Tag archieven: inflatie

Waarom wij positief zijn over aandelen

Posted on by

We hebben al vaker geschreven dat we de komende jaren vooral veel beweging op de beurs verwachten. Wij zijn daarom met afstand het meest optimistisch voor onze WoensdagTrader strategie, en dan vooral voor WoensdagTrader-Trend. Maar daarnaast geldt echter dat wij voor de lange termijn absoluut niet pessimistisch kunnen zijn over aandelen. Wij zijn zelfs positief.

Bar slechte economie, fors stijgende beurs
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” geven we al een voorbeeld over hoe het in een land economisch bar slecht kan gaan, er hoge inflatie is, de beurs enorme bewegingen maakt, maar dat die beurs over een periode van 10 jaar véél veiliger blijkt te zijn dan de spaarrekening of obligaties. Dat lijkt misschien raar, maar dat is het absoluut niet. Hieronder wil ik met u even de twee belangrijkste redenen bespreken waarom wij voor de lange termijn positief zijn over aandelen.

1) Bedrijven zijn gezonder dan voor de kredietcrisis
Het uitbreken van de crisis heeft ons geleerd dat banken zich hebben misdragen en er financieel belabberd voor staan. Daarnaast heeft het ertoe geleid dat overheden enorm veel geld gingen uitgeven om banken te redden én om de economie te stimuleren. Bedrijven zijn echter zodanig geschrokken dat ze direct aan hun financiële gezondheid gingen werken.

Kostenbesparingen en reorganisaties om winstgevend te blijven. En vervolgens de behaalde winst gebruiken om schulden af te lossen. Bedrijven hebben daardoor fors minder schulden op hun balans dan voor de kredietcrisis. En als u nieuws over bedrijven hoort, let u er dan eens op hoe vaak ze melden dat ze zich steeds meer richten op de Aziatische markt. Zo slecht als overheden op de crisis hebben gereageerd, zo goed hebben veel bedrijven dat gedaan.

2) Waar naar toe met je geld?
Stel dat u 75.000 euro te beleggen hebt. U hebt 25.000 euro op een spaarrekening staan, 25.000 euro in staatsobligaties belegd en 25.000 euro in aandelen belegd.

U kijkt naar de rente op uw spaarrekening, kijkt naar hoeveel belasting u over de rente betaalt, trekt daar inflatie vanaf en concludeert dat de reële rente op uw spaarrekening negatief is. U verwacht dat inflatie alleen maar zal stijgen en dus dat de reële waarde van uw spaargeld de komende jaren alleen maar verder zal dalen. En dat wilt u niet. U besluit om uw geld van uw spaarrekening te halen.

Maar wat nu?
Het dan maar in ‘veilige’ staatsobligaties beleggen? Maar daar heb je precies hetzelfde renteprobleem, plus dat je geld uitleent aan een overheid die tot haar nek in de schulden zit. Niet erg veilig dus en u besluit om uw staatsobligaties ook direct te verkopen. Nu zit u met 50.000 euro waarvoor u een andere bestemming moet zoeken.

Buiten het geld direct spenderen zijn er niet zoveel mogelijkheden. Aandelen, grondstoffen, goud en zilver, onroerend goed, kunst. Veel meer opties zijn er niet.

Conclusie
Als u dus besluit dat de spaarrekeningen en obligaties teveel risico met zich meebrengen, dan zult u uw geld vervolgens in één van de hierboven vermelde zaken moeten investeren, of een combinatie. Uw geld vloeit dus weg van cash en obligaties en vloeit naar aandelen, grondstoffen, goud en zilver, etc.

Wereldwijde pot met geld
Diezelfde redenering kunnen we vervolgens toepassen voor de enorme wereldwijde pot met geld van ongeveer 50.000 miljard euro. Het grootste deel daarvan wordt cash aangehouden en in obligaties belegd. Wij verwachten dat wereldwijd geld zal wegvloeien uit spaarrekeningen en staatsobligaties. Dat geld moet ergens heen. Zilver, goud en grondstoffen zijn relatief kleine markten. Een fors deel daarvan zal dus richting aandelen vloeien. En dat is positief voor de beurs.

Beleg alléén in goedkope aandelen van de beste bedrijven!
Belangrijk is wel om in spotgoedkope aandelen te beleggen van bedrijven die zeer goed presteren. En daarvoor bent u bij onze TopAandelen service aan het goede adres. Klikt u hier om u aan te melden voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Bubbelpraat

Posted on by

Nadat de goudprijs in nog geen twee maanden tijd met maar liefst 27% steeg, kreeg het deze week een relatief forse daling voor de kiezen. Twee dagen waarin de goudprijs met ongeveer 3,5% per dag daalde. Niets gaat in een rechte lijn omhoog. Als je rechte lijnen wilt, ga dan geometrie doen, las ik deze week in een nieuwsbrief. Hoe sneller een koers in korte tijd is gestegen, hoe beter het is om even niet in te stappen en even te wachten op een correctie.

De Financial Times gaat vandaag uitgebreid in op de vraag of goud niet een bubbel is geworden. En brengt daarbij in herinnering dat de bull markt van de jaren ’70 ook eindigde met een forse daling van de goudprijs. Ze vergeten er alleen even bij te vermelden dat de bull markt toen eindigde omdat er een nieuwe Fed-voorzitter was aangetreden die de oorlog verklaarde aan inflatie en de rente fors verhoogde. Nu zien we alleen maar beleidsmakers die de waarde van papiergeld systematisch om zeep helpen.

We hebben het al vaker geschreven. Zolang dit soort kranten schrijven over de vraag of goud en zilver al dan niet een bubbel zijn, staat het voor ons absoluut vast dat de hype fase van deze bull markt nog lang niet is gestart. Pas als reguliere kranten schrijven dat goud alleen nog maar verder omhoog kan, wordt het voor mij tijd om goud en zilver te verkopen. Voordat we echter zover zijn, zullen er minimaal enkele jaren verstreken zijn.

Is er dan helemaal geen hoop op goede politici? Toch wel! Er is één republikeinse kandidaat in de race om het Amerikaanse presidentschap, die alle Amerikaanse troepen uit het buitenland terug wil halen, de onzinnige ‘war on drugs’ wil stoppen, de Federal Reserve wil opheffen, fors wil bezuinigen en die de rol van de overheid zéér drastisch wil terugdringen. Zijn naam is Ron Paul. Hij moet echter éérst nog tot republikeinse kandidaat worden gekozen en dan in november 2012 Obama nog verslaan. Nog een klein nadeel is dat de goede man vorige week 76 jaar oud is geworden.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Amerikaanse manipulatie en hypocrisie

Posted on by

Een reeks aan ’toevallige’ gebeurtenissen. Het ‘onafhankelijke’ rating bureau S&P verlaagde op 5 augustus de Amerikaanse credit rating van AAA naar AA+ (wat nog veel te hoog is). Op 13 augustus begint de SEC een onderzoek naar het feit dat S&P vóór de kredietcrisis een AAA-stempel had geplakt op al die verknipte en verpakte rommelhypotheken.

Naar Moody’s en Fitch, die daar net zo schuldig aan zijn, werd geen onderzoek gestart. Want die hebben de AAA-rating braaf intact gehouden. En gisteren werd bekend dat de baas van S&P opstapt. Een ’toevallige’ reeks van gebeurtenissen die aangeeft hoe politiek en de grote bedrijven vier handen op één buik zijn en wat er gebeurt als iemand de gevestigde belangen schaadt.

Volgens Warren Buffett moet de VS juist een AAAA-rating krijgen. Precies omdat ze altijd geld kunnen printen en daarom altijd hun schulden kunnen aflossen. “Je krijgt daar wel inflatie van, maar dat is weer een ander verhaal”, aldus Buffett. Weer zo’n hypocriete opmerking van die man. Hij weet precies wat de gevolgen van inflatie zijn, maar zorgt ervoor dat hij in het straatje van de politieke machthebbers blijft praten.

Net zoals wij vorige week in dit artikel, is ook Buffett trouwens van mening dat je voor de langere termijn niet in cash of obligaties moet zitten en is hij positief over aandelen. Hij schrijft in de NYT een artikel dat hij (als superrijke) meer belasting wil betalen. Zodat de gewone burger daarvan ‘de vruchten kan plukken’. Maar hij rept er met geen woord over dat het een schande (en pure diefstal) is dat de gewone burger achteruit boert met zijn spaarrekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De Misery Index

Posted on by

Onlangs las ik een leuk artikel over de Misery Index. Dat blijkt een index te zijn die Jimmy Carter in 1976 wereldwijde bekendheid gaf en die hem hielp om een jaar later president van de VS te worden. Die index berekenen is simpel: je telt het werkloosheidspercentage op bij de inflatie.

In 1976 stond in de VS de Misery Index op 13,6%. Toenmalig president Gerald Ford wilde worden herkozen, maar tegenstander Jimmy Carter hield het volk voor dat iemand die een Misery Index van 13,6% op zijn geweten heeft, zelfs niet het lef mag hebben om het volk te vragen om hun president te worden. Jimmy Carter won de verkiezingen.

Verslagen met zijn eigen wapen
Na vier jaar Jimmy Carter stond de Misery Index op maar liefst 22%. Ronald Reagon sloeg Carter vervolgens keihard met zijn eigen index om de oren, waarna Carter het veld moest ruimen. En Ronald Reagan president werd.

Paul Volcker bezorgde Reagan een tweede termijn. Hij werd in 1979 de nieuwe Fed-voorzitter en hij verklaarde de oorlog aan inflatie. Hij schroefde de rente in grote stappen op naar 15%. Inflatie daalde van 13,3% in 1979 naar 3,8% in 1982. In 1984 was inflatie definitief onder controle en zette een ijzersterk economisch herstel in. In 1986 was de Misery Index gedaald naar 7,7%.

De huidige cijfers
Volgens officiële cijfers is er in de VS op dit moment 9,1% werkloosheid en 3,7% inflatie. Dat geeft een Misery Index van 12,8%. Als de werkloosheids- en inflatiecijfers echter op dezelfde manier worden berekend als in 1980, dan zou de Misery Index in de VS nu op 33,5% staan (bron: John Williams Shadow Government Statistics).

In de Eurozone staat de Misery Index volgens officieel gerapporteerde cijfers nu op 12,6%. Werkloosheid 9,9% en inflatie 2,7%. Meer dan twee keer zo hoog als wenselijk is.

Geen type Volcker te vinden
Toen Paul Volcker in 1980 de oorlog verklaarde aan inflatie, was het de hoogste tijd om goud en zilver te verkopen. Nu is er in de verste verte geen Paul Volcker te vinden. De ECB-renteverhoging van gisteren is niet meer dan een politiek signaal. Met een rente van 1,5% ga je inflatie niet afstoppen. De reële rente blijft daarmee negatief, waardoor we achteruit blijven boeren met onze spaarrekening. De Misery Index heeft daarmee alle ruimte om de komende jaren nog een stuk verder stijgen. Waardoor het vooral belangrijk is om onze koopkracht te beschermen.

Bij wanbeleid terug naar écht geld
Ik heb ervoor gekozen om fysiek goud en zilver aan te houden bij Goldmoney, omdat dit in mijn ogen de meest betrouwbare partij is. Ik koop periodiek bij (want ook goud en zilverprijzen schommelen!) en houd mijn goud en zilver vast totdat we weer een centrale bankier krijgen die de waarde van de euro belangrijker vindt dan het vooruitschuiven van een recessie. Dat gaat een keer gebeuren, maar dat is nu nog héél ver weg.

Als u nog geen Goldmoney account hebt, dan raad ik u absoluut aan om er nu een te openen. Klikt u hier als u Nederlandstalige hulp nodig hebt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een 98 jarige wanprestatie

Posted on by

In het jaar 1913 werd de Federal Reserve opgericht. En in dat jaar was de Amerikaanse dollar nog “as good as gold”. Je kon naar de bank gaan met bijvoorbeeld een biljet van $50 en dat daar inwisselen tegen 2,42 ounces goud.

De Federal Reserve bestaat nu dus 98 jaar. In een artikel las ik een schitterend voorbeeld waarin duidelijk wordt hoe dramatisch de Federal Reserve in die lange periode is geweest voor de koopkracht van de Amerikaanse dollar.

Jan en Kees
Het artikel gaat over twee vrienden, Jan en Kees, die in 1913 ieder $100 bij elkaar hebben gespaard. Ze willen die $100 opzij zetten voor later. Jan graaft een kuil in zijn tuin en legt daar die $100 in. Kees gaat echter naar zijn bank, ruilt die $100 in voor 4,84 ounces goud. Hij graaft een kuil in zijn tuin en legt daar het goud in.

De achterkleinkinderen van Jan en Kees
Nu is het 2011 en de achterkleinkinderen van Jan vinden die $100 in de tuin. Leuk. Die van Kees vinden echter die 4,84 ounces aan goud, die maar liefst $6000 waard is! De dollar heeft in 98 jaar Federal Reserve dus maar liefst 98% aan koopkracht verloren. En wat Kees in 1913 kon kopen voor zijn 4,84 ounces aan goud is exact hetzelfde als wat zijn kleinkinderen er nu in 2011 voor kunnen kopen.

Dit voorbeeld illustreert naar onze mening waarom wij goud niet als belegging beschouwen, maar als een middel om onze koopkracht te bewaren. Papiergeld verliest zijn waarde omdat centrale bankiers teveel nieuw geld bijdrukken. Bij goud is dat niet mogelijk. Goud behoudt daarom altijd zijn waarde.

Geen type Volcker in de buurt
Uiteraard zijn er ook tijden waarin je beter even niet in goud belegt. Bijvoorbeeld als zoals in 1980 de goudprijs juist enorm is gestegen, en iemand als Paul Volcker de baas van de Fed wordt die inflatie keihard gaat bestrijden. Of in tijden van grote economische voorspoed in combinatie met een goed monetair beleid.

Op dit moment hebben we echter duidelijk geen type Volcker aan het roer en we hebben al helemaal geen grote economische voorspoed in combinatie met degelijk monetair beleid. Dat is de reden waarom wij u op het hart blijven drukken om fysiek goud en zilver aan te houden.

Wij doen dat via een goudrekening bij Goldmoney. Als u daar nog geen rekening hebt, dan raad ik u sterk aan om er een te openen. Klikt u hier voor meer info.

(Let op: inwoners van Nederland kunnen tijdelijk geen nieuwe rekening bij Goldmoney openen. Zie hier de uitleg)

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Trichet’s onmogelijke spagaat

Posted on by

Zoals ik afgelopen vrijdag al verwachtte (zie artikel), kwam Eurostat maandag met het bericht dat de inflatie in de Eurozone is opgelopen naar 2,4%. Toch zal de ECB naar verwachting de rente komende donderdag niet verhogen. Ze kunnen ook bijna niet. Een rentestijging zou een koersstijging van de Euro tot gevolg hebben, wat de situatie voor de PIIGS-landen alleen maar nog zwaarder zou maken.

Wel is de ECB vorige week gestopt met het aankopen van staatsobligaties. Dit omdat Trichet ongeloofwaardig overkomt als hij waarschuwt dat hij de rente mogelijk gaat optrekken, terwijl hij tegelijkertijd staatsobligaties aan het opkopen is. De ECB maakt daarbij dankbaar gebruik van de rust die weer even is weergekeerd op de Europese obligatiemarkt.

Die rust zal echter niet blijven, want enorme schulden en begrotingstekorten verdwijnen niet zomaar als sneeuw voor de zon. De aandacht van de kapitaalmarkt zal straks vanzelf weer op de Europese schuldencrisis worden gevestigd, waarna Trichet in een onmogelijke spagaat terecht komt. Hij moet dan inflatie bestrijden én staatsobligaties opkopen. Ofwel tegelijk inflatie bestrijden en inflatie bevorderen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Twee opvallende berichten

Posted on by

Een gebeurtenis die deze maand bijna onopgemerkt voorbij is gegaan is dat Paul Volcker zich heeft teruggetrokken uit Obama’s economische adviesteam. De 83-jarige Volcker was tussen 1980 en 1987 baas van de Fed. Toen hij aantrad was er hoge inflatie, hoge grondstofprijzen en de prijzen van goud- en zilver waren tot astronomische hoogte gestegen.

Hij maakte daar direct na zijn aantreden een eind aan door de rente op te trekken naar maar liefst 20%. Daarmee laadde hij een enorme hoeveelheid kritiek op zich, maar hij kreeg inflatie wel onder controle, waarna een periode van gezonde economische groei kon aanbreken. Ook bracht hij de bull markt in goud en zilver met zijn beleid tot een abrupt einde, want beleggers konden door zijn strenge beleid weer geld verdienen aan een simpele spaarrekening.

Paul Volcker was de enige hoop van iedereen die een gezond financieel economisch en monetair beleid wenst. Het bleek echter al snel dat Obama hem slechts heeft benoemd om een goed figuur te slaan, want zijn adviezen zijn twee jaar lang stelselmatig genegeerd. Vandaar ook dat hij gefrustreerd de handdoek heeft geworpen.

Een ander opvallend bericht komt van vermogensbeheerder Sprott Asset Management. Zij hadden op 10 november exact 22.298.525 ounces zilver besteld. Op 31 december was daarvan slechts 20.919.022 ounces geleverd. Het resterende deel is op 12 januari geleverd. Het duurde dus meer dan twee maanden voordat ze hun bestelde zilver effectief in bezit hadden!

Het geeft aan dat er tekorten in de markt voor fysiek zilver aan het ontstaan zijn, waardoor het steeds moeilijker wordt om tijdig te leveren. Dat de zilverprijs nog relatief laag blijft, heeft te maken met niets anders dan de enorme short posities die banken als JP Morgen, Goldman Sachs e.a. hebben ingenomen. Die short posities zullen echter een keer moeten worden gesloten, wat een enorme prijsstijging tot gevolg zal hebben.

Hierboven zijn twee gebeurtenissen die wat ons betreft aangeven dat er nog een enorme stijging van de goud- en zilverprijs in het verschiet ligt. Het feit dat Paul Volcker opstapt geeft duidelijk aan dat de reële rente in de VS nog wel een paar jaar negatief zal blijven, terwijl het bericht over de trage levering van zilver voor zichzelf spreekt.

Als het straks écht moeilijk wordt om zilver geleverd te krijgen, dan is het te laat om nog zilver te kopen. Dat moet je voor die tijd al hebben gedaan. Als u nog geen goudrekening hebt, dan is de recente correctie in goud en zilver de ideale gelegenheid om dit alsnog te doen. Klikt u hier voor een Nederlandse toelichting die u helpt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Inflatiemanipulatie en wishful thinking

Posted on by

Het blijft verbazingwekkend hoeveel aandacht er in de financiele media wordt geschonken aan inflatie in China. Ze hebben daar te hoge inflatie, maar ze hebben daar tenminste wél maatregelen genomen om die inflatie te beteugelen. Tegelijk is het verbazingwekkend hoe weinig aandacht wordt besteedt aan inflatie in vooral de VS, maar ook in Europa.

In de VS heeft men elkaar zelfs wijsgemaakt dat Amerikaanse inflatie nog dik beneden de 2% is. Men is daar meester in het aanpassen van de berekening aan de gewenste uitkomst. Men verandert gewoon het mandje met goederen waarvan de prijzen worden vergeleken. Toen de methode die tot 1980 werd gehanteerd “te hoge” inflatiecijfers opleverde, paste men de methode gewoon aan. In 1990 deed men dit nog een keer. Nu kan de berekening worden aangepast aan de omstandigheden, en zijn de gerapporteerde cijfers compleet waardeloos.

Berekeningen op basis van de twee methoden die tot 1980 en daarna tot 1990 werden gebruikt, levert een werkelijke inflatie op van tussen 4,8% en 8,9% op. Ofwel, volgens de politici stijgen de prijzen nauwelijks, terwijl de burgers in het échte leven forse prijsstijgingen voor hun kiezen krijgen.

Het extra wapen van de Chinezen
De Chinezen hebben hun banken opgedragen om meer reserves aan te houden en hebben de rente verhoogd. Ze zullen dat waarschijnlijk nog één of enkele keren gaan doen. Daarnaast hebben de Chinezen echter nog een wapen in de strijd tegen inflatie. Een wapen dat wij in het westen niet hebben. Dat is gewoon doen wat de Europeanen en vooral de Amerikanen zo graag willen, namelijk hun munt opwaarderen tegenover de dollar.

Het importeren van grondstoffen en goederen zal voor de Chinezen goedkoper worden, waardoor inflatie wordt beteugeld. Bij ons zullen uit China geïmporteerde goederen juist duurder worden, en zal inflatie alleen maar stijgen. De Chinese munt is afgelopen jaar bijna 4% duurder geworden ten opzichte van de dollar, maar het zou voor China zelf beter zijn (en voor ons slechter) als ze die opwaardering wat zouden versnellen.

Hoezo tijdelijk?
Ik zag dit weekend een interview met ECB-President Trichet. Er werd één vraag gesteld over het feit dat inflatie aan het stijgen is, en of daarop niet moet worden gereageerd met een renteverhoging. Trichet’s reactie was dat de ECB geen beleid kan gaan maken op basis van “tijdelijke” stijgingen van grondstofprijzen. Hoezo tijdelijk?

Raar dat wij al twee jaar daarvoor waarschuwen, terwijl het voor iemand als Trichet als een onverwachte, en voor hem tijdelijke gebeurtenis geldt. Trichet verwacht dat economische groei aanhoudt, én dat grondstofprijzen weer zullen dalen. Verbazingwekkend hoe zo’n toch intelligent overkomende man geen link legt tussen die twee zaken. En hoe hij totaal geen rekening houdt met het effect van een duurder wordende Chinese munt.

Het is het een of het ander
Sorry meneer Trichet, maar je kunt niet alletwee hebben. Het is het een of het ander. Als de wereldeconomie groeit, dan blijft de vraag naar grondstoffen hoog en zullen grondstofprijzen stijgen. En dus zal ook inflatie doorstijgen. En bij een nauwelijks groeiende Europese economie zal de wereldeconomie nog steeds fors groeien, waardoor wij worden geconfronteerd met verder stijgende grondstofprijzen in combinatie met te lage economische groei.

Hoe om te gaan met stijgende inflatie
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” hebben we uitgebreid beschreven hoe wij de komende jaren zullen omgaan met inflatie, dus waarin wij wél zullen beleggen en waarin juist niet. Hebt u het rapport nog niet gelezen? Klikt u dan hier om het alsnog aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het is niet goed of er mankeert wat aan

Posted on by

Toen China de rente verhoogde, werd negatief gereageerd uit angst voor afkoeling van de Chinese economie. Toen deze week bleek dat de Chinese economie afgelopen kwartaal met 9,8% was gegroeid, werd negatief gereageerd uit angst voor oververhitting van de economie.

China kan blijkbaar geen goed doen bij beleggers. De Chinese beurs daalde vorig jaar al met ruim 14% en staat dit jaar ook al weer 3% in de min. Wij zijn voor de lange termijn al tijden zeer positief over China, zonder dat we daarbij over de meestal onvoorspelbare korte termijn een mening hadden. We beginnen nu echter ook steeds positiever over de middellange termijn te worden. Vorige maand ging ik hier in dit artikel al uitgebreid op in.

Verder zorgt het bezoek van de Chinese president Hu Jintao aan Obama ervoor dat politici en media iedere keer weer de nadruk leggen op de kunstmatig lage koers van de Chinese munt. Be careful what you wish for, is een gezegde dat hier duidelijk geldt. Wij denken dat een sterkere Yuan juist meer een voordeel voor China zal zijn dan voor de VS. China zal inflatie beteugelen door goedkopere import van grondstoffen, terwijl de VS juist inflatie importeert en de koopkracht van haar burgers nog verder ondermijnt.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Gegarandeerd verlies

Posted on by

“Belg parkeert recordbedrag op spaarboekjes“. Dit nieuws las ik gisteren in een Belgische krant. De Belgen plaatsten vorig jaar maar liefst 23 miljard euro op hun spaarrekening, waarmee het totale spaarsaldo op 172 miljard komt. Alleen al het simpele feit dat iets zó massaal gebeurt, is een eerste indicatie dat het juist géén goed idee is.

Maar daarnaast is het frappant dat zoveel mensen kiezen voor gegarandeerd verlies van koopkracht. Deze sparende Belgen (maar in Nederland is het niet anders) ontvangen gemiddeld 2% rente en betalen daar ook nog eens 15% belasting over. En dat terwijl de officiele Belgische inflatie in december 3,1% was. Het spaarsaldo van deze brave spaarders verliest zo ieder jaar gemiddeld 1,4% aan waarde. En dat is dan nog maar op basis van de huidige situatie, want inflatie is aan het stijgen.

Nog frappanter is echter dat zoveel mensen hun geld toevertrouwen aan dezelfde banken die tot 2008 het geld van hun spaarders in waardeloze verpakte hypotheken belegden, om zo hun eigen bonussen vooral zo hoog mogelijk op te krikken. Alles vergeten en vergeven? Weer volop vertrouwen in de banken? Of zouden mensen erop vertrouwen dat de overheid garant staat? Terwijl de Belgische staatsschuld de 100% van het BNP overstijgt?

In december had België 3,1% inflatie, terwijl de OECD voor het jaar 2010 een economische groei van 2% verwacht. In Spanje is de inflatie in december gestegen naar 2,9% en daar wordt voor 2010 helemaal geen economische groei verwacht. Inflatie is in een normale economische cyclus een verschijnsel dat optreedt bij een oververhit rakende economie. In Belgie en Spanje treedt nu inflatie op terwijl er niet of nauwelijks economische groei is. Dat resulteert in een ware nachtmerrie. Die nachtmerrie heet stagflatie.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: