Ondanks dat in de Eurozone geen enkel structureel probleem is opgelost, en ondanks dat staatsschulden vooral in de probleemlanden fors blijven stijgen, is het nu al een tijd lang relatief rustig in de Eurozone.

Vandaag wil ik u even aan de hand van harde cijfers laten zien hoe de ECB deze (kunstmatige) rust heeft gecreëerd.

Stel dat je directeur van een bank bent. Een Italiaanse bank. Jouw taak is om het geld dat spaarders bij je binnen brengen zo goed en zo veilig mogelijk weg te zetten.

Het meest ideale scenario daarbij is dat je met dat spaargeld leningen verstrekt aan Italiaanse bedrijven die in hun toekomst willen investeren. Of aan Italiaanse burgers die een huis willen kopen.

Gekkenwerk
Maar als u bankdirecteur was, zou u dan het geld van uw spaarders uitlenen aan de overheid van een land, wiens staatsschuld meer dan 120% van het BBP bedraagt? Ik in ieder geval niet! Geld uitlenen aan de Italiaanse overheid is gekkenwerk.

Toch hebben Italiaanse banken juist dát gedaan. Massaal zelfs.

Op een moment dat de staatsschuld eind 2011 al was opgelopen tot 121% van het BBP, verhoogden Italiaanse banken hun beleggingen in Italiaanse staatsobligaties.

Italiaanse banken financieren staatsschuld
In dit periodieke rapport van de Banca d’Italia zien we (tabel 5) dat van eind 2011 tot augustus 2013 de Italiaanse staatsschuld met €153 miljard toenam. In diezelfde periode verhoogden Italiaanse banken hun saldo leningen aan de staat met maar liefst €242 miljard.

De stijging van de Italiaanse staatsschuld is dus meer dan gefinancierd door de Italiaanse financiële sector.

Waarom geld lenen aan iemand die failliet is?
Maar waarom zou je als Italiaanse bank zóveel geld lenen aan een instelling die feitelijk failliet is?

Daar kan maar één reden voor zijn.

En dat is dat de ECB aan Italiaanse banken de garantie heeft gegeven dat ze bijspringt als het mis gaat. Met vers geprint geld…

De enige reden dat we de afgelopen tijd geen toestanden hebben gezien zoals in 2011 is dat de Italiaanse banken aan de Italiaanse overheid al het geld leent dat ze nodig heeft. Met de hartelijke groeten (en garantie) van de ECB.

Het is een strategie die werkt. Totdat hij op een dag plotseling niet meer werkt.
Op die dag zijn de rapen gaar…