Tag archieven: japan

Dagelijks EU-geharrewar volgen is zinloos

Posted on by

Al een paar weken geleden besloot ik om het Europese geharrewar niet meer dagelijks te volgen en er ook niet meer over te schrijven in deze nieuwsbrief. In september schreef ik in dit artikel al dat de politici uiteindelijk maar één oplossing hebben en dat is massaal geld printen. Precies wat nu gaat gebeuren. Want u denkt toch niet dat ze een zak geld klaar hadden staan om dat noodfonds te verstevigen?

En toen de beurzen in augustus juist fors gedaald waren, vertelde ik u in dit artikel waarom wij alleen maar positiever over aandelen werden. Het is simpel. Als er geld wordt geprint, dan vindt dat zijn weg eerst richting de financiële markten. En in de jaren daarna voelen we de consequentie door fors stijgende inflatie. Feit is dat de VS, de EU, het VK en Japan niet veel anders meer kunnen dan geld printen.

Het draait bij beleggen allemaal maar om twee dingen. Geduld en weten waaróm je ergens in belegt. Ook als je je geld op een spaarrekening zet, moet je dat niet zomaar doen, maar moet je weten waaróm je dat doet. Vooral ook omdat je je geld feitelijk uitleent aan een bank.

De meeste mensen zetten hun geld blind op een spaarrekening. Mijn bescheiden mening is dat die mensen daar over een jaar of tien enorm veel spijt van gaan hebben. In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u precies waarom. En uiteraard wat volgens ons dan wél een veilige belegging voor de lange termijn is.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat als de beurs met 90% daalt?

Posted on by

In het maandelijkse Gloom, Boom & Doom rapport van Marc Faber las ik vorige week een zeer interessante analyse hierover. Dit omdat Robert Prechter (die van de Elliot Wave) heeft voorspeld dat de beurs inderdaad met 90% zal dalen. Prechter stelt dat in 1983 een bull-markt is gestart toen de Dow Jones rond de 1000 noteerde, en dat de geschiedenis heeft uitgewezen dat een beurs na het eindigen van een hype weer terug daalt naar beneden het niveau waar de hype is gestart.

Daarnaast is Prechter van mening dat er deflatie aan het ontstaan omdat 80% van de wereldwijde schulden door crisis niet zullen worden afbetaald, er dus een enorme krimp van het aantal uitstaande schulden komt, en dat consumenten geen geld meer zullen hebben om te spenderen. En dat je dan maar beter dollars of euro’s in cash kunt aanhouden.

Historisch gezien niet zo onwaarschijnlijk als het lijkt
De meeste mensen zullen hun schouders ophalen bij zo een voorspelling omdat het zo onwaarschijnlijk lijkt. Toch geldt dat het in de geschiedenis al vaak genoeg is voorgekomen dat een beurs met meer dan 90% daalde. Zo ontzettend onwaarschijnlijk is die gedachte dus niet.

Waarom wij het aboluut oneens zijn met Prechter
Faber gelooft niet dat de beurs zo fors zal dalen, zelfs dat de beurs boven de bodem van maart 2009 zal blijven. En wij zijn het daarmee eens. Een beursdaling van 20% zal al tot zoveel paniek in de directiekamers van centrale banken leiden, dat niet alleen de Federal Reserve, maar ook andere centrale banken de geldpersen 24 uur per dag zullen laten draaien. En als er veel nieuw geld in het systeem wordt gepompt, is de kans groot dat (een deel van) dit geld naar de beurs vloeit. Tegelijk neemt de hoeveelheid geld toe, waardoor het juist minder waard wordt.

Daarnaast geldt dat zich geen deflatie aan het ontwikkelen is, maar juist inflatie. Analisten die deflatie voorspellen, lijken te denken dat de economische wereld nog steeds bestaat uit de VS, Europa en Japan. Ze vergeten dat er in Azie het nodige aan de gang is, dat grondstofprijzen daardoor fors aan het stijgen zijn, en dat daardoor bij ons de prijzen zullen stijgen (zie mijn artikel van vorige week hierover).

Stel dat Prechter wel gelijk zou krijgen?
Als geld dan nog iets waard zou zijn, dan kan je het maar beter onder een matras of in een ouwe sok hebben zitten. Want als de beurs daadwerkelijk met 90% zou dalen, dan gaan regeringen, banken en pensioenfondsen gegarandeerd failliet. Dat zou betekenen dat geld op bank- en spaarrekeningen waardeloos wordt, dat geld belegd in staatsobligaties waardeloos wordt, en dat opgebouwde pensioenen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
In dat scenario ben je als brave burger dus gewoon je geld kwijt.

Bij 90% beursdaling toch liever aandelen
In een scenario waarin de beurs daadwerkelijk met 90% daalt, kan je dus maar beter in aandelen van goed presterende bedrijven, valuta van financieel sterke landen, of in edelmetalen of grondstoffen zitten. Als je in aandelen van financieel sterke bedrijven belegt, dan ga je dus ongeveer 90% verlies lijden. Dat is in ieder geval een stuk beter dan 100% verlies én de kans is groot dat de koers van deze aandelen daarna weer de stijgende lijn vindt.

Hoe zou dat voor ons uitpakken?
Allereerst geldt dat als de beurs al zodanig fors zou dalen, dit niet even in een maand tijd gebeurt, maar dat dit misschien wel jaren in beslag neemt. Compleet met tussentijdse oplevingen.

Met TopAandelen zouden we uiteraard veel verlies goed maken door de signalen uit het “Super Optie Rapport” op te volgen. Maar echt gezellig zal het met een buy-en-hold strategie uiteraard niet worden. Met WoensdagTrader-Trend zouden we een superhoog rendement behalen. Alleen lijkt het vrijwel zeker dat de politici op een bepaald moment een verbod op short-selling zouden instellen. In dat geval zouden we gedwongen zijn om over te schakelen op WoensdagTrader-Easy. Maar ook daar geen nood, want die strategie bewees zelfs in 2008 dat ook in een dalende beurs een goed rendement te halen is.

Onze conclusie
Wij verwachten absoluut niet dat Prechter gelijk krijgt met zijn voorspelling, en we vertellen u hierboven ook waarom. Centrale banken zullen geld drukken tot ze erbij neervallen en op dit moment is zich al inflatie aan het ontwikkelen. Prechter gaat er vanuit dat de westerse burger geen geld meer zal hebben, maar vergeet dat zich in Azie een middenklasse van 2 miljard burgers aan het ontwikkelen is die nu al een gezamenlijke koopkracht hebben van $6.900 miljard, en die volgens McKinsey zal groeien tot $20.000 miljard. Zelfs al krijgt McKinsey maar voor de helft gelijk, dan is het al onmogelijk dat Prechter’s voorspelling uitkomt.

Tegelijk geldt dat het leuk en verstandig is om je voor te stellen hoe de wereld eruit zou zien als hij wél gelijk zou krijgen. En wat het helemaal leuk maakt is dat onze conclusie daarover bijna hetzelfde is als wat we in ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan” schrijven.

Hebt u dit rapport nog niet gelezen?
Klikt u dan hier om dat alsnog te doen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Deflatie. Dát zou pas fantastisch zijn!

Posted on by
Het ideale scenario van centrale bankiers is een jaarlijkse inflatie van ongeveer 2%. Hogere inflatie is slecht en deflatie moeten we tegen iedere prijs zien te voorkomen, want dat zou pas écht een ramp zijn! Het laatste jaar hebben we heel vaak gehoord dat we maar beter hopen en bidden dat er geen deflatie komt, want als dat gebeurt zijn de rapen gaar. Om er daarna een welgemeend “kijk maar naar Japan!” aan toe te voegen. Eerst even wat corrigeren
We spreken over inflatie als prijzen stijgen en van deflatie als prijzen dalen. Dat is per definitie al onjuist. Van inflatie spreken we als de hoeveelheid geld in omloop stijgt. Van deflatie als de hoeveelheid geld in omloop daalt. Prijsstijgingen en -dalingen zijn slechts een gevolg daarvan. Het is uiteraard niet onze bedoeling om principieel te gaan doen, maar het is wel belangrijk om bovenstaand in het achterhoofd te houden. Hieronder misbruiken we de termen inflatie en deflatie voor het gemak even op dezelfde manier als overal ter wereld in de media gebeurt.

Waarom inflatie slecht is
Als je salaris gelijk blijft en prijzen stijgen, dan kan je minder kopen en wordt je per saldo armer. Het is dan ook best leuk dat die centrale bankier 2% inflatie willen, maar als vervolgens jouw baas besluit om de salarissen dit jaar niet te verhogen, dan heb je volgend jaar effectief 2% lager inkomen. Ik weet niet hoe u het ziet, maar ik zou veel liever helemaal geen prijsstijgingen zien. En als er straks net als in de jaren ’70 een procentje of tien inflatie is, dan wil ik wel eens zien of je baas je salaris met 10% verhoogt.

Voor deflatie geldt het omgekeerde
Deflatie betekent in de volksmond dus dalende prijzen. Wie kan daar nu tegen zijn? Als er volgend jaar 2% deflatie is, dan zou je baas je salaris al met 2% moeten verlagen, wil je volgend jaar evenveel te besteden hebben. Dit gebeurt echter niet, zodat je koopkracht er alleen maar op vooruit gaat.

Het argument voor “deflatie is een ramp”
Het enige wat economen je vertellen is dat deflatie ervoor zorgt dat mensen verwachten dat prijzen verder zullen dalen en dus hun aankopen zullen uitstellen, waardoor consumentenbestedingen fors zullen dalen en de economie in een langdurige recessie zal belanden. Kijk maar naar Japan, krijg je vervolgens als toegift mee om het er nog eens goed in te wrijven.

De i-pad als voorbeeld
Het punt is echter dat mensen hun aankopen helemaal niet uitstellen. Ten eerste geldt voor heel veel uitgaven dat je die niet kúnt uitstellen. En ten tweede geldt dat mensen zelfs van producten waarvan ze 100% zeker weten dat ze in de toekomst fors goedkoper worden, toch direct kopen. Neem nu de i-pad van Apple. Dit ding is net uitgekomen en er is een ware rush op. We weten echter nu al zeker dat het ding over twee jaar ongeveer de helft goedkoper gaat zijn én beter zal functioneren én meer functies zal hebben. Dat zijn maar liefst drie dwingende redenen om de aankoop van een i-pad vooral uit te stellen. En tóch zijn die dingen niet aan te slepen! Naast de i-pad kunnen we hele lijsten maken van producten die jaren achtereen fors in prijs zijn gedaald, van flatscreen televisies tot laptops, van mobiele telefoons tot gps kastjes.

Bij algemene deflatie geldt ten eerste dat het over een prijsdaling van hooguit enkele procenten gaat en ten tweede dat je absoluut niet kunt weten of die prijsdaling volgend jaar door zal zetten. Hoe kan iemand dan nog met droge ogen beweren dat deflatie ervoor zorgt dat mensen hun aankopen zullen uitstellen?

De zaken omgedraaid
Voor wat betreft Japan worden de zaken altijd zodanig voorgesteld alsof de economische problemen het gevolg van deflatie zijn. Het is echter andersom. Deflatie is het gevolg van de specifieke economische problemen in Japan. Die problemen zijn weer het gevolg zijn van een specifiek Japanse oorzaak en specifieke Japanse blunders die gemaakt zijn na het barsten van de bubbel in 1990. Zouden prijzen de afgelopen jaren zijn gestegen, dan zou de Japanse consument er alleen maar slechter aan toe zijn. Voor de Japanse burger is deflatie dan ook een geluk bij een ongeluk. Het verwijzen naar Japan als spookscenario is dan ook absolute nonsens.

Helaas voor ons allemaal verwachten wij de komende jaren geen dalende, maar juist stijgende prijzen. Vervelend, want ik zou deflatie van harte verwelkomen!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: