De allerlaatste kans

Volgende week hebt u de allerlaatste kans om nog één van de fameuze mini seminars van beleggingsstrateeg Francois Franken bij te wonen. Nergens leert u zoveel in zo weinig tijd, terwijl u ook nog een amusante avond zult hebben. En dat allemaal voor het luttele bedrag van 25 euro! Komende maandag is hij nog in Eindhoven en komende woensdag in Gilze Rijen (bij Tilburg). De koffie staat klaar.
Klikt u snel hier om er nog bij te zijn!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De Amerikanen zijn boos

Op de Chinezen. Deze week werd bekend dat de Chinese export met maar liefst 48,5% is gestegen. Uiteraard is dat cijfer per definitie geflatteerd, want de Chinese import is ook fors gestegen. Dit omdat de Chinezen onafgewerkte producten importeren, ze afwerken en ze vervolgens weer exporteren. Maar toch had China in mei een handelsoverschot van $19,5 miljard. De schuld ligt uiteraard bij iemand anders
De Amerikanen worden hier boos over en vinden het oneerlijk, want ze hebben nu al zo vaak gezegd dat de Chinezen hun munt moeten laten stijgen ten opzichte van de dollar!
Nog bozer worden ze, nu gisteren is gebleken dat tegelijk de Amerikaanse export sterker is gedaald dan de import, waardoor het Amerikaanse handelstekort is gegroeid naar $41 miljard. Uiteraard is dat niet hun eigen schuld, maar dat van iemand anders, in dit geval de Chinezen.

Nieuwe wet als drukmiddel
Senator Charles Schumer van Obama’s democratische partij heeft zelfs een wet in de maak die de import van Chinese producten zodanig beperkt dat het door de Amerikanen berekende nadeel wordt opgeheven. Hij wil de wet binnen twee weken door het congress loodsen. En minister van financiën Geithner gebruikt dit om de Chinezen onder druk te zetten om de Renminbi in koers te laten stijgen ten opzichte van de Dollar.

Amerikaanse burger de klos
Ik begrijp echter met geen mogelijkheid waarom die Amerikanen dat zo graag willen. Een opwaardering van de Renminbi leidt er vooral toe dat in China gefabriceerde producten duurder worden, waardoor Amerika niets anders doet dan inflatie importeren, en er dus voor zorgt dat het leven voor de Amerikaanse burger duurder wordt, waardoor hij minder producten voor zijn dollars kan kopen. En dat terwijl “consumer spending” voor de Amerikanen zo’n beetje de belangrijkste indicator is voor de toestand van de economie!

Maar dat laatste probleem kunnen ze gelukkig altijd nog “oplossen” door gewoon nóg meer geld te drukken.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een dommige Warren Buffett

Ik heb het niet zo op die Warren Buffett. Nooit gehad ook. Hij komt op mij altijd een beetje dommig over. Dit omdat ik altijd het gevoel heb dat hij niets concreets vertelt als hij spreekt. Ik heb nog hem nog nooit iets horen zeggen waar ik iets van leerde, of waardoor hij mij aan het denken zette. Hij komt dus dommig over, maar dat is hij uiteraard niet. Dat betekent dat hij zich heeft bekwaamd in het praten zonder echt iets te zeggen. Iets wat niet past bij de onafhankelijke belegger, die velen in hem zien.

Gisteren verklaarde hij met een uitgestreken gezicht dat hij de kredietcrisis niet had zien aankomen, en dat hij de rating agencies daardoor niet kan beschuldigen van het feit dat zij dat ook niet zagen aankomen. Eerst dat dommige (de onschuldige belegger die het allemaal niet zag aankomen), om daarna iedereen een rad voor ogen te draaien. Want het is helemaal niet de taak van de rating agencies om een crisis te zien aankomen!

Als een bank een stuk of duizend hypotheekleningen in een pakket stopt en daar een beleggingsproduct van maakt, en vervolgens aan bijvoorbeeld Moody’s vraagt om daar een oordeel over te geven, dan is het de taak van Moody’s om te onderzoeken of die hypotheekleningen op een verantwoorde manier zijn verstrekt. En dus een lage rating te geven als er veel te grote hypotheekleningen zijn verstrekt aan mensen die werkloos zijn, of zelfs geen salarisstrook hoefden af te geven. Dit deden ze niet. Ze plakten op alles triple-A zonder verder ook maar één hypotheekaanvraag te onderzoeken.

Warren Buffett weet dat donders goed. Hij weet donders goed dat die rating agencies hun werk niet hebben gedaan, hij weet dat ze dit bewust niet hebben gedaan, en hij weet dat de reden daarvan ligt in het feit dat al deze banken zeer waarschijnlijk de grootste klanten zijn van Moody’s, Standard & Poors, Fitch, etc. Hij draait mensen een rad voor ogen zonder dat hij op een feitelijke leugen te betrappen is. Warren Buffett past hiermee precies in het rijtje politici en bankiers die de waarheid minder belangrijk vinden dan vriendelijk zijn voor hun Wall-Street vriendjes.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een onvermijdelijke trend

Het allerbeste wat je als belegger kunt doen is beleggen in spotgoedkope aandelen van gezonde bedrijven die inspelen op een trend die onvermijdelijk is. Een trend waarvan je gewoon met je nuchtere verstand wéét dat die gaat komen en/of nog lange tijd zal doorzetten. Wie 45 jaar geleden ondernemer was op een plaats waar veel Amerikaanse toeristen kwamen, verdiende fortuinen. Die Amerikanen gaven onbeperkt geld uit, want het was hier in Europa voor hen ongelofelijk goedkoop. Nu is dat wel even anders.

Over 10 jaar loopt het vol met Chinese toeristen
Als u nu naar toeristische trekpleisters gaat, dan zult u merken dat er juist veel meer Chinese toeristen rondlopen dan vroeger. En als je nuchter nadenkt, dan wéét je gewoon dat er over tien jaar nog veel meer Chinese toeristen in Brugge, Amsterdam, etc. rondlopen dan nu het geval is. Ze zijn met maar liefst 1,3 miljard, hun inkomen stijgt én hun munt zal de komende jaren in waarde stijgen, waardoor Europa voor hen steeds goedkoper wordt.

Enorme markt die alleen maar groter zal worden
Veel meer Chinezen dan vroeger gaan dus op reis. En er zullen er straks nog véél meer zijn die ieder jaar minstens één keer per jaar op vakantie gaan. Precies net zoals vakantie bij ons vroeger een luxe was die nu is uitgegroeid tot de gewoonste zaak van de wereld. Daar komt bij dat de Chinese burger niet alleen interesse heeft in het buitenland, want hij wil vooral ook zijn eigen enorme land graag nog ontdekken. De Chinese vakantiemarkt is nu al enorm én zal de komende jaren nog veel groter worden.

470% koerspotentieel
In ons nieuwe “
Super Rendement Rapport” hebben we daarom onder meer een spotgoedkoop aandeel geselecteerd van een bedrijf dat perfect op deze trend inspeelt. Niet alleen omdat ze op deze trend inspelen, maar vooral ook dat ze het internet daarvoor gebruiken. Lage vaste kosten, hoge marges. En dat is terug te zien in de winstcijfers en in de ijzersterke financiele positie van dit bedrijf. We berekenden niet voor niets een koerspotentieel van maar liefst 470% voor dit aandeel. U en ik weten dat deze trend onvermijdelijk is, en dus gaan we daarvan profiteren. Vooral nu we dit superaandeel voor slechts 8 keer de winst kunnen aankopen! Wilt u ook profiteren van deze onvermijdelijke trend?
Bestelt u dan snel het nieuwe “Super Rendement Rapport”.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De laatste kans

Komende weken hebt u de laatste kans om nog één van de fameuze mini seminars van beleggingsstrateeg Francois Franken bij te wonen. Nergens leert u zoveel in zo weinig tijd, terwijl u ook nog een amusante avond zult hebben. En dat allemaal voor het luttele bedrag van 25 euro! Komende maandag is hij nog in Brugge, waarna hij vanaf woensdag nog enkele seminars in Noord-Brabant zal geven. De koffie staat klaar.
Klikt u snel hier om er nog bij te zijn!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Deflatie. Dát zou pas fantastisch zijn!

Het ideale scenario van centrale bankiers is een jaarlijkse inflatie van ongeveer 2%. Hogere inflatie is slecht en deflatie moeten we tegen iedere prijs zien te voorkomen, want dat zou pas écht een ramp zijn! Het laatste jaar hebben we heel vaak gehoord dat we maar beter hopen en bidden dat er geen deflatie komt, want als dat gebeurt zijn de rapen gaar. Om er daarna een welgemeend “kijk maar naar Japan!” aan toe te voegen. Eerst even wat corrigeren
We spreken over inflatie als prijzen stijgen en van deflatie als prijzen dalen. Dat is per definitie al onjuist. Van inflatie spreken we als de hoeveelheid geld in omloop stijgt. Van deflatie als de hoeveelheid geld in omloop daalt. Prijsstijgingen en -dalingen zijn slechts een gevolg daarvan. Het is uiteraard niet onze bedoeling om principieel te gaan doen, maar het is wel belangrijk om bovenstaand in het achterhoofd te houden. Hieronder misbruiken we de termen inflatie en deflatie voor het gemak even op dezelfde manier als overal ter wereld in de media gebeurt.

