwikkelingen in de goudmarkt…

Als je alleen al het rekensommetje maakt zoals ik in dit artikel, dan weet je al genoeg. Waar gaan de politici in deze tijden 301 euro per burger vandaan halen? En dan hebben we het over nog ‘slechts’ 100 miljard.

Ik adviseer u om de komende maanden eens te letten op de bedragen die voorbij komen als het gaat om het redden van landen en/of banken, of voor het oprichten of het financieren van noodfondsen als het EFSF of ESM of welke nieuwe afkorting ze straks weer zullen verzinnen. En als u een bedrag voorbij ziet komen voor een of andere redding, deel dat dan door 332 miljoen (=aantal inwoners eurozone).

Dat helpt om dat soort bedragen in het juiste perspectief te zien. Het zal u ook doen beseffen dat de enige manier om dat soort bedragen te voorschijn te toveren is om geld te printen. Dus door steeds meer euro’s in omloop te brengen. En hoe meer euro’s er komen, hoe minder een euro waard is.

Als politici dingen doen die onbetaalbaar zijn…
Als je bij al die bedragen berekent hoeveel extra schuld het per burger oplevert, dan weet je direct dat onze politici dingen doen die niet betaalbaar zijn. En dat je je geld veilig moet stellen. Tenminste, zo werkt het in mijn hoofd. Ik ga gillend richting
goud en zilver!

Daarnaast vindt u op mijn Twitter account een link naar een artikel waarin we zien dat er enkele belangrijke ontwikkelingen plaats vinden in vooral de goudmarkt. Centrale banken zijn fors aan het kopen, Iran is goud aan het kopen en de vraag in China stijgt enorm.

De allereerste keer
Maar belangrijk is daarnaast vooral het feit dat voor de allereerste keer een Japans pensioenfonds heeft besloten om 1,5% van haar belegbaar vermogen in goud te steken. Dit omdat de fondsbeheerder nu teveel risico ziet in staatsobligaties. Door enerzijds de lage rente en anderzijds de belabberde financiële situatie van veel landen. En u weet: als het eerste schaap over de dam is….

Wie kochten en wie verkochten?
Daarnaast is er door de professionals de afgelopen drie maanden voor meer dan 1 miljard aan goudaandelen gekocht. Terwijl de koersen daalden! Wie denkt u dat er aan het verkopen waren? Inderdaad, de particuliere beleggers!
En wie denkt u wie de verliezers zullen zijn van dit spel? Inderdaad, de particuliere beleggers! En de winnaars? Uiteraard de professionals.

Het allergoedkoopste goud- en zilveraandeel
Met TopAandelen kochten we in die periode ook goud- en zilveraandelen. We hebben het allergoedkoopste goudaandeel én het allergoedkoopste zilveraandeel in één extra rapport samengebracht.

We sturen u dat als extra welkomstgeschenk toe bij aanmelding voor een abonnement. Klikt u hier om van deze unieke kans gebruik te maken.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hevige economische pijn is onvermijdelijk

Er is voor wat betreft de economische crisis één basisprincipe dat we vooral niet uit het oog moeten verliezen. Namelijk dat enorme economische pijn onvermijdelijk is. Als een dergelijke crisis zich aandient, dan is er de keuze uit twee kwaden.

De eerste is dat je de crisis volle bak zijn gang laat gaan. Dat politici en centrale bankiers zich er dus niet mee bemoeien. Nadeel is enorme economische pijn. Voordeel is dat we na enkele pijnlijke jaren weer vanaf een gezonde basis kunnen opbouwen.

De tweede keuze is dat je de crisis met allerlei kunstmatige maatregelen probeert vooruit te schuiven. In de hoop dat het in de tussentijd op miraculeuze wijze allemaal beter gaat. Maar hoe verder je financiële problemen voor je uitschuift, hoe groter het probleem wordt. En hoe heviger de economische (en sociale) pijn uiteindelijk zal zijn.

Het is duidelijk dat de heren politici en centrale bankiers voor het laatste hebben gekozen. Ze doen alles wat ze kunnen om het probleem vooruit te schuiven. En dat wordt hoe langer hoe moeilijker. Geld printen is zowat de enige optie die ze nog hebben.

Geld printen betekent niets ander dan inflatie creëren. En inflatie is gunstig als je in de schulden zit, terwijl het juist nadelig is voor iemand die geld op de bank heeft. De waarde van papiergeld vermindert en dus ook de waarde van een schuld in papiergeld.

Het doel van geld printen is om de relatieve waarde van de staatsschuld te verminderen, zodat het probleem wordt opgelost zonder dat staatsschuld hoeft te worden afgelost. Uiteraard gaat dat over de rug van spaarders, bezitters van staatsobligaties (uw pensioenfonds, uw levensverzekering!) en werknemers.

Het printen van geld is dan ook pure, onversneden diefstal. De staat steelt geld van de burger, zonder dat de burger het in de gaten heeft. Omdat het effect van geld printen pas jaren later in de consumentenprijzen tot uiting komt, ziet de gemiddelde burger het verband niet. En kunnen centrale bankiers straks doen alsof de inflatie een natuurverschijnsel is dat “ze onmogelijk hadden kunnen voorzien”.

De crisis is nog lang niet ten einde. De échte crisis is zelfs nog niet eens begonnen. Sorry, maar ik kan er niets anders van maken. Bescherm uzelf. Koop goud en zilver, want dat kan niet door een centrale bankier worden bijgeprint.

Lees nog eens de eerste vier artikelen in onze reeks “crisisbestendig leven” door (dinsdag volgt het 5e artikel). En lees ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” aandachtig door.

Hevige economische pijn is na zoveel jaren van op de pof leven onvermijdelijk. Die economische pijn wordt door de maatregelen van politici en centrale bankiers alleen maar heviger. Bescherm uzelf daartegen. Nu kan het nog!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Vertrouwen in de overheid

De Financial Times wist gisteren te melden dat de grootste Britse vermogensbeheerder heeft gewaarschuwd voor een rampzalige stijging van de rente op Amerikaanse staatsobligaties, als gevolg van het extreem onverantwoordelijke Amerikaanse begrotingsbeleid.

Wij zijn het met hem eens en blijven er niet voor niets op hameren dat met ons rapport “De Amerikaanse obligatiemarkt staat op springen” de komende jaren megawinsten te behalen zijn.

Nu kan het ons werkelijk geen bal schelen of een grote vermogensbeheerder dezelfde analyse maakt en daaruit dezelfde conclusie trekt als wij. Wat ons echter wél een bal kan schelen, is dat we constateren dat steeds meer grote professionals besluiten dat Amerikaanse staatsobligaties véél te duur zijn in verhouding tot het risico dat eraan kleeft. Dus dat ze geen zin meer hebben om het geld van hun klanten erin te beleggen.

Het trieste van dit verhaal is dat de gemiddelde conservatieve Amerikaanse belegger, die een op niets gebaseerd grenzeloos vertrouwen heeft in zijn overheid, het slachtoffer wordt. Die heeft geen idee waarin hij belegt, bestudeert geen cijfers en gaat dit straks pas merken als het al te laat is. Uit een enquete van de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) onder 28.000 Amerikanen bleek dat slechts 28% van hen weet dat de waarde van hun staatsobligaties dalen bij een stijgende rente.

Wij vermoeden dat die kennis in Europa niet veel beter is, terwijl wel veel mensen in obligaties zitten. Vaak zonder dat mensen het zelf beseffen, hangt hun pensioen er deels vanaf. Wij verwachten dan ook, dat veel mensen die denken dat hun pensioen keurig voor ze wordt opgebouwd, bedrogen uit zullen komen. Zelf heb ik al 10 jaar geleden besloten dat ik nooit één enkele uitkering verwacht, van geen enkele overheidsinstantie of pensioenfonds. En dat bevalt me prima…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: