Afgelopen tijd ook vaak ‘het zal allemaal wel’ gedacht als u op het nieuws of in de krant las over de zoveelste onderhandeling over Griekenland? Of de zoveelste betaling die Griekenland moest doen om te voldoen aan de eisen van de Troika?
Ik in ieder geval wel. Ik heb het allemaal niet zo goed meer gevolgd, want met onderhandelende politici blijft het toch koffiedik kijken. Weet je nooit wat de uitkomst gaat zijn.
Twee plaatjes die alles zeggen
Maar ik las deze week iets wat ik toch even met u wil delen. En eigenlijk vertellen twee simpele plaatjes het hele verhaal.
Op het plaatje hieronder zien we wie de houders zijn van de ongeveer €430 miljard aan Griekse staatsschuld.
Op dit moment is ongeveer 62% daarvan gefinancierd met Europees geld. Geld van u en mij dus. En nog eens 8% door de ECB. Ook publiek geld. En nog eens 10% door het IMF. Oók publiek geld!
In 2010 waren vooral banken houders van Griekse staatsschuld. Nu niet meer. Die hebben we met ons allen uit de wind gezet. Met dank aan onze politici.
Waar is al die Griekse hulp aan besteed?
En op het plaatje hieronder zien we waar de maar liefst €254 miljard die sinds 2010 in Griekenland is gepompt, aan is besteed.
Slechts 11% van die €254 miljard is besteed aan Griekenland zelf. En maar liefst 89% is verdwenen in de zakken van Griekenland’s schuldeisers. Waaronder uiteraard vooral de banken.
€230 miljard is op papier gebruikt om Griekenland te redden. Maar is in werkelijkheid gebruikt om Griekenland’s schuldeisers (de banken) te vrijwaren van verliezen.
Failliet Griekenland mag niet failliet gaan
En nu blijven de EU-politici geld richting Griekenland sturen, want het failliete Griekenland mag niet failliet gaan. De Grieken moeten aan de eisen van de Troika voldoen, krijgen dan nieuw geld, dat ze dan weer mogen gebruiken om rente en aflossing te betalen.
Een vuil spelletje. Met als eerste (al lang bereikte) doel om Europese banken te redden. En met als tweede doel om voor die inmiddels €254 miljard aan gemeenschapsgeld niet met de billen bloot te hoeven.
De slachtoffers
Het grootste slachtoffer van dit vuile spelletje is allereerst de Griekse bevolking. Want de Troika’s reddingsstrategie heeft de gewone Griek nu al vijf jaar lang niets anders dan financiële, economische en sociale ellende gebracht.
Het kleinere slachtoffer is de bevolking van de eurozone. Want hun belastinggeld is gebruikt om niet de Grieken, maar de banken te financieren.
De boom in
In de media wordt Tsipras afgeschilderd als een extreem linkse figuur die vooral moeilijk doet. Die moet gehoorzamen, maar niet wil.
Als ik in Tsipras’ schoenen zou staan, zou ik eerst aan Merkel, Dijsselbloem en Juncker hebben gezegd dat ze zich dood moeten schamen. En direct daarna dat ze de boom in kunnen.