Als u gisteren deze documentaire die ik u toestuurde goed hebt bekeken, dan is het u misschien opgevallen dat ik u de afgelopen weken een iets ander verhaal verteld heb. Niet dat het veel uitmaakt, want de eindconclusie blijft dezelfde.
Ik heb u twee weken geleden in dit artikel verteld dat centrale banken hun goud op papier uitlenen aan de zogenaamde bullion banks. Terwijl in de documentaire wordt gesuggereerd dat centrale banken hun goud daadwerkelijk afgeven aan de bullion banks. Die het vervolgens daadwerkelijk verkopen.
Punt is dat niemand zeker weet hoe het precies gebeurt. Want centrale banken willen geen pottenkijkers. De Bundesbank mag bij de Fed zelfs niet controleren of haar eigen daar geplaatste voorraad er nog wel is. Toegang geweigerd!
The numbers don’t add up
Het andere punt is wat Eric Sprott zegt in de documentaire: the numbers don’t add up. Als je de vraag naar goud van particulieren wereldwijd, ETFs en beleggingsfondsen, Aziatische centrale banken en de hoeveelheid die richting China gaat bij elkaar optelt, dan klopt het totaalbeeld domweg niet.
Vele malen meer goudbezitters dan goud
Wat de westerse centrale banken in detail uitspoken, weet niemand. Maar het klopt in ieder geval van geen kant. Er zijn op papier vele malen meer goudbezitters, dan er daadwerkelijk goud is. Het kan dan ook niet anders dan fout aflopen. Voor centrale banken én voor de vele papieren goudbezitters.
Juist daarom moet je ervoor zorgen dat je niet in ETFs of via reguliere banken aangeboden goudfondsen belegt. Juist daarom is fysiek goud het enige wat échte bescherming biedt tegen de economische ellende die nog op ons af gaat komen.