Teveel tijd in vergaderzalen

Afgelopen week las ik enkele berichten waar mijn mond echt van open valt. Het IMF presenteerde afgelopen week het “Global Financial Stability Report”. Hierin stelt het IMF dat het feit dat banken geen kredieten verlenen een groot economische probleem is, dat herstel in de weg staat. Ook stelt het IMF vast dat banken nog voor ruim 1000 miljard euro aan afschrijvingen voor de kiezen krijgen. Een beetje laag, maar voor de rest klinkt het in ieder geval logisch.

Opnieuw knippen, plakken en doorschuiven
In het volgende hoofstuk vertellen ze echter doodleuk dat het knippen, verpakken en doorschuiven van pakketten met leningen door banken weer opnieuw leven in moet worden geblazen. Precies dát wat tot alle ellende heeft geleid! Natuurlijk moet het volgens het IMF nu allemaal transparanter en eenvoudiger. Zo kunnen de banken kredieten verstrekken en de risico’s vervolgens doorschuiven naar anderen. Voor de korte termijn een oplossing, maar op de langere termijn ga je dan weer precies zo’n zelfde crisis tegemoet.

Van een andere planeet
Hoe zouden die mensen zoiets verzinnen? Zouden ze werkelijk denken dat men dan braaf op een transparante manier die leningen blijft verpakken? En dat de controle door overheidsinstanties en centrale banken dan wél goed zal zijn? Dit soort mensen hebben een te groot deel van hun leven in kantoorgebouwen en vergaderzalen doorgebracht. Geen enkel contact meer met de werkelijkheid. Die mensen wonen op een andere planeet.

De kredietcrisis vindt zijn oorsprong in het knippen, plakken en doorschuiven van pakketten met leningen. Ieder logisch denkend mens weet dat de oorzaak moet worden aangepakt. Dus dat deze praktijken radicaal moeten worden verbannen uit het financiële systeem, en dat we terug moeten naar een overzichtelijke financiële wereld. Behalve het IMF…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: