Deze week zagen we dat het economisch goed gaat in de eurozone. Ten minste, als je deze kop in een grote Nederlandse krant mag geloven.
Vier enorme meevallers
We hebben in de eurozone op verschillende vlakken de economische wind strak in de rug. Onder meer door onderstaande meevallers:
- Omdat we in de eurozone geen olie-industrie hebben, profiteert de eurozone volop van de lage olieprijs.
- Ieder euroland bespaart (dankzij Draghi) enorm op haar rentekosten, waardoor het zéér gemakkelijk wordt om aan de EU-begrotingsregels te voldoen.
- De ongekend lage rente zorgt ervoor dat huizenprijzen in veel eurolanden (veel te hard) stijgen, wat gunstig is zolang de stijging aanhoudt.
En dan het vierde punt waar niemand het over heeft:
- De euro is het afgelopen jaar maar liefst 18% gedaald tegenover de Japanse Yen.
Een enorm voordeel voor vooral de Duitse export.
Het geld printen en de lage rente is kunstmatig gecreëerde rugwind. De olieprijs en de dure yen zijn voordelige externe omstandigheden die tijdelijk forse rugwind opleveren.
Ondanks al deze rugwind groeide de economie van de eurozone afgelopen kwartaal met slechts 1,6% tegenover een jaar eerder. En met slechts 0,3% tegenover het eerste kwartaal.
Als het straks even tegenzit
Gisteren vertelde ik u in dit artikel dat de euro de afgelopen 12,5 jaar met maar liefst 73% in waarde is gedaald.
En nu zien we dat de economie slechts een schamele groei vertoont, ondanks de enorme stimuleringsmaatregelen én extra meewind dankzij de olieprijs en de yen.
Als straks die extra meewind verdwijnt, of zelfs draait naar tegenwind, hoeveel gaat Draghi dán moeten printen om een beetje economische groei te creëren?
En hoe snel zal de euro dán in (koopkracht)waarde dalen?
Ik ga snel nog wat fysiek goud en zilver kopen!