Economische cijfers en statistieken

Als ik naar zenders als RTL-Z en CNBC kijk, dan valt het me iedere keer weer op hoeveel belang er wordt gehecht aan de publicatie van allerlei economische cijfers. Bij RTL-Z hoor je vaak dat “vandaag een spannende dag gaat worden omdat straks economische cijfers xyz worden gepubliceerd”. Bij CNBC verschijnt net voor publicatie van een economisch cijfer altijd in het groot de term “Breaking News!!” in beeld. Maar hoe belangrijk zijn al die cijfers nu eigenlijk?

Drie redenen om ze af te schaffen
Ik las vorige maand in Marc Faber’s Gloom, Boom en Doom report een interessante ingezonden brief van een lezer. Die schreef dat er drie redenen zijn waarom regeringen economische statistieken bijhouden:

  1. Om de regering een reden te geven om in de economie in te grijpen
  2. Om de economie er beter uit te laten zien dan hij werkelijk is, zodat regeringsbeleid positiever voor het voetlicht komt
  3. Om de werkelijke effecten van inflatie te verbergen, zodat uitgaven die met inflatie meestijgen (pensioenen, uitkeringen, etc.) onder controle blijven.

Om alleen al die laatste reden even aan te halen: gaat u eens met uw familie, vrienden, buren, collega’s praten en vertel ze dat hun kosten voor levensonderhoud in het afgelopen jaar met slechts 1,6% zijn gestegen. Let vervolgens vooral op hun reactie!

Sir John James Cowperthwaite
Toen Hong Kong in 1961 nog een Britse kolonie was, was Sir John James Cowperthwaite er de baas. Hij is de man die het kapitalisme daar heeft geïntroduceerd. Sir John weigerde om economische statistieken bij te houden. Zijn mening was dat dit er alleen maar toe zou leiden dat allemaal mensen in kantoorgebouwen zich met de vrije markt zouden gaan bemoeien en de boel in het honderd zouden laten lopen. Britse delegaties die de stand van zaken kwamen opnemen, werden zonder enige informatie naar hun eiland teruggestuurd.

Eerst 72% armer, nu 37%+ rijker
Hij bepaalde het belastingtarief op 15% en maakte geen overheidsschulden. Het resultaat: De gemiddelde inwoner van Hong Kong was in 1960 nog 72% armer dan de gemiddelde Brit, terwijl hij in 1997 (het jaar dat China de kolonie overnam) juist 37% rijker was dan de gemiddelde Brit. Een enorme economische ontwikkeling! En het lijkt er sterk op dat Hong Kong die voorsprong de laatste 13 jaar heeft uitgebouwd. Die economische groei was daarbij niet alleen ten voordele van de rijken. Nog frappanter is dat ondanks de flat tax van slechts 15%, vooral de bevolking als geheel er de afgelopen 50 jaar veel meer op vooruit is gegaan dan de Britse bevolking.

De moraal van het verhaal
Economische cijfers bestaan (groten)deels uit leugens én je hebt helemaal geen economische statistieken nodig om economische vooruitgang te boeken. Tegelijk kunnen beleggers al die economische cijfers missen als kiespijn, want de stortvloed aan economische cijfers werkt alleen maar op het gemoed, terwijl de beurs zonder al die cijfers veel minder nerveus zou bewegen. Dus: afschaffen! Hebben we gelijk een aantal van die kantoorgebouwen vol met ambtenaren niet meer nodig, en wordt in één moeite een deel van de voor de komende jaren geplande bezuinigingen gerealiseerd…

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Teveel kapitalisme, of juist een gebrek daaraan?

Ik ontving deze week een aantal reacties op mijn artikel van vorige week (klikt u hier om het nog een keer te lezen). En die reacties hadden allemaal dezelfde strekking. Als de financiele markten beter waren gereguleerd, dan zou de kredietcrisis nooit plaats hebben gevonden. Deze lezers gingen daarbij even voorbij aan punt 2 van mijn artikel, maar daar gaan we nu niet over mekkeren.

Praktijk van alle dag
Want op hun stelling is op zichzelf niets aan te merken. Er is zelfs geen speld tussen te krijgen. Behalve dat die stelling voorbij gaat aan de praktijk van alle dag. En die praktijk is dat de overheid niet in staat blijkt om goede regels te bedenken én dat ze niet in staat is om bestaande regels goed te controleren.

Daarbij geldt: hoe meer regels je bedenkt, hoe meer mensen je nodig hebt om die regels te controleren, hoe lager de gemiddelde kwaliteit van die mensen, hoe meer belastinggeld het allemaal kost, hoe meer formuliertjes worden verzonnen en ingevuld, en hoe meer de overheid bedrijven (en daarbij de economie) belemmert in hun productiviteit. Je kunt dan ook beter helemaal geen regels hebben en alles aan de markt overlaten, dan een enorm aantal gebrekkige regels die ook nog eens slecht worden gecontroleerd én die ons belastingbetalers een pak geld kosten.

Simpel, doeltreffend, gemakkelijk controleerbaar
De overheid zou dan ook toe moeten naar weinig regels, die echter stuk voor stuk simpel en doeltreffend zijn, en die gemakkelijk controleerbaar zijn. Ter voorkoming van een kredietcrisis of bubbel in de huizenmarkt zou het bijvoorbeeld gezond zijn als een hypotheek of lening alleen wordt verstrekt nadat aan enkele strikte voorwaarden is voldaan. Bij een hypotheek zou daarnaast moeten gelden dat bijvoorbeeld 20% van de koopsom door de eigenaar wordt voldaan. Simpel, doeltreffend, gemakkelijk controleerbaar, kost minder geld en je kunt nooit een crisis krijgen.

Probleem is alleen dat simpele regels die getuigen van gezond verstand, meestal in strijd zijn met de belangen van politici. Zij willen zoveel mogelijk economische groei op zo kort mogelijke termijn. Dit wegens een horizon die niet verder reikt dan de eerstvolgende verkiezingen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De schuld van het kapitalisme?

De laatste tijd horen we steeds vaker geluiden dat de huidige economische crisis de schuld van “ongebreideld kapitalisme“.
Ik hoorde het afgelopen week zelfs een liberale politicus zeggen.

Ik vind het een beetje triest om te zien hoe allerlei mensen in de media allerlei uitspraken doen zonder dat ze zich hebben verdiept in de materie. En dat daardoor de grote massa ook automatisch denkt dat kapitalisme de oorzaak van de kredietcrisis is.

Vrije markt geblokkeerd!

Het tegendeel is echter waar! Eén van de belangrijkste kenmerken van kapitalisme is de vrije markt, waar de overheid zich in principe niet mee bemoeit. En hier geldt duidelijk dat als de overheid zich er minder mee had bemoeid, er geen sprake was geweest van een kredietcrisis en dus ook niet van een economische crisis. In Europa weten politici al jaren heel goed hoe ze de werking van de vrije markt moeten verstoren en hoe vooral arme mensen hiervan de dupe zijn. Denkt u maar eens aan de landbouwsubsidies. Wel vrije markt, maar alleen als het goed uitkomt. Ook in de VS is de vrije markt al jarenlang ver te zoeken.

belemmering van de vrije markt staat aan de basis van de kredietcrisisEen flagrant voorbeeld daarvan zagen we in 2003. De Chinese oliegigant CNOOC wilde het Amerikaanse UNOCAL overnemen en was daarvoor samen met Chevron de voornaamste kandidaat. Onder de Amerikaanse regels van de vrije markt, was dit een perfect legitiem bod. Amerikaanse oliebedrijven hadden immers al jarenlang oliebedrijven over de gehele wereld opgekocht? De westerse hypocrisie zegevierde echter. De vrije markt was wel belangrijk, maar niet als een Chinees bedrijf een te groot Amerikaans bedrijf ging overnemen. De regering Bush kwam er tussen en blokkeerde de overname. Hoezo vrije markt? Hoezo kapitalisme?

De allerbelangrijkste oorzaak van de kredietcrisis

Ook de oorzaak van de kredietcrisis ligt in het belemmeren van de vrije markt. We moeten hiervoor eerst even terug naar de internet zeepbel. Het barsten van deze zeepbel leidde tot een normale economische recessie, die in 2002 werd ingezet. Een normaal verschijnsel dat in de vrije kapitalistische markt zijn normale beloop moet hebben. Alleen vond de regering Bush een recessie niet bepaald interessant. De rente moest omlaag! Amerika was in oorlog! De Amerikaan moest zijn land helpen door te consumeren!

De “onafhankelijke” Federal Reserve voorzitter Alan Greenspan verlaagde de rente tot een belachelijke 1% en verklaarde vervolgens in een persconferentie dat de rente op 1% zou blijven zo lang als nodig was om de economie weer op gang te helpen.
Hoezo vrije markt? Hoezo kapitalisme? Deze kunstmatige ingreep in de vrije markt zorgde er ten eerste voor dat er geen gezonde recessie (zie artikel vorige week) kon worden voltooid, dat de Amerikaan geen dollar van zijn salaris opzij zette en in plaats daarvan nóg meer geld uitgaf, dat de huizenprijzen aan een jarenlange opmars begonnen én het werkte in de hand dat er uiteindelijk hypotheekleningen werden verkocht zonder dat er zelfs een salarisstrook werd gevraagd (op dat laatste gaan we nog uitgebreid terug komen).

Politici belemmeren ook nu de vrije markt

Ook nu zorgen de acties van vooral westerse politici ervoor dat de principes van de vrije markt met voeten worden getreden. En weer met name in de VS en Europa.

Volgende keer op deze site: waarom de politici hiermee niets anders doen dan “vuur proberen te blussen met olie” en het probleem alleen maar verergeren.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: