Als ik naar zenders als RTL-Z en CNBC kijk, dan valt het me iedere keer weer op hoeveel belang er wordt gehecht aan de publicatie van allerlei economische cijfers. Bij RTL-Z hoor je vaak dat “vandaag een spannende dag gaat worden omdat straks economische cijfers xyz worden gepubliceerd”. Bij CNBC verschijnt net voor publicatie van een economisch cijfer altijd in het groot de term “Breaking News!!” in beeld. Maar hoe belangrijk zijn al die cijfers nu eigenlijk?
Drie redenen om ze af te schaffen
Ik las vorige maand in Marc Faber’s Gloom, Boom en Doom report een interessante ingezonden brief van een lezer. Die schreef dat er drie redenen zijn waarom regeringen economische statistieken bijhouden:
- Om de regering een reden te geven om in de economie in te grijpen
- Om de economie er beter uit te laten zien dan hij werkelijk is, zodat regeringsbeleid positiever voor het voetlicht komt
- Om de werkelijke effecten van inflatie te verbergen, zodat uitgaven die met inflatie meestijgen (pensioenen, uitkeringen, etc.) onder controle blijven.
Om alleen al die laatste reden even aan te halen: gaat u eens met uw familie, vrienden, buren, collega’s praten en vertel ze dat hun kosten voor levensonderhoud in het afgelopen jaar met slechts 1,6% zijn gestegen. Let vervolgens vooral op hun reactie!
Sir John James Cowperthwaite
Toen Hong Kong in 1961 nog een Britse kolonie was, was Sir John James Cowperthwaite er de baas. Hij is de man die het kapitalisme daar heeft geïntroduceerd. Sir John weigerde om economische statistieken bij te houden. Zijn mening was dat dit er alleen maar toe zou leiden dat allemaal mensen in kantoorgebouwen zich met de vrije markt zouden gaan bemoeien en de boel in het honderd zouden laten lopen. Britse delegaties die de stand van zaken kwamen opnemen, werden zonder enige informatie naar hun eiland teruggestuurd.
Eerst 72% armer, nu 37%+ rijker
Hij bepaalde het belastingtarief op 15% en maakte geen overheidsschulden. Het resultaat: De gemiddelde inwoner van Hong Kong was in 1960 nog 72% armer dan de gemiddelde Brit, terwijl hij in 1997 (het jaar dat China de kolonie overnam) juist 37% rijker was dan de gemiddelde Brit. Een enorme economische ontwikkeling! En het lijkt er sterk op dat Hong Kong die voorsprong de laatste 13 jaar heeft uitgebouwd. Die economische groei was daarbij niet alleen ten voordele van de rijken. Nog frappanter is dat ondanks de flat tax van slechts 15%, vooral de bevolking als geheel er de afgelopen 50 jaar veel meer op vooruit is gegaan dan de Britse bevolking.
De moraal van het verhaal
Economische cijfers bestaan (groten)deels uit leugens én je hebt helemaal geen economische statistieken nodig om economische vooruitgang te boeken. Tegelijk kunnen beleggers al die economische cijfers missen als kiespijn, want de stortvloed aan economische cijfers werkt alleen maar op het gemoed, terwijl de beurs zonder al die cijfers veel minder nerveus zou bewegen. Dus: afschaffen! Hebben we gelijk een aantal van die kantoorgebouwen vol met ambtenaren niet meer nodig, en wordt in één moeite een deel van de voor de komende jaren geplande bezuinigingen gerealiseerd…
