Intussen in de VS…

…gaf Bernanke een tv-interview waarin hij verklaarde dat zijn grootste zorgen liggen bij het omlaag brengen van werkloosheid en het voorkomen van deflatie. Hij sloot daarom niet uit dat de begin november aangekondigde $600 miljard vers gedrukt geld niet het laatste zal zijn.

De goede verstaander kan daar zeer snel een conclusie uit trekken. Bernanke heeft nu al besloten dat de Fed nog veel meer geld gaat drukken. Net zoals hij dat eind augustus ook had al lang had besloten toen hij daar in een interview voorzichting op hintte. Wat Bernanke dit weekend deed is niets anders dan de publieke opinie laten wennen aan het idee dat QE3 eraan zit te komen.

Met als resultaat nóg meer hyperinflatie, dus nóg harder stijgende rente en een nóg harder instortende obligatiemarkt. Iets waar wij volop van zullen profiteren met ons rapport “De Amerikaanse obligatiemarkt staat op springen!”. Ook ú kunt volop profiteren van deze unieke situatie.
Klikt u hier om het obligatierapport nu te bestellen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Doe dan eens iets concreets!

We ontvangen van sommige mensen mails die zich erover beklagen dat wij zo negatief en pessimistisch zijn. Blijkbaar hebben die mensen liever dat wij de harde cijfers niet bestuderen, dat we de kop in het zand steken. En dan met zijn allen gaan hopen dat het leven de komende 30 jaar hetzelfde zal zijn als de afgelopen 30 jaar?

Wij willen echter wél weten hoe de zaken ervoor staan! En omdat de financiële situatie van Europa en de Verenigde Staten nogal penibel is, letten we ook meer dan anders op de acties (en niet de woorden!) van politici en centrale bankiers. Helaas moeten we constateren dat zij absoluut niets, maar dan ook echt hélemaal niets, bijdragen aan de oplossing van het probleem.

Er zijn veel situaties in het leven denkbaar waarbij je een probleem een tijd lang kunt negeren, en het op een zeker moment in de toekomst alsnog kunt oplossen. De belangrijkste eigenschap van financiële problemen is echter dat ze vanzelf groter worden als je ze niet direct en drastisch bij de keel pakt. Bij Amerikaanse en Europese politici geldt echter niet dat ze het probleem negeren. Was dat maar zo! Zij hebben het probleem de afgelopen twee jaar alleen maar erger gemaakt.

“Doe dan eens iets concreets!”, lazen we in één van deze mails. In dit artikel vertellen we toch zéér concreet waarin wij ons geld vooral niet willen beleggen. In dit artikel vertellen wij welke strategie wat ons betreft absoluut ideaal is voor de komende jaren. Ook vertellen we al maanden dat wij het zéér verstandig vinden om in fysiek goud en zilver te beleggen.

Als u ook negatief bent over de Amerikaanse en Europese economieën, dan betekent dat nog niet dat u bij de pakken neer moet gaan zitten. Er zijn meer dan genoeg mogelijkheden om ervoor te zorgen dat uw persoonlijke economie zich de komende jaren juist zeer positief ontwikkelt.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Word ook een “gewetenloze speculant”

Hoe dieper de VS en Europa financieel in de problemen komen, hoe meer we politici en centrale bankiers horen verklaren dat het allemaal de schuld is van “gewetenloze speculanten”. Zelf vinden ze het blijkbaar normaal om het geld van burgers verspillen, uit naam van die burgers enorme sommen geld te lenen, en om daarmee de reddende engel uit te hangen voor banken en zelfs voor hele landen.

Met volle overtuiging
Welnu, ik heb nieuws voor u! Ik ben een “gewetenloze speculant”. En met volle overtuiging! Met ons rapport “
De Amerikaanse obligatiemarkt staat op springen!” doen we precies dat wat politici vrezen. Inspelen op het uiteenspatten van de zeepbel die Bernanke en consorten hebben gecreëerd en die ze krampachtig in stand proberen te houden.

Zonder enige scrupules
Uiteraard willen die politici graag dat burgers hun zuur verdiende geld in kansloze staatsobligaties blijven beleggen, want dan kunnen zij vrolijk doorgaan met hun verspillingen. Alleen werkt de wereld niet zo. Niemand kan eindeloos geld verspillen. De zeepbel zal dus uiteenspatten. En ik zal daar zonder enige scrupules van profiteren.

Word zelf ook een “gewetenloze speculant” en profiteer maximaal van het instorten van de Amerikaanse obligatiemarkt. Klikt u hier om dit unieke rapport te bestellen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Steeds meer tekenen aan de wand

Er zijn steeds meer tekenen dat landen zich economisch afwenden van de Verenigde Staten. China doet 55% van haar handel met Aziatische landen. Tot nu toe werden transacties afgerekend in dollars. In toenemende mate gaan Aziatische landen hun onderlinge transacties steeds meer afrekenen in eigen valuta.

Daarnaast zien we dat China dit jaar voor het eerst meer geld in goud, zilver en grondstoffen heeft gestoken, dan in Amerikaanse staatsobligaties. Daar komt bij dat de Chinezen steeds vaker kiezen voor Amerikaanse staatsobligaties met een kortere looptijd. Ook de Chinezen willen dus niet meer voor een lange periode geld aan de VS uitlenen.

De reden dat China nog steeds geld uitleent aan de Verenigde Staten is uiteraard dat ze nog zo lang mogelijk zoveel mogelijk naar de VS willen exporteren. Hoe langer het goed blijft gaan, hoe sterker de interne Chinese en Aziatische markt, en hoe minder de economische invloed van de VS zal zijn. De Chinezen hebben het helemaal gehad met de Amerikanen, en zullen zich stap voor stap economisch los maken van de VS.

Allemaal tekenen aan de wand. De Amerikaanse obligatiemarkt zal crashen. De mensen die ons rapport “De Amerikaanse obligatiemarkt staat op instorten” een maand geleden bestelden, staan nu al op 14% winst. En dat terwijl er nog nauwelijks iets is gebeurd! Stelt u zich voor hoeveel winst we gaan maken zodra de obligatiemarkt straks écht instort! Klikt u hier om het obligatierapport te bestellen. U bent nu nog op tijd voor de grote klapper.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wereldkampioen geld drukken

In deze allereerste dinsdag editie wil ik het graag met u over goud en zilver, en dus over geld hebben. Want daar is het nodige over te melden, wat zeer interessant is voor ieder weldenkend mens, die bezorgd is over waar het met de wereld (en met zijn portemonnee) naar toe gaat. In sommige media zien we dat ‘specialisten’ een mening verkondigen dat zich voor wat betreft goud en zilver misschien wel een bubbel heeft gevormd.

Het eerste wat u moet weten is dat overheden en de financiële wereld niet bepaald gecharmeerd zijn van goud en zilver. En dat de (financiële) media voor hun inkomsten grotendeels afhankelijk zijn van advertentie inkomsten van banken, brokers en andere financiële ‘dienstverleners’.

De overheid is niet bepaald gecharmeerd van goud en zilver omdat het feit dat mensen voor de veiligheid van hun geld kiezen voor goud, dit tegelijk aangeeft dat deze mensen geen vertrouwen hebben in hun overheid, centrale bank, kortom het huidige systeem van papiergeld.

De financiële wereld is ook niet bepaald gecharmeerd van goud en zilver. Banken hebben veel liever dat u uw geld op een ‘veilige’ spaarrekening zet. Dit omdat ze alleen dan met uw geld de hort op kunnen om er een stuk meer mee te kunnen verdienen dan wat ze u aan rente betalen.

De (financiële) media heeft geen echte mening, want ze zullen altijd naar de pijpen van de grote partijen in de financiële wereld dansen. Ze kunnen hun grootste adverteerders niet tegen zich in het harnas jagen, want er moet nu eenmaal brood op de plank. Iets waar we begrip voor hebben, maar waar we als beleggers wél rekening mee moeten houden.

Er is dus reden genoeg om niet naar ‘specialisten’ in de media te luisteren, maar om vooral zelf na te denken. Dat gaan we hieronder daarom doen.

Goud is geld
Als we naar duizenden jaren geschiedenis kijken, dan stellen we vast dat goud en zilver geld zijn. En het papieren en digitale geld waar we nu mee betalen eigenlijk geen geld is. Dit omdat er niets van waarde tegenover staat. Er is in de geschiedenis ook geen enkele valuta geweest die de tand des tijds heeft doorstaan. Goud en zilver hebben alle systemen van papiergeld overleefd.

Bretton Woods
In 1944 kwamen 44 geallieerde landen samen in het Amerikaanse ski-oord Bretton Woods, en spraken daar nieuwe financiële spelregels af die ze na de oorlog zouden gaan toepassen. De Wereldbank en het IMF werd opgericht en de belangrijkste afspraak was dat ieder land zich ertoe verplichtte om de waarde van hun valuta te laten bewegen binnen een vaste bandbreedte ten opzichte van goud. Voor iedere gulden of frank die u (of uw ouder of grootouder) toen in uw zak had, had u de zekerheid dat er een vaste waarde aan goud tegenover stond.

Vietnam en ‘guns and butter’
In de jaren na de tweede wereldoorlog was er dus economische groei in combinatie met monetaire stabiliteit. Geld had waarde. Tot de Amerikanen in de jaren 60 diep in de schulden kwamen te zitten door de oorlog in Vietnam en het “guns and butter” project, waarbij enorm veel geld in sociale projecten werd gestopt. Toen de budgettaire situatie van de VS onhoudbaar werd, bliezen de Amerikanen de spelregels op door geld bij te drukken. Daardoor heeft iedere centrale bank vanaf 1971 de vrijheid om te besluiten problemen “op te lossen” door het bijdrukken van geld.

Een simpel gebrek aan financiële discipline
De enige reden waarom er geen vaste relatie meer is tussen goud en papier geld is een simpel gebrek aan financiële discipline. Ofwel net zolang meer geld uitgeven dan er binnenkomt totdat de situatie onhoudbaar is en geld drukken door politici als de “enige oplossing” wordt gezien.

Wereldkampioen geld drukken
Dat iedere centrale bank de vrijheid heeft om “naar eigen inzicht” geld bij te drukken, leidt ertoe dat de burgers zich uiteindelijk zullen realiseren dat papier geld waardeloos is. Hoe meer geld er wordt gedrukt, hoe waardelozer het wordt. De Verenigde Staten zijn van de ontwikkelde landen de onbetwiste wereldkampioen geld drukken, maar Europa kan er ook wat van.

Op de website van de ECB vind ik statistieken waaruit blijkt dat de geldhoeveelheid (M3) in de Eurozone in september 1970 in totaal 344 miljard euro was. In september 2010 was dat 9.424 miljard euro. Over deze 40-jarige periode geeft dat een gemiddelde jaarlijkse groei van 8,6%. U kunt wel op uw vingers natellen dat de economie in de afgelopen 40 jaar veel minder hard is gegroeid dan de geldhoeveelheid. Ook in de Eurozone hebben centrale banken dus stelselmatig de werkelijke waarde van de euro ondermijnd.

Europa zal ook geld drukken
Met PIIGS-landen die technisch failliet zijn, EU-noodfondsen die worden opgericht, banken die nog steeds ieder moment kunnen omvallen of om staatssteun komen bedelen (onderschat dat probleem niet!), en een valuta oorlog die ieder moment kan oplaaien, hoef je geen profeet te zijn om te concluderen dat de kans zéér groot is dat ook de ECB de komende jaren de drukpers gaat gebruiken en daarmee de waarde van de Euro verder zal ondermijnen.

Onze conclusie
Ik heb nog veel meer informatie voor u, maar dat bewaar ik even voor de komende weken. Wat ik u wel alvast kan zeggen is dat alle informatie die we verzamelen maar tot één conclusie leidt. En die is dat het verstandig is om (een deel van) uw spaargeld te investeren in fysiek goud en zilver. Het is nergens voor nodig om in één keer je hele “hebben en houwen” om te zetten, maar om dat in ieder geval stapsgewijs te doen.

Ik doe dat zelf door fysiek zilver, goud en platinum aan te houden via mijn rekening bij Goldmoney. Hoewel ik verwacht dat ik de komende jaren winst ga maken door mijn geld in goud en zilver te investeren, is mijn eerste doel om mijn koopkracht te beschermen. Dus om te voorkomen dat ik met mijn over vele jaren opgebouwde vermogen over 5-10 jaar veel minder kan kopen dan nu het geval is.

De eenvoudige, cruciale vraag
Een simpele manier om uw verwachting voor de prijs van goud en zilver voor de komende jaren vast te stellen is de volgende:

Hebt u er vertrouwen in dat overheden de enorme problemen waar we in de EU en in de VS voor staan, de komende jaren adequaat zullen oplossen? Dat de burger weer vertrouwen in haar politici zal krijgen?

Ons antwoord daarop is een duidelijk NEE. Hoe minder vertrouwen burgers hebben in hun politici en het huidige systeem van papiergeld, hoe groter de vlucht naar goud en zilver zal zijn.

Ik heb gekozen voor Goldmoney omdat ik zo weet ik dat ik geen tegenpartijrisico loop, terwijl ik het spul tegelijkertijd niet thuis hoef te bewaren én dat ik het over een paar jaar op ieder gewenst moment aan de dan geldende marktprijs kan verkopen. Klikt u hier als u ook een rekening bij Goldmoney te openen.

Het openen van een rekening is trouwens zeer gemakkelijk, maar we hebben voor de zekerheid ook een Nederlandse handleiding geschreven. Klikt u hier als u die wenst aan te vragen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Buffett had eigenlijk een makkie

Natuurlijk klinkt dit gechargeerd, maar dit ging toch door me heen toen ik deze voor ons splinternieuwe “Super Rendement Rapport” een spotgoedkoop aandeel ontdekte van een ijzersterk bedrijf dat auto onderdelen fabriceert en die in China verkoopt aan bijna alle bekende autofabrikanten. 

Het zit namelijk zo. In een gemiddeld westers land rijden er meer dan 500 auto’s rond per 1000 inwoners. In China slechts 47. Dat is meer dan 10 keer zo klein als bij ons! De Chinese situatie kunnen we vergelijken met hoe het bij ons 50 jaar geleden was. Kunt u zich voorstellen hoe enorm het groeipotentieel is van de Chinese automarkt. En dus van dit bedrijf? In de jaren ’60 zag Buffett het voor zijn neus gebeuren in zijn eigen thuismarkt, hoefde hij alleen maar aandelen van autofabrikanten of toeleveranciers te kopen en rustig te wachten tot ze honderden procenten in koers gestegen waren.

Markt in prille groeifase
Voor iemand met zijn intelligentie was het absoluut een makkie om de juiste conclusie te trekken. Nu gebeurt het op een buitenlandse markt, maar eigenlijk is het nu bijna net zo gemakkelijk. Als je ziet dat een markt nog in het begin van een groeifase zit, dan weet je dat je een ongekende opportuniteit voor je neus hebt liggen. Het aandeel dat wij hebben geselecteerd is van een bedrijf dat zich alleen richt op kleinere personenauto’s. Precies het deel van de automarkt waar de allermeeste groei in zit.

600 miljoen nieuwe auto’s
Wij gaan dit aandeel aankopen en vooral rustig wachten tot het honderden procenten in koers is gestegen. Precies net zoals Buffett dat deed. Een simpele berekening leert dat als net zoveel Chinezen een auto gaan hebben als westerse burgers, er nog ruim 600 miljoen nieuwe auto’s gaan worden verkocht. Er gaan de komende jaren dus ongelofelijk veel auto’s worden verkocht in China. Als je dat wéét, en je ontdekt een aandeel van een ijzersterk bedrijf dat daar fors van gaat profiteren, dan mag je als belegger niet aarzelen. Dan moet je handelen.

Straks terugkijken met trots of met spijt?
U kunt nu de keuze maken. Wilt u zoals zoveel mensen die 50 jaar geleden in Europa en de VS hun kans niet grepen achteraf spijt hebben, of wilt u er straks trots op zijn dat u deze unieke kans met beide handen hebt gegrepen? Wij kiezen voor het laatste. U ook?
Klikt u hier om het nieuwe “Super Rendement Rapport” te bestellen
.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat als de beurs met 90% daalt?

In het maandelijkse Gloom, Boom & Doom rapport van Marc Faber las ik vorige week een zeer interessante analyse hierover. Dit omdat Robert Prechter (die van de Elliot Wave) heeft voorspeld dat de beurs inderdaad met 90% zal dalen. Prechter stelt dat in 1983 een bull-markt is gestart toen de Dow Jones rond de 1000 noteerde, en dat de geschiedenis heeft uitgewezen dat een beurs na het eindigen van een hype weer terug daalt naar beneden het niveau waar de hype is gestart.

Daarnaast is Prechter van mening dat er deflatie aan het ontstaan omdat 80% van de wereldwijde schulden door crisis niet zullen worden afbetaald, er dus een enorme krimp van het aantal uitstaande schulden komt, en dat consumenten geen geld meer zullen hebben om te spenderen. En dat je dan maar beter dollars of euro’s in cash kunt aanhouden.

Historisch gezien niet zo onwaarschijnlijk als het lijkt
De meeste mensen zullen hun schouders ophalen bij zo een voorspelling omdat het zo onwaarschijnlijk lijkt. Toch geldt dat het in de geschiedenis al vaak genoeg is voorgekomen dat een beurs met meer dan 90% daalde. Zo ontzettend onwaarschijnlijk is die gedachte dus niet.

Waarom wij het aboluut oneens zijn met Prechter
Faber gelooft niet dat de beurs zo fors zal dalen, zelfs dat de beurs boven de bodem van maart 2009 zal blijven. En wij zijn het daarmee eens. Een beursdaling van 20% zal al tot zoveel paniek in de directiekamers van centrale banken leiden, dat niet alleen de Federal Reserve, maar ook andere centrale banken de geldpersen 24 uur per dag zullen laten draaien. En als er veel nieuw geld in het systeem wordt gepompt, is de kans groot dat (een deel van) dit geld naar de beurs vloeit. Tegelijk neemt de hoeveelheid geld toe, waardoor het juist minder waard wordt.

Daarnaast geldt dat zich geen deflatie aan het ontwikkelen is, maar juist inflatie. Analisten die deflatie voorspellen, lijken te denken dat de economische wereld nog steeds bestaat uit de VS, Europa en Japan. Ze vergeten dat er in Azie het nodige aan de gang is, dat grondstofprijzen daardoor fors aan het stijgen zijn, en dat daardoor bij ons de prijzen zullen stijgen (zie mijn artikel van vorige week hierover).

Stel dat Prechter wel gelijk zou krijgen?
Als geld dan nog iets waard zou zijn, dan kan je het maar beter onder een matras of in een ouwe sok hebben zitten. Want als de beurs daadwerkelijk met 90% zou dalen, dan gaan regeringen, banken en pensioenfondsen gegarandeerd failliet. Dat zou betekenen dat geld op bank- en spaarrekeningen waardeloos wordt, dat geld belegd in staatsobligaties waardeloos wordt, en dat opgebouwde pensioenen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
In dat scenario ben je als brave burger dus gewoon je geld kwijt.

Bij 90% beursdaling toch liever aandelen
In een scenario waarin de beurs daadwerkelijk met 90% daalt, kan je dus maar beter in aandelen van goed presterende bedrijven, valuta van financieel sterke landen, of in edelmetalen of grondstoffen zitten. Als je in aandelen van financieel sterke bedrijven belegt, dan ga je dus ongeveer 90% verlies lijden. Dat is in ieder geval een stuk beter dan 100% verlies én de kans is groot dat de koers van deze aandelen daarna weer de stijgende lijn vindt.

Hoe zou dat voor ons uitpakken?
Allereerst geldt dat als de beurs al zodanig fors zou dalen, dit niet even in een maand tijd gebeurt, maar dat dit misschien wel jaren in beslag neemt. Compleet met tussentijdse oplevingen.

Met TopAandelen zouden we uiteraard veel verlies goed maken door de signalen uit het “Super Optie Rapport” op te volgen. Maar echt gezellig zal het met een buy-en-hold strategie uiteraard niet worden. Met WoensdagTrader-Trend zouden we een superhoog rendement behalen. Alleen lijkt het vrijwel zeker dat de politici op een bepaald moment een verbod op short-selling zouden instellen. In dat geval zouden we gedwongen zijn om over te schakelen op WoensdagTrader-Easy. Maar ook daar geen nood, want die strategie bewees zelfs in 2008 dat ook in een dalende beurs een goed rendement te halen is.

Onze conclusie
Wij verwachten absoluut niet dat Prechter gelijk krijgt met zijn voorspelling, en we vertellen u hierboven ook waarom. Centrale banken zullen geld drukken tot ze erbij neervallen en op dit moment is zich al inflatie aan het ontwikkelen. Prechter gaat er vanuit dat de westerse burger geen geld meer zal hebben, maar vergeet dat zich in Azie een middenklasse van 2 miljard burgers aan het ontwikkelen is die nu al een gezamenlijke koopkracht hebben van $6.900 miljard, en die volgens McKinsey zal groeien tot $20.000 miljard. Zelfs al krijgt McKinsey maar voor de helft gelijk, dan is het al onmogelijk dat Prechter’s voorspelling uitkomt.

Tegelijk geldt dat het leuk en verstandig is om je voor te stellen hoe de wereld eruit zou zien als hij wél gelijk zou krijgen. En wat het helemaal leuk maakt is dat onze conclusie daarover bijna hetzelfde is als wat we in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan” schrijven.

Hebt u dit rapport nog niet gelezen?
Klikt u dan hier om dat alsnog te doen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat is er nu eigenlijk helemaal veranderd?

Dat is wat je je gaat afvragen als je bekijkt hoe nerveus de beurzen in minder dan een week tijd zijn geworden. Dat allemaal om Griekenland dat 1,5% van de Euro-economie vertegenwoordigt en bijna 0% van de wereldeconomie? En waarvan al vanaf januari bekend is dat het daar scheef zit? Hoe kan het dan dat de beurzen daar een maand geleden niet nerveus van werden?

Ik heb afgelopen week veel leeswerk gedaan en kwam tot verschillende conclusies die nu eigenlijk tegelijk aan het samenvallen zijn (zie ook andere artikelen op deze site). Wat er nu met de Euro aan het gebeuren is, zie ik als niet veel anders dan pure marktmanipulatie waarbij wordt gepoogd om nervositeit te veroorzaken over de Euro. Vier maanden geleden maakte niemand zich nog zorgen over Griekenland of de Euro en stond de EUR/USD boven de 1,50.

Logica maakt plaats voor emotie
Nu wordt de markt nerveus over Spanje en Portugal, terwijl hun situatie objectief gezien véél minder zorgwekkend is dan de Griekse. Daarbij geldt dat de afgelopen vier maanden nauwelijks iets is veranderd in de financiële situatie van deze landen. Over de Verenigde Staten en Groot-Brittannië lijkt nu even niemand zich zorgen te maken. Iedereen vlucht zelfs in die “veilige” dollar. Hoe kan het dat de markten ogenschijnlijk zo nerveus worden van Spanje en Portugal, terwijl de VS en het VK er financieel een stuk beroerder voor staat? Waarom lijkt niemand zich zorgen te maken over de VS? Alleen maar omdat de Fed onbeperkt geld aan het bijdrukken is?

De Britten gaan over 2010 een begrotingstekort hebben van maar liefst 12%. Als de Grieken die bezuiningsmaatregelen daadwerkelijk doorvoeren, zijn de Britten straks met afstand het slechtst presterende land van Europa. Hoe kan het dat niemand zich daar druk om maakt? Het antwoord is simpelweg dat logica even opzij is gezet en plaats heeft gemaakt voor emotie en manipulatie.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Schrikbarende staatsschulden en begrotingstekorten (2)

Deze week ontving ik een mail van een lezer die het volgens mij allemaal niet goed meer kon begrijpen. Hij vroeg ons of we niet eens de situatie van de Eurolanden als geheel wilden vergelijken met die van de Verenigde Staten. Waarschijnlijk omdat hij niet begreep dat de Euro zo aan het dalen was, terwijl hij zich meende te herinneren dat de Verenigde Staten er financieel nog veel slechter voor staan. In het artikel van vorige week (klikt u hier om het nog een keer te lezen) schreef ik namelijk alleen over de begrotingstekorten en staatsschulden van de Eurolanden.

Als ik bij de mail van deze lezer goed tussen de regels door heb gelezen, dan heeft hij in principe helemaal gelijk en is het begrijpelijk dat hij er allemaal geen bal meer van begrijpt. Want waarom zoveel ophef over een klein land binnen de EU en over de Euro, terwijl de Eurozone als geheel er veel beter voor staat dan landen als de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk? Hieronder alvast even de cijfers van de Eurozone als geheel én die van de VS.

Met droge ogen…
In de Verenigde Staten heeft de overheid in 2009 ongeveer 1400 miljard meer uitgegeven dan er binnenkwam, ofwel 10% van het BBP. Hierdoor steeg de Amerikaanse staatsschuld naar $11,9 biljoen, ofwel ruim 83% van het BBP. De 16 Eurolanden samen hadden een begrotingstekort van 6,3% van het BBP en de staatsschuld bedraagt 78,7% van het BBP.

Veel betere cijfers dus dan de Verenigde Staten. Dit terwijl de Amerikaanse staatsschuld in 2010 in rap tempo zal oplopen naar 94% van het BBP. Obama presenteerde twee maanden geleden namelijk met droge ogen een budget voor 2010 waarin de federale overheid $3552 miljard zou gaan uitgeven, terwijl er voor slechts $2381 miljard aan inkomsten worden verwacht. Was de Verenigde Staten een EU-land geweest, dan zouden ze dus keurig in één adem met de huidige PIIGS-landen worden genoemd.

Hoe kan het dan dat de Euro zo onder vuur ligt?
En dat niemand het meer lijkt te hebben over de belabberde financiele situatie van de VS? Dat is voor een deel te wijten aan het feit dat de VS nu eenmaal een groot en machtig land is. De rating agencies vinden het blijkbaar geen probleem om de rating van kleinere landen als Griekenland, Portugal en Spanje te verlagen, maar zullen dat voor de VS waarschijnlijk pas doen op het moment dat niemand nog één Amerikaanse staatsobligatie wenst aan te kopen.

Voor een ander deel is de focus op EU-landen en op de Euro vooral ook te wijten aan de enorme besluiteloosheid bij de Europese regeringsleiders en politici. Zouden ze direct op een ferme manier nee hebben gezegd tegen hulp aan Griekenland, dan zou Griekenland nu waarschijnlijk al op weg uit de Euro zijn en zou de Euro er op termijn alleen maar sterker van zijn geworden. Zouden ze anderzijds direct actie hebben ondernomen voor een pakket steunmaatregelen, dan zou de rust op de valutamarkten al lang zijn weergekeerd.

Aandacht straks vanzelf weer op de VS
We hoeven ons over de Verenigde Staten echter geen illusies te maken. De aandacht van de financiele markten en media zal zich straks vanzelf weer richten op het enorme begrotingstekort, de enorme staatsschuld en vooral op hoe het nu al bijna vast staat dat die staatsschuld de komende tien jaar fors zal blijven oplopen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hoe haal je het in je hoofd?

Afgelopen week presenteerde Barack Obama zijn begroting voor 2010 en 2011. Bij de presentatie vertelde hij dat de Amerikaanse regering vanaf nu op de centen gaat letten, om vervolgens met droge ogen aan te kondigen dat de VS dit jaar een begrotingstekort van $1600 miljard zal hebben. Ofwel, ongeveer 12% van het Bruto Binnenlands Produkt.

Het is trouwens grappig en triest tegelijk dat landen het een “begrotingstekort” noemen en dat ze het uitdrukken als een percentage van het BBP. Door beide zaken te combineren lijkt het allemaal veel minder triest dan het werkelijk is. In Europa bijvoorbeeld is het nu de doelstelling dat het begrotingstekort in 2012 of 2013 weer onder de 3% komt. Alleen al het formuleren van die doelstelling zorgt ervoor dat het onwetende publiek denkt dat alles dan weer in orde is, terwijl ook dán nog steeds veel meer geld wordt uitgegeven dan er in de staatskas binnenkomt.

Geniale oplossingen
Even terug naar Obama. Als we even alle mooie woorden weglaten, dan kondigt hij gewoon aan dat de VS in 2010 naar verwachting in totaal $2200 miljard aan belastinginkomsten zal hebben, en dat ze $3800 miljard zullen gaan uitgeven. Obama zou dus ook kunnen zeggen: “we geven dit jaar 73% meer geld uit dan er binnen komt”. Volgend jaar zal alles nog veel beter zijn, want dan geeft de Amerikaanse overheid slechts 59% meer uit dan er binnenkomt.

Het mooie (en ook gevaarlijke) is bij Obama dat als je naar hem luistert en je kijkt niet kritisch naar de cijfers, hij zo een prachtig verhaal houdt en een zodanig verantwoordelijk gezicht opzet, dat je bijna geneigd bent om hem te vragen of hij ook het financiële beheer over Nederland en België voor zijn rekening zou willen nemen.

Obama begon zijn persverklaring met forse kritiek op Bush, die de afgelopen acht jaar bakken met geld heeft uitgegeven. Ieder normaal denkend mens weet dat als je jarenlang teveel geld spendeert, er maar één oplossing is om het weer recht te trekken. Rigoureus snijden in de kosten en zorgen dat er vanaf vandaag minder geld uitgaat dan er binnenkomt. Dat is bij gewone mensen en gezinnen zo, bij bedrijven en óók bij overheidsfinanciën.
Obama heeft een andere, geniale oplossing. Nog veel méér geld uitgeven.
Hoe haalt zo’n man zoiets in zijn hoofd?

Hoe zit dat eigenlijk in Nederland?
Ik heb ook even de Nederlandse begroting opgezocht. Op prinsjesdag 2007 schatte Wouter Bos dat de Nederlandse staat in 2010 voor ongeveer $244 miljard aan belastinginkomsten zou hebben, en dat er in totaal $239 miljard zou worden uitgegeven.

De crisis kwam ertussen. Twee jaar later, op prinsjesdag 2009 schat Wouter Bos dat de belastinginkomsten in 2010 maar liefst €4 miljard minder zullen zijn. Een normaal mens zou direct denken: “oké, als je dan gewoon de eerder geplande €239 miljard uitgeeft, dan is er niets aan de hand”. De Nederlandse regering heeft “als gevolg van de crisis” besloten dat de overheid haar financiën niet meer op orde hoeft te hebben en geeft dit jaar doodleuk €272 miljard uit.

De politici zeggen: “we hebben door de crisis een jaartje met een begrotingstekort dat 6,3% van het BBP bedraagt”.
Ik zeg: “ze geven 13,3% meer geld uit dan er binnenkomt”.
Klinkt toch heel anders…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: