In dit artikel vertel ik u dat de Fed’s groeiverwachting altijd te optimistisch is.
Ook het afgelopen anderhalf jaar deed de Fed haar reputatie eer aan.
Powell bleef vorig jaar bijvoorbeeld vrolijk de rente verhogen en QT toepassen, terwijl de economie al aan het vertragen was.
Als een blad aan een boom
Na de beursdaling van eind vorig jaar raakte hij in paniek, en draaide het Fed-beleid als een blad aan een boom.
Sven Henrich vatte het mooi samen in onderstaande tweet.
De reden voor de Fed’s dramatisch slechte track record ligt in het feit dat de Fed niet onafhankelijk is én alleen maar gericht is op de korte termijn.
Paul Volcker
Daarmee komen we op Paul Volcker die van 1979 tot 1987 de baas van de Fed was. Deze week overleed hij op 92-jarige leeftijd.
Onderstaande tweet geeft een treffende beschrijving van zijn karakter.
Hij deed vanaf zijn aantreden wat nodig was om de toen enorme 13,5% inflatie de kop in te drukken.
Veroorzaakte bewust een recessie
Hij begreep dat zijn beleid een recessie veroorzaakte, besefte dat die recessie nodig was en trok zich niets aan van de enorme druk van politici, media, boze ondernemers en de Wall Street bankiers.
Nadat hij het inflatiebeest had getemd, verlengde president Reagan in 1987 zijn termijn niet omdat Volcker te veel kritiek leverde op de toen weer snel stijgende overheidsuitgaven.
Volcker was de enige écht onafhankelijke, op de lange termijn gerichte, in het algemeen belang denkende centrale bankier die de VS sinds 1950 heeft gehad.
Iemand als Volcker? Goud verkopen!
Zodra er een centrale bankier aantreedt die qua karakter en qua beleid ook maar enigszins kan tippen aan Paul Volcker, wordt het tijd om goud en zilver te verkopen.
Dat gaat echter pas gebeuren als de bevolking (net als eind jaren ’70) héél kwaad wordt omdat ze de prijzen van hun boodschappen in razendsnel tempo zien stijgen.
De centrale bankiers die we nu hebben, zijn qua karakter precies het tegenovergestelde van Paul Volcker.
En doen precies het tegenovergestelde van wat Paul Volcker zou doen.