Als u deze nieuwsbrief al een tijdje leest, dan weet u dat ik niet bepaald een hoge pet op heb van centrale bankiers en politici. Dramatische mensen.
Maar er zijn uitzonderingen.
Ik heb bijvoorbeeld een enorm hoge pet op van de Indiase premier Narendra Modi (foto rechts) en van de Indiase centrale bankier Raghuram Rajan (foto links).
Rajan waarschuwde reeds in 2005 voor een financiële crisis. En hij veegde een jaar geleden nog de vloer aan met het beleid van de Amerikaanse centrale bank.
Na zijn aantreden in 2013 hield hij de Indiase bevolking voor dat éérst inflatie (die toen boven 10% was) fors omlaag moest, en dat je dan pas gezonde economische groei kon hebben. Hij verhoogde vrijwel direct na zijn aantreden de rente.
Modi en Rajan zijn een koningskoppel, waar India nog jarenlang heel veel plezier aan gaat beleven.
Nederland
In Nederland had je vroeger Wim Duisenberg. Hij riep altijd dingen die de politici in Den Haag (en vooral zijn PvdA partijgenoten) absoluut niet wilden horen. Hij was voor mij een centrale bankier die politici een spiegel voorhield. Topper.
Nu hebben we Klaas Knot. Door de huidige situatie een beetje een lame duck. Kan in eigen land geen stempel drukken omdat we in de Eurozone zitten. En zit op Europees niveau qua beleidsvisie in een minderheid.
Maar Klaas haalde wel even geruisloos 122 ton goud terug naar Nederland. En hij was ook een van de tegenstemmers bij het ECB-plan om iedere maand €60 miljard te printen.
En nog geen week nadat de ECB effectief is begonnen met geld printen, waarschuwde hij gisteren al voor de bubbelachtige gevolgen daarvan. Zal Draghi misschien niet blij mee zijn, maar hij laat zien dat hij in het belang van de gewone burger denkt.
Forse kritiek op Frankrijk, Rutte en Dijsselbloem
En tegelijk gaf hij ook even zijn mening over Frankrijk. Hij verklaarde het ronduit stuitend te vinden dat Frankrijk de Europese begrotingsregels opnieuw aan haar laars lapt. En daar ook mee wegkomt.
Waarmee hij ook een zéér terechte sneer uitdeelde aan Rutte en Dijsselbloem. Want die waren zonder morren akkoord gegaan met het zoveelste Franse uitstel. Het verlengen van Dijsselbloem’s Europese bijbaantje was voor hen blijkbaar belangrijker dan het hebben van geloofwaardige begrotingsregels.
Ik begin steeds meer fan van Klaas Knot te worden.