Tag archieven: balanstotaal

Welke bank kan ik nog vertrouwen?

Posted on by

Deze vraag ontvang ik regelmatig van lezers. Vorige week nog. En ik kan er geen antwoord op geven. Ten eerste omdat we niet alle jaarrekeningen van alle banken wereldwijd kunnen uitspitten.

Ten tweede geldt dat als ik dat wél zouden kunnen, ik persoonlijk niet durf te vertrouwen op de door banken gepubliceerde cijfers. Laten we ING eens als voorbeeld nemen. Als u op deze link klikt, dan vindt u daar op pagina 8 de door ING gepubliceerde balans per 30 september 2012.

Twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie
Kijkt u eerst eens naar het balanstotaal. Dat is €1.248.096.000.000. Ofwel €1.248 miljard. Ofwel ruim 1,2 biljoen euro.

ING is daarmee ruim twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie. Hoe de Nederlandse overheid garantie op spaargeld kan beloven, is mij een compleet raadsel. Maar daarover een volgende keer meer…

ING rapporteert een eigen vermogen (dus bezittingen minus schulden) van €57 miljard. En dat is slechts 4,6% van ING’s totale bezittingen. Een verlies van 4,6% op haar uitstaande beleggingen/leningen is dus voldoende om ING’s totale eigen vermogen weg te vagen.

De officiële cijfers zijn wat mij betreft al niet erg vertrouwenwekkend. Dan even kijken naar ING’s bezittingen. Ik zie daar de volgende twee posten. Beiden zijn wat mij betreft beleggingen, die samen maar liefst 36% van ING’s totale balans bedragen:

Financial Assets at Fair Value: €251 miljard.
Investments: €199 miljard.

De simpele vragen die bij mij rijzen zijn:
Tegen welke prijzen staan CDO’s en RMBS (die waardeloze hypotheekobligaties) op de balans?
En Zuid-Europese staatsobligaties?
Wat als ING straks koersverliezen op haar €102 miljard in staatsobligaties gaat lijden door een onvermijdelijke stijging van de rente daarop?

En hoeveel verlies gaat ING nog lijden op haar uitstaande (hypotheek)leningen. Door Nederlandse huizenbezitters die hun hypotheek niet meer kunnen betalen, terwijl hun huis toch al onder water staat? Of door bedrijven die failliet gaan en hun lening niet afbetalen?

Dan weten we nog dat veel banken een aantal zaken off-balance sheet hebben geregeld, ofwel buiten de balans houden. Derivaten zoals bijvoorbeeld Credit Default Swaps. De uitgevers daarvan (banken) kunnen daarop enorme verliezen lijden. Ik weet niet of ING zaken buiten de balans houdt, maar ik durf er ook niet op te vertrouwen dat ze dat niét doen.

Mijn conclusie:
De balans zoals die gerapporteerd is, is al niet bepaald vertrouwenwekkend, want 4,6% eigen vermogen is véél te weinig. Daarnaast durf ik er niet op te vertrouwen dat de cijfers die als bezitting zijn gerapporteerd de werkelijke waarde van die bezittingen weergeven. En daarnaast durf ik er niet op de vertrouwen dat een bank geen off-balance sheet items ergens verborgen houdt.

ING is slechts een voorbeeld. Dezelfde vragen zouden wat mij betreft bij iedere andere bank boven komen drijven. De gerapporteerde cijfers zijn al slecht, maar ik durf die toch al slechte cijfers ook nog eens niet te vertrouwen.

Waar ik mijn spaargeld aanhoud?
Voor een deel op een goudrekening. Want daarmee loop je niet het soort risico’s wat je met spaargeld bij een bank loopt. Bijkomend voordeel is dat je goud en zilver kunt laten bewaren in kluizen in politiek stabiele landen als Zwitserland en Singapore.

En voor een deel bij de goedkoopste broker ter wereld. Die heeft 15% eigen vermogen en heeft al bewezen dat ze geen gekke dingen doen met het geld van hun klanten.

Met TopAandelen belegt u in de goedkoopste aandelen van de best presterende bedrijven. Maar we sturen u ook een Bonus Rapport, waarin we u alles vertellen over de goedkoopste en meest betrouwbare broker ter wereld.
Meldt u zich hier aan voor een abonnement.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hard knijpen, en dan maar hopen…

Posted on by

Enkele dagen geleden stuitte ik per toeval op dit bericht in de Telegraaf, dat ik op 1 juli even had gemist. Een artikel met als veelzeggende kop:

‘Duitse banken staan er goed voor’

De kop boven het artikel was te danken aan een uitspraak van de vice-voorzitter van de Bundesbank. Uiteraard lezen enorm veel mensen alleen de kop van zo’n artikel en nemen het bericht bijna gedachtenloos voor waar aan. Duitsland heeft immers de sterkste economie van Europa?

Laten we direct even de koe bij de horens pakken. We bekijken even de cijfers van Deutsche Bank, want dat is de grootste.

Hier vindt u de balans van Deutsche Bank. We zien dat Deutsche Bank een eigen vermogen van €56 miljard euro heeft op een balanstotaal van €2.103 miljard euro.

Simpel gezegd: DB heeft €2.103 miljard uitgeleend aan klanten en uitstaan aan beleggingen. En heeft daar tegenover een buffer van €56 miljard om eventuele verliezen op te vangen. Ofwel 2,7%.

Als DB dus meer dan 2,7% verlies lijdt op haar uitstaande beleggingen en/of door klanten die hun leningen niet aflossen, dan heeft DB geen eigen vermogen meer.

En zal de Duitse belastingbetaler moeten bijspringen. 2,7 procent eigen vermogen. Dat is billen bij elkaar, hard knijpen en dan maar hopen dat het niet mis gaat!

En dan hebben we het máár over een bank die bijna net zo groot is als de gehele Duitse economie.

De huiskamervraag
Hoeveel moet een bank als buffer aanhouden om als een veilige bank te kunnen worden beschouwd?

Wat mij betreft moet dat minimaal 10% zijn. Liefst nog hoger. Het probleem voor de bankiers is echter het volgende: hoe meer eigen vermogen een bank aanhoudt, hoe lager de mogelijkheid om op korte termijn forse winsten te behalen.

En dus hoe lager de bonussen van de directieleden (die doodgewone personeelsleden zijn en daarom geen enkel persoonlijk risico lopen als de bank forse verliezen lijdt) zullen zijn.

Hoe hoger die buffer dus is, hoe saaier de bank wordt. En dat is precies wat wij burgers willen. En wat de bankiers met alle kracht willen voorkomen…

PS:
Op mijn twitter account plaatste ik vanmorgen een bericht dat het Zwitserse UBS waarschuwt voor hyperinflatie. In ons gratis rapport "Wees voorbereid en heb een plan!" vertellen we u hoe u in tijden van (hyper)inflatie ervoor zorgt dat ú daarvan niet het slachtoffer wordt. Vraagt u het rapport hier aan.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Too big to fail – Too small to rescue

Posted on by

Iedereen kent inmiddels de uitdrukking “too big to fail”. Het is de favoriete uitspraak van politici en centrale bankiers om met belastinggeld banken en andere grote bedrijven overeind te houden. Niemand die zich vervolgens afvraagt waarom bedrijven te groot zijn om failliet te kunnen gaan. En of de gevolgen daarvan op de lange termijn wel zo desastreus zijn als men wil doen geloven.

Wespennest
Deze logica heeft ervoor gezorgd dat de Amerikaanse regering nu mede-eigenaar is van Fannie Mae, Freddie Mac, Citigroup, AIG, de halve Amerikaanse auto industrie, en nog een paar van die namen. Ook in Europa doet men trouwens aardig mee en dat is een zeer ongezonde ontwikkeling. Vooral voor wat betreft de banken zitten de regeringen (en dus de belastingbetalers) in een wespennest, want de situatie is nog steeds zo dat zelfs de directies van de banken niet weet hoeveel rommel er nog in de boeken zit.

Alleen door het veranderen van de boekhoudregels, hoeven banken hun bezittingen niet meer tegen marktwaarde te boeken, zodat ze de rommel nog even onder de pet kunnen houden. Vandaar ook de “prachtige kwartaalwinsten” die we deze week zagen bij verschillende Amerikaanse banken.

Too small to rescue
Afgelopen week werd bekend dat een andere verzekeraar, de Amerikaanse CIT Group, geen verdere financiële ondersteuning van de overheid krijgt. Hoewel het bedrijf een balanstotaal heeft van $75 miljard, wordt het niet beschouwd als “too big to fail”. Bij de CIT group geldt dat het “too little to rescue” is. Dit bedrijf moet in het eerste kwartaal van 2010 een bedrag van $7,4 miljard afbetalen en kan dat zelf niet ophoesten.

CIT is een bedrijf dat vooral kredieten verleent aan het Amerikaanse midden- en kleinbedrijf, dat veel te lijden zal hebben van een faillisement. De abnormale bedrag die de regering heeft gespendeerd om de grote jongens overeind te houden, in combinatie met de weigering om een in vergelijking laag bedrag te besteden aan CIT verstekt alleen maar de perceptie dat je er als bank een puinhoop van mag maken, zolang je maar groot genoeg bent.

Als je niet groot genoeg bent, moet je het óók bij Obama zelf uitzoeken. Ook al zijn het juist die grote banken die de ellende hebben veroorzaakt. Obama wordt er bij de écht zelfstandige ondernemers niet echt populairder op (die klaplopers bij de grote bedrijven zijn gewone werknemers). Obama’s regering werkt nu aan een verplichte ziektekostenverzekering die de kosten van juist deze ondernemers omhoog zullen jagen, terwijl het tegelijk nóg moeilijker wordt om krediet te verkrijgen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: