Dagelijks EU-geharrewar volgen is zinloos

Al een paar weken geleden besloot ik om het Europese geharrewar niet meer dagelijks te volgen en er ook niet meer over te schrijven in deze nieuwsbrief. In september schreef ik in dit artikel al dat de politici uiteindelijk maar één oplossing hebben en dat is massaal geld printen. Precies wat nu gaat gebeuren. Want u denkt toch niet dat ze een zak geld klaar hadden staan om dat noodfonds te verstevigen?

En toen de beurzen in augustus juist fors gedaald waren, vertelde ik u in dit artikel waarom wij alleen maar positiever over aandelen werden. Het is simpel. Als er geld wordt geprint, dan vindt dat zijn weg eerst richting de financiële markten. En in de jaren daarna voelen we de consequentie door fors stijgende inflatie. Feit is dat de VS, de EU, het VK en Japan niet veel anders meer kunnen dan geld printen.

Het draait bij beleggen allemaal maar om twee dingen. Geduld en weten waaróm je ergens in belegt. Ook als je je geld op een spaarrekening zet, moet je dat niet zomaar doen, maar moet je weten waaróm je dat doet. Vooral ook omdat je je geld feitelijk uitleent aan een bank.

De meeste mensen zetten hun geld blind op een spaarrekening. Mijn bescheiden mening is dat die mensen daar over een jaar of tien enorm veel spijt van gaan hebben. In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u precies waarom. En uiteraard wat volgens ons dan wél een veilige belegging voor de lange termijn is.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Lang leve de geldpers!

De heren en dames politici zullen ongetwijfeld trots op zichzelf zijn. Ze hebben een akkoord bereikt en gaan zoals wij al hadden verwacht de geldpersen aanzetten. En al dat verse geld gaat richting de financiële markten vloeien. De beurzen spelen daarop in en zijn daarom deze maand fors hersteld.

Als burger vind ik dit frustrerend en als belegger kijk ik er neutraal tegenaan. Ik word als burger triest als ik eraan denk hoe gewone ‘niet-beleggende’ mede-burgers de komende jaren de dupe hiervan gaan zijn. Hun reële inkomen zal door die steeds stijgende inflatie zienderogen achteruit lopen en daarnaast ook de waarde van hun spaargeld.

Weet waarin je vooral niét moet beleggen
Maar als belegger moet je neutraal zijn. Je weet dat veel geld richting de financiële markten vloeit, dat er in de jaren nadien inflatie komt en dus weet je dat je vooral moet zorgen dat je geen slachtoffer wordt van die inflatie. Voor mij betekent dat vooral géén geld voor de lange termijn op een spaarrekening en vooral niét in obligaties beleggen. Weten waarin je vooral niét in moet beleggen is de eerste stap naar een goed rendement.

Wat ik normaal als spaargeld aanhoudt, houd ik daarom nu in goud en zilver aan. En als het om beleggen gaat, dan kies ik voor spotgoedkope aandelen van zeer goed presterende bedrijven en met WoensdagTrader-Trend voor een strategie waarbij ik ook bij een fors dalende beurs prachtige winsten behaal. Daarnaast ben ik er absoluut zeker van dat de Amerikaanse obligatiemarkt zal instorten en dus speel ik ook daarop in.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De druk op Bernanke neemt toe

Na enkele rustige beursdagen, zagen we gisteren dan toch weer een forse daling. Uiteraard schreeuwen de media weer dat zich een ‘double-dip’ recessie aandient, waardoor de druk op Bernanke om QE3 aan te kondigen enorm wordt vergroot. Vorig jaar kondigde hij eind augustus QE2 aan op een jaarlijkse bijeenkomst in Jackson Hole, Wyoming.

Het toeval wil dat voor komende donderdag weer diezelfde jaarlijkse bijeenkomst op het programma staat. Als je de gisteren gepubliceerde inflatiecijfers bekijkt, dan zou je denken dat Bernanke het wel uit zijn hoofd laat om de geldpersen aan te zetten, maar hij kan uiteraard altijd besluiten dat de inflatie volgens hem de komende maanden gaat dalen.

Wij blijven bij onze verwachting dat we geen enorme beursdaling voor de kiezen gaan krijgen. Dat de druk op de Fed de komende weken zodanig zal toenemen, dat ze QE3 zullen aankondigen (uiteraard zullen ze het beestje een andere naam geven). Die druk zal de komende week waarschijnlijk iedere dag meer worden opgevoerd, waardoor we misschien zelfs al volgende week die aankondiging zullen zien.

Zodra de beurs weet dat een grote berg nieuw geld richting de financiële markten gaat stromen, durven de grote jongens hun short posities niet langer aan te houden en durven beleggers weer te kopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een frauduleuze puinhoop

In een toespraak die Microsoft oprichter en nu filantroop Bill Gates vorige week hield tijdens een conferentie, vertelde hij dat de boekhoudingen van verschillende Amerikaanse staten één grote frauduleuze puinhoop zijn.

Hij vertelde dat de ambtenaren financiële en boekhoudkundige trucs toepassen die zó extreem zijn, dat zelfs de voormalige en inmiddels in het gevang zittende Enron boekhouders er van zouden gaan blozen.

Bill Gates vroeg zich af of er ook maar iémand is die aandacht schenkt aan de strapatsen van dit soort ambtenaren, zowel wat betreft de financiën van afzonderlijke staten als voor de federale financiën. Ik vermoed dat niemand er aandacht aan besteedt. Tot de bom straks barst.

Alleen een ezel ziet het niet aankomen
De Amerikaanse overheidsfinanciën zijn een puinhoop. Op zowel gemeentelijk-, staats- als op federaal niveau. Een staatsschuld van $14 biljoen die ieder jaar met $1,5 biljoen groeit.
In dit artikel vertelde ik u een maand geleden over een collega’s uitspraak dat alleen een ezel niet ziet aankomen dat de Amerikaanse obligatiemarkt zal instorten.

Intussen zien we steeds meer berichten die erop wijzen dat posities in Amerikaanse staatsobligaties stap voor stap worden afgebouwd. Daar komt nog bij dat Bernanke’s aankoopprogramma van $600 miljard haar einde nadert.

Als de kans er ligt, moet je hem ook grijpen
Het wegvallen van Bernanke’s steunaankopen, stijgende inflatie, en het groeiende aantal grote partijen die hun vertrouwen in Amerikaanse obligaties verliezen. Drie indicaties die samen hét signaal geven dat de zeepbel klaar is om binnenkort definitief uiteen te spatten.

We blijven erop hameren dat dit de grootste zeepbel is die op de financiële markten te vinden is, dat die zeepbel vroeg of laat uiteen gaat spatten, en dat het écht zonde zou zijn als u daar niet van zou profiteren. De kans ligt er. Grijp hem daarom.
Klikt u hier van onze unieke obligatiestrategie te profiteren.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De prille beginfase van een serieuze hype

De prijzen van goud en zilver scheren over nieuwe toppen, terwijl de prijs van platinum in mei haar hoogste koers bereikte en sindsdien is gecorrigeerd. We lezen overal dat de goudkoers fors zal stijgen, maar hoe groot is nu eigenlijk het risico dat die verwachting niet uitkomt, en dat de goudprijs straks alleen maar zal dalen? Ik las daarover deze week een heel simpele, maar tegelijk zeer treffende redenering.

De goudprijs stijgt als burgers het vertrouwen in hun regeringen verliezen, en daalt als burgers meer vertrouwen krijgen in de politici die hun land runnen.

De vraag die eenieder zich kan stellen is dan ook: denkt u dat het vertrouwen in de overheid de komende jaren zal stijgen of juist zal dalen? Wij zijn er absoluut van overtuigd dat het vertrouwen alleen maar zal dalen, waardoor de kans zéér groot is dat de goudprijs de komende jaren alleen maar verder zal stijgen.

Een hype die zeker komt
Overal lees je over goud als “de beste bescherming tegen inflatie”. Ik ben het daar niet mee eens. Goud moet je bezitten in tijden dat er economische onrust is en als je, als gevolg daarvan, onrust op vooral de financiële markten (vooral de valutamarkt!) verwacht. In die situatie is de kans groot dat zich langzaamaan een hype ontwikkelt, die voor een zeer forse stijging van de goudprijs in relatief korte tijd zorgt. Als die hype straks (over een paar jaar) op zijn hoogtepunt is, wordt het tijd om het weer te verkopen. Daarna zullen aandelen en grondstoffen een veel betere bescherming tegen inflatie bieden dan goud.

Prille beginfase
Onze analyse is dat we nu nog in prille beginfase van die hype zitten, en dat die zich de komende 2-3 jaar verder zal ontwikkelen. Hoewel de goudprijs aan het stijgen is, merken we duidelijk dat het grootste deel van de gewone beleggers er zelfs nog nooit aan heeft gedacht om goud te kopen. Dat zal stap voor stap gaan gebeuren, naar gelang de mainstream media meer aandacht hieraan zal besteden.

Ook zonder valutacrisis veel potentieel
Niet alleen goud is trouwens interessant. Zilver en platinum hebben naar onze mening meer potentieel, omdat ze de komende jaren ook zonder valutacrisis fors in prijs kunnen stijgen. Puur op basis van het feit dat de industriele vraag de komende jaren zal stijgen, terwijl het aanbod beperkt zal zijn. Daar komt bovenop dat vooral platinum in China erg in trek is als sieraad. Als bovenop deze gunstige omstandigheden nog een hype komt door bijvoorbeeld een valutacrisis, dan kunnen de prijzen van zilver en platinum fors harder stijgen dan de goudprijs.

Gelijke porties in goud, zilver en platinum
Ik kies er daarom voor om op mijn
Goldmoney rekening voor gelijke porties goud, zilver en platinum aan te kopen. Zo heb ik mijn geld gespreid over drie interessante edelmetalen die alle drie enorm potentieel hebben.
Klikt u hier om ook een rekening bij Goldmoney te openen.

Het openen van een rekening is trouwens zeer gemakkelijk, maar we hebben voor de zekerheid ook een Nederlandse handleiding geschreven.
Klikt u hier als u die wenst aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Teveel kapitalisme, of juist een gebrek daaraan?

Ik ontving deze week een aantal reacties op mijn artikel van vorige week (klikt u hier om het nog een keer te lezen). En die reacties hadden allemaal dezelfde strekking. Als de financiele markten beter waren gereguleerd, dan zou de kredietcrisis nooit plaats hebben gevonden. Deze lezers gingen daarbij even voorbij aan punt 2 van mijn artikel, maar daar gaan we nu niet over mekkeren.

Praktijk van alle dag
Want op hun stelling is op zichzelf niets aan te merken. Er is zelfs geen speld tussen te krijgen. Behalve dat die stelling voorbij gaat aan de praktijk van alle dag. En die praktijk is dat de overheid niet in staat blijkt om goede regels te bedenken én dat ze niet in staat is om bestaande regels goed te controleren.

Daarbij geldt: hoe meer regels je bedenkt, hoe meer mensen je nodig hebt om die regels te controleren, hoe lager de gemiddelde kwaliteit van die mensen, hoe meer belastinggeld het allemaal kost, hoe meer formuliertjes worden verzonnen en ingevuld, en hoe meer de overheid bedrijven (en daarbij de economie) belemmert in hun productiviteit. Je kunt dan ook beter helemaal geen regels hebben en alles aan de markt overlaten, dan een enorm aantal gebrekkige regels die ook nog eens slecht worden gecontroleerd én die ons belastingbetalers een pak geld kosten.

Simpel, doeltreffend, gemakkelijk controleerbaar
De overheid zou dan ook toe moeten naar weinig regels, die echter stuk voor stuk simpel en doeltreffend zijn, en die gemakkelijk controleerbaar zijn. Ter voorkoming van een kredietcrisis of bubbel in de huizenmarkt zou het bijvoorbeeld gezond zijn als een hypotheek of lening alleen wordt verstrekt nadat aan enkele strikte voorwaarden is voldaan. Bij een hypotheek zou daarnaast moeten gelden dat bijvoorbeeld 20% van de koopsom door de eigenaar wordt voldaan. Simpel, doeltreffend, gemakkelijk controleerbaar, kost minder geld en je kunt nooit een crisis krijgen.

Probleem is alleen dat simpele regels die getuigen van gezond verstand, meestal in strijd zijn met de belangen van politici. Zij willen zoveel mogelijk economische groei op zo kort mogelijke termijn. Dit wegens een horizon die niet verder reikt dan de eerstvolgende verkiezingen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Veroorzakers die “oplossers” worden

Deze week kwam het bericht dat de Amerikanen met toezicht gaan houden op de banken en de financiële markten. Een speciale toezichthouder onder leiding van minister van financiën Geithner én meer bevoegdheden voor de Federal Reserve.

Het gekke is dat de Federal Reserve helemaal geen overheidsinstantie is, maar nu wel taken krijgt die normaal bij een overheidsinstantie behoren. Daar zal het laatste woord in de Senaat en in het Huis van Afgevaardigden nog niet over gesproken zijn.

Twee hoofschuldigen
Verder wordt nóg een keer bewezen dat het juist de twee hoofdschuldigen van deze crisis zijn die nu moeten voorkomen dat het nog een keer gebeurt. Geithner is al 15 jaar lang betrokken geweest bij alle beslissingen die ervoor zorgden dat banken ongececontroleerd hun gang konden gaan. Voormalig Federal Reserve voorzitter Alan Greenspan is de absolute hoofdschuldige voor deze crisis, terwijl zijn opvolger Bernanke heel hard zijn best heeft gedaan om ervoor te zorgen dat we er nog lang niet vanaf zijn.

En uitgerekend Bernanke en Geithner moeten er nu voor zorgen dat dit niet meer zal gebeuren. Obama zei in een interview: “wij doen niets anders dan de rommel opruimen, die we bij de start aantroffen”. Die leugen zou waarheid zijn als hij ander volk om zich heen had verzameld.

Duitsland
Ongeveer 40% van de wereldwijde rommelhypotheken zijn aangekocht door Duitse banken, ofwel ongeveer 800 miljard euro. Bondskanselier Angela Merckel wees enkele weken geleden met een beschuldigende vinger naar de centrale banken, die teveel geld creëren. Op zich terecht, behalve als je juist een soort rommelbank hebt opgericht waar banken honderden miljarden aan overvalste troep kwijt kunnen.

Peer Steinbrück
Een belangrijke factor voor de Duitse problemen is dat de toen in het geld zwemmende Landesbanken vanaf 2001 onbeperkt schulden mochten maken die door de staat werden gegarandeerd. De Landesbanken hebben de meeste rommel aangekocht. Ook voor Duitsland geldt dat de huidige minister van Financiën één van de schuldigen is. Peer Steinbrück was betrokken bij de wet die de Landesbanken de vrijheid gaf om te doen wat ze wilden. Ook in Duitsland krijgt de veroorzaker de rol van “oplosser” toebedeeld.

Kan onmogelijk goed gaan
Ieder nuchter denken mens weet het. Om een probleem op te lossen moet je de veroorzakers aan de kant schuiven en nieuwe capabele mensen de verantwoordelijkheid geven om het probleem op te lossen. In meerdere landen in de wereld gebeurt juist het omgekeerde. De veroorzakers mogen ook de rol van van “oplosser” spelen. Ieder nuchter denkend mens weet dat het onmogelijk is dat dát goed zal gaan.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: