Voor of tegen Europa?

Sinds Trump president is, hoor ik allerlei politici roepen dat een sterke Europese Unie juist nu belangrijk is.

Tegelijk weten we dat de komende verkiezingen in Nederland, Frankrijk en Duitsland tot verhitte debatten over de EU en over de Euro zullen leiden. Mensen staan lijnrecht tegenover elkaar.

Je kunt het ook anders, objectiever bekijken.

Belabberde organisatiestructuur
Een sterke Europese Unie is onmogelijk door de hoogst belabberde manier waarop de EU is georganiseerd. Dat was al een probleem toen de EU nog uit 13 landen bestond. Met 28 landen is het een nog groter probleem.

De EU kan daardoor niet veel anders dan wat ze al jarenlang doet. Pappen en nat houden. Hoe meer grote problemen, hoe groter daarom de weerstand tegen de EU.

Door die belabberde organisatiestructuur doet ieder land uiteindelijk wat het zelf wil. Zie deze krantenkop van gisteren.

De Roemeense regering heeft besloten om ambtsmisbruik niet langer te straffen als het om minder dan €50.000 gaat.

Van dit soort berichten wordt de gemiddelde West-Europeaan alleen maar méér anti-EU.

Onhoudbare munt
We zijn het misschien al vergeten, maar 10-15 jaar geleden was Duitsland een van de economisch slechtst presterende EU-landen. Bijna 12% werkloosheid.

Duitsland was toen ook het eerste euroland dat de in Maastricht afgesproken euro-begrotingsregels (vijf jaar lang) aan haar laars lapte.

Om Duitsland te ondersteunen verlaagde de ECB de rente naar een toen historisch lage 2%. Dat terwijl landen als Nederland, Spanje en Ierland juist een hogere rente nodig hadden om de al aan de gang zijnde huizenbubbel in te dammen.

Die huizenbubbel werd uiteraard alleen maar groter, waardoor hij nadien alleen maar harder barstte. Met als gevolg financieel zeer zware tijden voor miljoenen mensen.

Nederland en Duitsland hebben renteverhoging nodig…
Nederland en Duitsland hebben nu een renteverhoging nodig omdat huizenprijzen veel te snel stijgen. Zie hieronder hoe hard prijzen in Duitsland stijgen.

…maar Italië juist niet
Dat terwijl een land als Italië absoluut géén renteverhoging kan gebruiken. Daar zijn huizenprijzen de afgelopen jaren juist gedaald, terwijl de Italiaanse werkloosheid de afgelopen maanden weer is beginnen stijgen. Zie grafiek hieronder.

Onmogelijke situatie
Dat brengt dezelfde onmogelijke situatie met zich mee als ruim 10 jaar geleden.

Verhoogt Draghi de rente, dan drukt hij Italië verder het moeras in. Waardoor de Italiaanse anti-euro stemming nog harder groeit.

Verhoogt hij de rente niet, dan blaast hij de huizenbubbels in Nederland en Duitsland verder op. Waardoor de anti-euro stemming zal exploderen zodra die huizenbubbels straks barsten.

Conclusie
Eén munt met één centrale bank voor landen die economisch totaal verschillend zijn is een dramatisch slecht idee. Een idee dat al veel schade heeft veroorzaakt, nóg meer schade gaat veroorzaken, en dus gegarandeerd fout gaat aflopen.

Ik steek mijn spaargeld veel liever in fysiek goud en zilver, dan in euro’s die de komende jaren fors in koopkrachtwaarde zullen dalen én over x-jaar niet eens meer zullen bestaan.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: