100 jaar Federal Reserve

Gisteren was het 100 jaar geleden dat de oprichting van de Federal Reserve werd goedgekeurd door het Amerikaanse congres.

In de avond van 23 december 1913 zaten de meeste congresleden al lang in de trein op weg naar huis, om zo kerstfeest met hun families te kunnen vieren.

Een ideaal moment om de goedkeuring door het parlement te loodsen.

De bankiers wilden een bank der banken, die hun eigendom was én die controle had over de dollar. Juist voor dat laatste was goedkeuring van het parlement nodig.

Ze hadden de machtige en gewiekste senator Nelson Aldrich (foto hieronder), wiens dochter getrouwd was met John D. Rockefeller Jr., aan hun zijde.

Nelson Aldrich

Deze centrale bank werd dus eigendom van de bankiers. Om het grote publiek echter het gevoel te geven dat de bank het landsbelang diende, werd een mooie naam verzonnen.

Federal Reserve.

Een naam die bij het grote publiek vertrouwen inboezemt. Alleen is er sinds de oprichting niets Federal aan de Federal Reserve. En een Reserve heeft ze al helemaal niet.

Over hoe de Federal Reserve sinds haar oprichting het publieke belang heeft ‘gediend’, schreef ik bijna drie jaar geleden al dit artikel.

Tot op de dag van vandaag denkt het overgrote deel van de Amerikaanse bevolking dat de Federal Reserve eigendom van de staat is en het publieke belang dient.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

“Ongewoon onzeker”

Bernanke verklaarde woensdag dat het Amerikaanse economisch herstel doorzette, maar dat de vooruitzichten “ongewoon onzeker” zijn. Ongewoon? Voor wie? In ieder geval niet voor ons! Iedere nuchter denkende mens die naar de cijfers kijkt, weet dat dit kunstmatig aangewakkerde herstel niet kan blijven duren en alleen maar tot grotere problemen in de toekomst leidt. Waarom hij dan niet? Omdat hij de publieke opinie wil klaarstomen voor nog meer stimuleringsmaatregelen en geldprinterij. Let altijd goed op het gebruik van dit soort termen door politici en centrale bankiers.

Let goed op dit soort woordgebruik
Ongewoon, slechter of beter dan verwacht, onverwacht, etc. zijn loze termen die door dit soort mensen worden gebruikt om zichzelf vrij te pleiten van het feit dat ze hebben zitten slapen, of om de publieke opinie klaar te stomen om hun plannen door te kunnen drukken. De politici en media nemen het klakkeloos over en de gemiddelde burger neemt het klakkeloos aan. Waarom heeft niemand in het congres Bernanke gevraagd wat hij nu eigenlijk bedoelt met “ongewoon”? Waarschijnlijk omdat het Amerikaanse congres, om met de woorden van historicus Maarten van Rossem te spreken, bestaat uit een wonderlijk stel idioten.

Voor kritische geesten die voor zichzelf denken, geldt echter dat het belangrijk is om tussen de regels door te lezen. Je af te vragen wat iemand nu eigenlijk bedoelt met een uitspraak, wat zijn achterliggende bedoeling kan zijn. Geen stukje tekst of een uitspraak klakkeloos voor waar aan te nemen, maar zelf de cijfers erbij halen, ze bekijken en voor jezelf bepalen hoe ongewoon of onverwacht een bepaald economisch cijfer is.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: