Langzaamaan begin ik weer steeds ongeruster te worden. Over de Eurozone. Over de banken. Over de euro. En over mijn euro-spaarrekening.
Gisteren vertelde ik u al over de Italiaanse bankencrisis die nu op uitbreken staat.
Wat ik u gisteren niet vertelde is dat er grote twijfels zijn over hoe hoog het Italiaanse garantiefonds is, waaruit spaarders in geval van faillissement uit vergoed zouden moeten worden.
Maar het is niet alleen de Italiaanse bankencrisis die mij ongerust maakt.
Deutsche Bank
De grootste, en tegelijk misschien wel de financieel zwakste bank van de Eurozone. Per 30 september 2015 bedraagt het eigen vermogen slechts 4% van het balanstotaal. Dat is véél te weinig.
En als u het nieuws deze week een béétje hebt gevolgd, dan is onderstaand bericht u vast niet ontgaan.
Wankele toestand
In het laatste kwartaal van 2015 leed Deutsche Bank €2,1 miljard verlies, waardoor het totale verlies voor 2015 uitkwam op €6,7 miljard.
Daar wordt deze financieel toch al zo zwakke bank niet bepaald sterker van!
Daarnaast word ik ook onrustig van het feit dat Deutsche Bank buiten de balans voor maar liefst €54.000 miljard(!) aan derivaten heeft uitstaan. Eén tegenpartij die niet aan zijn verplichtingen kan voldoen, en de pleuris breekt uit.
Mijn vertrouwen in de financiële positie van banken was al laag. Maar daalt nu zienderogen.
Ik bouw bescherming in
Ik verlaag stap voor stap het saldo op mijn spaarrekening.
En ik verhoog stap voor stap de hoeveelheid goud en zilver die ik thuis bezit én die ik op mijn goudrekening heb staan.
Ik doe dat bij deze aanbieders.
