Wij ontvangen redelijk wat mails van beleggers met vragen over valutarisico. Het is goed dat mensen zich hier vragen over stellen, maar het gekke is dat iedereen er automatisch vanuit gaat dat je geen valutarisico loopt als je al je geld in Euro’s aanhoudt.

Of je met je eigen valuta ook risico loopt, moet u maar eens vragen aan de gemiddelde Zimbabwaan of aan een Zuid-Amerikaan die zich de jaren 80 nog herinnert. Die mensen weten hoe het voelt als je eigen valuta minder waard wordt, simpelweg omdat zij hebben meegemaakt dat hun salaris gelijk bleef terwijl de kosten voor levensonderhoud de pan uitrezen.

Wij Europeanen hebben altijd een soort ingebakken gevoel dat dit bij ons in Europa niet zal gebeuren. Dat het bij ons wel los zal lopen. Ik ben daar niet zo zeker van. Ten eerste heeft de geschiedenis duidelijk bewezen dat hyperinflatie en zwakke valuta niet alleen voorkomen in Zuid-Amerikaanse of Afrikaanse landen, maar ook in Europa. Dat we dit toevallig de afgelopen decennia niet hebben meegemaakt, betekent niet automatisch dat dit altijd zo zal blijven.

PIIGS
De afgelopen jaren zagen we in de pers vaak de afkorting BRIC-landen voorbij komen. Deze afkorting wordt gebruikt voor de opkomende economieën Brazilië, Rusland, India en China. Sinds kort heeft de pers een nieuwe afkorting verzonnen. De PIIGS-landen. Deze afkorting wordt gebruikt voor de zorgenkindjes in de Eurozone, namelijk Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje. Allemaal lid van de Euro en bij al deze landen zou hun eigen munt al lang fors zijn gekelderd als er geen Euro zou bestaan.

Natuurlijk is de Griekse economie slechts klein, de Portugese ook, de Italiaanse is ook niet echt groot, de Spaanse ook niet en de Ierse al helemaal niet. Maar als we ze bij elkaar nemen, dan hebben we een fors deel van de Eurozone dat zwaar in financiële problemen zit. De Grieken hebben de boel stelselmatig bedonderd, terwijl de Italiaanse boekhouding ook niet als erg betrouwbaar mag worden bestempeld.

Hoe lang nog?
Er zit een enorme systeemfout in de Euro. 16 landen hebben gezamenlijk één munt, maar ieder land mag voor zichzelf bepalen hoe zwaar ze zichzelf in de nesten werken. Er zijn regels opgesteld die niet worden nageleefd en waarbij niet naleving ook geen enkel gevolg heeft. Het is een recept dat gedoemd is om te mislukken.
Ik vraag me dan ook niet af of de Euro zal blijven bestaan, maar eerder hoe lang de Euro nog zal blijven bestaan. Ik zou zeer verbaasd zijn als we over 10 jaar nog euro’s in onze zakken hebben zitten.

Alvast wat Aussies gekocht
Intussen heb ik gekozen voor wat valutaspreiding. Ik heb alvast wat Australische dollars gekocht. Die economie staat er een stuk beter voor én je krijgt er nog ruim 3% rente op. Intussen blijf ik mijn ogen open houden om te zien of er nog andere valuta zijn waarin ik een deel van mijn geld wil aanhouden.