Wees op alle omstandigheden voorbereid

Het “Super Rendement Rapport” is zodanig populair aan het worden dat we deze maand voor wat betreft de losse nummers al weer aan het maximum zitten. Het is helaas niet meer verkrijgbaar, want we houden ons aan onze eigen afspraken. Al is het alleen al uit respect voor onze abonnees. U kunt trouwens nog wel een abonnement nemen. Iedere maand is het keihard werken om drie absolute toppers te vinden, en het resultaat is ernaar.

Het geheim is….hard werken
Daar zit ook gelijk het probleem voor de particuliere belegger. Veel beleggers lijken te denken dat wij die aandelen zo uit onze hoge hoed toveren, maar de werkelijkheid is veel eenvoudiger. De enige manier om op termijn succesvol te beleggen is vele uren zoeken naar aandelen van zeer goed presterende bedrijven die er financieel sterk voor staan, en die je tegelijk als spotgoedkoop kunt bestempelen. Ga daar als particuliere belegger die overdag en ’s avonds wel wat anders te doen heeft maar eens aan staan! Een particuliere belegger die net als ieder normaal mens werk, hobbies en/of een gezin heeft, kan dan ook onmogelijk zoveel tijd als wij steken in de zoektocht naar de beste aandelen.

Gewone mensentaal
Veel beleggers weten het “Super Rendement Rapport” dan ook zodanig te waarderen, dat ze het een volgende keer weer bestellen of gelijk een
abonnement nemen, zodat ze zeker weten dat ze het iedere maand gelijk na verschijning ontvangen. De goedkoopste aandelen van de beste bedrijven, uitgebreide uitleg in gewone mensentaal en alle links naar de bronnen van waar wij onze info hebben. Ik vermoed dat daar het ‘geheim’ van het succes ligt.

Méér dan alleen aandelentips
Maar wist u dat u als abonnee ook een uniek Bonus Rapport ontvangt, dat u helpt om enorm te besparen op de kosten die gepaard gaan met het inleggen van uw orders. Dat u daarnaast nóg een Bonus Rapport ontvangt dat u helpt om uw portefeuille af te dekken zodra de beurs een dalende trend inzet? En dat u daarnaast nog een éxtra rapport ontvangt, dat u helpt om te voorkomen dat u straks slachtoffer van wordt van hoge inflatie? U ziet, bij TopAandelen doen we méér dan alleen de goedkoopste aandelen van de beste bedrijven selecteren. We helpen u om op álle omstandigheden voorbereid te zijn.

Iedere maand als allereerste in uw mailbox
Wilt u iedere maand het veelgeprezen “Super Rendement Rapport” als allereerste in uw mailbox hebben en dus consequent in de goedkoopste aandelen van de best presterende bedrijven beleggen? Wilt u tegelijk enorm op uw transactiekosten besparen én voorbereid zijn op een onvoorziene forse beursdaling?
Meldt u dan snel aan voor een abonnement op
www.topaandelen.com
Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat zou ú doen als u Duitsland was?

Stel dat je met een groep van zes vrienden op school zit en je besluit dat je lief en leed gaat delen. Je spreekt met elkaar af om de resultaten van het eindexamen samen te delen, maar tegelijk uiteraard ook dat iedereen een bepaalde hoeveelheid uren per week hard zal studeren.

Je doet uiteraard volgens afspraak hard je best, het eindexamen komt en je haalt als eindcijfer een 9. Daarna blijkt echter dat die andere vijf gemiddeld een 5 hebben behaald. Is dat even een domper! Je hebt afgesproken om alles samen te delen, waardoor iedereeen hetzelfde cijfer krijgt, een 5,7.

Vervolgens kom je erachter dat zij bij lange na niet zo hard hebben gestudeerd als voordien was afgesproken. Ze hebben de boel in het honderd laten lopen en jij bent er slachtoffer van. Wat doe je nu? Blijf je loyaal en accepteer je 5,7 als eindcijfer, met alle gevolgen vandien? Terwijl je weet dat je een 9 hebt behaald? Of herroep je de overeenkomst omdat je kwaad bent dat zij hun deel van de afspraak niet zijn nagekomen?

Duitsland versus PIIGS
Bovenstaande situatie zou je kunnen vergelijken met de situatie van Duitsland ten opzichte van de Europese PIIGS landen Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje. Vanaf het jaar 2000 zijn in Duitsland de loonkosten per eenheid productie in totaal met ongeveer 8% gestegen. Duitsland heeft dus zeer goed haar kosten onder controle gehouden en presenteerde deze week niet voor niets weer een sterke stijging van het handelsoverschot.

30 tot 40% loonkostenstijging
Terwijl Duitsland haar kosten onder controle hield, gingen in de PIIGS landen de “unit labour costs” de afgelopen 10 jaar met maar liefst 30% tot 40% omhoog. Deze vijf landen hebben daarmee de concurrentiepositie die ze in 2000 hadden vakkundig verkwanseld. Simpel gezegd zijn hun producten véél duurder geworden in het buitenland, dus minder export en minder inkomsten. De consequentie is dat het beste jongetje/meisje van de klas door de rest mee omlaag wordt gesleurd, wat tot uitdrukking komt in de koers van de Euro en dus uiteindelijk in de koopkracht van de Duitse burger.

En het ergste is dat we het hier hebben over een periode van 10 jaar. In 2003 kon iedere politicus al zien dat deze ontwikkeling gaande was, want daarvoor hebben ze cijferbureau Eurostat in het leven geroepen. Ze hadden dus ruim de tijd om maatregelen te nemen en hebben dat compleet nagelaten.
Wat zou ú doen als u Duitsland was?

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De beurs als enorm casino

(door Tom Lassing)
Beleggen, speculeren of investeren? Voor veel particulieren is het allemaal één pot nat. De uitspraak dat de beurs een casino is, is dan ook op verjaardagen en feestjes veelgehoord en niet onterecht, gezien het gedrag van beleggers en de opstelling van financiële instituten en de media. De beurs ís geen casino, maar veel beleggers maken er wél een casino van, daarbij enthousiast aangemoedigd door financiële instellingen en media, die het meeste verdienen aan beleggers die zich op de beurs gedragen alsof ze in het casino zitten.

De belegger verliest, de brokers en de media winnen
Bij iedere transactie blijft er geld in het systeem hangen. Bij iedere transactie is er dus winst voor de sector en verlies voor de belegger. Of u nu winst of verlies heeft, de sector wint bij iedere transactie in ieder geval. Dat dus 90% van de beleggers op de beurs structureel geld verliest is dan extra zuur, want 100% van de transacties op de beurs zijn winst voor de bank of broker waar u de opdracht gaf. Waarom dacht u dat u kwantumkorting krijgt bij brokers? Het is allemaal om u meer te laten handelen. Euronext heeft nu week en dagopties. Het slaat helemaal nergens op, maar het is ook weer puur om meer speculanten in de markt te krijgen die snel en veel handelen.

Een pak melk

Vorige week had Jack Hoogland een mooie uitspraak: “Hoeveel moeite kost het om een pak melk te produceren? Waarom moet dan het doorgeven van een elektronische order naar de beurs zo extreem veel duurder zijn? Hoeveel werk zit er eigenlijk precies in zo’n order, die binnen een seconde is uitgevoerd?”
Denkt u daar gerust even over na als u bij uw broker weer een enkele optie koopt en daarvoor soms tot wel 15 euro aan kosten moet betalen. Dat is al snel 14,50 euro pure winst voor de bank/broker.

Geld op de roulettetafel
Daghandel, steeds weer nieuwe transacties, soms meerdere op één dag, in en uit, dat is geen beleggen. Het is simpelweg geld op de roulette tafel leggen.
Echt beleggen, waarbij de belegger het jaarverslag leest en begrijpt, waarbij gekeken wordt naar fundamentele trends in de economie en op de beurs, het lijkt zeldzaam geworden te zijn. Daar verdienen banken en brokers nauwelijks iets aan. Die methode wordt dan ook niet aangemoedigd. Sterker nog, het wordt daar waar het kan zelfs afgekraakt als zijn ouderwets, achterhaald en oninteressant.

U wordt voorgelogen!
Als we namelijk kijken naar de beleggingsfondsen van banken, dan zien we dat die heel andere methodes gebruiken dan dat de banken particulieren stimuleren te gebruiken. Beleggingsfondsen doen vaak wel aan onderzoek, beperken hun transacties en houden eenmaal ingenomen posities vrij lang vast (al hebben die weer andere nadelen omdat ze zo op de beursindices gefixeerd zijn). Toch een vreemde zaak! Het is echter simpel. Banken, brokers en de beurs stimuleren particulieren tot veel handel en roepen daarna dat ze slechts op een vraag uit de markt reageren door gok-producten te introduceren. Ook financiële media willen graag beleggers die actief handelen. Dan zijn ze namelijk meer geïnteresseerd in actuele informatie en steeds weer nieuwtjes en de laatste stand van zaken. Veel handel is voor de sector ‘veel winst’.

Daarom beleggen vrouwen beter
Het feit dat vrouwen betere beleggers zijn dan mannen is terug te voeren op het simpele feit dat vrouwen behoedzamer beleggen en minder transacties doen.
Mannen laten zich gek maken en laten vervolgens hun hormonen denken. Actie, actie, actie. Dan pas is het goed voor veel mannen. Jammer alleen dat veel van die acties contraproductief zijn en simpelweg geld en resultaat kosten.
Eén van de manieren om impulsaankopen en verkopen te voorkomen is om transacties vooraf op papier vast te leggen. Wat is uw insteek, waarom wilt u een bepaalde transactie doen, wat wilt u bereiken?

Wilt u leuk beleggen of winstgevend beleggen?
Op welke moment neemt u winst of verlies en wat doet u daarna? Leg dat vooraf vast en houdt u aan uw strategie. U zult zien dat uw kosten dramatisch afnemen en zeer waarschijnlijk lopen de gemiddelde inkomsten ook fors op. Dat alles is waar, maar… beleggen is dan minder leuk. Dat is dan ook weer waar. U moet dus een keuze maken. Saai beleggen met een systeem en winst maken, of spannend beleggen en er structureel geld mee verliezen. Onderzoek toonde al aan dat 90% van de particuliere beleggers geld verliest. Niet toevallig is dat ook ongeveer het percentage dat kiest tussen gokken en degelijk beleggen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

China is geen volwassen markt, gelukkig maar…

(Tom Lassing)
Ik ben als belegger al jaren zeer positief over China als land waar de kansen voor beleggers liggen. Toch moet me van het hart dat China nog lang niet is waar het Westen is. Maar dat is juist één van de redenen waarom het land zo interessant is! We moeten daar dus niet over zeuren, want als het een gearriveerde economie was, dan zouden we de kansen die we nu hebben niet krijgen. Waar ik dan wel een beetje moe van wordt, is van al die analisten die de volgende crisis voorspellen.

Wat een onzin!
Niet omdat die crisis niet komt of zou komen. Het is in mijn ogen onzin, omdat het simpelweg 100% zeker is dat er een keer een crisis zal komen. Daarin is China niet anders dan Amerika, België of Nederland.
Er is echter nog nooit een wereldwijde beurscrisis vanuit China begonnen, dus zou het land ook een keertje mogen? Amerika, dat land waar de meeste analisten zo positief over zijn, is de oorzaak van de twee grootste beursdalingen van de laatste tien jaar geweest. Het was ook al de oorzaak van de enorme dalingen in 1929 en 1987. Vrijwel niemand die Amerika definitief in de ban doet voor zo’n extreem slecht trackrecord.

Splinter of balk?
China volgde in 2008 de daling in Amerika, maar was eerder de oplossing bij het beursherstel, dan een probleem in de daling.
Als dus China een keer een oorzaak voor een beurscrisis zou zijn, dan zou dat onderhand tijd worden. Fundamenteel staat Amerika er echter slechter voor. Dus haal niet de splinter uit het oog van China, terwijl de balk in het oog van Amerika onbesproken blijft. Overigens, zelfs Thailand kan er al op bogen een keer (1997) oorzaak te zijn geweest van een wereldwijde beursdaling. China heeft het onderhand eens nodig om ook een beetje status te verkrijgen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een niet te schatten koerspotentieel

Als je veel winst wilt maken, dan moet je vooral beleggen in iets op het moment dat de marktsituatie bedroevend slecht is. Zodanig slecht dat bedrijven failliet gaan of gewoon iets anders gaan doen. Aardgas. De prijs van aardgas is sinds het dieptepunt van vorig jaar nauwelijks hersteld. Veel bedrijven die aardgas boven de grond halen hebben het loodzwaar, stoppen met deze activiteit of hebben dat inmiddels al gedaan. Er valt geen droog brood in te verdienen.

De grote uitzondering
Behalve voor één aandeel dat wij voor u hebben ontdekt in ons gisteren verschenen splinternieuwe
“Super Rendement Rapport”. Dit bedrijf heeft zijn zaakjes zodanig tegendraads en vooral ingenieus georganiseerd, dat het produceren van een kubieke meter aardgas ze meer dan de helft minder kost dan hun concurrenten. Meer dan de helft! En daardoor maken ze ondanks de bedroevend lage aardgasprijzen een prachtige winst. Ze realiseren zelfs 30% winstgroei per jaar! En dat terwijl ze er financieel ijzersterk voor staan.

Hoe langer de malaise duurt, hoe beter…
Voor dit bedrijf zijn de lage aardgasprijzen fantastisch. Hoe langer die zo laag blijft, hoe meer concurrenten het moede hoofd in de schoot leggen, hoe krapper het aanbod wordt en hoe harder de aardgasprijs straks zal stijgen. Wij berekenden voor dit aandeel een koerspotentieel van 150%, maar zijn daarbij uitgegaan van een situatie waarin de aardgasprijs tot in de eeuwigheid zo bedroevend laag blijft. En u weet uiteraard net zo goed als ik dat dit niet gaat gebeuren.

We durven er niet eens een cijfer op te plakken!
In werkelijkheid verwachten wij dat de aardgasprijs de komende jaren enorm zal stijgen. En dat zal een zodanig forse winstexplosie geven, dat we er niet eens een cijfer op durven plakken. Een uniek aandeel van een uniek bedrijf, met een niet te schatten koerspotentieel.
Bestel snel het splinternieuwe
“Super Rendement Rapport“.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De weg uit de economische malaise

(door Tom Lassing)
Als we bankiers en politici moeten geloven, dan zijn er maar enkele wegen om uit de economische problemen te komen. De belangrijkste is ‘hulp’, waarbij de overheid, te weten politici, met veel verzonnen geld de economie steunen. Of dat uiteindelijk echte ‘hulp’ is, dat is de vraag. In feite is het als het wegdrukken van de koorts met chemische rommel. Uiteindelijk blijf je wel ziek EN heb je daarbij ook nog eens chemische rommel binnen gekregen. In het geval van de economie heb je nog meer kapitaal waarover rente betaald moet blijven worden.
De andere ‘hulp’ vanuit politici is vervolgens na de hulp dat er bespaard moet worden. Overal, behalve natuurlijk in het ambtenaren en politici apparaat.
Vrijwel nergens, maar dan ook echt vrijwel nergens lees ik over uit de economische problemen komen door je beter op de (nieuwe) markt te richten, door efficiënter te produceren en door meer winst door meer omzet te maken. Anders gezegd, door gewoon harder en langer te werken.

Groei en inspanning tellen niet meer
Het lijkt wel alsof die groeioptie en de inspanningsoptie helemaal uit beeld is. Sterker nog, Frankrijk beschuldigde Duitsland ervan de laatste jaren daar te veel op te hebben ingezet, zodat het land nu een ‘oneerlijk’ voordeel op Frankrijk heeft, dat spilziek bleef en haar werkers nog slechts iets als 32 uur per week laat werken voor een vol salaris. Frankrijk zegt het, maar de PIGS landen hebben niet eens het recht meer het zelfs maar te denken.

Die landen hebben we laatste jaren enorm geprofiteerd van de lage rentes, die ze verkregen dankzij de degelijkheid die Duitsland ze via Euro leningen gaf. Duitsland dat als anker voor de Euro geldt en gold. In de PIGS landen is vanaf 2002 enorm veel goedkoop kapitaal beschikbaar gekomen en maar wat graag hebben ze hun schulden vervolgens enorm doen toenemen. In tegenstelling tot Duitsland was hun productie apparaat echter niet lean and mean. Veel van het geleende geld is opgegaan aan ‘leuke dingen’, terwijl de Duitsers juist na 2002 zijn gaan matigen.
Duitsland staat er dus relatief sterk voor, maar mag volgens de Europese regels niet te hulp komen bij de landen die zich te buiten gingen aan goedkoop geld.

Hoe we hieruit komen is simpel…
De PIGS landen (maar wij ook) zullen weer moeten gaan concurreren. Dat wordt dus 42 uur werken voor hetzelfde loon waar nu nog geen 35 uur voor gewerkt wordt. Het wordt ook schulden afbetalen en ja… ook bezuinigen op niet producerende banen zoals die van ambtenaren en politici.
Er is geen andere weg dan de welvaart te verdienen door er hard voor te werken. Willen ze (en wij ook) dat werken niet doen, dan zie ik ook geen enkele reden waarom Duitsland de PIGS landen te hulp zou moeten komen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het enorme verschil tussen China en India

Ongeveer twee weken geleden zag ik op tv een reporter vertellen dat ze de twee hoofdrolspelers van de Oscar winnende Indiase film “Slumdog Millionaire” had opgezocht en geïnterviewd. De film won een jaar geleden de Oscar en het jongetje en meisje dat de hoofdrol speelden, waren zo uit de sloppenwijk gehaald. De verslaggeefster wilde uiteraard weten hoe het deze kinderen nu verging en welke impact de film op hun leven heeft gehad.

Geen enkel zicht op verbetering
Het bleek dat het jongetje het iets beter had dan voordien, nu samen met zijn moeder in een klein appartementje woonde en regelmatig naar school ging. Het meisje woonde nog steeds in de sloppenwijk en ging niet naar school. Verslaggevers uit de hele wereld moeten betalen om het meisje te mogen interviewen. Het geld gaat naar stiefmoeder en enkele louche ooms. Een wereldster die in de sloppenwijk woont, niet naar school gaat en geen enkel toekomstperspectief heeft.

Volgens de verslaggeefster (die in India woont) bestaat iedere grote Indiase stad voor een derde deel uit sloppenwijken, waarin geen enkel perspectief op verbetering van financiële situatie en levensomstandigheden zichtbaar is. Het meisje uit “Slumdog Millionaire” is een schrijnend voorbeeld van hoe India’s economische groei volledig voorbij gaat aan het arme deel van de bevolking.

Chinees meisje in kledingfabriek
Terwijl ik hiernaar keek, moest ik denken aan een documentaire van enkele maanden voordien over een Chinees meisje van 17 jaar. Zij ging vanuit haar dorp werken in een kledingfabriek in de stad. Geen vrolijk gezicht, al die rijen met kledingmaaksters in allemaal hetzelfde uniformpje. Ze werkte ook nog eens voor haar familie, zodat ik gelijk medelijden met haar kreeg.

Toen liet de documentaire echter zien dat ze voor haar jaarlijkse vakantie terug naar huis ging. Een simpele boerderij in een klein Chinees dorp, waar iedereen elkaar kende. Ze droeg moderne kleding, een indicatie dat ze toch zelf ook profiteerde van haar werk in de fabriek. Haar broer werkte op de boerderij en maakte ook een moderne indruk. De gehele familie investeerde hun gespaarde geld in een nieuw te bouwen huis, groot genoeg voor ouders, kinderen met toekomstige echtgenoten en kleinkinderen. Eenvoudige mensen, die hard werken om vooruit te komen en die ook daadwerkelijk vooruit komen.

Enorm contrast in structuur
Het enorme contract in deze twee persoonlijke verhalen over gewone mensen is wat mij betreft tekenend voor het enorme verschil in de structuur van de economische groei van deze twee landen. China realiseert forse economische groei, waarbij in de afgelopen 30 jaar meer dan 400 miljoen Chinese burgers uit de armoede zijn gekomen én waarbij de infrastructuur van het land zeer grondig is aangepakt.

De forse economische groei in India gaat bijna geheel voorbij aan het arme deel van de bevolking. Zij blijven net zo arm als ze altijd waren. Daarbij heeft India haar infrastructuur niet bepaald op orde. Om structurele economische groei te realiseren moeten veel mensen uit de armoede worden getild én moet fors worden geïnvesteerd in infrastructuur.

China heeft geïnvesteerd in het fundament van haar economische huis (mensen en infrastructuur) en blijft dat doen. India heeft het gammele fundament gelaten voor wat het was en is gelijk gaan investeren in de muren en het dak. Om die simpele reden zal China de komende jaren uitgroeien tot ’s werelds grootste economische macht, en niet India.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Volg nooit blind het advies van iemand anders

Uit veel mails die wij van mensen ontvangen, blijkt dat ze in het verleden zeer zijn teleurgesteld. Door bijvoorbeeld hun geld aan vermogensbeheerders te geven, in beleggingsfondsen of zelfs in teakhoutfondsen of onroerend goedfondsen te stoppen, of door blind op allerlei obscure gratis tips in te gaan.

Financiële ellende
Het resultaat is vaak ronduit teleurstellend en vaker dan je zou denken worden mensen opgelicht zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. Allemaal financiële ellende omdat mensen zonder nadenken hun geld aan iemand anders geven of blind een tip van iemand anders opvolgen. Daarom is een service als 
TopAandelen  voor veel mensen ook een uitkomst. Want met deze service blijft je zélf de baas over je geld.

Nooit in een “zwart gat”
Bij ieder geselecteerd aandeel vertellen we u uitgebreid en in gewone mensentaal waaróm we het aandeel zo koopwaardig vinden, compleet met harde cijfers én de bronnen van waar we die cijfers hebben. U bepaalt op die manier zelf vooraf of u het met onze analyse eens bent. Zo heb je als belegger volledige controle en gaat je geld nooit in een “zwart gat”.

Binnen tien dagen uitverkocht
Het is dan ook niet raar dat de losse nummers van ons
Super Rendement Rapport” deze maand binnen tien dagen waren uitverkocht. Wilt u vanaf nu serieus werk maken van beleggen? Wij leveren u de goedkoopste aandelen van de best presterende bedrijven aan, waarna ú rustig kunt lezen of wij ons werk wel goed hebben gedaan.

Ga vanaf nu serieus beleggen
De vorig jaar door ons geselecteerde aandelen zijn gemiddeld met 68% in koers gestegen, terwijl we ze gemiddeld nog maar 242 dagen in portefeuille hebben. Omgerekend is dat 134% rendement op jaarbasis!
Ga vanaf nu serieus beleggen en volg nooit meer blind het advies van iemand anders. Neem een abonnement op
TopAandelen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Winst – Geld op de bank – Goedkoop

Er is zodanig veel vraag naar het “Super Rendement Rapport” dat we deze maand voor wat betreft de losse nummers nog sneller aan het maximum zitten dan anders. Het is helaas niet meer verkrijgbaar, want we houden ons aan onze eigen afspraken. Al is het alleen al uit respect voor onze abonnees.

U kunt trouwens nog wel een abonnement nemen. Het grote voordeel van een abonnement is dat daarbij het veelgeprezen
Super Optie Rapport” als extra service inbegrepen zit. Zo belegt u niet alleen in de goedkoopste aandelen van de best presterende bedrijven, maar u weet ook dat u geen slachtoffer meer wordt, mocht zich onverhoopt weer een forse beursdaling voordoen. Een supercombinatie, waarmee u op alles bent voorbereid. 

Drie simpele vragen
Onze stelling is trouwens dat je geen beursgoeroe hoeft te zijn om te kunnen beoordelen of een aandeel koopwaardig is. Met nuchter en logisch boerenverstand kom je écht al een heel eind.  Maakt het bedrijf winst? Hebben ze geld op de bank? Is het aandeel goedkoop? Als je alleen al deze drie simpele vragen stelt, ben je écht al een heel eind op de goede weg. Ik kan het ook omdraaien. Als je deze drie simpele vragen niet stelt, verhoog je het risico op enorme zeperds aanzienlijk.

Wilt u volgens deze krachtige principes beleggen? En ook nog in staat zijn om u op tijd in te dekken tegen een forse beursdaling?
Meldt u dan hier snel aan voor een abonnement.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een uitdaging die enorme kansen biedt

Vorige week schreef ik al in deze nieuwsbrief (zie hier) over een door ons geselecteerd aandeel waarmee we inspelen op de noodzaak voor de Chinese overheid om fors te investeren om te voorkomen dat het oosten van China te kampen krijgt met een dagelijks verkeersinfarct. Het is misschien goed om u even een interessant prespectief te geven.

Mega verhuizing naar de stad
Op dit moment wonen 400 miljoen Chinezen in de diverse steden. Volgens sommige schattingen zijn er in China nu 170 steden die meer dan 1 miljoen inwoners hebben. Om even te vergelijken, in de VS zijn dat er slechts negen en in het Verenigd Koninkrijk slechts twee.

Als het Beijing Development Research Center gelijk krijgt, dan zullen de komende 30 jaar nog eens 500 miljoen Chinezen het platteland verruilen voor de stad, waarmee het aantal stedelingen meer dan verdubbelt naar 900 miljoen. Ook McKinsey heeft vorig jaar de Chinese urbanisatietrends bestudeerd. Zij achten een scenario mogelijk waarin China in het jaar 2025 ongeveer 15 supersteden zal hebben met ieder meer dan 25 miljoen inwoners.

Wat zo’n mega verhuizing teweeg brengt
De Chinese regering heeft een enorme uitdaging om dit allemaal in goede banen te leiden, waarbij vooral het verouderde en discriminerende registratiesysteem moet worden veranderd. Maar denkt u zich daarnaast eens in wat deze urbanisatietrend allemaal teweeg brengt. In het artikel van vorige week had ik het al over verkeersproblemen, maar daarnaast willen al die mensen wonen, een auto, koelkasten, televisies, internetaansluitingen, en ga zo maar door. De Chinese urbanisatietrend is dan ook een uitdaging die ook voor ons beleggers enorme kansen biedt.

Focus op de grote achterliggende trends
Met
TopAandelen zijn we daarom ook niet alleen op zoek naar aandelen van bedrijven waarvan de cijfers er perfect uitzien, maar daarbij ook naar aandelen van bedrijven die van deze trend, en de praktische problemen die deze trend veroorzaakt, fors profiteren. Als belegger is het juist daarom zaak dat we vooral niet teveel belang hechten aan dagelijkse nieuwsfeitjes, maar dat we ons richten op de grote achterliggende lange termijn trends.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: