Zaterdagochtend deed ik een fietsrit van 3,5 uur door heuvelachtig landschap. De rit bleek voor mijn huidige conditie (is in opbouw) nog iets te lang en/of had iets te veel klimkilometers. Want ik kon ’s middags geen pap meer zeggen. Ik plofte op de bank neer en zette even de tv aan.
Per toeval stuitte ik op een film uit 1958. Met als titel ‘A night to remember‘. Het bleek de film te zijn die nu nog steeds wordt gezien als de meest realistische film over de ramp met de Titanic in 1912. Gebaseerd op getuigenverklaringen van mensen die de ramp overleefden.
Iedereen kent het verhaal van de Titanic zo’n beetje. Maar toch was ik geschokt bij het bekijken van deze film.
Gemakzucht onder passagiers
We weten uiteraard dat de kapitein ondanks diverse ijsbergen vol gas door wilde varen om te bewijzen hoe snel de Titanic was. En we weten ook dat er te weinig reddingsboten aan boord waren. En misschien kent u ook het verhaal over het schip The Californian dat slechts 24 kilometer verderop lag, maar niet op de noodsignalen reageerde.
Maar ik was vooral geschokt door de ongelofelijke gemakzucht van veel passagiers.
Reddingsboot niet comfortabel genoeg
Het bevel om met reddingsvesten aan op het dek te verzamelen werd in eerste instantie slechts mondjesmaat opgevolgd. Er werd zelfs fel tegen geprotesteerd. Mensen weigerden hun reddingsvesten aan te trekken. Vrouwen wilden niet in een reddingsboot plaats nemen wegens gebrek aan comfort.
Pas toen het schip langzaamaan over begon te hellen, kregen passagiers écht in de gaten dat de kapitein het bevel niet voor de lol had gegeven. Maar toen sloeg in korte tijd uiteraard de paniek toe.
Pas als het gevaar levensgroot voor onze neus staat
Veel mensen op de Titanic hadden een enorme het-zal-allemaal-wel-loslopen mentaliteit. Terwijl ze op een boot midden op een oceaan zaten. Terwijl hun leven er vanaf hing.
Na enig overdenken concludeerde ik dat dit soort gemakzucht waarschijnlijk in de menselijke natuur zit. We nemen gevaar blijkbaar alleen serieus als het levensgroot voor onze neus staat.
Hoe zal dit gaan bij een financiële crisis?
Een financieel-economische crisis is niet direct levensbedreigend. En dus zullen mensen daarvoor nog véél gemakzuchtiger zijn.
Bij de volgende uitbarsting van de financiële crisis gaan heel veel (financiële) slachtoffers vallen. Vooral onder mensen die denken dat hun spaarrekening ze veiligheid biedt.
En het probleem bij de volgende uitbarsting van de crisis is, dat zodra het gevaar levensgroot voor je neus staat, het al te laat zal zijn.
Plaats wat geld buiten het financiële systeem
In dit geval hoef je echter maar een klein dingetje te doen om bescherming in te bouwen. Je hoeft alleen (een deel van) je spaargeld buiten het financiële systeem te plaatsen. Door het om te zetten in fysiek goud en/of zilver.
Behalve uiteraard als u denkt dat het allemaal wel los zal lopen.