“Als de Chinezen ruim een kwart van het goud opkopen, waarom noteert goud dan nog steeds rond $1700?”
Deze kritische en op zichzelf zeer goede vraag ontvingen we vorige week van een lezer. Als hij echter deze presentatie van goudgoeroe Eric Sprott aandachtig zou hebben bekeken, dan had hij het antwoord al geweten.
Baantjer en Derrick
Eerder deze week ging ik in dit artikel in op het feit dat dit inderdaad raar is. Want de vraag naar goud is wereldwijd enorm hoog, terwijl de jaarlijkse productie al tien jaar lang nauwelijks is gestegen. Er moeten dus grote verkopers in de markt zijn.
Ik herinnerde u aan hoe Baantjer en Derrick op tv een moord oplosten. Ze probeerden te achterhalen wie in de gelegenheid was om een moord te plegen, wie een goed motief had én keken daarbij goed of bepaalde personen een beetje raar gedrag vertoonden.
Gelegenheid
Wie hebben zóveel goud in voorraad dat ze gemakkelijk de goudprijs kunnen drukken? Westerse centrale banken! Zij hebben maar liefst 20.000 ton in voorraad. Bijna 5 keer de wereldwijde jaarproductie.
Motief
Voor wiens beleid is een goudhype het bewijs dat het hopeloos heeft gefaald? Wie heeft dus belang bij een zo laag mogelijke goudprijs?
Westerse centrale banken!
Raar gedrag
Wie rapporteert haar goudvoorraad als “goud en goudvorderingen“? En wie wil geen verder uitleg geven over hoeveel daarvan bestaat uit goud en hoeveel uit goudvorderingen? En over wat dan precies die goudvorderingen zijn? Juist ja. Westerse centrale banken!
Schuldig
Gezien de stijgende vraag naar goud moéten er dus grote verkopers zijn. Wij kunnen maar één soort organisatie bedenken die de gelegenheid heeft om dat te doen, die ook het motief heeft én die zich raar gedraagt. Westerse centrale banken zijn wat mij betreft schuldig aan manipulatie.
Ik ga hier volgende week verder op door. Maar het is net als met de film Titanic. Je weet de eindconclusie eigenlijk al. Ook dit verhaal laat zien dat je op zijn minst een deel van je geld in fysiek goud moet hebben zitten.