Valuta oorlog

“We will never seek to weaken our currency as a tool to gain a competitive advantage or to grow the economy”. Deze uitspraak deed Geithner tijdens de G20 in Seoul, dus een week na de aankondiging van weer massaal geld printen.

Je vraagt je af waar die Amerikanen het lef vandaan halen om eerst aan te kondigen dat ze $600 miljard aan geld gaan bijdrukken, en vervolgens nog geen week later doodleuk aan te kondigen dat ze nooit bewust hun munt zullen verzwakken. En om vervolgens de Chinezen te beschuldigen van valuta manipulatie.

80% waardedaling
Dit terwijl de dollar vanaf het loslaten van de goudstandaard in 1971 maar liefst 80% in waarde is gedaald ten opzichte van de Euro en Zwitserse Frank. Terwijl tegelijk de Chinese Yuan de afgelopen 5 jaar al 20% is gestegen ten opzichte van de dollar, en terwijl die stijging de komende jaren geleidelijk zal doorzetten. Wel beschouwd zouden alle G20 deelnemers Obama en Geithner een goedbedoelde, maar ferme schop onder hun achterste moeten verkopen.

Idioten in kostuum
De Amerikanen hebben er een ongelofelijke puinhoop van gemaakt, zowel economisch als sociaal. Toch presteren ze het altijd om de oorzaak bij een ander te leggen. Maar wat wil je, het zijn politici. Politici kennen geen enkele vorm van zelfreflectie. Ze brengen het land schade toe, om vervolgens keihard te ontkennen dat er überhaupt schade is, of de reden ervan ergens anders te leggen.

Citaat uit een Amerikaans artikel:“Central bankers and politicians are idiots who dress well”.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Nieuwe stimuleringsmaatregelen op komst

Tot ongeveer een maand geleden, hoorde je niemand erover. Drie weken geleden zagen we de eerste berichten dat men binnen de Fed aan het discussieren was over de vraag of nieuwe stimuleringsmaatregelen in de toekomst nodig zouden kunnen zijn. Vorige week noemde Ben Bernanke de economische vooruitzichten “ongewoon onzeker”. Deze week lees ik in de Financial Times dat James Bullard, president van de St Louis Fed pleis voor “aggressive quantitative easing”, ofwel om agressief nieuw geld in de economie te pompen. Zie daar hoe de publieke opinie stap voor stap wordt ingeprent dat stimulering “de enige logische stap” is om de “gevreesde double-dip” te voorkomen.

Wees voorbereid en heb een plan
Dit is exact het scenario wat we in ons rapport “
Wees voorbereid en heb een plan” al hebben beschreven. Zodra politici en centrale bankiers geen andere oplossing kunnen bedenken, gaan ze over tot geldcreatie, die op haar beurt tot een verzwakkende munt en dus hogere prijzen voor goederen en diensten zal leiden. Hebt u dit gratis rapport nog niet gelezen, dan raad ik u echt aan om dit alsnog te doen. Naar onze mening zul je als belegger, maar ook als burger de komende tien jaar uit een ander vaatje moeten tappen.

Amerikaanse overheid geeft 63% meer uit dan er binnen komt
Dat de Amerikanen het printen van nieuw geld als enige uitweg zien, is zeer duidelijk. Dit jaar zal de Amerikaanse overheid naar verwachting $2176 miljard aan belastinginkomsten hebben, en zullen de uitgaven maar liefst $3545 miljard zijn. En dan hebben we het nog niet eens over de tekorten bij Amerikaanse staten en bij gemeenten. Geen mens die dat lang vol kan houden, of daar vanzelf uit kan groeien. Een staat heeft echter als extra mogelijkheid om geld te printen en daarmee de problemen een tijdje voor zich uit te schuiven. Er is tot nu toe door Obama in ieder geval nog geen enkel initiatief genomen dat erop is gericht om die enorme uitgaven terug te dringen.

Wachten tot niemand meer Amerikaanse obligaties wil
Dat kan je rustig doen, want dat gaat op een goede dag gebeuren. Daar is geen ontkomen aan. Mijn collega Maarten Verheijen van
Groeilanden schreef vorige week dat er wereldwijd voor $82000 miljard in obligaties is belegd. Dat bedrag zal door deze problemen omlaag gaan, en dat geld zal ergens anders moeten worden belegd. Daarnaast zullen de Amerikaanse geldpersen 24 uur op 24 blijven draaien, waardoor er alleen maar meer geld in de markt komt, op zoek naar een bestemming. Mede daarom verwachten wij niet de definitieve forse beursdaling, die verschillende analisten wel verwachten. Wel verwachten we perioden van paniek, veel beweging op de aandelen- en valutamarkten en vooral stijgende grondstofprijzen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hoe haal je het in je hoofd?

Afgelopen week presenteerde Barack Obama zijn begroting voor 2010 en 2011. Bij de presentatie vertelde hij dat de Amerikaanse regering vanaf nu op de centen gaat letten, om vervolgens met droge ogen aan te kondigen dat de VS dit jaar een begrotingstekort van $1600 miljard zal hebben. Ofwel, ongeveer 12% van het Bruto Binnenlands Produkt.

Het is trouwens grappig en triest tegelijk dat landen het een “begrotingstekort” noemen en dat ze het uitdrukken als een percentage van het BBP. Door beide zaken te combineren lijkt het allemaal veel minder triest dan het werkelijk is. In Europa bijvoorbeeld is het nu de doelstelling dat het begrotingstekort in 2012 of 2013 weer onder de 3% komt. Alleen al het formuleren van die doelstelling zorgt ervoor dat het onwetende publiek denkt dat alles dan weer in orde is, terwijl ook dán nog steeds veel meer geld wordt uitgegeven dan er in de staatskas binnenkomt.

Geniale oplossingen
Even terug naar Obama. Als we even alle mooie woorden weglaten, dan kondigt hij gewoon aan dat de VS in 2010 naar verwachting in totaal $2200 miljard aan belastinginkomsten zal hebben, en dat ze $3800 miljard zullen gaan uitgeven. Obama zou dus ook kunnen zeggen: “we geven dit jaar 73% meer geld uit dan er binnen komt”. Volgend jaar zal alles nog veel beter zijn, want dan geeft de Amerikaanse overheid slechts 59% meer uit dan er binnenkomt.

Het mooie (en ook gevaarlijke) is bij Obama dat als je naar hem luistert en je kijkt niet kritisch naar de cijfers, hij zo een prachtig verhaal houdt en een zodanig verantwoordelijk gezicht opzet, dat je bijna geneigd bent om hem te vragen of hij ook het financiële beheer over Nederland en België voor zijn rekening zou willen nemen.

Obama begon zijn persverklaring met forse kritiek op Bush, die de afgelopen acht jaar bakken met geld heeft uitgegeven. Ieder normaal denkend mens weet dat als je jarenlang teveel geld spendeert, er maar één oplossing is om het weer recht te trekken. Rigoureus snijden in de kosten en zorgen dat er vanaf vandaag minder geld uitgaat dan er binnenkomt. Dat is bij gewone mensen en gezinnen zo, bij bedrijven en óók bij overheidsfinanciën.
Obama heeft een andere, geniale oplossing. Nog veel méér geld uitgeven.
Hoe haalt zo’n man zoiets in zijn hoofd?

Hoe zit dat eigenlijk in Nederland?
Ik heb ook even de Nederlandse begroting opgezocht. Op prinsjesdag 2007 schatte Wouter Bos dat de Nederlandse staat in 2010 voor ongeveer $244 miljard aan belastinginkomsten zou hebben, en dat er in totaal $239 miljard zou worden uitgegeven.

De crisis kwam ertussen. Twee jaar later, op prinsjesdag 2009 schat Wouter Bos dat de belastinginkomsten in 2010 maar liefst €4 miljard minder zullen zijn. Een normaal mens zou direct denken: “oké, als je dan gewoon de eerder geplande €239 miljard uitgeeft, dan is er niets aan de hand”. De Nederlandse regering heeft “als gevolg van de crisis” besloten dat de overheid haar financiën niet meer op orde hoeft te hebben en geeft dit jaar doodleuk €272 miljard uit.

De politici zeggen: “we hebben door de crisis een jaartje met een begrotingstekort dat 6,3% van het BBP bedraagt”.
Ik zeg: “ze geven 13,3% meer geld uit dan er binnenkomt”.
Klinkt toch heel anders…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Too big to fail – Too small to rescue

Iedereen kent inmiddels de uitdrukking “too big to fail”. Het is de favoriete uitspraak van politici en centrale bankiers om met belastinggeld banken en andere grote bedrijven overeind te houden. Niemand die zich vervolgens afvraagt waarom bedrijven te groot zijn om failliet te kunnen gaan. En of de gevolgen daarvan op de lange termijn wel zo desastreus zijn als men wil doen geloven.

Wespennest
Deze logica heeft ervoor gezorgd dat de Amerikaanse regering nu mede-eigenaar is van Fannie Mae, Freddie Mac, Citigroup, AIG, de halve Amerikaanse auto industrie, en nog een paar van die namen. Ook in Europa doet men trouwens aardig mee en dat is een zeer ongezonde ontwikkeling. Vooral voor wat betreft de banken zitten de regeringen (en dus de belastingbetalers) in een wespennest, want de situatie is nog steeds zo dat zelfs de directies van de banken niet weet hoeveel rommel er nog in de boeken zit.

Alleen door het veranderen van de boekhoudregels, hoeven banken hun bezittingen niet meer tegen marktwaarde te boeken, zodat ze de rommel nog even onder de pet kunnen houden. Vandaar ook de “prachtige kwartaalwinsten” die we deze week zagen bij verschillende Amerikaanse banken.

Too small to rescue
Afgelopen week werd bekend dat een andere verzekeraar, de Amerikaanse CIT Group, geen verdere financiële ondersteuning van de overheid krijgt. Hoewel het bedrijf een balanstotaal heeft van $75 miljard, wordt het niet beschouwd als “too big to fail”. Bij de CIT group geldt dat het “too little to rescue” is. Dit bedrijf moet in het eerste kwartaal van 2010 een bedrag van $7,4 miljard afbetalen en kan dat zelf niet ophoesten.

CIT is een bedrijf dat vooral kredieten verleent aan het Amerikaanse midden- en kleinbedrijf, dat veel te lijden zal hebben van een faillisement. De abnormale bedrag die de regering heeft gespendeerd om de grote jongens overeind te houden, in combinatie met de weigering om een in vergelijking laag bedrag te besteden aan CIT verstekt alleen maar de perceptie dat je er als bank een puinhoop van mag maken, zolang je maar groot genoeg bent.

Als je niet groot genoeg bent, moet je het óók bij Obama zelf uitzoeken. Ook al zijn het juist die grote banken die de ellende hebben veroorzaakt. Obama wordt er bij de écht zelfstandige ondernemers niet echt populairder op (die klaplopers bij de grote bedrijven zijn gewone werknemers). Obama’s regering werkt nu aan een verplichte ziektekostenverzekering die de kosten van juist deze ondernemers omhoog zullen jagen, terwijl het tegelijk nóg moeilijker wordt om krediet te verkrijgen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het optimisme móet worden doorgezet!

In onze wekelijkse nieuwsbrief berichtte ik over de lage inflatie in Duitsland en in België. Cijfers die representatief zijn voor geheel Europa en die we ook in de VS zien. Er is een probleem met die cijfers. Een groot probleem.

Lage inflatie over een paar maanden al voorbij
De lage inflatie wordt namelijk geheel verzoorzaakt door het feit dat olie, gas en andere grondstoffen nu fors goedkoper zijn dan een jaar geleden. Dat is echter slechts tijdelijk. Als de olieprijs rond de $70 blijft, dan zal olie over een maand of vijf weer fors duurder zijn dan een jaar geleden.

Als we olie en gas niet meetellen, dan hebben we “gewoon” een kerninflatie van rond de 2%. Precies zoals centrale bankiers het graag willen. In normale economische tijden. Het simpele feit dat kerninflatie in een zodanig forse recessie nog steeds rond de 2% ligt, doet het ergste vrezen voor zodra er straks economisch herstel komt en de vraag stijgt.

Oplopende rente temperde beursoptimisme
Het was precies dat wat de Amerikaanse obligatiemarkt al zag aankomen, en daardoor liep de rente op de 10-jarige obligaties (waarop ook hypotheekrente wordt gebaseerd) de afgelopen maand fors op. Daar kwam nog eens bij dat de Fed had aangegeven niet langer obligatieleningen te willen opkopen. Het optimisme op de beurzen werd daardoor getemperd en het leek alsof een nieuwe dalende trend ging worden ingezet.

Dát kunnen Obama en co. nu even niet gebruiken
En juist dat kunnen Obama en zijn makkers nu even niet gebruiken. Het optimisme moet worden doorgezet. Frappant was het dan ook dat juist afgelopen woensdag (midden in een tot dan toe slechte beursweek) het bericht kwam dat er bij de Federal Reserve toch stemmen opgingen om obligaties op te kopen. Want dan kan de hypotheekrente laag blijven en wordt de economie gestimuleerd.

Prachtig idee!
Behalve dat er wéér meer geld wordt gecreëerd en dat het moment steeds dichterbij gaat komen dat ook geld bijdrukken niet meer helpt. Het zou in ieder geval zo maar kunnen dat de beurs een nieuwe forse stijging inzet. Gewoon omdat de Federal Reserve alle middelen inzet om de rente op de kapitaalmarkt laag te houden.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Veroorzakers die “oplossers” worden

Deze week kwam het bericht dat de Amerikanen met toezicht gaan houden op de banken en de financiële markten. Een speciale toezichthouder onder leiding van minister van financiën Geithner én meer bevoegdheden voor de Federal Reserve.

Het gekke is dat de Federal Reserve helemaal geen overheidsinstantie is, maar nu wel taken krijgt die normaal bij een overheidsinstantie behoren. Daar zal het laatste woord in de Senaat en in het Huis van Afgevaardigden nog niet over gesproken zijn.

Twee hoofschuldigen
Verder wordt nóg een keer bewezen dat het juist de twee hoofdschuldigen van deze crisis zijn die nu moeten voorkomen dat het nog een keer gebeurt. Geithner is al 15 jaar lang betrokken geweest bij alle beslissingen die ervoor zorgden dat banken ongececontroleerd hun gang konden gaan. Voormalig Federal Reserve voorzitter Alan Greenspan is de absolute hoofdschuldige voor deze crisis, terwijl zijn opvolger Bernanke heel hard zijn best heeft gedaan om ervoor te zorgen dat we er nog lang niet vanaf zijn.

En uitgerekend Bernanke en Geithner moeten er nu voor zorgen dat dit niet meer zal gebeuren. Obama zei in een interview: “wij doen niets anders dan de rommel opruimen, die we bij de start aantroffen”. Die leugen zou waarheid zijn als hij ander volk om zich heen had verzameld.

Duitsland
Ongeveer 40% van de wereldwijde rommelhypotheken zijn aangekocht door Duitse banken, ofwel ongeveer 800 miljard euro. Bondskanselier Angela Merckel wees enkele weken geleden met een beschuldigende vinger naar de centrale banken, die teveel geld creëren. Op zich terecht, behalve als je juist een soort rommelbank hebt opgericht waar banken honderden miljarden aan overvalste troep kwijt kunnen.

Peer Steinbrück
Een belangrijke factor voor de Duitse problemen is dat de toen in het geld zwemmende Landesbanken vanaf 2001 onbeperkt schulden mochten maken die door de staat werden gegarandeerd. De Landesbanken hebben de meeste rommel aangekocht. Ook voor Duitsland geldt dat de huidige minister van Financiën één van de schuldigen is. Peer Steinbrück was betrokken bij de wet die de Landesbanken de vrijheid gaf om te doen wat ze wilden. Ook in Duitsland krijgt de veroorzaker de rol van “oplosser” toebedeeld.

Kan onmogelijk goed gaan
Ieder nuchter denken mens weet het. Om een probleem op te lossen moet je de veroorzakers aan de kant schuiven en nieuwe capabele mensen de verantwoordelijkheid geven om het probleem op te lossen. In meerdere landen in de wereld gebeurt juist het omgekeerde. De veroorzakers mogen ook de rol van van “oplosser” spelen. Ieder nuchter denkend mens weet dat het onmogelijk is dat dát goed zal gaan.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: