Ik ga nog even met u door over dit verhaal van de kalkoen en de slager. De kalkoen leefde in een geforceerde realiteit en dat kostte hem op kerstdag de kop. Hij belandde in de oven. En hij zag het niet aankomen omdat hij voor wat betreft de analyse over zijn persoonlijke situatie alleen maar in de achteruitkijkspiegel keek.
Daarbij haalde Dylan Grice in zijn artikel nóg een belangrijk thema aan. Voor de kalkoen was de afwezigheid van bewijs tegelijk het bewijs van afwezigheid. Dit is iets waar we als samenleving enorm veel last van hebben. Als een bepaald probleem er op dit moment niet is, nemen we automatisch aan dat het ook in de toekomst niet zal opduiken.
Stralingsgevaar
Het meest concrete voorbeeld dat ik hierover kan bedenken is het debat over stralingsgevaar door mobiele telefoons, dat de afgelopen twintig jaar regelmatig opflakkerde. De fabrikanten van deze dingen hebben nooit afdoende bewezen dat er geen stralingsgevaar is.
Maar de afwezigheid van bewijs wordt door het grote publiek geslikt als bewijs van afwezigheid. Terwijl het nog steeds héél goed mogelijk is dat mobiele telefoons bij 30, 40, 50 jaar intensief gebruik enorm schadelijk zullen blijken te zijn.
De meesters van de achteruitkijkspiegel
Economen zijn meesters in het kijken in de achteruitkijkspiegel. Ze baseren zich altijd op het verleden, proberen alles te verklaren via een of ander theoretisch model (geforceerde realiteit) en hebben het bijna nooit bij het juiste eind. Ik heb in ieder geval nooit een klassieke econoom gezien die mij tijdig waarschuwde voor een grote crisis.
De enige is Nouriel Roubini. Hoewel hij de kredietcrisis volgens Jim Rogers om de verkeerde reden voorspelde (en dus per toeval gelijk kreeg) was hij op slag wereldberoemd. Het feit dát hij wereldberoemd werd terwijl er in de wereld vele duizenden economen rondlopen, is alleszeggend.
Inflatie
Bijna geen klassieke econoom ter wereld die fors stijgende inflatie voorspelt.
Afwezigheid van bewijs. En hun economische modellen zijn er niet op ingericht. Dat terwijl veel topbeleggers die hebben bewezen dat ze crises kunnen zien aankomen, juist wél fors stijgende inflatie voorspellen.
Het verschil? De topbeleggers denken niet theoretisch, maar praktisch. En ze hebben de moeite genomen om de geschiedenis te bestuderen. Daaruit blijkt dat massaal geld printen altijd leidt tot meer geld printen, daarna tot nóg meer geld printen en daarna tot fors stijgende inflatie.
Wie gelooft ú?
Gelooft u de econoom of de topbelegger? Uiteraard geloof ik niemand blind. Ik heb daarom óók de moeite genomen om de geschiedenis te bestuderen. En ik zal dat de rest van mijn leven blijven doen (vind ik nog leuk ook).
Maar alles wat ik tot nu toe heb gelezen, leidt mij tot de conclusie dat we het klassieke pad volgen richting fors stijgende inflatie tot zelfs hyperinflatie. Ofwel tot de vernietiging van de waarde van ons papiergeld.
Eindig niet als de kalkoen
Daarom blijf ik goud en zilver kopen. Vooral nu dat nog voor een relatief lage prijs kan. Want ik wil (financieel gezien) niet dat mij hetzelfde overkomt als die arme kalkoen. Kijkt u hier voor de aanbieders die wij de beste vinden.