Op mijn Twitter account vindt u deze week onder meer een link naar de publicatie van het Italiaanse statistische bureau Istat, waarin het vermeld dat het Italiaanse begrotingstekort in de eerste drie maanden van 2012 is gestegen naar 8% van het BBP.

Er vloeide in het eerste kwartaal €155 miljard aan belastinginkomsten de schatkist binnen, terwijl de Italiaanse overheid maar liefst €185 miljard spendeerde. We zitten nu vier jaar in deze crisis en de Italiaanse overheid presteert het nog steeds om bijna 20% meer geld uit te geven dan er bij ze binnenkomt.

Hoe doen ze dat toch?

Door net als de overige westerse landen precies het omgekeerde te doen van wat je in een dergelijke situatie moet doen. Ze verhogen belastingtarieven en bezuinigen hier en daar wat door de bekende kaasschaaf te gebruiken. En na 4 jaar hebben ze nog steeds niet door dat het contraproductief werkt!

Wat moet je dan wél doen in een dergelijke situatie? Heel simpel. De overheidsuitgaven niet te lijf gaan met een kaasschaaf, maar met een enorm grote hakbijl. Alles waar het woord toeslag, aftrek, bijslag, subsidie, etc. in voorkomt domweg schrappen (u moest eens weten hoeveel toeslagen en subsidies in de zakken van grote multinationals terecht komen!).

Alle onnodige regeltjes die ondernemers en bedrijven onnodige administratieve ballast bezorgen, keihard schrappen. En minimaal de helft van het aantal ambtenaren dat in kantoorgebouwen werkt direct naar huis sturen. Moet je eens kijken hoe hard de overheidsuitgaven dan omlaag gaan!

Tegelijk de belastingen niet verhogen, maar juist verlagen. En daarbij vooral ook het aantal soorten belastingen! Zo wordt het leven een stuk eenvoudiger, houden de hogere inkomens én de lagere inkomens, de werknemers én de kleine ondernemers meer geld over. Terwijl de loonkosten voor bedrijven niet omhoog hoeven.

En voor wat betreft de banken: alleen garantie op spaargeld bij banken die er niet mee naar het casino gaan, maar die het door burgers ingelegde spaargeld op de ouderwetse manier uitlenen aan bedrijven en burgers die in hun toekomst willen investeren.

Dit is in mijn ogen de enige weg naar financiële stabiliteit en een sterke concurrentiepositie. Of u het met mij eens bent of niet, doet er nu even niet toe. Want wat ik hierboven schrijf, gaat voorlopig nog niet gebeuren.

Politici blijven belastingen verhogen en blijven bezuinigen met de kaasschaaf. En zodra ze door hun eigen beleid geen kant meer op kunnen, komt de centrale bank in actie en gaat massaal geld printen.

Staatsschulden blijven stijgen ondanks ‘bezuinigingen’. Begrotingstekorten worden steeds hoger. Banken zitten steeds dieper in de problemen. Centrale banken printen steeds meer geld. Naar mijn sterke overtuiging is er daarom maar één verantwoorde manier om spaargeld aan te houden. Goud en zilver.