Pensioenfondsen nemen veel te grote risico’s

Afgelopen dinsdag vertelde ik u al over het feit dat vooral pensioenfondsen in risicovolle junk-obligaties beleggen.

Gewoon omdat die meer rente opleveren. Tegelijk hebben we een sterk vermoeden dat ze ook met geleend geld in dat soort obligaties beleggen.

Ideale manier om het rendement op te krikken. Zolang het goed gaat.

Tot beleggingsproducten verpakte leningen
Daarnaast zien we steeds meer een trend dat pensioenfondsen beleggen in tot beleggingsproducten verpakte leningen. U weet wel, die dingen waardoor het in 2008 zo erg mis ging.

Uit de tweet hieronder blijkt alvast dat het Nederlandse pensioenfonds PGGM heeft belegd in zo’n pakket leningen van het nu failliete Britse bouwbedrijf Carillion.

HSBC had dus te veel geld geleend aan bouwbedrijf Carillion. Wilde haar risico verlagen. Maakte een mooi pakketje leningen en verkocht dat als beleggingsproduct met relatief hoge rente aan pensioenfondsen. Toen Carillion haar leningen niet langer kon afbetalen, waren beleggers (pensioenfondsen) de klos.

Het Financial Times-artikel meldt tevens dat PGGM een grote belegger in dit soort tot beleggingsproducten verpakte leningen is.

Maar dat is nog niet alles.

Europese pensioenfondsen zitten massaal short VIX
Op de grafiek hieronder zie we dat beleggers voor een record bedrag shortposities op de VIX-index hebben. Ze speculeren erop dat alles op de beurs voorlopig kalm blijft.

Dit werkt als een ongedekt geschreven call-optie. Gebeurt er niets, dan maak je een leuk extra rendement. Zodra de vlam echter in de pan schiet, lopen verliezen in korte tijd enorm op.

Ik weet dat Europese pensioenfondsen massaal dit soort shortposities op de VIX hebben. Dus zeer waarschijnlijk ook Nederlandse.

Typisch gevalletje van “picking up pennies in front of a steamroller”.

Dit gaat fout aflopen
Beleggen in junk-obligaties, in tot beleggingsproducten verpakte leningen én enorme short posities op de VIX-index.

Ik kan niet anders dan concluderen dat dit faliekant mis zal gaan zodra rentes straks stijgen en de beurs een forse daling inzet.

Reken er dus alvast maar op dat pensioenuitkeringen straks fors zullen dalen en dat pensioenpremies fors zullen stijgen.

 

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als je om de toekomst van je familie geeft…

If you care about the future of your family, your children, you better start caring about monetary policy – John Mauldin

Deze uitspraak zal misschien zeer overdreven op u overkomen. Want u hebt uiteraard wel wat anders te doen dan u bezig te houden met het beleid van centrale banken.

Verplicht je bank sponsoren
Feit is echter dat iedere burger er direct door geraakt wordt. Als je bijvoorbeeld €100.000 op een spaarrekening hebt staan, dan loop je per jaar minimaal €2000 aan rente mis. Kan je veel leukere dingen mee doen dan verplicht je bank sponsoren…

Daarnaast hoop ik dat u de boodschap van dit artikel goed hebt begrepen.

Inflatie is een bewust doel
Het doel van alle westerse beleidsmakers is om deflatie te voorkomen én om inflatie te creëren. Zodat de reële waarde van de enorme schuldenberg (maar ook ons spaargeld!) slinkt.

Als centrale bankiers bewust inflatie creëren, is de kans zéér groot dat inflatie op een bepaald moment uit de klauwen loopt. Zéér groot. Waardoor je spaargeld, maar óók je pensioen enorme klappen oploopt.

(zodra dat straks gebeurt, doen politici én centrale bankiers alsof die inflatie uit de lucht is komen vallen…)

Iets om serieus rekening mee te houden
Als je dus om de toekomst van je familie en je kinderen geeft, dan moet je daar serieus rekening mee houden. Dát is de boodschap die John Mauldin ons geeft.

Een manier om te voorkomen dat je hier slachtoffer wordt, is om (een deel van) je geld buiten het financiële systeem te plaatsen. Door fysiek goud en zilver te kopen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Even een swapje doen met Goldman Sachs

U hebt waarschijnlijk niets met Ecuador en al helemaal niets met Goldman Sachs. Ik ook niet. Maar mijn aandacht is direct gewekt als een stel bureaucraten (van eender welk land) deals gaan sluiten met Wall Street.

Ecuador heeft uit de kluis van haar centrale bank 1165 baren goud opgediept, die daar stof lagen te vergaren. En die niet één Ecuadoriaanse Sucre aan rente opleverden.

Dan maar een swapje doen met Goldman Sachs, moeten ze bij de centrale bank hebben gedacht.

Let nu goed op!
Goldman Sachs koopt die baren goud aan huidige marktprijzen en betaalt in totaal ongeveer $600 miljoen.

Vervolgens helpt Goldman ze om die $600 miljoen te beleggen in instrumenten met hoge financiële zekerheid. Die dus een vaste, lage rente opleveren.

Slim toch van die Ecuadorianen?
Die 1165 baren goud die stof lagen te vergaren, leveren nu in ieder geval inkomsten op. De Ecuadoriaanse centrale bank bureaucraten wrijven zichzelf in de handen. Een woordvoerder zei:

Gold that was not generating any returns in vaults, causing storage costs, now becomes a productive asset that will generate profits…

Maar nu komt het laatste deel van de overeenkomst
Over drie jaar (in 2017 dus) koopt Ecuador diezelfde 1165 baren goud terug van Goldman Sachs. Tegen de dán geldende marktprijzen.

Is de goudprijs gelijk of lager dan nu, dan winnen de bureaucraten van Ecuador. Is de goudprijs in 2017 hoger, dan gaat Goldman Sachs er met de winst vandoor.

Als u mocht wedden op de winnaar, op wie zou ú uw geld zetten?

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als de grote jongens straks winst gaan nemen…

Op 26 juli 2012 hield Draghi zijn fameuze “whatever it takes” toespraak, waarin hij beloofde dat de ECB alles zou doen wat nodig was om de euro te redden.

Op dat moment was er nog redelijk paniek in euroland, want de rente op vooral Spaanse en Italiaanse staatsobligatie ging richting 7%. En beide landen zijn te groot om even een reddingspakketje voor in elkaar te zetten. Paniek dreigde.

“Ik sta garant”
En dus gaf Draghi met zijn “whatever it takes” de impliciete boodschap aan alle grote beleggers dat ze veilig die staatsobligaties konden kopen. Hij stond garant.

Grote beleggingsfondsen houden van garanties. Héél erg zelfs.

Zij belegden daarom met veel liefde in Italiaanse en Spaanse staatsobligaties, waardoor de rente daarop daalde. Crisis afgewend. En omdat de Fed en de BoJ vervolgens fors geld begonnen te printen, vloeide nog méér geld richting Europa.

Met als gewenst gevolg dat (terwijl staatsschulden verder stegen) de rente op staatsobligaties nog verder daalde.

Het ongewenste gevolgje
Alleen was er ook een ongewenst gevolgje. Hoe meer geld richting europese beleggingen vloeit, hoe meer de euro stijgt.

En hoe meer de euro stijgt, hoe goedkoper het wordt om te importeren, hoe duurder om te exporteren en hoe meer inflatie daalt.

Als de grote jongens straks winst gaan nemen
Waardoor Draghi wordt gedwongen om geld te printen. Want die inflatie moet weer richting 2%. En als inflatie straks laag blijft, dan gaat hij nog meer geld printen.

Met straks als onvoorzien consequentietje dat de grote fondsen (logischerwijs) de inmiddels behaalde winst op hun Italiaanse, Spaanse, maar ook Franse staatsobligaties veilig gaan stellen. Dat ze dus verkopen.

Dan stijgen de rentes daarop (terecht) fors. En hebben we weer paniek in euroland.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Even een fabel de wereld uit helpen…

Goud is een belegging waarop je geen rente of dividend ontvangt. Het is een dom blinkend metaal dat in een kluis ligt en dat niets oplevert.

Dit is een commentaar dat ik veel lees en hoor van economen en ander slag volk dat niets in goud ziet. Probleem is alleen dat enorm veel van die zogenaamde specialisten nooit de moeite nemen om de geschiedenis te bestuderen.

Zouden ze dat wel doen, dan zouden ze weten dat onze voorouders (dus de gewone mensen van duizenden jaren geleden) hebben besloten dat goud en zilver de beste eigenschappen bezitten om als ruilmiddel (dus als geld) te dienen.

Goud en zilver zijn dus geld. Het is al duizenden jaren als geld gebruikt. Papiergeld is altijd ingevoerd door bankiers en politici. Het is met papiergeld altijd mis gedaan. Altijd. En ook nu is het mis aan het gaan. En de gewone burger is daarvan altijd de klos. Altijd.

Maar daar wil het nu verder niet over hebben.

Ik wil het hebben over de ongelofelijk domme opmerking dat goud geen rente oplevert. En dat euro’s wél rente opleveren. Als je goud in een kluis bewaart, ontvang je daarover geen rente. Als je euro’s in een kluis bewaart, ontvang je daarover ook geen rente.

Je ontvangt pas rente over iets als je het aan iemand uitleent.

Als je euro’s op je spaarrekening zet, dan leen je effectief je geld uit aan een bank. En neem je het risico dat je (een deel van) je geld niet terug krijgt. Je neemt dus tegenpartijrisico.

Hoe werkt dat bij een goudrekening?
Als je goud en zilver op een goudrekening aanhoudt, dan leen je het goud en zilver aan niemand uit. Je geeft het slechts in bewaring en betaalt daarvoor een vergoeding. Je blijft juridisch eigenaar van het goud en zilver dat op je goudrekening staat.

De fabel die we bij deze dus uit de wereld helpen
De enige reden waarom je rente ontvangt op een spaarrekening is omdat je effectief je geld uitleent. Als je geld (aan wie dan ook) uitleent, dan loop je risico. Tegenpartijrisico.

Twee soorten risico die niet wil lopen
Met papiergeld op een bankrekening lopen we twee soorten risico. Tegenpartijrisico en inflatierisico. Die risico’s wil ik juist in deze tijden niet lopen.

Want ik heb voorlopig even geen vertrouwen in onze politici, nog minder in onze centrale bankiers en nóg minder in gewone bankiers.

Daarom blijf ik goud en zilver bijkopen. Ik doe dat bij deze aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Staatsschulden terugdringen?

EU-politici hebben ook dit jaar al tig keer aangekondigd dat economisch herstel op komst is, of zelfs al is ingezet. En al drie jaar lang zijn ze ons aan het vertellen dat het zo belangrijk is om de staatsschuld terug te dringen.

Naar praatjes van politici luisteren is zinloos, want ze liegen dat ze barsten. Hoort bij het beroep. Gisteren kwam Eurostat met deze harde cijfers.

De regeringen van de eurozone zijn zó slim, zó verstandig aan het bezuinigen geweest, dat de staatsschuld van de Eurozone in één kwartaal met maar liefst €150 miljard is gestegen. Tot 92% van het BBP.

Recordhouder
Spanjes staatsschuld steeg met maar liefst €39 miljard, Italië moest €46 miljard extra geld lenen en de Ieren €12 miljard. En ook de Belgische staatsschuld steeg fors. Met maar liefst $19 miljard.

Was ik bijna de Fransen vergeten. Hollande is waarschijnlijk recordhouder als het gaat om aankondigen dat economisch herstel op komst is. Frankrijk moest €37 miljard extra lenen.

Probleemloos lenen dankzij Draghi
Uiteraard ging dat geld lenen probleemloos. Grote beleggingsfondsen en pensioenfondsen waren gaarne bereid om hun geld aan deze landen uit te lenen. Dankzij Draghi. Want hij heeft ze vorig jaar laten weten dat ze geen enkel risico lopen als ze geld lenen aan Eurolanden.

Zodra de rente op staatsobligaties teveel oploopt, zet Draghi de geldpersen weer aan. Of denkt u werkelijk dat Griekenland, Frankrijk, Italië, Ierland, België en Spanje een manier gaan vinden om hun staatsschulden op een normale manier af te lossen?

Wat je wel moet doen. En wat juist niet.
Wat we in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” beschrijven, is precies aan het gebeuren. In het rapport vertellen we u wat wij de komende jaren wél met ons geld doen en wat juist niet. Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het is crimineel en er is niets aan te doen

Alleen al het simpele feit dat de ECB de rente op 0,75% heeft gezet. Crimineel omdat gewone spaarders hierdoor worden bestolen ten gunste van banken. Dat de ECB inzet op ongelimiteerd geld printen is crimineel omdat de waarde van onze euro hierdoor steeds meer wordt uitgehold, waardoor we voor een euro steeds minder spullen kunnen kopen.

Dat politici in heel Europa “bezuinigingspakketten” presenteren, die stuk voor stuk grotendeels bestaan uit belastingverhogingen is crimineel. Want de gewone, werkende burger wordt financieel uitgewrongen, terwijl er juist keihard moet worden gesneden in de enorme overheidsapparaten.

Dat politici belastinggeld aan zuiderse landen lenen om die landen vervolgens te dwingen tot maatregelen die hun economie doodknijpen is crimineel. Want de bevolking van Zuid-Europa lijdt enorm, terwijl er economisch geen enkele vooruitgang wordt geboekt.

Een spaarder hoort bij de huidige 2,7% inflatie minimaal 4,7% rente op zijn spaargeld te ontvangen. Een verantwoordelijke centrale bankier print geen geld. Een verantwoordelijke politicus snijdt fors in de kosten en verlaagt belastingen.

Alle basisregels van (sociaal) verantwoord met geld omgaan zijn de afgelopen jaren aan de kant geschoven. En alle problemen vooruitgeschoven. De enige ‘oplossing’ die voor politici en centrale bankiers overblijft, is geld printen. Massaal en ongelimiteerd.

Het is crimineel en er is niets aan te doen. De gevestigde belangen zijn te sterk. De beurs mag niet instorten, de spaarder moet zijn geld uitgeven en inflatie moet de schuldenlast van staat, banken en multinationals drukken. Ten koste van de burger.

Het enige wat u en ik kunnen doen is onszelf beschermen. En de boodschap aan vrienden en familie doorgeven, zodat we ze in ieder geval de kans geven om zichzelf ook te beschermen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Zorg dat u er klaar voor bent!

Ik hoop dat u het filmpje dat ik u gisteren toestuurde aandachtig hebt bekeken. Als u het nog niet hebt bekeken, doet u het dan alstublieft alsnog. Ik kende Frank Giustra (helaas) nog niet, maar hij is voor mij een openbaring. Ik heb nog niemand zo duidelijk zien vertellen waarom we op hyperinflatie afstevenen.

Het is voor mij in ieder geval zo belangrijk, dat ik vrienden en familie hierop wijs. Uiteraard kan ik hen (en u) slechts vertellen wat mijn verwachting is en waarom, en moet eenieder verder vooral met zijn geld doen wat hij zelf het beste vindt.

Het grote verschil tussen 2007 en 2012 
Vroeger kon je geld waar je geen risico mee wilde lopen gewoon op een spaarrekening zetten. Na aftrek van belasting en inflatie werd je spaargeld ieder jaar iets meer waard. Die tijden zijn sinds eind 2008 voorbij. Dankzij de centrale bankiers die voor ons beslissen dat de rente op 0,75% moet staan.

Nu boer je achteruit met je spaarrekening en door het vele geld printen gaat dit alleen maar erger worden. En zodra hyperinflatie optreedt, is je spaargeld simpelweg niets meer waard.

“De gewone spaarder zal worden vernietigd”, zegt Frank Giustra in het interview.

Hij zegt daarmee feitelijk precies hetzelfde als ook wij al enkele jaren lang vertellen. Zie ons rapport “Wees voorbereid en heb een plan!“, dat we toevallig vorige week nog hebben bijgewerkt met de laatst bekende informatie.

In het rapport vertellen we u precies waarin wij de komende jaren WEL zullen beleggen en daarnaast waarin we juist NIET zullen beleggen.

Vraagt u dit unieke gratis rapport hier aan en lees het aandachtig door. Als u vervolgens besluit dat u het met onze analyse eens bent, onderneem dan vooral actie. Zorg dat u financieel gezien goed voorbereid bent op de komende jaren!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ziekelijke logica

Gisteren hield ECB president Mario Draghi een persconferentie, waarin hij onder meer het volgende verklaarde:

“The Governing Council extensively discussed the policy options to address the severe malfunctioning in the price formation process in the bond markets of euro area countries”

Simpel gezegd, ze hebben het uitgebreid gehad over de hoge rente die onder meer Italië en Spanje moeten betalen om geld te lenen. En volgens de heren van de ECB is die rente zo hoog omdat de rente op die Spaanse en Italiaanse obligaties door de markt niet goed wordt bepaald.

Als een land er dus jarenlang financieel economisch een puinhoop van maakt en beleggers besluiten dat ze nog steeds geld aan dat land willen lenen, maar dat ze daarvoor nu wél 7% rente willen ontvangen, dan ligt dat volgens de ECB niet aan die financiële puinhoop. Volgens professor Draghi werkt de markt dan gewoon niet goed.

Toen ik u gisteren dit filmpje toestuurde, vertelde ik u al dat de gemiddelde politicus (en centrale bankier) de obligatiemarkt ziet als een instituut dat vooral veel geld moet lenen aan geld verspillende overheden en dat verder vooral niet moet zeuren. Een ziekelijke logica, waarvan Draghi en zijn ECB-kornuiten gisteren een duidelijk bewijs gaven.

Non-standard policy actions
Verder gaf Draghi aan dat hij klaar staat om zoveel geld als nodig te lenen aan landen in problemen en dat de ECB daarnaast ook klaar staat om “non-standard monetary policy actions” te nemen. Voor mij betekent dit dat hij ook onbeperkt geld aan banken in nood zal lenen. Het duurt allemaal alleen even iets langer omdat het nu via een omweggetje met het EFSF/ESM moet.

Wachten tot de snoeptrommel open gaat
De (aan geprint geld verslaafde) beurzen reageerden gisteren licht teleurgesteld. Als een kind dat nog even moet wachten tot de snoeptrommel open gaat. Maar dát die snoeptrommel open gaat, staat nu zo vast als een huis. De (juridische) weg wordt vrijgemaakt om enorme hoeveelheden geld te printen.

Wat mij betreft betekent dat maar één ding. Die grote rally in vooral goud en zilver, waar ik vorige week al over schreef, staat op het punt te beginnen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Stijgende inflatie onvermijdelijk

Als je geld aan iemand uitleent, dan loop je risico. Voor dat risico ontvang je een rentevergoeding, die afhankelijk is van twee zaken. Hoe groot is het risico dat je je geld nooit meer terugziet. En hoe hoog is inflatie.

Als je je geld op een spaarrekening zet, dan leen je effectief je geld uit aan een bank. En loop je dezelfde risico’s. Natuurlijk springt de staat bij in geval van faillisement van een bank, maar dat is uiteindelijk een wassen neus. In normale economische tijden zou je dus 2,7% inflatie + ongeveer 2,5% risicopremie = een rente van ongeveer 5% moeten ontvangen op je spaarrekening.

Nu lopen we een hoger risico op problemen en zouden we eigenlijk zelfs 6% tot 7% rente moeten ontvangen. Vergelijk dat maar eens met de ongeveer 2% rente die een spaarrekening nu oplevert. Die 2% rente is nog niet eens genoeg om inflatie te vergoeden. Laat staan het verhoogde risico dat we nu met banken lopen! Conclusie: cash geld aanhouden loont niet, terwijl er wél risico aan kleeft.

En die spaarrente gaat nog minimaal een jaar of twee zo laag blijven. Het beleid van Draghi laat namelijk aan duidelijkheid niets te wensen over. Hij draaide direct na zijn aantreden de renteverhogingen van Trichet terug en pompte de afgelopen twee maanden 1012 miljard vers geprinte euro’s het systeem in. Stijgende inflatie is daarmee onvermijdelijk.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: