Ben Bernanke is alweer een paar maanden met pensioen. Ik geef u hier nog even een paar publieke uitspraken die Bernanke deed in de aanloop naar het uitbreken van de kredietcrisis:
- There is no housing bubble
- I don’t buy the premise of house price declines, because house prices never declined on a nation wide basis
- The subprime crisis is contained
Ik schreef vrijdag in dit artikel dat centrale bankiers nooit een bubbel zien aankomen. Met Bernanke was het nóg triester. Want je kunt iets waar je regelmatig naar wordt gevraagd onmogelijk over het hoofd zien. Bernanke beweerde tot het allerlaatste moment dat er geen bubbel was. Nog schokkender is hoe stellig hij in zijn beweringen was.
En toch werd deze gemankeerde professor zo ongeveer de belangrijkste man ter wereld. Zó belangrijk zelfs, dat hij nu diners met rijke beleggers en hedge fund managers bijwoont. En per diner $250.000 in zijn zak steekt.
David Einhorn was frightened
De bekende hedge fund manager David Einhorn was bij zo’n diner en stelde hem de vraag of het terugdraaien van het huidige geldprintbeleid geen érg moeilijke opgave zou gaan worden.
Bernanke antwoorde dat hij er 100% zeker was dat dit geen enkel probleem zou opleveren. En dat er in de VS met 100% zekerheid geen hyperinflatie zou komen.
100%.
Eindhorn vertelde achteraf dat hij het antwoord van Bernanke enorm beangstigend (frightening) vond. Want als iemand die nog nooit iets goed heeft voorspeld, zegt dat hij 100% zeker van iets is…
Bij een volgend diner verklaarde Bernanke doodleuk dat de rente tijdens zijn leven absoluut niet meer tot een historisch normaal niveau zal stijgen.
Geschokte hedge fund managers
Iemand die heeft bewezen zelfs geen maand vooruit te kunnen kijken, kijkt nu voor het gemak even een jaar of 20-30 vooruit. Logisch dat ook hier diverse aanwezige hedge fund managers geschokt waren.
Het is triest dat men $250.000 betaalt om naar zo’n man te luisteren. Maar als je goed naar Bernanke’s huidige uitspraken kijkt, dan weet je direct hoe laat het is.
Centrale bankiers rommelen maar wat aan en doen daarbij de hele tijd alsof ze weten wat ze doen.
Als het allemaal zonder gevaar voor de wereldeconomie zou zijn, dan zou het allemaal niet zo enorm triest (en beangstigend) zijn.