Waarom inflatie slecht is
Als je salaris gelijk blijft en prijzen stijgen, dan kan je minder kopen en wordt je per saldo armer. Het is dan ook best leuk dat die centrale bankier 2% inflatie willen, maar als vervolgens jouw baas besluit om de salarissen dit jaar niet te verhogen, dan heb je volgend jaar effectief 2% lager inkomen. Ik weet niet hoe u het ziet, maar ik zou veel liever helemaal geen prijsstijgingen zien. En als er straks net als in de jaren ’70 een procentje of tien inflatie is, dan wil ik wel eens zien of je baas je salaris met 10% verhoogt.

Voor deflatie geldt het omgekeerde
Deflatie betekent in de volksmond dus dalende prijzen. Wie kan daar nu tegen zijn? Als er volgend jaar 2% deflatie is, dan zou je baas je salaris al met 2% moeten verlagen, wil je volgend jaar evenveel te besteden hebben. Dit gebeurt echter niet, zodat je koopkracht er alleen maar op vooruit gaat.

Het argument voor “deflatie is een ramp”
Het enige wat economen je vertellen is dat deflatie ervoor zorgt dat mensen verwachten dat prijzen verder zullen dalen en dus hun aankopen zullen uitstellen, waardoor consumentenbestedingen fors zullen dalen en de economie in een langdurige recessie zal belanden. Kijk maar naar Japan, krijg je vervolgens als toegift mee om het er nog eens goed in te wrijven.

De i-pad als voorbeeld
Het punt is echter dat mensen hun aankopen helemaal niet uitstellen. Ten eerste geldt voor heel veel uitgaven dat je die niet kúnt uitstellen. En ten tweede geldt dat mensen zelfs van producten waarvan ze 100% zeker weten dat ze in de toekomst fors goedkoper worden, toch direct kopen. Neem nu de i-pad van Apple. Dit ding is net uitgekomen en er is een ware rush op. We weten echter nu al zeker dat het ding over twee jaar ongeveer de helft goedkoper gaat zijn én beter zal functioneren én meer functies zal hebben. Dat zijn maar liefst drie dwingende redenen om de aankoop van een i-pad vooral uit te stellen. En tóch zijn die dingen niet aan te slepen! Naast de i-pad kunnen we hele lijsten maken van producten die jaren achtereen fors in prijs zijn gedaald, van flatscreen televisies tot laptops, van mobiele telefoons tot gps kastjes.

Bij algemene deflatie geldt ten eerste dat het over een prijsdaling van hooguit enkele procenten gaat en ten tweede dat je absoluut niet kunt weten of die prijsdaling volgend jaar door zal zetten. Hoe kan iemand dan nog met droge ogen beweren dat deflatie ervoor zorgt dat mensen hun aankopen zullen uitstellen?

De zaken omgedraaid
Voor wat betreft Japan worden de zaken altijd zodanig voorgesteld alsof de economische problemen het gevolg van deflatie zijn. Het is echter andersom. Deflatie is het gevolg van de specifieke economische problemen in Japan. Die problemen zijn weer het gevolg zijn van een specifiek Japanse oorzaak en specifieke Japanse blunders die gemaakt zijn na het barsten van de bubbel in 1990. Zouden prijzen de afgelopen jaren zijn gestegen, dan zou de Japanse consument er alleen maar slechter aan toe zijn. Voor de Japanse burger is deflatie dan ook een geluk bij een ongeluk. Het verwijzen naar Japan als spookscenario is dan ook absolute nonsens.

Helaas voor ons allemaal verwachten wij de komende jaren geen dalende, maar juist stijgende prijzen. Vervelend, want ik zou deflatie van harte verwelkomen!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Check eerst de cijfers voordat je een aandeel koopt!

Vorige week ontvingen we weer enkele mails van lezers met de vraag of wij onze mening wilden geven over een aandeel dat ze als tip hadden gekregen. Wij kunnen niet op aanvraag onze mening over ieder aandeel geven. Het doet ons echter wel een beetje pijn dat mensen zo vaak op het punt staan om hun geld te beleggen in een loze belofte.

“Geweldige Tips” over bedrijven zonder omzet
Want als wij een snelle blik werpen op de cijfers van zo’n bedrijf, dan zien we gek genoeg bijna iedere keer dat die “geweldige tip” betrekking heeft op een bedrijf dat nog nooit winst heeft gemaakt, en vaak zelf nog nooit omzet heeft gerealiseerd. Dus nog nooit één product heeft verkocht! Wat ons betreft is dat puur gokken. Je kunt dan beter het casino binnenlopen, want daarvan kan je nog zeggen dat je een leuke avond hebt gehad nadat je je geld hebt verloren.

Meer schulden dan geld op de bank
Deze week kregen we ook een mail van een lezer die een klein energie aandeeltje had gekocht van een bedrijf dat nu failliet was gegaan. Hij was zijn geld dus kwijt. Nu kan dat iedere belegger overkomen, maar er zijn wel een paar simpele zaken die je kunt doen om ervoor te zorgen dat de kans daarop zo klein mogelijk is. Het aandeel waar onze lezer in had belegd, was van een bedrijf dat dan wel omzet realiseerde, maar waaraan je duidelijk kon zien dat de kortlopende schulden fors hoger waren dan het geld dat ze op de bank hadden.

Nuchtere logica en gezond boerenverstand
In ons gratis rapport met 5 gouden tips vertellen we u niet alleen hoe u aandelen kunt selecteren waarbij de kans op forse koerswinst het grootst is, maar tegelijk hoe u ervoor kunt zorgen dat u de hierboven vermelde risico’s tot een minimum beperkt. We bespreken de basisprincipes die we toepassen op onze
TopAandelen service. Deze basisprincipes zijn gebaseerd op nuchtere logica en gezond boerenverstand, dus voor iedere belegger nuttig en concreet toepasbaar.

Klikt u hier om dit gratis rapport op te vragen, bewaar het vervolgens op uw harde schijf en raadpleeg het altijd even als u een aandeel op het oog heeft.
Of neem gewoon een abonnement op
TopAandelen, want dan weet u zeker weet dat u altijd via deze basisprincipes belegt.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ze zitten te slapen op de beurs. Gelukkig maar!

Een bedrijf dat tot twee jaar geleden snel groeide en vervolgens bewust ervoor koos om te consolideren en haar formule te verfijnen. Dat is iets wat je op de beurs niet vaak meemaakt, bang als de meeste CEOs zijn voor de koersreactie op de eerstvolgende kwartaalcijfers. Wij ontdekten voor u een aandeel van een bedrijf dat daar wél voor koos. De koers van het aandeel noteert nu 75% lager dan drie jaar geleden, terwijl het bedrijf al die tijd winst is blijven maken. 

25% winst als ze vandaag de tent zouden sluiten
De koers is nu zelfs zó laag, dat we het aandeel vandaag kunnen aankopen en 25% winst zouden maken als de directie morgen zou besluiten om ermee te stoppen en de boeken te sluiten. Ongekend belachelijk! De beurs vond die consolidatiefase dus geen goed idee. Wij vinden van wel! Ik ben gek op bedrijven waarvan de CEO het verstand heeft om in fases, dus gecontroleerd te groeien.

Superpositief nieuws niet opgepikt door de beurs
Begin deze maand heeft de CEO (en oprichter) eerst prachtige kwartaalcijfers bekend gemaakt. Enkele dagen later volgde het bericht dat vanaf april een nieuwe groeifase is ingezet. Gezonde groei vanaf een stevig fundament. Een droom voor iedere belegger. Deze laatste twee berichten heeft de beurs (gelukkig voor ons) nog niet opgepikt, druk als beleggers het hadden met de heisa rond de Euro.

Minimaal 640% koerspotentieel
En er wordt niet zomaar een beetje groei verwacht. Dit jaar zal de winst met meer dan 100% groeien. Volgend jaar nog eens 36%. En dat voor een aandeel dat 25% onder haar eigen boekwaarde noteert en slechts 7,5 keer de winst! Op de beurs zitten ze duidelijk te slapen en daar zijn wij blij om. Wij maken héél graag gebruik van deze unieke kans. U ook? Wij berekenden een koerspotentieel van minimaal 640%.
Bestel snel het splinternieuwe “
Super Rendement Rapport“!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een koersgrafiek met een boodschap

Vorige week heb ik een mail uitgestuurd naar het deel van onze lezers, waarvoor ik op dat moment dacht dat die mail relevant was. Toen Tom Lassing van BeursAccent mij belde om me te complimenteren met de inhoud ervan, gaf hij héél duidelijk te kennen dat de inhoud van die mail voor iedere serieuze belegger belangrijk is. Hij vond het dus absolute onzin dat ik de mail niet naar iedere lezer heb gestuurd. Bij deze corrigeer ik dat daarom graag even.

De mail gaat over een koersgrafiek met een zeer duidelijke boodschap.
Klikt u hier als u de mail nog niet hebt gelezen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarin wij de komende jaren beleggen – en waarin juist niet…

Stelt u zich eens voor dat u de afgelopen 10 jaar iedere maand maar liefst 33% van uw geld opzij had gezet. Hoeveel geld zou u dan bij elkaar hebben gespaard? Stelt u zich nu eens voor dat iedereen dat zou hebben gedaan. Hoe rijk zouden we dan met zijn allen bij elkaar zijn geweest?

Wie spaart hoeveel?
Dat is de situatie in China. De gemiddelde Chinees vindt het normaal om een derde deel van zijn geld op te sparen. In Europa doen we het trouwens ook niet slecht met 15%, maar de gemiddelde Amerikaan en de gemiddelde Brit gaven in de jaren voor de kredietcrisis meer geld uit dan er binnenkwam. Ze leefden dus, net als hun regeringen, op de pof. Door de crisis zijn de Amerikaanse burgers wat voorzichtiger geworden, maar ze sparen ook nu nog slechts 3,6% van hun inkomen.

Waar zijn de overheidsfinanciën op orde?
In het algemeen kan je stellen dat je het beste je geld belegt in een land waar de overheidsfinanciën op orde zijn én waar de burger geld op de bank heeft. De Amerikaanse overheid is virtueel failliet. De EU-landen staan er slecht voor, maar kunnen de zaak nog recht trekken door de komende jaren hard te bezuinigen. De Chinese overheid heeft geen staatsschuld, maar juist geld op de bank.

Waar zou je vandaag het liefst een bedrijf beginnen?
Dat antwoord lijkt me logisch. Daar waar overheden en burgers geld hebben. Nu dus absoluut in China, of anders een bedrijf dat direct of indirect profiteert van het feit dat zowel de Chinese overheid als de Chinese burger geld op de bank heeft. Als je in Nederland een bedrijf zou starten dat exporteert naar China, zit je ook goed. Als je in Nederland een bedrijf zou starten in grondstoffen, dan zou je indirect profiteren van het feit dat de Chinese vraag naar grondstoffen de komende 20 jaar zal blijven stijgen. Zelfs al zou je niet direct aan Chinese klanten verkopen, zou je profiteren.

Denken als een ondernemer
Als belegger hoef je alleen maar te denken als ondernemer. Je moet dáár beleggen waarin je als ondernemer de beste kansen ziet. China zit vol met kansen, maar daarbij ook die gehele Aziatische regio die véél groter is dan de EU en de VS tezamen. Natuurlijk zullen we ook in China economische zeepbellen en daaropvolgende dips zien, net als dat in de EU en de VS het geval was in de vorige eeuw. Niets gaat in een rechte lijn omhoog en dips zorgen ervoor dat een economisch systeem wordt verlost van excessen, zodat het daarna weer vanaf een gezonde basis verder kan groeien.

Wat wij vermijden
Aandelen van bedrijven die het direct of indirect moeten hebben van een Amerikaanse en/of Europese consument die geld wil/kan uitgeven. De Europese consument gaat de komende jaren lijden onder bezuinigen en belastingverhogingen. Zodra de overheidsfinanciën in de EU over een paar jaar weer beter op orde zijn, wordt de situatie beter. Voor de Amerikaanse consument is er wat ons betreft weinig tot geen hoop.

Waarin wij beleggen
Met
TopAandelen beleggen we vooral in aandelen van bedrijven die direct of indirect profiteren van de Chinese/Aziatische consument. Hieronder vallen ook aandelen van bedrijven die profiteren van de enorme Chinese urbanisatie (verstedelijking) die aan de gang is, en van de enorme investeringen in infrastructuur die nodig zijn om structurele economische groei voor de lange termijn te waarborgen.

Waarom we dat doen?
Niet alleen omdat we hierdoor hogere koerswinsten denken te behalen, maar vooral ook omdat wij ervan overtuigd zijn dat we op die manier minder risico lopen met ons geld.
Als je een onderneming begint, loop je het minste risico om failliet te gaan als je je richt op een markt waar mensen geld hebben dat ze kunnen uitgeven. En heb je de meeste kans op succes. Voor een belegger geldt exact hetzelfde.

Beleg daar waar het risico het laagste is, en…
Ook in ons splinternieuwe “Super Rendement Rapport” vindt u aandelen die volgens bovenstaande principes geselecteerd zijn. Ga snel naar
www.topaandelen.com om de komende jaren daar te beleggen waar het risico het laagste is en de kans op hoog rendement het grootst.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: