Tag archieven: rendement

Nog even over rendementsvrij risico

Posted on by

Vanochtend zag ik in het nieuws dat beleggers Franse staatsobligaties kopen tegen een negatieve rente van 0,005%. Denkt u alstublieft even na over hoe belachelijk dit is.

Beleggers lenen dus hun zuur verdiende geld uit aan een land dat er financieel en economisch gezien belabberd voor staat. Dat al vele jaren lang elk jaar meer geld uitgeeft dan er binnenkomt. En in plaats van daarvoor een forse rente te vragen, gaan ze rente betálen! Kan het nog zotter?

In dit artikel schreef ik vorige week al over rendementsvrij risico. Aan diverse reacties van lezers merk ik dat mensen de neiging hebben om over die term heen te lezen, zonder zich af te vragen wat het betekent.

100% zeker géén rendement
Rendementsvrij risico betekent dat je een belegging doet, waarop je 100% zeker weet dat je géén rendement zult behalen. Maar waarbij je wel twee risico’s loopt. Het eerste is dat je geld door inflatie een pak minder waard wordt. Het tweede is dat de tegenpartij failliet gaat en dat je helemaal niets terug krijgt.

Naar mijn mening twee écht grote risico’s. Die je neemt zonder dat daar rendement tegenover staat. Rendementsvrij risico dus.

Spaargarantie = pure volksverlakkerij
Een ander voorbeeld is de spaarrekening. Na aftrek van inflatie hebt u nu al een negatief rendement. En u loopt het risico dat uw geld de komende jaren door een fors dalende euro/fors stijgende inflatie enorm aan koopkracht verliest (zie dit artikel). Daarnaast loopt u het risico dat uw bank failliet gaat.

Maar dan hebben we toch altijd nog de spaargarantie van de Nederlandse overheid? Ik zal u direct even uit de droom helpen. De balans van één Nederlandse grootbank is al twee keer zo groot als de gehele Nederlandse economie. Hoe denkt de overheid garant te staan als het met slechts één Nederlandse grootbank mis gaat?

Simpel gezegd. Die spaargarantie van 100.000 euro per rekening is pure volksverlakkerij. Kunnen ze onmogelijk waarmaken.

Conclusie
Beseft u alstublieft goed dat de spaarrekening en staatsobligaties (waarin u via uw pensioenfonds fors belegt) beleggingen zijn waarop u een rendementsvrij risico hebt. Dus 100% garantie dat u geen rendement zult behalen, terwijl u wel een (fors) risico loopt.

In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertel ik u waarin ik de komende jaren wél zal beleggen en waarin vooral niet. Klikt u hier als u het nog niet hebt gelezen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een kostbare misvatting

Posted on by

Voordat deze economische crisis begon was het leven simpel. Een behoudend mens zette zijn geld op een spaarrekening en/of kocht staatsobligaties. Iemand die wat meer risico wilde nemen ging beleggen. Deed je dus niets met je geld, dan liep je geen risico en nam je genoegen met een beperkt rendement.

Ik denk hier vaak aan, want dit is precies waar ik voor de komende jaren zo bang voor ben. Namelijk dat mensen nog steeds op die manier denken, hun geld op een spaarrekening zetten en zichzelf daarmee een vals gevoel van veiligheid geven. Terwijl ze juist een enorm risico lopen.

Het gééft ook een veilig gevoel. Je saldo fluctueert niet en ieder kwartaal wordt er wat rente bijgeschreven. Maar wat als je saldo niet fluctueert, maar je voor dat spaarsaldo steeds minder kunt kopen? Of wat als je bank in de problemen komt? Of gewoon even ’tijdelijk’ de deuren sluit?

Een algehele misvatting die onder de bevolking lijkt te leven is dat als je je geld op een spaarrekening zet, het nog steeds jouw geld is. Dat de bank het simpelweg voor je bewaart en het altijd beschikbaar heeft.

Feit is echter dat u uw geld uitleent aan een bank. En de bank belooft u het gehele bedrag terug te betalen op het moment dat u daarom vraagt. Die bank gaat vervolgens echter met úw geld beleggen, samen met het geld van vele duizenden andere spaarders.

En daarbij rekenen ze erop dat hooguit een paar procent van die spaarders hun geld opvraagt. Dus dat het gros van de mensen hun geld jarenlang op die spaarrekening laat staan. Zo kunnen ze een groot deel van het van spaarders geleende geld vrij gaan beleggen voor een zo hoog mogelijk rendement. En zo hoog mogelijke bonussen.

En u als spaarder moet dan maar hopen dat die bank uw geld een beetje verstandig belegt. Ik weet niet hoe u het ziet, maar ík zie geen enkele reden om daarin ook maar énig vertrouwen te hebben.

Een spaarrekening is doodgewoon een belegging. Want je leent je geld uit aan een bank. Een staatsobligatie is een belegging, want je leent je geld uit aan de staat. Een aandeel is een belegging, want je stopt je geld in een onderneming.

Het enige wat je eigenlijk niet als belegging kunt beschouwen, zijn goud en zilver. Want dat is het enige échte, door onze voorouders gekozen geld. Dat is de enige manier om geld te bezitten, zonder dat je afhankelijk bent van een bank of van de staat.

De geschiedenis zegt alles. Landen zijn failliet gegaan, (centrale) banken zijn failliet gegaan en systemen van papiergeld zijn verdwenen door oorlogen en hyperinflatie. Het enige wat al die jaren waardevast is gebleven? Goud en zilver!

Daarom zijn goud en zilver in tijden van crisis het enige wat échte zekerheid bied. Ook al fluctueren goud en zilver dagelijks in prijs. Ook al voelt het aan als een belegging.

Het ís crisis. Serieuze crisis. Zéér serieuze crisis. Kies daarom voor goud en zilver! Ik blijf zelf stelselmatig goud en zilver bijkopen via deze aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Zo bescherm ik mezelf tegen wat gaat komen (5a)

Posted on by

Ik heb besloten om het vijfde artikel van de serie “Crisisbestendig leven” te splitsen in twee delen. In het eerste deel wil ik alleen een verhaal vertellen. Ik heb hierover eerder al eens geschreven, maar ik zag het nu op een zodanig prachtige en eenvoudige manier verteld, dat ik het u absoluut opnieuw moet vertellen.

Het gaat over Jan. En Jan leeft in het jaar 1012. Duizend jaar geleden dus. Jan heeft een goedlopend bedrijf en verdient dus goed. Hij spaart één dollar en belegt die dollar. Zijn doelstelling is bescheiden. Hij wil 3% meer rendement verdienen dan inflatie. Bij een inflatie van 2,5% neemt hij dus genoegen met 5,5% rendement per jaar.

Jan houdt dit zijn leven lang vol. En leert zijn kinderen hetzelfde. En zij leren het weer aan hun hun kinderen. Zo gaat het 1.000 jaar lang en nu beheert Jan’s achter, achter….achterkleinkind een vermogen van een slordige $6.700 miljard. Ofwel $6,7 biljoen.

Een bescheiden rendement van inflatie plus 3% zou een vermogen van $1 over een periode van 1000 jaar hebben doen groeien tot $6,7 biljoen in 2012.

Is er dus iets mis met deze berekening?
Neen. Rekenkundig klopt het allemaal. Het probleem is dat fortuinen over de écht lange termijn met grote regelmaat verloren gaan. Oorlogen, epidemieën, hyperinflatie, diepe economische depressies, uiteenspattende zeepbellen, failliete banken, failliete overheden etc. Verschillende oorzaken met hetzelfde resultaat.

Als je een gewoon goed leven wilt
Als je dus de geschiedenis bekijkt, dan weet je direct wat het allerbelangrijkste is voor ieder mens dat voor zichzelf en zijn familie een goed leven wil. Dat is dat je voorkomt dat je slachtoffer wordt van het soort rampzalige toestanden die financiële vermogens decimeren.

En om dat te voorkomen, moet je een ernstige crisis vooraf zien aankomen en vooral tijdig actie ondernemen. We zijn nu hard op weg richting een enorme crisis die alles in zich heeft om vermogens weg te vagen. En dan vooral vermogens van mensen die ‘veilig’ in spaarrekeningen en in (staats)obligaties zitten.

We zijn hard op weg
De geschiedenis leert dus dat vermogens regelmatig worden gedecimeerd door rampzalige gebeurtenissen. Wij kunnen niet anders dan constateren dat we nu hard op weg zijn naar een dergelijke gebeurtenis. In een gratis rapport vertel ik u hoe ik mezelf de komende jaren bescherm. Waar ik dus de komende jaren mijn geld wel in beleg én waarin ik het vooral niét beleg. Klikt u hier om het aan te vragen.

Oh ja. Weet u wat het enige is dat al die 1.000 jaren niets aan waarde heeft verloren?
U raadt het al! Goud en zilver.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een stel tikkende tijdbommen

Posted on by
(door Tom Lassing)
De koersen van banken zijn enorm omlaag gegaan. ING bijvoorbeeld stond in 2001 nog boven de 34. Het aandeel doet nu nog geen 6,50 euro. Alleen daarom zou je als belegger al kunnen denken dat de koers wel omhoog moet gaan. 2001 is echter 2010 niet. ING heeft de laatste jaren, net als alle andere banken, teveel risico genomen en posities ingenomen die schadelijk voor haar klanten en aandeelhouders waren. Ook ING kon niet zonder overheidssteun. Ook ING kocht de waardeloze Amerikaanse producten en had een garantie van de staat nodig om te kunnen overleven. Dead Cat Bounce
De beurskoers was in maart 2009 nog slechts 2 euro. Vanaf dat punt bezien is er dus al een enorm rendement behaald. Een dooie kat stuitert ook als je deze van de flat af gooit. Wat als ING toch nog weer een lijk in de kast verstopt heeft? Niemand buiten ING kan dat weten, want de bank mag dat soort zaken tegenwoordig binnenshuis houden. Ze waarderen het dan simpelweg op de historische koers en geen haan die er naar kraait. Die struisvogelpolitiek kan je lang volhouden, tot iemand je bluf gaat testen. Dan kan het zomaar heel snel gedaan zijn.

Wanneer gaan ze elkaar shorten?
Vooral het feit dat banken als ING niet meer te beoordelen zijn, maakt dat ik de koopwaardige adviezen van analisten erg gevaarlijk vind. Hoe kunnen ze dat stellen, terwijl ze niet genoeg gegevens hebben? Dat is dan toch gewoon gokken?
Wetende dat banken er geen enkele probleem mee hebben short te gaan op producten die ze hun eigen klanten aanbieden, is het naar mijn idee slechts de vraag wanneer ze keihard short gaan op elkaar. Dat moet toch onderhand wel een zeer lucratieve handel gaan lijken. Het feit dat ze elkaar geen geld meer toevertrouwen is in dat licht bezien zo gek niet.Niet koopwaardig
Het antwoord op de vraag of banken koopwaardig zijn, is naar mijn idee “neen”. Ze zijn in mijn ogen een stel tikkende tijdbommen. Ik denk dat ik daarmee duidelijk genoeg ben.

Tom Lassing is oprichter en eigenaar van BeursAccent. Een topkwaliteit service, gespecialiseerd in degelijk beleggen in onmiskenbare wereldwijde trends.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Stop-loss is lang niet altijd verstandig

Posted on by

Sinds de afgelopen weken veel beleggers naar één van de fantastische mini seminars van Francois Franken zijn geweest, krijgen we weer veel vragen over het al dan niet gebruiken van een stop-loss. Dit omdat Francois standaard een stop-loss onder een door hem geselecteerd aandeel zet.

De fout die veel mensen maken is dat ze daardoor denken dat het altijd verstandig is om een stop-loss onder een aandeel te leggen. Niets is echter minder waar. Het heeft alles te maken met de manier waarop je aandelen selecteert.

Alleen rustig bewegende aandelen
Voor Francois is de enige selectievoorwaarde dat de koers van een aandeel zich rustig beweegt, het liefst licht stijgend. Het interesseert hem totaal niet welk bedrijf er achter zit, of dat bedrijf winst maakt, etc. Wat hem interesseert is dat hij een maandelijks inkomen kan genereren door op basis van zijn methode opties te schrijven. En daarvoor heeft hij vooral rustig bewegende aandelen nodig. Rustig bewegende aandelen zijn vaak aandelen van grote bedrijven, waar niet al te veel gebeurt. Hoe saaier het aandeel, hoe liever Francois het heeft, want hoe gemakkelijker hij zijn maandelijks inkomen genereert.

Onverstandig voor TopAandelen
Wij selecteren voor TopAandelen alleen fors ondergewaardeerde aandelen van bedrijven die zeer goed presteren en die er financieel zeer sterk voor staan. Daarbij interesseert het ons totaal niet of de koers van het aandeel rustig beweegt of juist heel sterk. Wij kopen het gewoon en houden het vast totdat de werkelijke waarde van het bedrijf in de koers van het aandeel tot uiting komt. Het interesseert ons niet hoe de koers op de korte termijn beweegt! Het is dan ook onverstandig om onder TopAandelen een stop-loss te leggen, want de kans is veel te groot dat de stop-loss wordt geraakt waarna het aandeel weer vrolijk een stijging inzet.

Ook zeer onverstandig voor WoensdagTrader
Voor WoensdagTrader hebben we uitgebreid onderzocht of het gebruik van een stop-loss een gunstig effect op het rendement zou hebben. De conclusie was dat een stop-loss juist het omgekeerde effect heeft. Het gebruik van een stop-loss zou ervoor zorgen dat je zodanig vaak onnodig wordt uitgestopt, dat het rendement daar enorm onder te lijden zou hebben. Je kunt als WoensdagTrader dan ook veel beter die af en toe onvermijdelijke zeperd kunt incasseren. Dat is goed voor het uiteindelijke rendement, en dát is wat telt.

Nog twee grote nadelen
Ten eerste wordt de koers van een aandeel door de market maker vooral bij kleinere aandelen vaak bewust even onder een bepaald niveau gedrukt, er daarbij op speculerend dat er dan een paar stop-loss orders in gang worden gezet.
Ten tweede wordt bij het raken van de stop-loss een verkooporder bestens op de markt gegooid, waardoor de verkoopkoers vaak onder de stop-loss koers ligt. Vooral bij kleinere aandelen kan dat een fors extra nadeel opleveren.

Conclusie
Voordat u overweegt om eventueel een stop-loss te gebruiken, is het raadzaam om eerst na te gaan of de door u toegepaste beleggingsstrategie daar wel geschikt voor is en of de aandelen in uw portefeuille wel genoeg handelsvolume hebben.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Beleggingshorizon

Posted on by

(Gastauteur: Tom Lassing)
Anders gezegd, na hoeveel tijd verwacht u het door u gewenste beleggingsresultaat bereikt te hebben? Services die schermen met enorme behaalde of te behalen rendementen, zien dat dit commercieel gezien prachtig werkt. Zo kwam ik een service tegen die in 2008 meer dan 2000% rendement had gemaakt. Een enorme prestatie, die voortkwam uit de fantastische belegging in een put optie positie die ze wijs genoeg heel lang vastgehouden hebben. Hun abonneebestand is dit jaar werkelijk naar de maan geschoten.
Vooralsnog echter, lijkt het rendement van 2009 niet op het rendement van 2008. De beurs wil niet nog een keer zo keihard dalen…
Hoe ver ligt de beleggingshorizon van de nieuwe abonnees op die service denkt u? Ik denk zelf dat ze hopen in één klap en liefst binnen enkele maanden ‘binnen’ te zijn.

Ongeloof
De kans dat het gaat gebeuren is vrijwel nihil, zelfs bij een service die al een keer zeer fors presteerde. Als ik zeg of schrijf dat beleggers moeten denken aan een horizon van dertig jaar, dan is er ongeloof. Het moet toch mogelijk zijn om sneller met beleggen ‘binnen te lopen’?
Ik vrees van niet. Rendement op rendement heeft namelijk tijd nodig. Het heeft ook rendement nodig…
Dat laatste wil vaak ook maar niet lukken. Dat ‘gokje’ leek zo kansrijk, maar pakte weer eens verkeerd uit. Een bekend gegeven? Een korte termijn belegging werd maar weer eens een lange termijn belegging. Ook zo’n gegeven waar veel beleggers mee in portefeuille zitten.

Mazzel
Van Warren Buffett wordt vaak gezegd dat hij mazzel had en zijn geluk in de huidige markt niet meer kan bestaan. Het is onzin. Warren Buffett heeft zich ook keihard afgevraagd waarom bedrijven in elkaar storten nét nadat hij er een belegging in deed. Salomon Brothers en General Ré, maar zelfs Berkshire Hathaway en ook al zijn beleggingen in luchtvaartmaatswchappijen zijn er voorbeelden van. Zelfs Warren Buffett heeft moeten leren dat de beste horizon er één is die dertig jaar verder ligt. Misschien niet in dezelfde posities, maar wel in de portefeuille.

Tom Lassing is directeur/eigenaar van BeursAccent, gespecialiseerd in het inspelen op mondiale trends als energie, grondstoffen, China, etc.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: