Niet boos worden op Mark!

Vorige week gaf ik u in dit artikel mijn mening over de spijt die Mark Rutte zei te hebben van zijn gebroken verkiezingsbeloften.

En in dit artikel vertelde ik u hoe Rutte zichzelf wijsmaakt dat hij Nederland uit de crisis heeft getrokken. En zelfs sterker heeft gemaakt.

Als je de feiten die ik in beide artikelen aandraag bekijkt, dan heb je meer dan genoeg reden om boos te worden. Op Mark Rutte. En op politici in het algemeen.

Veel boze mensen
En heel veel mensen zijn ook boos. Echt boos. In Nederland. En in veel andere westerse landen.

Maar boos zijn is zinloos. Verspilde energie.

Want de huidige generatie politici kampt met een totaal gebrek aan kwaliteit. Ze weten niet beter en ze kunnen niet beter.

Ze weten niet beter
Er zijn geen politici die weten wat er moet gebeuren en tegelijk ook de moed hebben om te doen wat nodig is om hun land weer financieel gezond te maken.

En áls er al zulke goede en moedige politici zouden zijn, dan zouden ze in het huidige politieke klimaat direct worden weggestemd door de bevolking.

Een bevolking krijgt de politici die het verdient.

Alle ballen op de centrale bankiers
Aan het financieel-economische wanbeleid van de afgelopen 15 jaar gaat daarom ook de komende jaren niets veranderen. Ze kunnen het niet en ze durven het niet.

En dus is het alle ballen op de centrale bankiers.

De vier fases
Waardoor het onvermijdelijk is dat we door de vier fases zullen gaan, die ik vorige maand in dit artikel beschreef.

In plaats van boos worden op politici, kan je beter de situatie zo neutraal mogelijk beoordelen, je plan trekken, en zorgen dat je zo goed mogelijk door de vier beschreven fases komt.

Is een stuk productiever dan boos of gefrustreerd zijn.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De ene leugen volgt de andere belofte op

Ik moest gisteren sterk denken aan dit artikel van vorige week.

Nederlands eerste minister Mark Rutte ligt onder vuur omdat hij tijdens de verkiezingsdebatten heeft gezegd dat er geen cent meer richting Griekenland zou gaan.

Gisteren bleek dat het bereikte akkoord met Griekenland jaarlijks 70 miljoen euro gaat kosten. In totaal een miljard.

Rutte gaf gisteren zelf toe dat hij strikt genomen (opnieuw) een verkiezingsbelofte heeft gebroken. Als je echter naar het bereikte akkoord kijkt, dan zie je dat het slechts een kwestie is van minder verdienen aan de Griekse leningen.

Liegen terwijl je een leugen toegeeft
En daarmee zien we de volgende, écht grote leugen. Want Rutte weet donders goed dat hij samen met zijn Europese collega’s de kop in het zand heeft gestoken.

Het is absoluut onmogelijk dat Griekenland het geleende geld kan terugbetalen. En dat de Nederlandse schatkist het aan Griekenland geleende geld terug gaat zien.

Over een tijdje zullen ze met een gedeeltelijke kwijtschelding komen, met daarbij een verklaring dat “de situatie is veranderd” en dat er daarom geen andere keuze is. De werkelijke schade zal voor Nederland fors hoger zijn dan die ene miljard.

En omdat we nu toch zo lekker bezig zijn met grove leugens van politici, kunnen we er net zo goed nog even twee bij pakken.

1. Spanje leent geld op de obligatiemarkt
Positief bericht, vindt u niet? De werkelijkheid is dat de Spaanse overheid geld leent van een Spaanse bank. Die Spaanse bank krijgt voor hetzelfde bedrag een lening van de ECB en mag daarvoor de zojuist gekochte staatsobligaties in onderpand geven.

Dit hele toneelstukje wordt opgevoerd omdat de ECB officieel geen geld mag printen om Spaanse staatsobligaties op te kopen.

2. Italiaanse minister van Financiën verwacht economisch herstel in 2013
Nog zo’n positief bericht dat dit weekend zelfs op pagina 101 van teletekst stond. Een minister gooit deze verklaring de wereld in, zonder dat hij zijn bewering ook maar ergens op baseert en de gehele Europese pers neemt het klakkeloos over.

Zo’n minister kan ongestraft dit soort voorspellingen doen, want als straks blijkt dat de economie nog verder in het moeras wegzakt, is het publiek zijn uitspraak al lang weer vergeten.

 

Luister nooit naar wat politici en centrale bankiers zéggen. Kijk alleen naar wat ze daadwerkelijk doen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: